Kobiety w islamie (okładka  miękka, wyd. 11.2015)

Ciekawa i dopracowana książka. W interesujący sposób pokazano życie codzienne kobiet, ich rolę oraz pozycję w społeczeństwie
Momentami kontrowersyjna - zmuszając do refleksji i dyskusji. Mowa tu między innymi o sferze erotycznej, ale także o tak przyziemnej czynności jak podróżowanie w pojedynkę.
W jednym zdaniu... Pozycja warta uwagi!

Bardzo interesująca pozycja, zwłaszcza dla nas, żyjących w innej kulturze. Warto wiedzieć jak żyją i jakie problemy maja kobiety w Pakistanie, Indiach, Bangladeszu. Nie mogłam się oderwać.

Czy w krajach, gdzie dominującą religią jest islam, jest miejsce dla wyzwolonych kobiet pragnących samodzielnie kierować własną przyszłością? Czy jest tam miejsce dla osób transseksualnych, miłości pomiędzy dwiema kobietami? Te i inne kontrowersyjne tematy w swojej książce porusza Nighat M. Gandhi.

Autorka to kobieta wychowana w tradycji islamskiej. Jednak jej ojciec pozwolił obu swoim córkom na zdobycie dobrego, zagranicznego wykształcenia. Jest to dość postępowy mężczyzna, ale jak się okazuje nie we wszystkich kwestiach. Kłopoty zaczynają się, gdy Nighat oświadcza, że chce poślubić Hindusa…

W kilka lat po swoim ślubie autorka wyrusza w podróż. Książka Kobiety w islamie. Miłość w życiu muzułmanek jest swoistym dziennikiem z tej podróży. Nighat rozmawia z mieszkankami Pakistanu, Indii i Bangladeszu. Porusza takie tematy jak: miłość, kobiecość, szacunek, stosunki rodzinne, bliskość z drugim człowiekiem, przyjemność cielesna.

Wśród kobiet, jakie zgodziły się na rozmowę jest cały wachlarz postaw moralnych, poglądów i zachowań. Jej rozmówczynie pochodzą z różnych środowisk i mają różny status społeczny. Powoduje to, że książka jest interesująca, ale przede wszystkim wiarygodna. Już sama historia autorki jest niezwykle ciekawa, a to dopiero początek.

Z jednej strony mamy obraz powielany przez stereotypy i uprzedzenia – kobieta, dobra muzułmanka, ma rodzić dzieci, najlepiej chłopców, nie ma nic do powiedzenia, a gdy chce zawalczyć o siebie i swoje szczęście to w najlepszym wypadku musi zostawić wszystko, łącznie z dziećmi swojemu mężowi i jego rodzinie. Z drugiej możemy zobaczyć jak bohaterki chcą walczyć z tymi stereotypami i obalać mity. Ale czy to możliwe, kiedy w obiegu są takie poradniki, jak ten doktora Aftaba Ahmeda Shaha, w którym zawarte są porady dla świeżo upieczonych małżonków. Jakie to porady? Tego dowiecie się w czasie lektury.

Większość historii przywołanych w książce przytłacza nas swoim ciężarem. Jednak są tu i pozytywne opowieści o udanym życiu, miłości i oddaniu. Przykładem może być sama autorka, która samodzielnie podróżuje, pisze i rozwija się.

Sięgając po tę książkę warto mieć na uwadze to, że jest to połączenie kilku gatunków, między innymi pamiętnika, reportażu, zapisu z podróży. Nie każdemu taki mariaż gatunków literackich może odpowiadać. Ogólnie książka jest bardzo ciekawa, porusza ważkie tematy i co najważniejsze wszystkie historie poznajemy z najlepszego źródła, od kobiet, których dotyczy książka – od prawdziwych, dobrych muzułmanek.

Polecam książkę nie tylko osobom zainteresowanym kulturą i życiem codziennym krajów Bliskiego Wschodu. Dodatkowo w książce znajdują się fotografie wykonane przez autorkę w czasie podróży, a także fragmenty klasycznych i współczesnych tekstów sufickich, wierszy i poradników. To sprawia, że mamy szerszy pogląd na wszystko, co jest opisane w książce.

http://czytajac.pl

"Jak bardzo irytował mnie powielany do znudzenia w mediach obraz muzułmańskiej kobiety – zniewolonej, zakwefionej, zgnębionej, bez prawa głosu? Jak bardzo chciałam wpleść w pisanie swoje miłości? Jak wielki miały na mnie wpływ, aż w końcu przybrały kształt tej książki? Kiedy myślę o swoich podróżach, pisaniu, o osobach, które spotkałam, rozumiem, że każdy krok ku poznaniu siebie wiązał się z odkryciem rzeczy, miejsc i ludzi. Za każdym razem, gdy odsłaniam się w tekście, mówię o moich wrażeniach i interakcjach z rzeczami, miejscami i ludźmi. Wrażenia te kolekcjonowałam, wędrując przez trzy lata po moich trzech ojczyznach. W miastach i wioskach Indii, Pakistanu i Bangladeszu spotykałam kobiety w ich kuchniach, na podwórkach i w miejscach pracy. Rozmawiałyśmy o naszych miłościach"

Powyższy cytat opisuje co skłoniło autorkę do napisania książki. Chciała opisać, jak wygląda miłość i szacunek do kobiet w krajach Bliskiego Wschodu- w Indiach, Pakistanie i Bangladeszu. Miała nadzieję odczarować, zmienić obraz i postrzeganie kobiet w powyższych krajach.
Obecnie na rynku wydawniczym jest mnóstwo książek o życiu i walce pań o swoje "ja". Popularne są arabskie opowieści o młodych dziewczętach poddanych nieludzkiemu zwyczajowi rytualnego obrzezania i sprzedania mężowi, jak jakiś towar. Nauczone posłuszeństwa mężowi nie protestują przeciw złemu traktowaniu i braku szacunku.
Czy taki obraz wyłania się też z książki "Kobiety w islamie"? Jaka jest moja opinia?
Otóż odrobinę zawiodłam się na tej pozycji. Miałam nadzieję, że będzie to opowieść o kobietach bardzo dzielnych, które cechuje hart ducha i które walczą o lepszy byt (swój i dzieci). Niestety- już na początku poznajemy historię miłosną, w której dziewczyna po rozstaniu z chłopakiem chce wziąć życie w swoje ręce i poślubić Hindusa. Tu zaczynają się wpływy ojca i prośbą, nie groźbą namawia córkę przebywającą w USA do powrotu do kraju. Kategorycznie sprzeciwia się zamążpójściu (widać dorosła kobieta nie mogła decydować o sobie) i nie pozwala wrócić do Stanów Zjednoczonych (nie jest dosłownie wspomniane jak to zrobił, lecz podejrzewam, że po prostu zabrał lub ukradł naszej bohaterce paszport).
Książka nie zachwyciła mnie, lecz była ciekawym doświadczeniem. Mogłam przeczytać historie miłosne wielu kobiet oraz o ich spojrzeniu na edukację, chęci do nauki.
Przy okazji: okładka wydawała mi się jakaś znajoma... Chwila poszukiwań w internecie i proszę.

Od zawsze bardzo interesował mnie islam, a szczególnie pozycja kobiet w tej religi. Raczej każdy z nas myśląc sterotypowo zakłada, że kobiety w islamie nie mają zadnych praw, są zniewolone a ich życie podporządkowane jest mężowi. Jednkaże autorka próbuje wyprowadzić nas właśnie z tego konwencjonalnego myślenia. Boahterkami jej ksiażki sa właśnie kobiety, które są wyjątkowe, które żyją według własnych zasad, a mimo to wierne są swojej religii. Doskonała lektura, pokazująca silne i zdeterminowane kobiety. Dla mnie była to również podróź do nieznanych, a wyjątkowych miejsc. Polecam !

Rewelacyjna ksiażka, która powiem szczerze mną wstrząsnęła. Autorka doskonale ujęła temat, nie próbowała ukryć niewygodnej prawdy. Szczerze i bardzo merytorycznie podeszła do tematu, książka wywołała we mnie mnóstwo emocji. Musicie ją przeczytać!

bardzo słaba, ciężka, same opisy przyrody, miast. czytam 2 rok i jeszcze ze stron mi zostało, nie wiem czy dotrwam. Polecam gorzką pomarańczę, książka na jeden dzień ale bardzo przyjemna.