Halt. Zapiski z domu trzeźwienia (okładka  miękka, wyd. 03.2022)

Książka wspaniała pod każdym względem. Lektura obowiązkowa dla każdego uzależnionego....

Polecam jako formę terapii lub dodatek do niej

Podziwiam ludzi, który swoje życiowe niepowodzenia przekuwają w coś dobrego. Książka może nie jest dziełem wybitnym, ale autor opisuje przebieg procesu, kiedy rozstaje się z alkoholem, czyli tak zwana droga do trzeźwości. Mnie, jako przyszłemu instruktorowi bardzo pomogła, szerzej oczy otwiera na parę spraw i dodatkowo inspiruje. Po przeczytaniu odnoszę wrażenie, że osoba uzależniona od alkoholu, która pragnie rzucić, przypomina mi wampira na głodzie… pragnie tej krwi, i nie spocznie dopóki nie ugasi pragnienia. Ciekawa rzecz, kiedy jesteś długo na głodzie, nic sobie nie wszyłeś, i ma głodzie czujesz smak ulubionego alkoholu. Słyszałem, że ponoć jak ziewasz, czujesz smak niedawno jedzonej potrawy, ale żeby czuć alkohol na głodzie? To pierwszo czytam. Temat jest męczący, trudny dla wielu uzależnionych ludzi, dlatego autor zasługuje na ogromny szacunek. Po mojemu alkohol dziś, to taka współczesna trucizna. Zabijać nie zabija, jak cyjanek, ale powolutku, stopniowo przemienia życie pijących w piekło. Jestem zdania, że dziś już mało, kto wie, co znaczy „picie z umiarem” czy ,,Kultura picia”. Książka bardzo dobra. Sama opinia, jest już ogromnym poleceniem. Nie ma kompletu gwiazdek, bo w zakończeniu czegoś mi ewidentnie zabrakło… Moja opinia z serwisu Lubimy Czytać :)

Mocna i smutna książka, jednak dająca nadzieję na to, że z każdej fazy uzależnienia jest możliwość wyjścia. Jeśli masz w swoim otoczeniu osobę uzależnioną powinieneś wiedzieć, w jakie bagno się ona wpakowała, co czuje i przeżywa. Jeśli sam pijesz- zatrzymaj się, bo droga, na której jesteś, prowadzi w tylko jedno miejsce.

Świetna książka dla specjalistów, ale i dla osób uzależnionych i ich rodzin.

„Każdy ma takie mądrości życiowe, jakie zasady, które zdecydował się złamać”. Czasami po prostu trzeba wyjść ze swoje strefy komfortu, chociaż takie „spacery” potrafią zaboleć, zawieść, zawstydzić, a nawet zaskoczyć. „Halt. Zapiski z domu trzeźwienia” – to książką która długo czekała na mojej półce zanim przyszedł moment, że znalazłam odwagę i poczułam potrzebę, by w końcu po nią sięgnąć. Chyba najbardziej bałam się, że nie będę w stanie zrozumieć osobistego punktu widzenia Autora. Bądźmy szczerzy, temat jest trudny, intymny, chory.. Alkoholizm – nieuleczalna choroba ogarniająca wszystkie trzy płaszczyzny życia, fizyczną, psychiczną i duchową. Choroba, która odbiera zdrowie, niszczy relacje, marzenia i plany, rozbija rodziny, odziera z godności.. A wyjście z tej matni samotności wymaga wiele trudu, odwagi, odpowiedniej motywacji i niestety, w wielu przypadkach kończy się niepowodzeniem. To skomplikowany proces, wyścig z samym sobą na kolanach po bruku, dożywotnie piętno całych rodzin. „Halt. Zapiski z domu trzeźwienia” pozwala stanąć w „innym” miejscu, spojrzeć z „innej” perspektywy, może nawet spróbować zrozumieć problem ludzi, którymi być może sami jesteśmy. Ludzi, których się przecież kochało, albo wciąż jeszcze kocha, których się zwyczajnie lubi, szanuje, albo wręcz nienawidzi, tych których się dawno skreśliło, pogrzebało żywcem w swojej głowie. Tych, którzy tak bardzo krzywdzą innych.. i samych siebie. Polecam. Gratulacje dla Autora za odwagę, szczerość, wrażliwość, autentyzm i talent. Za słowa, które długo jeszcze będą wybrzmiewać w mojej głowie, a ich sens i wagę mam szczerą nadzieję jeszcze zgłębiać.