Grzechy ojców. Dzieci Starych Bogów. Tom 2 (okładka  miękka)

Tak, po prostu tak. Przez pierwszą część przebrnęłam w rekordowym dla mnie czasie - dwóch dni. Od początku zachwycił mnie wykreowany przez Agnieszkę świat i postacie. Całkowicie urzekła mnie główna bohaterka Aine, która pomimo wielu przeciwności losu cały czas prze na przód. Relacja, jaka jest pomiędzy nią a resztą bohaterów ( mam tu na myśli końcową "kompanię" Bertrama czyli Gavina, Jyra, Gaira, Syntis, Vifrid Ralfa i oczywiścje Bertrama) jest niesamowicie zbudowana i dla każdego inna. Braterska miłość, jaką otoczył ją szczególnie Gavin i odpowiedzialność za życie Ainejaką nałożył na siebie Gair całkowicie mnie uwiodła. Nie można również pominąć postaci Cathbada - głosu, który towarzyszy Wildze od pierwszego tomu. Ich dialogi to było coś, co za każdym razem sprawiało, że się uśmiechałam, wstrzymywałam powietrze lub otwierałam szeroko oczy, niebędąc pewna tego co się właściwie stało.

Świetny drugi tom Dzieci Starych Bogów i czekam z niecierpliwością na trzeci,. Na szczęście to już niedługo i mam nadzieję, że będzie dostępny w przedsprzedaży w Empiku

Super, po pierwszym tomie był lekki niedosyt i autorka nie zawiodła w kolejnej części.

Wciągająca ... czekam na kolejny tom. Gratuluje udanego debiutu i pomysłu na książkę

Agnieszka Miela długo kazała nam czekać na kontynuacją swojej pomysłowej serii, ale czas ten został nam wynagrodzony poprzez tętniącą akcję oraz przygodową fabułę od której nie sposób się oderwać. Jeśli więc podobał Wam się tom pierwszy, dalsze losy bohaterów również Was zachwycą, ponieważ w tym tomie wszystko wydaje się intensywniejsze. Autorka stanęła na wysokości zadania i podniosła poprzeczkę znacznie wyżej. Uciekły minimalne nieścisłości pierwszego tomu, zniknęły słabsze przejścia pomiędzy motywami a cała historia okazała się znacznie lepiej przedstawiona, bardziej angażująca i wystawiająca bohaterów na zaskakujące próby. To miło widzieć, że autor, który pozytywnie nas zaskoczył rozwija się na lepsze i jego nowe powieści reprezentują wyższy poziom a w przypadku "Grzechów ojców" zagrało wszystko - od dopracowania po klimat. To kontynuacja wcześniejszych wydarzeń, więc polecam czytać z zachowaniem chronologii. Seria jest jednak na tyle oryginalna i skupiająca się na wielu motywach, że znajdzie swoich zwolenników pośród czytelników różnych gatunków. Sama na początku nie byłam przekonana czy to na pewno dobry wybór dla mnie a jednak autorka wciągnęła mnie w wir wydarzeń, dynamiczną fabułę i zapoznała z charyzmatycznymi bohaterami, więc dziś z wielką przyjemnością czytałam o Starych Rodach i ich potomkach, którzy na nowo stanęli w obliczu słów Lasu Śpiących. Pojawiły się nowe tajemnice, powróciły demony przeszłości a Starzy Bogowie wciąż szepczą niepokojące wizje. Fabuła angażuje czytelnika, ponieważ wydaje się jedyna w swoim rodzaju. Nie ma tutaj miejsca na jasne sytuacja czy klarowne wydarzenia, ponieważ autorka kluczy między sekretami, wprowadza poczucie niepewności, nie sięga po odpowiedzi za to sprawia, że w naszej głowie pojawia się wiele pytań. Bohaterowie narażeni na konsekwencje swoich wyborów mierzą się z zdaniami, które na pierwszy rzut oka wydają się ich przerastać, ale to wszystko skonstruowane jest w taki sposób, że do samego końca nie możemy być pewni przebiegu podejmowanych wątków. I chyba właśnie ta nieoczywistość podobała mi się najbardziej, ponieważ rewelacyjnie bawiłam się snując swoje domysły i razem z postaciami rozgryzając kolejne przeciwności. "Grzechy ojców" to kontynuacja na wysokim poziomie. Część druga może pochwalić się dopracowaną akcją, ciekawą sylwetką bohaterów oraz nowymi problemami z jakimi przyjdzie nam się mierzyć. Agnieszka Miela nie zwalnia tempa, wyciska co tylko możliwe z naszej wyobraźni i jednocześnie obiecuje, że to jeszcze nie koniec, bo po ponad sześciuset stronach tętniącej życiem fabuły czuję niedosyt i chciałabym jeszcze raz wkroczyć do tego świata, gdzie Bogowie i ludzie stają ramię w ramię.

Uwielbiam czytać książki. Sięgam po różne gatunki i nie boję się trudnych, wielowątkowych powieści. Dlatego gdy 12 lipca miała miejsce premiera książki „Dzieci Starych Bogów. Grzechy Ojców” Agnieszka Miela - Dzieci Starych Bogów drugiego tomu serii „Dzieci Starych Bogów” od razu się nią zainteresowałam i miałam przyjemność objąć tę powieść patronatem. Jeżeli sięgasz po książki z gatunku fantasy i science fiction, to ta pozycja od Zysk i S-ka Wydawnictwo powinna Cię zainteresować. Wielu autorów wydaje kilkutomowe serie książek, jednak sporą część z nich można czytać niezależnie, ponieważ przedstawiają zupełnie inne historie. W przypadku serii „Dzieci Starych Bogów” jest to niemożliwe. Jeżeli już zdecydujesz się na przeczytanie tej serii, to najlepiej czytać ją ciągiem i to z uwagą, ponieważ w kolejnej części znajdują się odniesienia i nawiązania do fabuły z części poprzedniej. Aine, główna bohaterka otrzymuje wiele wskazówek i musi rozeznać się w tym, o co właściwie chodzi w jej życiu. Zastanawia się, czy od początku była tylko marionetką stworzoną przez ciemność. Dokonuje wyboru i musi ponieść jego konsekwencje. Las Śpiących przemówił i oczekuje, że złożone niegdyś przysięgi zostaną wypełnione. Co ważne, teraz nabrały zupełnie nowego znaczenia… Tę książkę trzeba czytać bezpośrednio po pierwszej części. Jeśli będziesz mieć zbyt długą przerwę, to po prostu możesz się w pewnych rzeczach pogubić. W tej powieści jest tak wiele wątków, że trzeba być bardzo uważnym. To jednak ogromna zaleta, a Agnieszka Miela utrzymała wysoki poziom i zawieszoną sobie przez pierwszą część poprzeczkę. Starzy Bogowie nie opuścili Kerhalory, a ich głosy i podszepty demonów sieją spustoszenie w szeregach Karmazynowego Bractwa. Dlatego też poznanie prawdy oraz odkrycie swojego powołania bohaterowie przepłacają bólem. Cierpią fizycznie i psychicznie i powoli zaczynają tracić nadzieję. Nie wiedzą, czy poznają prawdę i jeśli tak, jaka ona będzie. To mroczna i ciężka lektura, przy której czasem popłyną Ci łzy. Jednocześnie jest tak wciągająca, że nie sposób się od niej oderwać. Pomimo kilkuset stron płynie się przez nią. Dlatego jeśli i Ty kochasz fantastykę, to tą pozycją będziesz zachwycony.

Z racji tego, że książki z serii "Dzieci Starych Bogów" to jedna historia, recenzja dotyczyć będzie obu tomów. Głównymi bohaterami historii są Aine i Bertram, potomkowie dwóch Starych Rodów, kiedyś będących blisko bogów i utożsamianych z siłą i mocą, teraz jednak tępionych i wyżynanych przez wyznawców nowego boga. Ich drogi krzyżują się już w dzieciństwie, właściwie wychowują się razem, ale wkrótce okazuje się, że ich losy są jeszcze ściślej związane, że razem staną się elementami gry między bóstwami. To co uderzyło mnie od samego początku, to klimat tych książek. Od samego początku jest on gęsty, przesycony emocjami, mrokiem i tajemnicą. Od razu wiadomo, że są to książki skierowane do dorosłego czytelnika. Pełne są przemocy, zarówno tej fizycznej, jak i $eksualnej. Autorka nie cacka się z naszymi bohaterami. Krew leje się litrami, tracą bliskich i przyjaciół. Niby jest to fantastyka, ale nie skupia się tylko na akcji( której tu nie brakuje), podejmuje też ważne tematy, takie jak radzenie sobie z traumą, dążenie do akceptacji i zasłużenia na miłość rodzica, role społeczne i przypisane do płci obowiązki. Autorka świetnie buduje atmosferę, wręcz czuje się ten mrok, strach, szaleństwo. Dobrze też pokazała rozwój postaci. Brawa należą się jej również za pomysł na fabułę, jeszcze się z czymś takiem nie spotkałam. Język powieści jest bardzo plastyczny, autorka doskonale wplatała opisy świata, między dialogi i akcję, dzięki temu człowiek nie czuje się nimi znużony. Jak już pisałam na początku, książka pełna jest tajemnic i zagadek. I jak dla mnie w pewnym momencie chyba było ich za dużo. Momentami czułam się zagubiona. Miałam wrażenie, że te wszystkie zagadki i niedomówienia niepotrzebnie się piętrzą. Naszym bohaterom wszystko podawane jest w małych dawkach, choć czasami aż prosiło się o większą porcję wiedzy. Do tego pojawiają się przeskoki czasowe, które dodatkowo wprowadzały zamieszanie. Zabiegi te, zapewne miały potęgować mroczną atmosferę, mnie jednak często zbijały z tropu i wytrącały z rytmu. Jednak jeśli lubicie aurę tajemniczości, to nie powinniście mieć z tym większego problemu. Książki polecam i czekam już na kolejny tom.

,,Wbrew pozorom starość nie jest taka zła, Robercie. Możesz wtedy z czystym sumieniem pozwalać sobie na znacznie więcej niż inni. No bo sam powiedz, czy mam cokolwiek do stracenia?" Całkiem niezła książka z bardzo dużą ilością wiedzy i wydarzeń. Polecam czytać ją w ciszy, gdyż szybko można się rozproszyć, tym bardziej, kiedy ktoś nagle nam przerwie czytanie, jak to robili u mnie w domu. Musiałam wtedy wracać stronę do tyłu, bo gdzie ginął mi sens. Później, gdy już czytałam jednym ciągiem, to było wszystko w porządku. Chciałam zauważyć, że książka jest prawie jeszcze raz tyle grubsza niż część pierwsza, więc i zdarzeń mamy ogrom. Autorka ma nieco strojne pióro, ale w granicach mieszczących się do dziedziny w której książka powstała. Postacie będą tutaj dosyć inteligentni, niektórzy nie będą wyrażać tutaj swoich myśli, by nie obrazić ludzi, których szanują, lecz będą i tacy, którym można przypiąć łatkę gburowatości. Będziemy o nich wiedzieli tyle, ile będzie to potrzebne w treści. Niby lekko się ją czytało, ale z pewną rezerwą. Z nikim nie można się tu spoufalić, nie pozwala na to siła jaką bohaterzy reprezentują. Większość scen można sobie tu wyobrazić, lecz pozostają i takie, których nie ogarniałam. Jest to spowodowane bardzo dużym natłokiem informacji, bo to dość konkretna powieść. Pierwszy tom był nieco lżejszy do przyswojenia. Podobało mi się to, że choć pióro jest strojne, to jednak w tą dekorację wplatała dalsze wydarzenia. Wielu autorów jeśli już lubi ozdobniki, to dotyczą one jednaj konkretnej rzeczy. Tutaj wraz ze zdobieniami historia trwa nadal, dlatego nie zanika nam treść. Przeplata się tutaj motyw wiary i przysięgi, gdyż jedni wierzą tutaj w swoje bóstwo, inni w demony. Aine będzie miała tutaj bardzo trudny wybór, bo nie wie kogo obdarzyć zaufaniem. Starzy bogowie powrócili i będą się objawiać w postaci szeptów demonów. Pojawią się tutaj okrutne sceny, którą będą przyprawiać o gęsią skórkę. Nie można jednoznacznie ocenić bohaterów, gdyż bardzo dużo ukrywają. Będą tutaj sceny szaleństwa, które mi się podobały. Między wierszami wysuwa się pytanie, czy będzie część trzecia:-)

"Gdy mrok domaga się ofiar, nie szukaj schronienia w cieniu" ,,Grzechy ojców" od wydawnictwa ZYSK i S-KA to druga część trylogii ,,Dzieci Starych Bogów" autorstwa Agnieszki Mieli i tym samym kontynuacja historii, którą poznajemy w pierwszej książce serii zatytułowanej ,,Śmiech diabła". Aine oraz Bertram to już nie dzieci (ani nawet nie młodzież), których mieliśmy okazję poznać na początku tej magicznej opowieści. To dorośli, mądrzy ludzie, którzy odbywają długą i niebezpieczną wędrówkę przez ponure i tajemnicze lasy Kerhalory poszukując wiedzy i prawdy. Drugi tom trylogii to w głównej mierze typowa, dosyć powolnie tocząca się powieść drogi, która swoją formą zdecydowanie różni się od pełnego przeskoków czasowych tomu pierwszego. Tutaj cały czas jesteśmy w podróży. Główni bohaterowie zmagają się z wieloma przeciwnościami losu, a powodów do zwątpień przysparzają im głosy, które wciąż rozbrzmiewają gdzieś pośród leśnej gęstwiny. Pomimo równego tempa i dość jednolitego miejsca akcji dzieje się tu sporo, przy czym bez dokładnej znajomości poprzedniej części można się odrobinę pogubić. Książkę czytałam z zainteresowaniem, jednak w porównaniu do 'Śmiechu diabła" tym razem opowieść miejscami trochę mi się dłużyła. Zdecydowanym plusem jest za to styl pisania, oraz słownictwo, którym snując opowieść o dalszych losach Wilgi i Błękitka posłużyła się Agnieszka Miela, ponieważ w opisach i dialogach doskonale oddaje klimat historii, oraz dawne, mroczne, niespokojne czasy. Mroku, tajemnic i niedomówień mamy tu zdecydowanie więcej niż poprzednio, a świetne zakończenie sprawia, że jak najszybciej chciałoby się sięgnąć po finałowy tom (mam nadzieję, że nie będzie trzeba na niego zbyt długo czekać!). "Grzechy ojców" to książka idealna dla miłośników polskiej fantastyki, zwłaszcza tej utrzymanej w słowiańskich klimatach, jednak przed lekturą obowiązkowo należy przeczytać tom pierwszy, a w przypadku, gdy się go czytało dość dawno- warto odświeżyć sobie niektóre kwestie, bo tutaj sporo się dzieje.

„Grzechy ojców” to drugi tom trylogii „Dzieci Starych Bogów”, w którym naprawdę dużo się dzieje. O ile w pierwszym tomie było już dużo mroku, tak tutaj przenika on nas z każdej strony. Groza czai się za rogiem i na nas poluje. Jednak czuć, że to co najważniejsze dopiero ma nadejść i jestem pewna, że nadejdzie wraz z trzecim tomem na który bardzo czekam. Tutaj podczas czytania przychodzi nam namyśl tylko jedno zdanie: „To czyste szaleństwo!”. Jestem pod wrażeniem tego co przygotowała dla nas autorka. Wiele zagadek, intryg, sekretów, niepowtarzalny klimat, legendy i fanatyzm religijny! Do tego prześladowanie religijne, brutalne morderstwa, gwałty, czy zbrodnie wobec dzieci. Każda wrażliwa osoba będzie miała przy tych scenach ogrom buzujących emocji. Sama łapałam się na tym, że momentami zbierało mi się na płacz, gdy czytałam o piekle jakie miało tam miejsce. W pierwszym tomie rozpływałam się nad wykreowanym światem. Jednak dopiero tutaj pani Agnieszka puściła wodze fantazji. Dosłownie czułam się jakbym znalazła się w Kerhalorze. Potrafiłam sobie szczegółowo wyobrazić każde z miejsc i wydarzeń. Za to należą się autorce ogromne brawa. Na koniec kilka słów o bohaterach, którzy są bardzo dobrze dopracowani, a wręcz dopieszczeni. Aine zyskała moją ogromną sympatię ze względu na silny i wojowniczy charakter. Nie wyobrażam sobie przez co musiała wewnętrznie przechodzić przez ciągłe udowadnianie innym, że nie jest w niczym gorsza. Co musiała czuć dziewczynka, która nigdy nie zaznała ojcowego uczucia miłości, którego tak bardzo pragnęła? Obok starych postaci, które znamy z pierwszej części pojawiają się także nowe, które odgrywają kluczowe role w całej fabule i nieźle potrafią namieszać. „Grzechy ojców” to wielowątkowo powieść od której naprawdę ciężko się oderwać. Jeżeli lubi mroczne opowieści i fantasy to to ta trylogia jest dla Ciebie! Polecam.