Fun dining. Prosto i genialnie (okładka  twarda, wyd. 03.2024)

Wygląd jak i treść książki niesamowity polecam jedna z lepszych książek jakie miałem okazję posiadać

Gotowanie to moja pasja a książka ma wiele ciekawych pomysłów. Polecam

Książka ma porysowaną okładkę.

Polecam!

Kiedy siadasz do stołu, możesz zjeść pierogi wprost z patelni, ale o wiele smaczniej jest, jak mawiała moja niania o swoim podwieczorku: zaparzam sobie herbatkę w imbryczku, potem nalewam do porcelanowej filiżanki, oraz chrupię herbatniczki z porcelanowego talerzyka, a to stoi na haftowanej serwetce. Książkę można przeczytać wydrukowaną na papierze makulaturowym, można też na lepszym ze zdjęciami, ale można tak, jak wydana została przez wydawnictwo Znak Jednymsłowem – w przypominającej płócienną oprawę, z kapitałką, barwionym grzbietem stron i zakładkami. A czy można było inaczej? Nie, przecież książka dotyczy Bottiglierii 1881,  krakowskiej restauracji wyróżnionej 2 gwiazdkami przez czerwony przewodnik Michelina. Wiele lat temu podziwiałem książki monografie restauracji ze świata. Kolekcjonował je w Poznaniu m.in. Tomasz Trąbski szef kuchni w Concordia Taste, oraz Blow Up Hall 5050. Książki kosztowały miliony i powodowały ślinotok w trakcie oglądania nie tylko z powodu prezentowanych dań, ale także warstwy edytorskiej. To jedna z pierwszych, jeżeli w takim wymiarze nie pierwsza publikacja w Polsce. Wstęp napisany jest przez Przemysława Klimę od tego, jak to się zaczęło do dnia dzisiejszego, czyli jak został kucharzem i jaka jest jego filozofia gotowania. Gastronomią zajmuje się zawodowo, jako dziennikarz od blisko 30 lat. Poznałem różnych kucharzy od tych z orbisowskich hoteli, przez tych, którzy wracali do Polski z Anglii, z olbrzymim bagażem doświadczenia i umiejętności po stażach i pracach w gwiazdkowych restauracjach po obecnie młode pokolenie. Czytając wstęp Klimy,  zakręciła się w oku łezka, bo teraz pewnie się narażę,  bycie kucharzem to tylko zawód, który wykonuję dzisiaj tu jutro tam, a potem rzucam fartucha i zostaję kurierem. Inna droga dla tych zdolnych to w dużej mierze kolacje degustacyjne. Nie, żeby źle gotowali, robią to bardzo dobrze, ale sensem gotowania nie jest to co dla Klimy: „Lubię karmić ludzi po prostu!” i „Największą frajdę sprawiają mi proste dania”. Ostatnio tak bardzo chłonąłem słowa szefa kuchni, czytając dwa razy wydaną w 2015 roku książkę „Suwała, Baron i inni. Przepisy i opowieści”. Szkoda, że tacy kucharze to unikalne okazy, ale to właśnie oni sięgają po kulinarne Oscary. W Poznaniu takim szefem kuchni jest: Artur Skotarczyk szef kuchni Muga z jedną gwiazdką. Artur stworzył restauracje od podstaw jak Klima. Mógłbym cytować inne złote myśli z książki wydanej przez Przemysława Klima, ale musicie je sami przeczytać. Odnoszą się one do organizacji pracy, budowania zespołu, procesu twórczego i tego, że kucharz żadnej pracy się nie boi: „Potem, na trzy lata trafiłem do restauracji w hotelu na krakowskim Kazimierzu, gdzie zrozumiałem, że tym, co wyróżnia profesjonalną kuchnię, są rygor i porządek. Zajmowałem się tam wszystkim – gotowałem, ale też stałem na zmywaku – i byłem zachwycony". Opowiada o tym, że pierwsza gwiazdka przypadła wtedy, kiedy w kuchni „mieliśmy dwa elektryczne palniki, jeden grill, mały piec konwekcyjny i...tyle”. Wielu szefów nie podjęłoby pracy przy prowadzeniu restauracji w takich warunkach. Niesamowitą częścią są przepisy restauracyjne, które można zrobić też w domu. Każdy z nich jest opatrzony zdjęciem (znakomite fotki, także rodzajowe), spisem potrzebnych narzędzi kuchennych oraz dokładną recepturą. Opis przygotowania dania, jest tak szczegółowy, że z wydaniem poradzi sobie nawet domowy szef kuchni. Co ciekawe, pierwszym daniem, które ma przepis to kremowa jajecznica. Dania to kuchnia polska i prosta „Korzystam ze składników, które rozumiem, które są mi bliskie, na których się wychowałem. To czyni dania prawdziwymi, szczerymi i sprawia, że chce się je smakować”. Uwielbiam od zawsze de volaille. Wielu kucharzy wyśmiewało moje zachcianki, mówiąc, że to danie weselne. Moją tęsknotę za kotletem kijowskim zaspokoiła swego czasu Elżbieta Filipiak właścicielka Pałacu w Orli, która weszła do kuchni i mi go zrobiła. Przemysław Klima nie wstydzi się tego kotleta i przekazuje światu swój przepis na to klasyczne danie. Wśród receptur są przystawki, dodatki, zupy, drugie dania oraz desery, które Przemysław Klima kocha miłością bezgraniczną. Są także bazy niezbędne do gotowania i co ważne przełożone na robota kuchennego z wersją gotowania np. olejów smakowych. Mądra książka dla każdego, kto w kuchni pracuje od kuchcika do szefa kuchni z doświadczeniem. Drodzy nauczyciele zawodu, ta książka powinna być lekturą obowiązkową w szkołach gastronomicznych podobnie jak wspomniana przeze mnie wyżej Suwała, Baron i inni. One nie tylko uczą zawodu, ale pokazują, jak wielka pasja zrodziła wielkie osobowości kulinarne i że kuchnia to „Krew, pot i łzy” jak mawiał Antohony Bourdain, ale w efekcie można osiągać prawdziwy sukces, jakim jest michelinowska gwiazdka oraz to, co najważniejsze „ekscytacja gości” i końcowa radość z wizyty w restauracji Polecam lekturę tej książki każdemu, kto kocha ten magiczny świat smaku. Smacznej lektury!

Lubicie gotować? A może wolicie po prostu.... jeść, rozkoszować się smakiem, w miłym towarzystwie? Tak czy siak, musicie przyznać, że przygotowywanie posiłków i degustacja to ważna część życia każdego człowieka. Kto "tu" zagląda, ten wie że lubię piec, gotować i staram się by kuchnia była sercem domu, tętniła życiem, zapachami i smakami. Dużym szacunkiem darzę osoby, które w kuchni są czarodziejami, z paru dobrych jakościowo składników potrafią zrobić wspaniałe danie, świetnie je podać i dobrze się przy tym bawić. Stąd dziś u mnie książka kulinarna takiego właśnie artysty #przemysławklima #fundining #prostoigenialnie, bo według mnie dobre gotowanie to prawdziwa sztuka, która wymaga nie tylko umiejętności, ale fantazji i polotu. Przemysłam Klima, znany m.in. z programu Top Chef, jest szefem kuchni w krakowskiej restauracji Bottiglieri 1881, która jako jedyna w Polsce posiada 2 prestiżowe gwiazdki Michelin. Ta pięknie wydana, o niestandardowych wymiarach i wyglądzie /twarda oprawa, wściekle różowy bok/, fantastycznie zilustrowana książka - to taka perełka wśrod książek kulinarnych i będzie miała swoje specjalne miejsce w mojej biblioteczce, nie tylko ze wzgledu na proste przepisy, ale także ze względu na to o czym autor pisze i jaką kulinarną ma historię i filozofię. "Bo jeśli FINE DINING to wyrafinowane dania przygotowane z najlepszych składników z precyzją i wyczuciem, to FUN DINING to także radość, która towarzyszy gotowaniu i przyjmowaniu gości." Bardzo polecam!