Fracht (okładka  miękka, wyd. 09.2018)

Dla mnie rewelacja.. Czekam na kolejne

"Jest pan wrzodem na dupie, Gall.", czyli Brudnik powraca z Frachtem. Pierwsze spotkanie z tym autorem uważam za udane. Fracht to kolejna powieść Grzegorza Brudnika, który zasłynął Mayday (którą mam na liście – porusza tematykę samolotów, a je uwielbiam). Podczas silnego sztormu na Bałtyku tonie polski prom, a to dopiero początek emocjonującej historii. Armator prosi swojego dawnego kolegę o pomoc. Aleksander Gall musi zbadać przyczyny katastrofy i znaleźć winnych, a tropów jest coraz więcej. Niektórym osobom zależy na tym, aby prawda zatonęła. Aleksander musi zostać usunięty nim przysporzy im więcej problemów. Grzegorz Brudnik jest niedoceniany, to przykre, bo zasługuje na to, aby mówić o nim więcej. Porównywany jest do Dana Browna czy też Nelsona DeMille'a. Fracht to kolejna perełka w dziedzinie sensacji. I mogę stwierdzić, że to idealny scenariusz na film (który z chęcią bym obejrzała, więc czekam ;) ). Autor manipuluje czytelnikiem podsuwając mu pod nos fałszywe poszlaki. Nie wiadomo kiedy Brudnik nas wkręca, a kiedy mówi prawdę. Bohaterowie są barwnie przedstawieni. Każdy ma swoją historię i poglądy, a do tego zazwyczaj nie jest tym za kogo się podaje. Mrożąca krew w żyłach akcja wciąga czytelnika, który nie jest w stanie odłożyć tej książki. Znakomicie skonstruowana historia. Autor zadbał o każdy element układanki i nieprzewidywalne zakończenie. Wielki plus dla Brudnika za zrobienie researchu. Wie o czym pisze i wyjaśnia czytelnikowi, który może nie być zapoznany z tematem. Szczegółowe opisy statków to kuriozum. Niewielu autorów porywa się na robienie researchu dlatego ukłon w stronę Brudnika. Fracht swoim klimatem przypomina skandynawskie kryminały. Osnute mgłą morze, niebanalne postacie i niezwykle dobrze zbudowana intryga. Czekam na więcej, panie Grzegorzu!

Jestem pod wrażeniem tej książki. Jeśli chodzi o prowadzenie akcji przypomina mi się mistrz Ludlum, ale tutaj akcja toczy się dużo szybciej. Widać tutaj pełny profesjonalizm w opisach statków. Przydało by się tylko zobrazowanie tego wszystkiego poprzez filmiki jak w książce o Adamie Bieleckim. Doceniam poczucie humoru i pomysłowość. I chyba na tyle pochwał bo jeszcze autor wpadnie w samouwielbienie i następna książka nie przebije obecnej.

Jeśli "Mayday" wbijało Was w fotel i nie mogliście przestać czytać, to przygotujcie się na podobne przeżycia w czasie czytania "Frachtu". Jest emocjonująco, tajemniczo, a momentami nawet groźnie.