Dziecko z mgły (okładka  miękka, wyd. 02.2019)

Książka trochę w klimacie kryminału lub thrillera. W poukładane życie Alicji wkracza nagle bardzo szczególne dziecko. Obca kobieta pozostawia jej małą dziewczynkę, dokumenty stwierdzające prawo do opieki i żadnych wyjaśnień. Z dnia na dzień na światło wychodzą cienie przeszłości. Wrazze swoim przyjacielem Bartkiem i ciotką Anielą odkrywa sekrety nie tylko małej Mii ale też własną przeszłość i to komplikuje jej życie jeszcze bardziej. Bardzo dobra, ciekawa i przejmująca opowieść.

Historia ekstra! Ta autorka to moje jedno z kilku odkryć tego roku

Polecam

"Dziecko z mgły" to moje siódme spotkanie z twórczością Renaty Kosin, autorki historii niesztampowych i tajemniczych. Choć nie przeczytałam jeszcze wszystkich jej książek to wiem, że nazwisko Kosin na okładce gwarantuje opowieść pełną zagadek. Czym autorka zaskoczyła mnie tym razem? Czy mi się podobało? Wyobrażam sobie, że Wasze życie jest w miarę poukładane. Codziennie funkcjonujecie według ustalonych schematów, szkoła, praca, dom, zajęcia pozalekcyjne, zakupy i tak dalej, i tak dalej. Czasami wkradnie się spotkanie ze znajomymi czy też wyjście do kina, konieczność wyjścia do lekarza lub wyjazd służbowy. Podobnie żyła Alicja, bohaterka "Dziecka z mgły", terapeutka integracji sensorycznej i pedagog specjalny. W jej spokojną codzienność wkradł się tajemniczy telefon zza granicy od niejakiej Emmy Parker, której głos nakazał Alicji, by zjawiła się na lotnisku żeby odebrać sześcioletnią Mię. Urodzona w Singapurze dziewczynka ma notarialne potwierdzenie faktu, że matka upoważnia do opieki Alicję, podobno krewną dziecka. Dziewczyna jest w szoku, ale panna Parker nie przyjmuje ani sprzeciwu, ani tym bardziej odmowy. Tylko jak poradzić sobie z obcym dzieckiem, o którym nic się nie wie? Dziewczynka jest zamknięta w sobie, nic nie mówi, ale z ufnością trzyma za rękę nową opiekunkę. Zszokowana Alicja początkowo trzyma w tajemnicy pojawienie się dziecka, ale z czasem musi poprosić o pomoc, bowiem na jaw zaczynają wychodzić niezwykłe szczegóły z życia Mii a później również jej samej. Gdy Ala miała siedem lat, w wypadku samochodowym zginęli jej rodzice a opiekę przejęła dalsza krewna - ciotka Aniela, jednak nie wszystko było tak, jak się wydawało... Tajemnice z przeszłości i teraźniejszości odkrywa również Bartłomiej, przyjaciel Ali z dzieciństwa. Dzięki niemu kobiecie łatwiej jest zrozumieć co wydarzyło się przed laty i co spotkało Mię. We trójkę dbają o bezpieczeństwo dziewczynki, jednocześnie dociekając prawdy. Co uda im się dowiedzieć, zwłaszcza w sytuacji, gdy w życiu Alicji pojawia się jej były chłopak i uczucia odżywają? Tropy prowadzą bohaterów w wiele miejsc - krążą między Polską, Stanami Zjednoczonymi oraz Singapurem a Alicja dowiaduje się prawdy o sobie i swojej przeszłości. Zdaje sobie sprawę, że nie pamięta rodziców... Nie do końca jest w stanie zrozumieć co się z nią działo przez te lata, kiedy zajmowała się nią ciotka i dlaczego Bartek otrzymał zakaz wspominania przy niej o dzieciństwie... A teraz były policjant odkrywa wciąż nowe, intrygujące fakty, które coraz bardziej szokują, zarówno bohaterów jak i czytelnika. Zagadka goni zagadkę... Pojawia się coraz więcej wątpliwości i niedopowiedzeń. Coraz mniej konkretów a tylko mnóstwo domysłów. Na dodatek pojawiają się dowody na to, że aby zrozumieć to, co dzieje się obecnie, trzeba pogodzić się z tym, że przeszłość również jest ważna. Tajemnicze przelewy bankowe, wstydliwe znamię na ramieniu Mii, niezwykłe zdolności dziewczynki, totalny brak informacji a do tego poczucie czyhającego niebezpieczeństwa oraz porwanie - tak mogłabym streścić fabułę tej powieści. Renata Kosin sięgnęła po temat, z którym nie miałam jeszcze okazji spotkać się w literaturze a mianowicie z dziećmi nad wyraz inteligentnymi, o nieprzeciętnych zdolnościach, które nazywano dziećmi indygo lub kryształowymi. Wszystkie jak mantrę powtarzają, że dzieci z mgły często się gubią... Czy to dlatego zostały naznaczone? By łatwiej je było odnaleźć? Historia stworzona przez autorkę wywołuje ogrom emocji, podnosi napięcie, wydarzenia nie pozwalają odsapnąć potęgując uczucie strachu i niesprawiedliwości. Książka kryje wiele niespodzianek, jednak tak naprawdę nie zdradziłam Wam niczego ponad to, co tajemnicą powinno pozostać do chwili, gdy sami otworzycie "Dziecko z mgły". Podsumowując - "Dziecko z mgły" to piękna i zaskakująca powieść o oddawaniu życiowego długu, rodzinnych sekretach, błądzeniu, niepewności co do przyszłości, oswajaniu koszmarów, zdradzonych uczuciach oraz niecnym planie pewnej fundacji. Pełna tajemnic historia, która za sprawą krzywdy dzieci chwyta za serca a pikantne detale tylko podgrzewają atmosferę i nie pozwalają odłożyć książki przed jej skończeniem. Zwłaszcza, że lektura uświadamia nam, że przecież nie musi się wydarzyć nic złego, byśmy docenili to, co mamy. Świetna historia, polecam! recenzja pochodzi z mojego bloga: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/

W powieści Renaty Kosin dzieje się wiele. Mariaż ujmującego stylu autorki oraz niebanalnego wątku, daje solidne podstawy do tego, aby nie tak szybko odłożyć nasz egzemplarz. Dlatego sięgnijcie po niego tylko wtedy, gdy deficyt czasu Wam nie straszny, bo książka wciąga niczym wir i nie tak łatwo wydostać się z jej toni.Ja zasiadłam do lektury w przekonaniu, że sięgam po powieść obyczajową, ale czy aby na pewno tylko? Co zatem zawiera fabuła? Przeczytacie tu o pewnej fundacji, która mocno skrywa swe sekrety, a jej wpływ na główną bohaterkę jest nie do przecenienia. Jest śledztwo i wątek miłosny, a bohaterowie poprzez swoją prawdziwość niemalże namacalni… i ci za mgłą niezrozumiani, tajemniczy, tacy inni. W swojej powieści, Kosin większą część naszej uwagi skupia na małej istocie, jaką jest dziecko. Szczególnie interesują ją te dzieci, które poprzez swoją oryginalność są jedyne w swoim rodzaju, a poprzez mocno odmienne zachowanie, kompletnie niezrozumiane i niewłaściwie odczytywane przez dorosłych. Pozornie są to rzeczy, z którymi większość rodziców spotyka się na co dzień, których dzieci nie zawsze są posłuszne, niejednokrotnie z różnych przyczyn niespokojne, lub też mają problem z prawidłowym kontaktem z rówieśnikami. Podłożem takiego zachowanie jednak, nie są już tak oczywiste rzeczy. Dlatego warto wnikliwie wczytać się w tematy, z takim pietyzmem poruszane przez pisarkę. Aby Was mocniej zaciekawić wspomnę, że według wspomnianego przeze mnie wcześniej ruchu New Age, od wczesnego dzieciństwa dzieci z indygo, charakteryzują się zdolnościami paranormalnymi i mają aurę w kolorze fioletowo- niebieskim.... czyli właśnie indygo. Te dzieci są wyjątkowe i z ogromną wrażliwością patrzą na świat.Reasumując. Bardzo lubię takie książki o niebanalnej fabule, które wzbudzają zachwyt i na dłużej zakorzeniają się w naszych umysłach. Interakcja z tak oryginalną i nieszablonową powieścią zachodząca podczas czytania, wywołuje magnetyzm, dzięki któremu, po jakimś czasie chętnie znów wracamy do jej historii. Uważam, że „Dziecko z mgły” należy właśnie do tego kanonu i obowiązkowo powinno znaleźć się w biblioteczce każdego czytelnika. Jednakowoż mam pewien niedosyt i jednocześnie wrażenie, że w tej recenzji nie do końca udało mi się przedstawić wszystko to, co chciałabym powiedzieć na temat najnowszej powieści autorki. Ale za to mam pewność, że podczas lektury będziecie mieli świetną okazję, aby dopowiedzieć sobie to, czego tu zabrakło, a wszyscy wkroczycie w niezwykle oryginalny i unikatowy świat, który stworzyła specjalnie dla Was Renata Kosin. http://ukatji.blogspot.com

Z początku nie mogłam się wkręcić, mimo że od pierwszych stron zaczęła się akcja. Mniej więcej do połowy towarzyszył mi taki stan, abym potem nie mogła się oderwać, a akcja wciągnęła mnie na dobre. Mroczne tajemnice, o których nie sposób przestać myśleć, które koniecznie sama chcesz rozwiązać. Jednak żaden pomysł, żadne wytłumaczenie nie wydaje się sensowne, tyle wątków się nie zgadza. A kiedy dochodzisz do sedna i rozwiązania, nie jesteś w stanie w to uwierzyć. Mimo że byłaś od samego początku przygotowywana na tajemnicę, zagadkę, to nie jesteś w stanie przeżyć zakończenia. Tak właśnie czułam się podczas czytania książki Pani Kosin. Jestem Tak podekscytowana i marzę, żeby ukazała się kolejna część

Skonczylam ja czytac kilka dni temu a dalej o niej mysle... bardzo fajna ksiazka, bardzo wciaga!