Dopóki śpiewa słowik (okładka  twarda, wyd. 03.2014)

Nie będę ukrywać, że do przeczytania tej książki zachęciła mnie jej okładka, która jest bardzo tajemnicza i nie wiadomo czego się po niej spodziewać. Opis również bardzo mnie zaciekawił i nie mogłam się doczekać kiedy poznam głównych bohaterów tej powieści. Zastanawiałam się jak podejść to książki, której tytuł mówi nam o śpiewie słowika, czyli delikatnego, małego ptaszka, który kojarzy nam się z pięknem. Czy słowik swoją delikatnością będzie odnosił się do całej powieści? Tego dowiecie się czytając książkę pod tytułem Dopóki śpiewa słowik.

Jari to osiemnastolatek, który właśnie ukończył kurs czeladniczy. Jednak zanim zacznie dojrzałe życie postanawia wybrać się na trzy tygodniową wyprawę do lasu, aby od wszystkiego odpocząć. W miasteczku, do którego dotarł i z którego miał udać się w las jego spojrzenie utkwiło w miejscowej galerii przy jednym z obrazów. Tam poznał Jaschę - dziewczynę brzydką, ale wyjątkowo miłą, która miała zaprowadzić go na szlak. Ta dziewczyna mocno zmieniła jego życie, jednak jeśli chcecie się dowiedzieć czy były to zmiany na dobre, czy też raczej na złe musicie sami zagłębić się w tę powieść. Jakie losy spotkają go w lesie, z którego nikt nie wraca?

Muszę przyznać, że niestety, ale książka nie za bardzo przypadła mi do gustu. Bardzo ciężko mi się ją czytało i musiałam co jakiś czas przerywać jej poznawanie. Próbowałam różnych metod, aby się zagłębić w fabułę, która okazała się zupełnie inna niż się spodziewałam. Jeśli lubicie zagmatwane wątki i czytanie w pełnym skupieniu, to zdecydowanie jest to powieść dla Was. Mnie niestety nużyły opisy przyrody, które czasami zajmowały nawet kilka stron. Parę wątków było naprawdę ciekawych, aczkolwiek całość była dla mnie dosyć trudna w odbiorze.

Nie jestem w stanie skrytykować tej książki, ponieważ sposób w jaki jest napisana jest niewątpliwie bardzo dobry. Bohaterowie są również doskonale wykreowani i możemy dobrze ich poznać. Wydaje mi się, że jest to po prostu kwestia gustu, a w tym przypadku powieść po prostu dosyć mocno odbiegała od mojego. Opisy są bardzo piękne, a dzięki nim można przenieść się w dane miejsce oraz dany moment powieści i zobaczyć to wszystko oczami bohaterów. Czujemy się dokładnie tak jak byśmy się przenieśli w czasie. Jari i Jascha to zdecydowanie ciekawi bohaterowie. Ciężko było zrozumieć motywy ich działania i postępowania, ale za to doskonale można było wczuć się w ich emocje i dostrzec ich wahania.

Książkę można polecić każdemu kto lubi myśleć i zwracać uwagę na najdrobniejszy szczegół. Nie jest to powieść, którą polecę osobie po ciężkim dniu w pracy czy szkole. Jest to lektura, której trzeba się poświęcić w stu procentach i dokładnie czytać każde zdanie, które jest w niej zawarte. Nie jest to coś lekkiego, na co wskazuje nam opis z tyłu książki, aczkolwiek zdecydowanie jest warta swojej uwagi.

Tak więc zapraszam do przeczytania książki Dopóki śpiewa słowik. Nie przejmujcie się tym, że akurat mnie ciężko się ją czytało, ponieważ być może Wam bardziej przypadnie do gustu i z wielką chęcią będziecie poznawać losy głównych bohaterów. Powieść jest specyficzna, ale z całą pewnością nie jest zła, pamiętajcie o tym. Czekam na Wasze opinie, może ktoś z Was po przeczytaniu będzie mógł się podzielić spostrzeżeniami na temat twórczości tej autorki.

Po lekturze "Baśniarza", który niesłychanie mnie zachwycił, nie mogłam długo czekać, przed sięgnięciem po kolejną książkę Antonii Michaelis. Tym razem w ręce wpadł mi tytuł "Dopóki śpiewa słowik". Przekonajcie się, czy autorce udało się po raz kolejny mnie zaczarować i zszokować opowiedzianą historią.

Osiemnastoletni Jari po zdaniu egzaminu zawodowego postanawia wykorzystać ostatnie dni wolności i wyrusza na samotną wycieczkę w góry. Nie spodziewa się, że to co miało być trzytygodniową wyprawą do lasu, chwilą zapomnienia przed powrotem do uporządkowanego świata, na zawsze odmieni jego życie. A wszystko to za sprawą przypadkowego spotkania z brzydką kobietą o imieniu Jascha, która zaprasza go do swego domu w głębi kniei. Jednak im głębiej Jari zapuszcza się w mroczne ostępy lasu, tym bardziej to, co wydawało się brzydotą zmienia się w pociągające piękno, a kobieta zaczyna odkrywać swoje prawdziwe oblicze. Zmysłowa gra i oszałamiająca uroda sprawią, że zechce ją lepiej poznać, a tym samym zapomni o rzeczywistości poza lasem. Zwabiony do świata pełnego magii i erotyzmu z czasem zacznie jednak szukać odpowiedzi, na z początku ignorowane, niepokojące pytania. Domek w środku lasu i jego mieszkanka skrywają w sobie bowiem wiele mrocznych tajemnic...

Autorka po raz kolejny wciągnęła mnie w historię z jednej strony magiczną, jakby wyrwaną z innego świata, z drugiej zaś brutalnie rzeczywistą. Podczas lektury "Dopóki śpiewa słowik" czułam zagubienie bliskie temu, które towarzyszyło mi przy "Baśniarzu". Rzeczywistość i fikcja przeplatały się ze sobą w taki sposób, że niekiedy trudno było rozróżnić jedno od drugiego. Nie jest to bynajmniej minus, a wręcz przeciwnie - gdyby zabrakło tego elementu czułabym się bardzo rozczarowana. Gdyż właśnie za tą grę na pograniczu snu i jawy pokochałam twórczość Antonii Michaelis. Jestem jednak świadoma, że nie każdemu przypadnie to rozwiązanie do gustu. "Dopóki śpiewa słowik" należy bowiem do tych tytułów, w których zakochujemy się, bądź nienawidzimy je już od pierwszych stron.

Poza samą historia na uwagę zasługuje także sposób w jaki autorka bawi się z czytelnikiem. Prosty i plastyczny język prowadzą czytelnika przez opowieść nie pozwalając ani na chwilę się od niej oderwać, ale co ciekawsze Antonia Michaelis często zdaje się podawać czytelnikowi gotowe rozwiązania i odpowiedzi nurtujące głównego bohatera, tylko po to by w następnej okazały się one zupełnie błędne. Zmusza to do uważnej lektury i poszukiwania własnych odpowiedzi, a przy tym zapewnia sporo rozrywki, czyniąc książkę bogatszą.

Jeżeli lubicie książki wyróżniające się na tle innych, dostępnych na rynku tytułów, pragniecie, żeby lektura poruszyła was do głębi, koniecznie sięgnijcie po "Dopóki śpiewa słowik". Dajcie się zaprowadzić do chatki w głębi lasu i na własnej skórze przekonajcie się, co kryje się za kotarą piękna. Lektura z pewnością odciśnie na was głęboko swoje piętno poruszając wszystkie zmysły, a przede wszystkim zmusi żebyście sami ocenili to, co kryje w sobie ta historia.

Ocena: 8,5/10
Andromeda

Moim zdaniem opisy są tak długie, że momentami nużące. Nie wiem jaki cel miała autorka opisując wszystko, dosłownie wszystko w taki sposób. Na dodatek w tej książce nie ma zwyczajnych dialogów. Dziewczyny odpowiadają jakimiś tajemniczymi zdaniami, które często kompletnie nic nie wyjaśniają, czasem w ogóle nie dotyczą tematu. Nawet nie potrafię Wam tego opisać. Musielibyście sami zobaczyć, aby zrozumiem o co mi chodzi... Ja chyba jeszcze nigdy dotąd nie spotkałam się z tak dziwnym stylem...Jak dla mnie za dużo filozoficznych przemyśleń i opisów, za mało konkretów i ciekawych akcji. Muszę przyznać, że pomysł na fabułę bardzo ciekawy i pomysłowy, jednak sposób napisania książki, kompletnie mi nie leży. Nie będę Was oczywiście zniechęcała, bo jeśli ktoś ma ochotę przeczytać tę powieść to zapraszam bardzo. Wiadomo, nie każdemu musi podobać się to samo. Ja tym razem się zawiodłam, a czy Wam przypadnie ona do gustu? Pewnie jest to całkiem możliwe ;)

Rozumiem, że fabuła niekoniecznie spodoba się każdemu, a niektórym będzie brakować szybszego tempa akcji i ciekawszych wydarzeń. Ta książka jest po prostu nieco dziwna i szalona, toteż uważam, że nie do końca można do niej pochodzić jak do każdej innej. Ma ona w sobie po prostu elementy, które wypierają to, co jest obecne w wielu innych powieściach. To sprawia, że jest nieco inna, ale niekoniecznie gorsza. Spowodowało to również jeszcze jedną rzecz – mam problem z jednoznacznym ocenieniem jej, więc po prostu tego nie zrobię. Myślę, że osoby, które poczuły już jakiś czas temu, że chcą się z nią zapoznać, powinny to zrobić. Chociażby dlatego, żeby zobaczyć, co odnajdą w tej historii i jakie przesłanie im przyniesie.

Tą książkę tak naprawdę bardzo ciężko mi wepchnąć do jakiejkolwiek szufladki gatunkowej. Nie oznacza to jednak, że książka mi się nie podobała, wręcz przeciwnie. Opis, tytuł oraz okładka są bardzo tajemnicze i zbyt wiele nie zdradzają. Powolna fabuła również, chociaż zdarza się że tempo przyspiesza w odpowiednich momentach. Wielu osobom może nie podobać się dość szczegółowe opisywanie, ale osobiście uważam że nadaje to tej powieści bajkowego wydźwięku mimo że raczej osobom poniżej szesnastego roku życia nie polecała.

Muszę przyznać, że to trochę dziwna książka. Niby pomysł dobry, niby bohaterowie wyraziści, ale styl pisania i język jaieś takie nietypowe. Próbowałam przeczytać i nie dotarłam do końca, moja córka też, ale ona dla tego że zbyt dużo opisów jak dla niej, poza tym twierdziła, że jej się podoba. Ciekawa książka, chociażby dlatego, że jeszcze takiej nie czytałam.