Dom na Wygonie (okładka  miękka, wyd. 07.2021)

Jak zwykle super mój powrót do młodości i życia na Mazurach. Polecam

Spokój, cisza

Trudne.

"Dom na Wygonie" Katarzyna Enerlich Mąż Marianny umiera. Osierocił nastoletnią Nadzieję, która coraz bardziej wymyka się spod kontroli matce. Matura, studia, koleżanki i chłopaki — to wszystko, czym obecnie zaprząta sobie głowę dorastająca dziewczyna. Marianna zaczyna obawiać się o przyszłość rodzinnego biznesu oraz o córkę, która ze wszystkich sił pragnie zostać wzorową "towarzyszką". Pomiędzy tymi wszystkimi wydarzeniami w życiu Marianny pojawia się pewien mężczyzna, ale czy kobieta nadal potrafi kochać tak, jak kiedyś? "Dom na Wygonie" to Katarzyna Enerlich w najnowszej, najświeższej odsłonie. W trzecim już z kolei tomie cyklu "Akuszerka z Sensburga" autorka kontynuuje opowieść o walecznych, niezwyciężonych kobietach, od których bije niegasnący blask siły i empatii do drugiego człowieka. Już na samym początku muszę przyznać, że w tej części serii bardzo słabo wyczuwalny jest klimat Mazur tak charakterystyczny dla twórczości Enerlich. Brakowało mi w niej magicznej atmosfery poprzednich dwóch tomów, wyczuwalnego wręcz aromatu ziół oraz swego rodzaju łączności czytelnika z naturą. Uważam, że defektem tej powieści jest to, że akcja w dużej mierze rozgrywa się w peerelowskim mieście — Mrągowie, a nie na wsi jak w poprzednich książkach z tego cyklu. Za to walorem "Domu na Wygonie" jest poruszenie bardzo ważnych w dzisiejszym świecie problemów, a mianowicie: alkoholizmu i niezrozumienia. Enerlich w bardzo przystępny sposób pokazała co alkohol i uzależnienie od niego są w stanie zrobić z człowiekiem oraz jego rodziną, która cierpi najbardziej. Alkoholizm to uzależnienie najdotkliwsze, moim zdaniem, w skutkach obok uzależnienia od narkotyków. Jednym słowem — niszczy wszystko. Przyznaję, że po trzecim tomie serii spodziewałem się czegoś więcej. Według mnie autorka mogła się bardziej postarać, wymyślić ciekawe, nowe wątki, które oczarują czytelników tak samo jak w "Akuszerce..." i "Zielu...", jednak nie dostałem tego. Elementy w "Domu na Wygonie" to tak naprawdę powtórki z tomów poprzednich, a więc: niechciana ciąża, niezdecydowanie w miłości. Mimo to książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Reasumując, mogę polecić tę pozycję, ale z przymrużeniem oka. ⭐8/10 Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu MG🥰