Brulion (okładka  miękka, wyd. 04.2021)

Książka długo oczekiwana. To nie jest książka którą przeczytałam za jednym podejściem. Ale nie dlatego że nie wciąga. Wręcz przeciwnie, trudno ją odłożyć. A mimo to odkładałam. Dlaczego? Bo temat jaki autorka poruszyła, sposób w jaki namalowała obraz Breslau 1936 roku zmusza do zatrzymania się, do przemyśleń. Do złapania oddechu. Tak bardzo wsiąkłam w to miasto tamtych lat, czułam jakbym tam była. Wielki ukłon w stronę autorki za ogrom pracy jaki włożyła w badania i przygotowania. Research przez duże R. Nie czytam książek o tematyce wojennej ani literatury obozowej. Wiem, że ta literatura jest po to żebyśmy pamiętali, Żebyśmy poznali naszą historię i ludzi, którzy żyli. Ale Przeraża mnie ogrom dramatu, krzywd, bezsilność, bezwzględność. Nie udźwignęłabym tego. Nie tego szukam w książkach. W „Brulionie” jest opisane co się wydarzyło zanim się zaczęło piekło. Normalne życie … Przed wybuchem wojny. Pięknie splecione losy prawdziwych postaci (Guttenberg, Pollock) zaczerpnięte z zapisków Wolfganga Schwarza i Willego Cohna, z postaciami stworzonymi na potrzeby książki. Genialny splot faktycznych wydarzeń z fikcyjnymi. Jedna z ostatnich scen - Noc kryształowa ( pogrom Żydów w nazistowskich Niemczech zainicjowany przez władze państwowe, w nocy z 9 na 10 listopada 1938), oczami głównego bohatera, który miał być tylko cichym obserwatorem a mimowolnie stał się jej uczestnikiem. Naprawdę trudno opisać emocje jakie mi towarzyszą kiedy o tym myślę, nawet teraz - kilka dni po skończeniu lektury. Nie piszę recenzji, zawsze się boję że zdradzę jakiś ważny watek, zrobię spoiler. Piszę o emocjach jakie książki wywołują we mnie. Ta książka jest PRZEJMUJĄCA. Myślę że to jest słowo klucz. Trudna ale piękna. Uwielbiam pióro Malwiny od lat. Czytałam jej bloga już 10 lat temu kiedy mało kto je wtedy pisał. Przeczytałam wszystkie książki które do tej pory napisała ale moim zdaniem ta książka jest najlepsza. Absolutnie wyjątkowa.

„Brulion" Malwiny Ferenz to powieść, której się nie zapomina. 📘Martiz Stille dostaje zlecenie, by pisać felietony o kulturze w Breslau (obecny Wrocław). Praca dziennikarza nie jest tu motywem przewodnim a to, co główny bohater widzi dookoła siebie. A wierzcie mi, z każdym dniem zaczyna dostrzegać coraz więcej, szczególnie kiedy trafia do szpitala... Stosunki polityczne, brak tolerancji do jakichkolwiek przekonań oraz pesymizm są pokazane w sposób przejmujący. Tak samo jak obraz Żydów, a mamy rok 1936: ich walka o godność, wszystko co im ograniczano, a później odebrano. Na szczęście Martizowi towarzyszy Ingrid, jego wielka miłość. Dzięki łączącemu ich uczuciu historia ta dostaje odrobinę ciepła, ale na ile go wystarczy? 📘Moim zdaniem to trudna książka, w której intryga, III Rzesza, restrykcje wobec Żydów, aresztowania, tajemnicze zniknięcia i rozdarcie głównego bohatera, po której stanąć stronie, nadają jej wyjątkowości. 📘Odwzorowanie tamtych czasów jest bardzo rzeczywiste. Autorka uprzedziła na początku książki, że fabuła jest zbudowana na podstawie zapisków prawdziwych wydarzeń. Polecam Wam tę powieść, w której codziennie życie jest w nieustannym zagrożeniu.

Polecam serdecznie!!!! Interesujące wątki historyczne związane z dojściem Hitlera do władzy a co za tym idzie poruszona kwestia stosunków żydowskim w mieście Wrocławiu , wątek miłosny głównego bohatera,

Interesująca książka i warto ją poznać.

Świetna!

Ok

Kolejna pozycja, kolejna świetna autorka! Od premiery minęło ponad miesiąc, ale książka powinna być pokazywana wszędzie ze względu na treść oraz emocje, jakie mi towarzyszyły. Najtrudniejsze lata dla każdego, kto nie był Niemcem, czyli lata 1936-1939. Książka, która nie ma łatwego tematu i okresu, ale opowiada piękną historię Moritza Stille, który z pochodzenia jest szwajcarem. Poznaje piękną Ingrid Beaucourt która jest sekret akta zastępcy szefa wrocławskiego gestapo. Jak mamy miłość to i są tajemnice, ale o tym przekonacie się sami. Moritz przyjeżdża do, Breslau, jako korespondent znanej szwajcarskiej gazety. Nasz bohater przechodzi burzę uczuć tych pozytywnych jak i negatywnych. Nie są mu obojętne krzywdy wyrządzone wobec innych jak i nie jest zamknięty na miłość. Książka pokazuje piękno w piekle, jakie w tamtym okresie miało miejsce, ale o tym wiecie na pewno. Podziwiam autorkę jak umiejętnie splotła te dwie tak różne historie w jedną całość, jak po latach człowiek wraca do miejca, w którym działo się wiele zła i chce zamknąć rozdział, który najbardziej odbił na nim swoje cierpienie. Odzyskanie dowodów, które schował przed tymi, którzy mogli go zniszczyć tylko za to, że pisał prawdę. W książce mamy miłość, walkę o zdrowie, jak i czasy gdzie III rzesza rośnie w siłę, co za tym idzie to już każdy z was wie. Moritz ulega wypadkowi. Podczas pobytu w szpitalu walczy o zdrowie, sprawność ruchową. Poznaje wiele wspaniałych ludzi, którzy są min. Żydami. Poznacie walkę człowieka o sprawiedliwość, walkę o życie. Książkę czyta się naprawdę szybko, ale uwieźcie mi nie chciałam jej kończyć. Autorka tak napisała i opisała te wydarzenia, że masz uczucie jakbyś tam był, jadł to, co wszyscy i przechadzał się tamtymi ulicami, jakie opisane są w książce. Słyszysz płacz dzieci, słyszysz odjazd pociągu, który przewoził masę ludzi potraktowanych gorzej niż bydło. Przeżywasz zawód miłosny, czujesz smak zdrady i odarcia z ludzkiej godności. W życiu nie życzyłabym nikomu (nawet najgorszemu wrogowi) tego, co mógł przeżyć człowiek pochodzenia żydowskiego tylko, dlatego bo jest takiej narodowości a nie innej. Kosmos! Książka jest nieodkładana! Dlaczego? Sama historia wojny oraz miłości powinna wam dać do myślenia. Oczywiście to było moje pierwsze spotkanie z autorką, ale zerkając na profil autorki widzę, że ma wiele książek wiec nie pozostaje mi nic innego jak nadrobić zaległości. Dziękuje wydawnictwu Filia za możliwość zrecenzowania tej książki. Każda kartka to element puzzli, które po skończeniu przedstawiają obraz, jaki stworzyła historia i człowiek. Polecam całym sercem.

Twórczość Pani Malwiny Ferenz do tej pory kojarzyła mi się raczej z lekką literaturą obyczajową czy nawet komediową, ale kiedy zupełnie przypadkiem zobaczyłam zapowiedź najnowszej książki przypisanej do kategorii powieść historyczna wiedziałam, że to coś dla mnie. Mowa oczywiście o książce „Brulion”, która ukazała się nakładem Wydawnictwo Filia. Autorka na kartach książki zabiera nas w podróż do przeszłości. I tak mamy marzec 1939 roku, gdzie do niemieckiej miejscowości Breslau zostaje oddelegowany reporter szwajcarskiej gazety Moritz Stille, po to, aby na bieżąco relacjonować to, co dzieje się na ulicach w III Rzeszy. Tam poznaje Ingrid Beaucourt, sekretarkę gestapo, która choć początkowo niechętna na jego przejawy adoracji, powoli zaczyna okazywać zainteresowanie jego osobą. Mamy miłość, której tłem są represje wobec ludności żydowskiej, wprowadzane stopniowo restrykcje, w końcu wywózki do obozu blisko Weimaru. Moritz ciągle pozostaje wrogiem aresztowań i ograniczeń, które zaczynają dotyczyć bliskich mu osób. Nosi w sobie poczucie niesprawiedliwości, irracjonalności i krzywdy… Jaką rolę w tym wszystkim odgrywa miłość do Ingrid? To książka bardzo silnie oparta na autentycznych wydarzeniach do których napisania autorka niewątpliwie zgłębiła szereg publikacji i włożyła mnóstwo pracy i serca. Postaci, które istniały naprawdę osadzone w pełni zasadnie w historii znalazły tutaj swoje miejsce. Przy czym Pani Malwina posłużyła się niezwykle wiarygodnym językiem opisując to, co w literaturze budzi pokaźne emocje. Co ważne, to nie powieść o samej wojnie, a o wydarzeniach, które miały miejsce przed jej rozpoczęciem… A obszerny opis Nocy Kryształowej i agresji w tę noc nocy z 9 na 10 listopada 1938 roku jest naznaczony ogromnymi emocjami i uczuciami. Podczas lektury niejednokrotnie zastanawiałam się nad wyglądem miasta w którym toczy się akcja i przyznam, że mam ogromną ochotę wybrać się do Wrocławia, pospacerować głównymi ulicami, odwiedzić miejsca tak barwnie opisane w powieści. Bardzo serdecznie polecam… „Tyle rzeczy człowiek zrobiłby inaczej, gdyby wiedział, jakie poniesie konsekwencje. Jakie to ma znaczenie, gdy czasu i tak nie da się cofnąć?”

"Brulion" Malwiny Ferenz to w mojej opinii książka tak dobra, że nie starczy mi tu miejsca aby to szczegółowo opisać. To książka wielowarstwowa, wielokulturowa i wielobarwna. Tak wiele uczuć i przemyśleń jakie ona u mnie wywołała, nie sposób streścić w kilku słowach. I choć czytałam poprzednie książki tej autorki, to tym razem znów mnie zaskoczyła i z pełną odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że to póki co najlepsze co wyszło spod pióra Malwiny. Ta kobieta nie przestaję mnie zadziwiać. Zarówno swoim charakterem, temperamentem, miłością do rodzinnego Wrocławia ale również i chyba przede wszystkim talentem i kunsztem pisarskim. Miałam okazję poznać jej odsłonę komediową jak i obyczajową, czy zagadkową. Ale "Brulion" to zupełnie inna kategoria i poziom. Autorka w jednej książce zawarła nieoczywistą i piękną jednoczesnie historię miłosną na tle bolesnych wydarzeń okresu przedwojennego, ale również wiele aspektów społecznych osadzonych w ówczesnych realiach. Prześladowania Żydów, wzrost napięć międzykulturowych, represje, strach wyczuwalny na każdym kroku. Jednak ludzie rodzili sie, kochali, bawili, chorowali. Starali się żyć mimo nachodzącego okrucieństwa. @malwinaferenz perfekcyjnie splotła te wszystkie aspekty życia w przededniu wojny tworząc piękną, smutną i przejmująca opowieść. Ta książka jest dopracowana pod każdym względem. Nie można pominąć faktu jak bardzo autorka przyłożyła się opisów miasta. Tak bardzo obrazowo jak Malwina chyba nikt nie opisuje miejsc. Ja czytając "Brulion" byłam obecna duchem w centrum wydarzeń a czułam się jakbym tam była również ciałem. Polecę tę książkę każdemu i gratuluję autorce.

Katastrofa...