Bracia Karamazow (okładka  twarda, wyd. 10.2023)

Książkę co prawda czyta się przyjemnie, ale ocena dotyczy przekładu, a ten jest katastrofalny. Nie dość, że jest istotnie skrócony (<400 stron) to jeszcze zakończenie jest chyba w ogóle zmyślone. Najdziwniejsze jest jednak to, że wydawnictwo MG wypuszcza ten przekład sprzed stu lat, który powinien być zapomniany, już DRUGI raz, tylko w innej okładce. Wielka lipa.

Trudno to nazwać Bracmi Karamazow Dostojewskiego jeśli z 960 stron powieści zostaje nam przedstawione 550, i do tego w opornym stuletnim przekładzie ALE KUPCIE BO TO WZNOWIENIE PREMIAERA PIEKNEJ OKLADKI PASUJACEJ DO RESZTY (notabene równie opornych przekładów chociaż już w pełnych wersjach) Tak poważnie jak coś Dostojewskiego istnieje w przekładzie Pomorskiego (wydawnictwo znak) to kupujcie stamtad, są drogie ale warte swojej ceny

Niestety powielone oszustwo wydawnictwa Mg. Mimo skandalu sprzed kilku lat (opisywał go między innymi Onet), wydawnictwo kontynuuje swój proceder sprzedając niepełną i zmienioną wersję „Braci Karamazow”. Wydawnictwo, żeby nie płacić za tłumaczenie drukuje wiekowy przekład, do którego już wygasły prawa autorskie. Przekład Babrary Beaupre w wielu miejscach jest błędny, tłumaczka samowolnie zmienia treść, pomija ważne (często najważniejsze) fragmenty, inne sobie dopisuje. Odbiorca otrzymuje produkt niepełnowartościowy (a właściwie bez „Wielkiego Inkwizytora” bezwartościowy) – jest to całkowicie świadoma, bezczelna polityka wydawnictwa, które zarabia na oszukiwaniu swoich czytelników. Wielka szkoda, że uznane firmy, takie jak EMPIK, biorą w tym udział.

Nie jest to pełna wersja książki, EMPIK winien zakaz sprzedaży tego typu chłamu.

Dlaczego sprzedajecie niepełną książkę. Już nie pierwsza afera z tym wydawnictwem

To tłumaczenie już dawno powinno zostać wycofane z obiegu! Wydawnictwo próbuje wcisnąć czytelnikom skróconą i zmodyfikowaną wersję tej niesamowitej książki po raz kolejny, tylko ze zmienioną okładką.

Czy granice dobra i zła nie powinny zostać wyraźnie zaznaczone? Znacznie łatwiej można by było wówczas balansować na krawędzi. Wiele popełnionych czynów, nigdy nie miałoby miejsca. Niestety konstrukcja świata ma wobec ludzkości zupełnie inny plan i wystawia społeczeństwo na próby, których unikniecie okazuje się niemal niemożliwe. W jednej z podobnych sytuacji zostali postawieni trzej bracia Karamazow, którzy w bezwzględny sposób dopuścili się morderstwa własnego ojca. Jednak to nie wszystko, ponieważ każdy z nich w wydarzeniu pełnił zupełnie inną rolę. I chociaż to mogłoby z góry sugerować mniejsze bądź większe zaangażowanie, wcale tak nie jest. Granice jednak łatwo się zacierają, a kara zawsze stoi na sprawiedliwej pozycji. Przed braćmi Karamazow otwiera się droga przepełniona walką o odnalezienie własnego miejsca w świecie i wybrukowana poczuciem winy. Jak zakończy się ich wędrówka? Styl Fiodora Dostojewskiego nie należy do łatwych i początkowo może wzbudzać poczucie zagubienia w opisywanych przez niego wydarzeniach. Jednak w gruncie rzeczy to tylko pozory, które rozwiewają się równie szybko jak przychodzą. Wraz z biegiem akcji czytelnik czuje się oczarowany opowiadaną historią i mile dowartościowany dopracowanym każdym, nawet najmniejszym szczegółem. Tematyka ojcobójstwa budzi wiele emocji, niezależnie od tego w jaki sposób poprowadzona jest fabuła. Dlatego w rękach mistrza powieść ta nabrała jeszcze większego znaczenia. Opisując życie trzech braci po dopuszczeniu się okrutnego czynu pokusił się o zaangażowanie w tematykę odwiecznych dylematów ludzkości na temat istnienia wolnej woli, Boga, zła i miłości. Z kolei sama książka stała się dla mnie wielką księgą życiowych mądrości, o których nie można zapomnieć. Twórczość Dostojewskiego nie jest mi obca, chociaż za każdym razem zaskakuje mnie jego zaangażowanie w portretach psychologicznych postaci. W przypadku "Braci Karamazow", gdzie na plan pierwszy wysuwa się aż trzech braci, ta kreacja bohaterów wydaje się jeszcze bardziej precyzyjna. Dogłębna analiza poczynań stoi na równi z targającymi bohaterów emocjami, przepełniającymi książkę po brzegi. Autor poprowadził mnie długą drogą mrocznych zakątków ludzkiej duszy i otworzył przede mną wiele możliwości. Postawy bohaterów wzbudzają ciekawość poprzez swoją niecodzienną formę - choć skrajnie różną, to w wielu przypadkach nie tylko oczywistą, ale i w pewien sposób postawioną do wspólnej konfrontacji. Książka "Bracia Karamazow" okazała się lekturą, która trafiła w mój gust czytelniczy szybciej niż się spodziewałam. Słowo "klasyka" często wywołuje u mnie sprzeczne emocje - obawiam się trudnej tematyki, ale w głębi wiem, że mi się spodoba to o czym będę czytać. Nie ulega wątpliwości fakt, że ostatnia powieść autora została słusznie okrzyknięta najdojrzalszą i najważniejszą w jego dorobku. Cieszę się, że tak wspaniała książka nie tylko zagościła na mojej półce, ale okazała się nieocenioną skarbnicą.

Bracia Karamazow to wyjątkowa powieść, która pokazuje, że literatura może być piękna, jak i mądra. Ta powieść porusza najgłębsze ludzkie tajemnice i skłania do zastanowienia się nad różnymi aspektami ludzkiego istnienia. Język użyty w powieści jest wyszukany i bogaty, co jeszcze bardziej podkreśla wartość tej książki. Sposób, w jaki autor opisuje emocje i przeżycia bohaterów, sprawia, że czujemy się jakbyśmy byli ich częścią. Wszystkie postacie są niezwykle skomplikowane i pełne sprzeczności, co czyni je wyjątkowo realistycznymi. Polecam tę piękną powieść wszystkim pasjonatom literatury, którzy szukają nie tylko rozrywki, ale też głębszego przesłania.