Opactwo Northanger (okładka  twarda, wyd. 02.2023)

Jak powyżej rewelacja

Nie ma nic piękniejszego niż literatura klasyczna sięgająca po tajniki romansu. To przeszłe czasy reprezentują sobą wszystko co najlepsze w sercowych rozterkach a Jane Austen rewelacyjnie uchwyciła całą tego kwintesencję w swoich ponadczasowych powieściach. Można byłoby pisać wiele i to w samych superlatywach, ale najlepiej będzie jeśli każdy sprawdzi na własnej skórze jak to jest z piórem autorki. Podobne opowieści na pewno trzeba lubić i nie uciekać od spokojnego, niemalże nostalgicznego klimatu, który skupia się na akcji nie spieszącej się w żadnym kierunku. A jednak historia przyciąga uwagę, skupia na losach bohaterów i nie pozostawia obojętnym na to co dzieje się dookoła, ponieważ czujemy bliski kontakt z postaciami a plastyczne opisy przenoszą nas w sam środek urokliwych miejsc. Katarzyna Morland, której losy będziemy obserwować, wydaje się urocza, ale i trochę zbyt naiwna. Jedzie do Bath, modnego uzdrowiska, gdzie wraz z zaprzyjaźnioną rodziną ma nawiązywać nowe znajomości i czerpać uroki życia na wystawnych balach. Nie spodziewa się jednak, że pozna przyjaciół z różnych kręgów i przyjdzie im pogodzić swoją sympatię do wszystkich, chociaż nie każdy będzie pochwalał takie zachowanie. Bohaterka jest przesympatyczna, ponieważ otwiera się na innych. Otoczona blichtrem oraz przepychem nie ulega pokusie a po prostu dostrzega człowieka w człowieku. Otwarta jest na przyjaźnie oraz nową miłość co tylko pozwala czerpać z niej wzór do naśladowania. Wszystko utrzymane w pogodnej atmosferze, klimacie zabawy oraz dobrego humoru nie umniejsza sprawy przytykom kierowanym w stronę klas wyższych i tym, którzy chcą otaczać się pozorami. To powieść mądra, ponadczasowa i sięgająca po wartości, które znamy najlepiej. "Opactwo Northanger" czyta się szybko, z wielką przyjemnością oraz pogodą w sercu za sprawą uroczej głównej bohaterki. Może w samej fabule nie dzieje się wiele a jednak rozgrywane wydarzenia wciągają, zmuszają do myślenia oraz przyjęcia własnego stanowiska wobec poruszanych problemów.

"Opactwo Northanger" Jane Austen to urocza i dowcipna powieść, która jest uważana za jedno z najwcześniejszych dzieł autorki. Została po raz pierwszy opublikowana w 1818 roku, po śmierci Austen, i jest komentarzem do popularnych w tamtym czasie powieści gotyckich, a także krytyką społecznych oczekiwań wobec młodych kobiet pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. Historia podąża za główną bohaterką, Katarzyna Morland, młodą, naiwną dziewczyną, która zostaje zaproszona do Bath, aby odwiedzić przyjaciół rodziny. Tam poznaje i zaprzyjaźnia się z kilkoma młodymi ludźmi, w tym z czarującym i tajemniczym Henrym Tilneyem. Kiedy Henryk zaprasza Katarzynę do odwiedzenia jego rodzinnej posiadłości, Opactwa Northanger, dziewczyna daje się wciągnąć w intrygę tego miejsca, wyobrażając sobie wszystkie rodzaje mrocznych sekretów i niebezpiecznych spisków… Jednym z najbardziej atrakcyjnych aspektów "Opactwa Northanger" jest taki…sprytny styl pisania Austen. Autorka stosuje ironię, sarkazm i humor, aby ośmieszyć gotyckie powieści, które były popularne w tym czasie, jak również satyryczne normy społeczne i oczekiwania młodych kobiet. Fantazyjne wyobrażenia Katarzyny i jej ostateczne odczucia służą jako komentarz do tendencji młodych ludzi do idealizowania romantycznych związków i niebezpieczeństw związanych z nadmiernym uwikłaniem się we własną wyobraźnię. Postacie Austen są również dobrze narysowane i wiarygodne, z Katarzyną będącą szczególnie dobrze wykreowaną protagonistką. Czytelnik szybko stanie się zaangażowany w jej historię i kibicuje jej, gdy porusza się po wyzwaniach i pułapkach dorastania i zakochiwania się. Postacie drugoplanowe, takie jak Henryk Tilney i Izabela Thorpe, są równie dobrze rozwinięte i dodają głębi i złożoności tej historii. Tempo książki jest dobrze nakreślone, z równą dawką humoru, romansu i komentarza społecznego. Zakończenie jest zarówno satysfakcjonujące i dopasowane, zamykając historię w pełnym kole i pozostawiając czytelnika z poczuciem satysfakcji.

Nie wiem jak wy ale ja mogłabym mieszkać w tamtych czasach o których mowa w książce "Opactwo Northanger” a to za sprawą tych wszystkich sukien, konwenansów, zalotów, bujnej wyobraźni jaką miały młode dziewczyny które o mężczyznach wiedziały tylko co same przeczytały tzn. wyobrażały sobie że tacy kawalerowie naprawdę istnieją. Według mnie to jedna z najpiękniejszych powieści Jane Austen, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom klasycznej literatury. Jane oferuje nam wciągającą historię o Catherine Morland, młodej dziewczynie, która trafia na wyjazd do Northanger, pięknego opactwa zamieszkałego przez bogatą arystokrację. Będę szczera ta powieść zaskakuje swoją doskonałą konstrukcją, wciągającą narracją i wspaniałymi opisami, które pozwalają czytelnikowi przenieść się w świat zamożnej arystokracji z XVIII wieku. Jane Austen przedstawia w tej książce bardzo interesujące postaci, a przede wszystkim wspaniałą bohaterkę - Catherine, która wyróżnia się swoim dobrym sercem, inteligencją oraz poczuciem humoru. Momentami zbytnio naiwna co spowodowały małe zgrzyty, ale czy wyszła na tym dobrze to już zostawiam do własnego przeczytania. "Opactwo Northanger" to nie tylko powieść o miłości, ale także o ludzkich relacjach, młodzieńczych marzeniach i odkrywaniu siebie samego. Jane Austen doskonale ukazuje w tej książce trudne sytuacje, z jakimi muszą zmagać się jej bohaterowie, jednocześnie pokazując, że dzięki miłości i wierze w siebie można pokonać każde przeciwności losu. Podczas czytania miałam wiele pozytywnych takich młodzieńczych emocji, ale także pobudza do refleksji nad własnym życiem. Polecam ją wszystkim, którzy cenią sobie klasyczne dzieła literackie, a także tym, którzy chcą odkryć piękno prozy Jane Austen.

Od jakiegoś czasu poznaję twórczość angielskiej pisarki Jane Austen opisującej w książkach życie angielskiego społeczeństwa z początku XIX wieku. Autorka konstruuje głównie fabułę wokół zamążpójścia i związanych z tym problemów. Taka tematyka znalazła się w Dumie i uprzedzeniu, Rozważnej i romantycznej oraz w Perswazjach. Te trzy wymienione powieści dostarczyły mi wielu pozytywnych wrażeń czytelniczych, więc czym prędzej sięgnęłam po kolejną książkę autorki Opactwo Northanger, które zostało wydane już po śmierci Jane Austen. Siedemnastoletnia Katarzyna Morland wychowuje się w domu pastora i pewnego dnia zostaje zaproszona przez bezdzietne małżeństwo Allenów, by towarzyszyła im w popularnym uzdrowisku Bath. Katarzyna spędza czas z panią Allen-odwiedzają sklepy, spacerują po mieście, spędzają czas w pijalni wód, a także chodzą na bale, by poznać nowych ludzi. Na jednym z balów Katarzyna poznaje Henryka Tilneya oraz jego młodszą siostrę Eleonorę. Rodzeństwo budzi sympatię Katarzyny, które chętnie spędza z nimi czas. W tym samym czasie pani Allen spotyka w Bath swoją dawna przyjaciółkę, panią Thorpe, która przyjechała do uzdrowiska ze swoimi trzema córkami. Najstarsza z nich, Izabela zaprzyjaźnia się z Katarzyną, a wkrótce okazuje się, że również ich bracia są w bliskim kontakcie. Postępowanie młodych ludzi prowadzi do przykrych nieporozumień, które główna bohaterka stara się wyjaśnić. Cała recenzja znajduje się tutaj: https://magiawkazdymdniu.blogspot.com/2023/02/opactwo-northanger-jane-austen.html

Książka, która jest ledwo zauważalna. Przemyka wśród reszty dzieł autorki. W porównaniu z popularnością do „Dumy i uprzedzenia” czy „Emmy”, nie wybija się niczym wybitnym, a przynajmniej tak można by sądzić. Jednak historia niewinnej i powiedzmy sobie szczerze trochę głupiutkiej Katherine Morland jest tak urocza jak sama bohaterka. Jak cała twórczość Austen, tak i ta książka ma do zaoferowania więcej niż czytelnik może się spodziewać. Część osób uważa tę powieść za prześmiewczą. Powieść, w której autorka parodiuje powieść gotycka i ją wyśmiewa. Jednak Ci co znają twórczość Jane Austen, ale znają naprawdę dobrze, wiedzą że te zabiegi, których dokonała autorka w „Opactwie Northanger”, były celowe i zamierzone. Austen niczego nie pozostawiała przypadkowi. Zasłynęła jak doskonała obserwatorka ludzkich charakterów i tu też jest to widoczne. Główna bohaterka nie jest na nasze, współczesne czasy, ale wprawne oko zauważy jak w trakcie powieści Katherine uczy się życia. Zmienia się z naiwnej dziewczyny w kobietę. Oczywiście, „Opactwo” nie doścignie nigdy „Dumy i uprzedzenia” i geniuszu zawartego w niej. Jednak ta pozycja nie jest gorsza, jest po prostu inna. I zamiast porównywać ją z pozostałymi dziełami Austen i od razu twierdzić, że jest słabsza, może dobrze by było zatrzymać się na chwilę i pomyśleć o niej samej, bez porównań i negatywnego oceniania. Może wtedy okaże się, że ta powieść ma więcej do zaoferowania niż początkowo sądziliśmy. A wydanie od wydawnictwa MG, aż się prosi żeby po nią sięgnąć.

Każde spotkanie z Jane Austen jest dla mnie wyjątkowe. „Opactwo Northanger” zostawia po sobie nostalgie związaną z całą otoczką wokół misternego Opactwa. Namiętność głównej bohaterki Katarzyny do starych budowli zaprowadziła ją wprost do Opactwa Northanger gdzie oczarowana jego architekturą postawią dowiedzieć się wszystkiego o tej słynnej budowli, która wcześniej była klasztorem. Postanawia popuścić wodze wyobraźni…ale gdzie to Katarzynę zaprowadzi musicie się dowiedzieć sami. Jedno wam tylko przekaże. Pragnienie Katarzyny by zwiedzać tajemnicze budowle czy to zamek czy klasztor jest jej najskrytszym marzeniem i pragnie ich tak samo mocno jak miłości. Jeśli ktoś tak jak ja po prostu kocha twórczość Jane Austen będzie oczarowany/a opisem samego Opactwa jak i misternie zbudowanym napięciem między uczuciem, a wiedzą i bogactwem. Katarzyna na pozór młoda dziewczyna dopiero zaczyna uczyć się czytać z ludzi to kim są i jakie mają zamiary. Tym samym pozostaje mało doświadczona i pozostanie nie tylko oszukana ale i zraniona. Jane Austen w swoim stylu opisuje uczucia jak i pragnienia młodych ludzi żyjących w społeczeństwie gdzie liczy się to kto jakie ma bogactwo. Autorka pokaże nam również zderzenie dwóch różnych światów z dwóch różnych warstw społecznych gdzie to właśnie tam zaczyna kiełkować piękne uczucie. Czy Kataryna podczas wycieczki do gotyckiej budowli odkryje stwarzająca krew w żyłach grozę tajemnice?

Nazwisko Jane Austen kojarzy mi się przede wszystkim z książką „Duma i uprzedzenie”. Ostatnio, przy okazji wznowień jej książek dowiedziałam się, że napisała jeszcze kilka innych książek. Postanowiłam zapoznać się z nimi. Niedawno miałam okazję przeczytać książkę „Opactwo Northanger”. Zastanawiałam się jak będzie mi się czytało historię napisaną na początku dziewiętnastego wieku. Teraz już wiem. Czytając książkę „Opactwo Northanger” poznajemy Katarzynę i jej towarzyszy. Przypatrujemy się życiu naszej głównej bohaterki, jej przygodom, podróżom, a przede wszystkim jej życiu towarzyskiemu wokół którego kręcą się dni Katarzyny. Nowe znajomości, nowe relacje, wybieranie partnerów życiowych, jak i tych do zabawy. Życie dziewczyny nie jest spokojne, a do tego wszystkiego dochodzi wycieczka do opactwa Northanger, gdzie próbuje rozwikłać zagadkę. Książkę „Opactwo Northanger” czytało mi się naprawdę ciekawie. Z chęcią przyglądałam się pełnemu różnych emocji życiu Katarzyny. Mnie ono osobiście trochę przeraziło. Te wszystkie zasady towarzyskie, nagłe zmiany zachowania. Zdecydowanie nie chciałabym żyć w czasach Katarzyny. Wolę tylko o nich czytać. Jeżeli chcecie się przenieść do dziewiętnastego wieku, który został potraktowany specyficznym humorem to zdecydowanie polecam książkę Jane Austen.