Bomba. Osiedle Sielanka (okładka  miękka)

Jak zwykle autorka rozbudziła mój apetyt na więcej. Aż prosi się o ekranizację. Bohaterowie fantastyczni. Stworzeni tak, że stają mi przed oczami. Proszę o więcej. Przy czytaniu uśmiech nie schodzi z twarzy. Super antydepresant. Polecam.

bardzo zabawna, odprężająca lektura. Znałam poprzednie dwie części i z zadowoleniem kupiłam trzecią, teraz czekam na ciąg dalszy.

Bardzo dobre w czytaniu,czekam na 4 część. LEKKIE ,LATWE I PRZYJEMNE.

Bardzo ciekawa lektura lekka i przyjemna

polecam na dluuuuugie wieczory

Lekkie i zabawne. Polecam

Pplecam

W swojej najnowszej powieści Małgorzata Gutowska – Adamczyk już po raz trzeci zabiera swoich czytelników w progi podwarszawskiego Osiedla Sielanka. Podtytuł tej opowieści to Bomba, więc możecie być pewni, że będzie ciekawie. Po raz kolejny śledzimy perypetie znanych nam już z poprzednich części mieszkańców. Autorka jak zwykle pierwszorzędnie oddała małomiasteczkowy klimat niewielkiej społeczności, w której wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, ale czy na pewno? W opowieści tej pod pozorem lekkości i dużej dawki humoru Małgorzata Gutowska – Adamczyk nakreśla czytelnikom realia, w jakich dziś żyjemy. Niby wszystko pięknie, ładnie i w idealnym porządku, a tak naprawdę kłótnie, spory, nastawiona przede wszystkim na zysk patodeweloperka i korupcja. A prócz tego całkiem zwyczajne ludzkie sprawy – uczucia, trudne relacje, marzenia, czy mniej lub bardziej udane inicjatywy społeczne. Powieść ta chociaż wydaje się być napisana ze sporym przymrużeniem oka, gdy się w nią nieco bardziej zagłębić bardzo dobrze ukazuje specyfikę codzienności na niewielkim osiedlu. Obnaża również ludzkie przywary, dziwactwa oraz myślenie zakorzenione w stereotypach, które obserwujemy na przykładzie niektórych postaci. Całość jest jednak jak to zwykle bywa w książkach pani Małgorzaty bardzo sympatyczną opowieścią o ludziach, którzy choć nie są idealni, jak my wszyscy, to starają się być jak najlepszą wersją samych siebie, a przynajmniej większość z nich do tego właśnie dąży. Próbują oni odnaleźć się w realiach, w jakich przyszło im żyć i mniej lub bardziej odważnie mierzą się ze swoją codziennością. Przeżywają życiowe wzloty i upadki, smutki i radości, czyli jak widzicie nic co ludzkie nie jest im obce… Dzięki temu odbiorca z łatwością może się identyfikować z wykreowanymi przez pisarkę bohaterami, a to z pewnością dodatkowo uprzyjemnia lekturę. Jak już wcześniej wspominałam historia napisana z humorem, lecz absolutnie nie wyidealizowana czy przesłodzona. Jeśli szukacie lektury lekkiej, ale również skłaniającej do refleksji m.in. nad ludzkimi relacjami to koniecznie sięgnijcie po „Bombę”, jak również po cały cykl pt. „Osiedle Sielanka”, z którym z pewnością spędzicie przyjemne czytelnicze chwile. „Bombę” tak samo jak ma to miejsce w każdym poprzednim tomie dopełniają fantastyczne ilustracje pani Joanny Klimaszewskiej. Chcecie się przekonać co i dlaczego wybuchło? - Zapraszam do przeczytania tej książki! :). PS. Dla przypomnienia poniżej zamieszczam recenzje pierwszych dwóch tomów niniejszego cyklu: Osiedle Sielanka - Nieznajoma Osiedle Sielanka - Sąsiedzi * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2022/11/trzecia-wizyta-u-mieszkancow-osiedla.html

Przestronne mieszkania otoczone zielenią, spokój i przyjazne sąsiedztwo - brzmi jak marzenie prawda? Tak na pierwszy rzut oka jawi nam się Osiedle Sielanka, w którym toczy się życie bohaterów najnowszej powieści Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk zatytułowanej Bomba. Życie mieszkańców wcale nie jest jednak takie bajkowe. W rzeczywistości relacje między sąsiadami są co najwyżej poprawne, a i to nie w każdym przypadku. Dodatkowo osiedle dotknął problem większości miejsc, w których jest do zagospodarowania wolna przestrzeń, czyli zagarniania każdego skrawka, który nadaje się pod zabudowę przez deweloperów. Co więcej inwestorzy coraz odważniej decydują się na patodeweloperkę i planują w nowych budynkach sporo mikro mieszkanek. Jest to o tyle niebezpieczne dla obecnych mieszkańców, że na Osiedlu Sielanka brak odpowiedniej infrastruktury, aby komfortowo koegzystować z nabywcami nowych mieszkań. W książce mnogo jest od postaci i ich problemów. Mieszkańców osiedla dotykają sprawy właściwe dla wszystkich innych ludzi, czyli choroby, samotne rodzicielstwo, kiepskie relacje rodzinne, zdrady etc. Dla mnie Osiedle Sielanka stanowi odbicie naszego społeczeństwa w pigułce. Książkę czytało mi się ciężko. Prawdopodobnie dlatego, że nie znam dwóch pierwszych tomów serii z Osiedlem Sielanka w tle. Bohaterów jest bardzo wielu, są między nimi zaszłości, których kontekstu nie sposób zrozumieć nie znając wydarzeń wcześniejszych. Mnogość postaci również nie ułatwiała zadania. Doceniam ciekawy humor, którym posługuje się autorka. Rozbawiła mnie już na etapie przestawiania postaci.Nie jest to jednak typowa komedia. Raczej powieść obyczajowa silnie zakorzeniona w otaczającej nas rzeczywistości. Wątki humorystyczne pojawiają się równie często, jak sytuacje problemowe. Książka na pewno będzie ciekawą rozrywką dla osób, które czytały dwie pierwsze części serii. Dla pozostałych lektura może nie być do końca zrozumiała. Więcej recenzji na Instagramie patka_czyta_.

Osiedle Sielanka to wymarzone miejsce do zamieszkania. Spokój, dużo zieleni, wygodne i przestronne mieszkania, a przede wszystkim miłe i przyjazne sąsiedztwo. Pięknie to brzmi prawda? Niestety życie na tym osiedlu mija się z tym opisem. Nie ma spokoju, zieleni jest coraz mniej, bo deweloperzy chcą zabudować każdą wolną przestrzeń, nowe mieszkania są ciasne, a sąsiedzi łaskawie doniosą komu trzeba o każdej rzeczy, która im nie pasuje. I tyle z pięknych marzeń... Z przyjemnością wróciłam do czytania tej serii wraz z premierą trzeciego tomu. Ta seria pod płaszczem rozrywki i groteski obnaża ludzkie cechy życia w sąsiedztwie. Oczywiście, że nie każdy jest złym sąsiadem, ale to właśnie te gorsze zachowania dają tutaj do myślenia. Jako czytelnik mogę się tu kilkukrotnie uśmiechnąć, ale często rzeczywisty absurd danej sytuacji mnie smuci. Patodeweloperzy, sąsiedzi, którzy się nie znają, a mieszkają tuż obok, tworzenie samorządowej gazety, która pisze o władzy tylko w superlatywach i podkopywanie pomysłów innych tylko, dlatego że samemu się ich nie rozumie. Plusem tej książki jest to, że na te wszystkie nikczemności jest reakcja i są też postacie, którym zależy na uczciwości i chcą naprawić swoje najbliższe otoczenie. Jeżeli ktoś z was czytał poprzednie części to wie, że na samym początku jest prolog zapowiadający wydarzenia, które mają zatrząsnąć osiedlem. Liczyłam, że w trzecim tomie zbliżymy się do tych wydarzeń, ale sama akcja nie za wiele posunęła się do przodu. Ostatnie dziesięć stron coś tam ruszyło, ale jak dla mnie to trochę za mało. Mam wrażenie, że ten tom rozwlekł fabułę. Nie mam pojęcia ile tomów zaplanowała autorka, ale ten wypadł dla mnie jako przygotowanie do prawdziwej bomby, bo tutaj to była bardziej taka bombka. Bohaterowie i przyjemność w powrocie do Sielanki była, ale dla mnie sama akcja przygasła.