Blask choinki (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

O tego typu książki czyli "świątecznej" oczekiwałam magi świąt i z tym związanych doznań ale niestety trudno było doszukać się . Bardzo duża ilość bohaterów przytłaczała . Zbyt monotonna i niezbyt porywająca. Czytało się bardzo lekko bez zaciekawienia. Bardzo dobrze ukazane zwyczaje góralskie oraz trochę historii związanej z Zakopanem.

Wyjątkowy gniot. jakiś natłok bezsensownych dialogów, gdzie nic sie nie dzieje. Nudy, nudy, nudy. Po przeczytaniu ok 80 stron resztę przekartkowałam . Zdecydowanie nie polecam. Jedna gwiazdka to i tak za dużo.

Najukochańsza dylogia świąteczna

Bardzo fajna książka

Piekna opowieść

Super

ok

Klemens i Arkadiusz są przyjaciółmi od lat. Ich rodziny bardzo dobrze się znają, więc tegoroczne święta spędzają wspólnie w Zakopanem. Dla Arkadiusza nie jest to łatwe bo nie dość, że nie lubi wyjazdów, to będzie musiał znosić kilkudniowe towarzystwo Mieczysława, czyli obecnego męża jego byłej żony. Jednak decyzję za niego podjęła Eliza, czyli córka Arkadiusza i Barbary. W rezultacie ich wyjazd okaże się czasem pełnym niespodzianek, przypadkowych spotkań, chwilami smutku i straty. "Blask choinki" to książka z pozoru prosta, typowo świąteczna, o życiu zwykłych ludzi. To prawda, jednak wymaga odrobiny skupienia, a to wszystko przez ilość bohaterów, których poznajemy dzięki tej historii. Rodzina Klemensa i Arkadiusza jest naprawdę duża, dlatego autorka już na wstępie sporządziła spis osób mający ułatwić czytelnikowi odnalezienie się w tej rodzinie. Nie ukrywam, że z początku co chwilę zastanawiałam się kto jest kim, ale w rezultacie szybko zaczęłam rozróżniać bohaterów. Właściwie myliły mi się tylko dzieci. W wypadku tej książki nie ma wątpliwości, że jest to pozycja świąteczna. Od samego początku czułam magię świąt, zapewne przez ten cały wyjazd i spędzenie magicznego czasu poza domem. Wszystko było pięknie opisane, jednak zdałam sobie sprawę, że nie chciałabym spędzić Bożego Narodzenia zdala od domu, w obcym miejscu, nie ważne, że miejsce to jest tak piękne. W książce bardzo popularne było picie calvadosu przez bohaterów. Oczywiście musiałam sprawdzić co to takiego, bo nigdy nie miałam okazji posmakować tego alkoholu. Mam nadzieję, że pewnego dnia sama spróbuję czy to faktycznie jest tak dobre. Bardzo dziwna dla mnie była relacja Arkadiusza, Barbary i Mieczysława. Arkadiusz bez wątpienia nadal kocha swoją byłą żonę i miałam wrażenie, że nigdy jej nie opuści. Pomimo tego, że Mieczysław w pewien sposób zajął jego miejsce to pierwszy mąż czuł, że nigdy nie będzie obojętny Barbarze. Jakby to ująć, w przypadku miłości pesel nie ma znaczenia. Podsumowując, z początku martwiłam się, że książka mi nie podejdzie, będę się gubiła pośród tylu osób przedstawionych na kartkach tej historii, jednak wszystko to niepotrzebnie. W rezultacie książka bardzo mi się spodobała, kilku bohaterów polubiłam, innych momentami nie potrafiłam zrozumieć. "Blask choinki" to pierwsza książka Pani Agnieszki, która trafiła w moje ręce, jednak mam nadzieję, że nie ostatnia. Polubiłam pióro autorki i chciałabym poznać więcej historii spod niego wychodzących.

Święta już prawie tuż tuż... coraz więcej wkoło nas pięknie przystrojonych choinek, cudownych, kolorowych lampek i melodii, które powodują uśmiech na naszej twarzy. Wszystko jest jakby piękniejsze i trochę prostsze. Idealną propozycją na ten piękny i magiczny czas jest najnowsza książka polskiej pisarki Agnieszki Lis BLASK CHOINKI. Głównymi bohaterami powieści są dwie przyjaźniące się ze sobą rodziny. Dwóch starszych panów Klemens i Arkadiusz, bo to od nich wszystko się zaczęło, znają się już wiele lat, a konkretnie od czasów szkolnych. Panowie razem ze swoimi najbliższymi tym razem postanawiają spędzić święta inaczej niż do tej pory. Decyduję się spakować walizkę i spędzić ten wyjątkowy czas w ekskluzywnym hotelu w Zakopanem. Tym razem święta to ma być prawdziwy odpoczynek, wszyscy mają zapomnieć o domowej krzątaninie i rozkoszować się magicznym, świątecznym czasem, a przede wszystkim błogim lenistwem. Czy jednak taka forma spędzania Świąt Bożego Narodzenia będzie dla wszystkich odpowiednia i wszyscy będą zadowoleni? Początkowo wszyscy są wniebowzięci hotelem, dzieciaki szaleją na śniegu, a dorośli po prostu odpoczywają spacerując, podziwiając uroki gór, popijając grzane wino. Jednak jak to bywa wśród rodziny, nie wszytko pójdzie jak z płatka. Na pozór idealne święta zmienią się w istny armagedon! Powieść ma wielu bohaterów, dziadowie, rodzice, dzieci, wnuki istny misz-masz! Czasami w tym rodzinnym koglu-moglu ciężko było się połapać. Jednak czuć tu miłość i rodziną atmosferę, która właśnie podczas Bożego Narodzenia powinna królować. Czasami jednak pomimo pięknej atmosfery, cudownych widoków gór ciężko odnaleźć to co naprawdę ważne. Są momenty, aby poskładać rozbitą rodzinę i odnaleźć prawdziwą magie świąt nie wystarczy piękny hotel i górska sceneria. Powieść pomimo tego, że jest lekka i czyta się ją bardzo szybo ma głębsze przesłanie. Historia dwóch rodzin z jednej strony bawi, a z drugiej składnia do refleksji i powoduje, że warto się zastanowić co w życiu jest ważne. Warto wyhamować, odpocząć, odłożyć telefon i zacząć rozmowę z najbliższymi. Złapmy trochę oddechu i inaczej spójrzmy na świat i to spowoduje, że to dopiero wtedy będzie naprawdę piękny i wartościowy czas... Polecam! Moja ocena: 7

Na powrót tej historii czekałam cały rok. "Zapach goździków" wzruszył mnie w zeszłym roku ogromnie, głównie za sprawą mądrości tej historii. Chociaż zabawna i napisania z ogromnym wyczuciem, wydała mi się taka...dystyngowana. Bohaterowie "Zapachu goździków" powracają przed kolejną Gwiazdką. Tym razem cała rodzina ma zamiar spędzić Święta w Zakopanem. All inclusive, za to bez wielogodzinnego gotowania. Chcą odpocząć. Tylko...czy poza domem Święta będą równie magiczne? I najważniejsze- w jaki sposób z dala od domu odnajdzie się przyzwyczajony do swoich rytuałów Arkadiusz? Przyznaję- wspomniany w poprzednim zdaniu Arkadiusz jest moim ulubionym bohaterem. Starszy pan, który nade wszystko ceni sobie zasady i rytuały dnia codziennego. Autorka wrzuca go w najtrudniejszą sytuację, jaką tylko mógł sobie wyobrazić. Historia jest mam wrażenie, napisana w lekki sposób, z humorem, ale nie ordynarnym, bardzo stonowanym. Mam wrażenie, jakby autorka (jako jedna z nielicznych w dzisiejszej literaturze!) nadal wierzyła, że pozostawienie czytelnika z niedopowiedzeniem na końcu każdego rozdziału, pobudza jego wyobraźnię. I nie trzeba mu łopatologicznie wyjaśniać każdej metafory. Nie to jednak tak bardzo, niezmiennie urzeka mnie w tej historii. To, za co tak bardzo ją cenię i na co ogromnie liczyłam, to to, jak przepiękną rodzinę tworzą bohaterowie tej powieści. Mimo, że rodzina jest bardzo liczna, ogromna, jej członkowie są ze sobą naprawdę blisko. Chociaż każdy z nich jest skrajnie inny, zauważają swoje wady, potrafią się nie lubić, to nade wszystko stawiają więzy rodzinne. I to jest cudowne. To jest największa, najpiękniejsza wartość "Blasku choinki". Mądra, ciepła i taka... że kiedy ją czytałam, tęskniłam za rodzinnymi Świętami, które pamiętam z dzieciństwa. Dzisiaj, rodzina rozleciała się po świecie, po swoich sprawach. Nie ma już możliwości zebrania wszystkich przy jednym wigilijnym stole. A szkoda. Przepiękna. Wprowadza w świąteczny klimat. Lucyna Tomoń/ https://today-ornever.blogspot.com/2020/12/blask-choinki-agnieszka-lis.html