Złota klatka (okładka  miękka, wyd. 04.2019)

Książkę poleciła znajoma, ale kompletnie nie w moim guście. Pierwsza połowa przydługa i bardziej podchodzi pod erotyk dla kobiet niż kryminał, a tego się spodziewałam. Końcówka przewidywalna i banalna, ale napisana w bardzo lekkostrawny sposób :)

Bardzo Ciekawa. Ciężko odłożyć książkę, bo chce się wiedzieć co będzie dalej i dalej i dalej. Zakończenie okazało się być zaskakujące i takie lubię najbardziej, a nie takie,że czytając znasz Zakończenie.

Książkę przeczytałam w dwa wieczory. Różni się od poprzedniej serii, jest bardziej psychologiczna a nie kryminalna i pokazuje ile potrafi znieść kobieta, czekam na kolejną część ;) Osobiście polecam :)

Ogromne rozczarowanie, słabe i przewidywalne. Z pewnością nie wrócę ani nie sięgnę po kolejną część. Zmiana nie wyszła autorce na dobre. Szkoda.

Zawiodłam się, czytając Kamile chłonęłam ją każdego wieczoru a tu, po pierwsze żaden thriller, po drugie wątek jak z amerykańskiego serialu...

Uwielbiam Kamili ksiazki Wszystkie są rewelacyjne. Od tej nie mogłam się oderwać Jest zajefajna. Poprostu majstsrsztyk Polecam na 100 i 200%

Okropne. Romansidło kompletnie bez podlotu do sagi z Fjalbacki

Jest to moje pierwsze spotkanie z Camilią Läckberg i muszę przyznać, że było ono bardzo udane. Pierwsza część dwutomowej historii Faye, która z pozoru ma wszystko i wiedzie idealne życie bardzo przypadła mi do gustu. Faye trochę nieświadomie została zapędzona w kozi róg bycia przysłowiową „kurą domową”, która ma spełniać zachcianki odnoszącego sukcesy męża i przy tym wszystkim wyglądać jak milion dolarów. Przykro patrzyło się na to jak główna bohaterka zatraca siebie i daje sobą pomiatać, jak odbiera się jej pewność siebie i jej inteligencję przez ciągłe umniejszanie. Dziwne, że pozwoliła sobie na coś takiego, bo kiedy autorka przedstawia nam jej przeszłość to kompletnie taka nie była. A tu nagle wydawaje się taka bezbronna, dała się omamić i zgadza się na takie nieracjonalne rzeczy (specjalnie piszę ogólnikowo, bo nie chcę Wam spoilerować). W szczególności, że patrząc na jej przeszłość naprawdę widzimy, jaką osobą jest Faye i do czego jest zdolna, kiedy ktoś ją naprawdę wkurzy. Kiedy bezpieczeństwo jej ukochanej córeczki czy matki staje się dla niej priorytetem. Jack – jej mąż to totalny palant. Naprawdę. Płeć męska została tutaj przedstawiona w bardzo negatywnym świetle i myślę, że autorkę jednak trochę poniosło z tym nadmiernym generalizowaniem, że każdy mężczyzna to świnia. Jednak przez to, że Jack przestał doceniać swoją żonę, stracił czujność i bardzo tego później żałuje. . Książkę czytało mi się szybko. Potrafiła mnie zaciekawić i wciągnąć tak, że zapominałam o Bożym świecie. Jest to na pewno świetny przerywnik wśród tych wszystkich romansideł, które czytam. Szwedzkie kryminały/thrillery okrzyknięte są, jako te najlepsze, jednak mam małą wątpliwość czy był to najlepszy thriller psychologiczny, jaki czytałam. Nie brakowało mi tutaj elementów zaskoczenia, bo przeszłość Faye jest naprawdę tajemnicza, ale nie miałam też takiego efektu „WOW, co do diabła się tu odwaliło”. Okładka książki i jej tytuł nawiązują do tego, o czym czytamy, więc to też plus.

„Złotą klatkę” czytałam ponad rok temu. Jest to pierwsza część nowej serii „Faye”. Thriller psychologiczny bardzo wciągający, wzbudził we mnie wiele emocji. Mocno czekałam na kontynuacje. Główna bohaterka ma wszystko, luksusowy apartament w zamożnej dzielnicy Sztokholmu, męża Jacka finansistę, posiadającego własną dobrze prosperującą firmę oraz córeczkę Julienne. Dla rodziny poświęciła studia, marzenia, ambicje oraz karierę i dosłownie żyła w tytułowej złotej klatce. Dręczyły ją traumatyczne wspomnienia z dawnego życia w Fjällbacki, jest to mój ulubiony wątek. Zżyłam się również bardzo z najlepszą przyjaciółką Faye Chris. Główna bohaterka przechodzi metamorfozę, odżywa w niej ogromna siła i motywacja do zmiany swojego życia i zemsty, kiedy dowiedziała się o zdradach męża. Determinacja Faye jest namacalna. Książka kończy się tak, że trzeba sięgnąć po następną część.

Książka bardzo dobra, jestem fanką sagi o Fjallbace i nowa seria mnie nie rozczarowała, jest mocniejsza niż poprzednie książki tej autorki, czyta się jednym tchem, historia ciekawa, co chwilę mamy zwroty akcji, zakończenie troszeczkę przewidywalne, ale zdecydowanie polecam, rozrywka na dobrym poziomie