Złap mnie (okładka  miękka)

Dobra!!!!

Z uśmiechem i zadowoleniem przyjęłam pojawienie się kolejnej powieści Lisy Gardner z cyklu o detektyw D.D. Warren. Zawsze mam ciche przekonanie, że to będzie ciekawa i emocjonująca lektura, która na wiele chwil zabierze mnie z dnia codziennego do świata przygód z moimi ulubionymi bohaterami. I nie inaczej było w tym przypadku, moje oczekiwania nie były bezzasadne. W najnowszej powieści Złap mnie autorka zastosowała dość nietypowy chwyt związany z fabułą. Otóż do detektyw D.D. Warren zgłasza się Charlie Grant, przyszła ofiara przestępstwa. Twierdzi, że w rocznicę śmierci jej przyjaciółek, czyli 21 stycznia, zostanie zamordowana. Uważa, że tego zdarzenia raczej nie da się uniknąć, jednak na wszelki wypadek przygotowuje się do niego, ćwiczy też boks. Ma prośbę, aby to D.D. Warren, jako najlepsza z bostońskich policjantek, poprowadziła śledztwo po jej śmierci. D.D. Warren z pewną rezerwą i przymrużeniem oka przyjmuje tę teorię, ale w miarę upływu czasu i licznych rozmów z Charlie uważa, że jest odrobina przewidywalności w jej opowieści. Śledczy cofają się do przeszłości i weryfikują okoliczności śmierci koleżanek Charlie i już poważnie postanawiają podejść do tej sprawy. Kim jest Charlie, przezorną kobietą czy być może chorą psychicznie kobietą? Ile jest prawdy w jej prośbie? I na co gra kobieta? Efekt jej wymysłów zadziwi nie jednego czytelnika … „Wszyscy kiedyś umrzemy. Trzeba być odważnym” Autorka po raz kolejny stworzyła ciekawą i dającą mnóstwo pozytywnych wrażeń powieść, która zawiera kilka wątków, które wydają się w ogóle z sobą nie związane. Zastanawiałam się, jaki związek ze sprawą Charlie ma prowadzone dochodzenie dotyczące morderstw na pedofilach. Nie mogłam zaskoczyć. Ale im dalej brnęłam w gąszcz wydarzeń, tym coraz wyraźniej widziałam powiązania. I wszystko zostało znakomicie i z pomysłem powiązane, ale takiego finału się nie spodziewałam. Powiedzieć zaskakujący, to jakby nic nie powiedzieć. Więc sami sobie wyobraźcie, jakie emocje są w trakcie tej lektury, gdzie wydaje się, że wszystko jest oczywiste i poukładane, a rzeczywistość, zgoła odmienna. Dużym walorem powieści jest kreacja bohaterów, w zwłaszcza bohaterek. Prym wiedzie oczywiście D.D. Warren, która powraca do pracy po urlopie macierzyński. W domu zostawiła małego człowieczka i jej postrzeganie świata trochę się zmieniło. Ale w pracy nadal jest wymagająca i surowa, i osiąga znakomite efekty swojej pracy. Druga z bohaterek, Charlie, również jest twarda i pewna siebie, ale też potrafi manipulować innymi. Na jej psychice odbiły się trudne relacje z matką, wiele przez nią przeżyła w przeszłości, i to też zaważyło na jej postawie. Nie miała łatwego życia. A więc mamy odważne bohaterki, do których przeszłość odzywa się i zostawia po sobie wyraźny znak. Lisa Gardner jest mistrzynią w stopniowaniu i budowaniu napięcia, z małej sprawy potrafi wykreować znakomitą i intrygującą fabułę. Z luźnych i niby nic nie znaczących wątków w finale wychodzi kaloryczna bomba emocji. To jedna z tych lektur, od których nie można się oderwać. I taka, przy której rozkręcasz się powoli, stopniowo, by w pewnym momencie hamować adrenalinę i tłumić wrażenia. Lisa Gardner – to nazwisko to gwarancja dobrej zabawy, gdzie nic nie jest przewidywalne do samego końca. To autorka, która daje dożywotnią gwarancję niezapomnianych emocji!

“Złap mnie” to kolejna część kryminalnego cyklu z detektyw D. D. Warren. Nie ukrywam, że to jedna z najlepszych, a zarazem moich ulubionych, mrocznych serii. Czy znacie to uczucie, kiedy sięgacie po książkę z pełnym przekonaniem, że podczas lektury, otrzymacie dokładnie to, czego sobie życzycie? Taka pewność towarzyszy mi w momencie, gdy na horyzoncie pojawia się nowa książka Lisy Gardner. Twórczość autorki ma kilka charakterystycznych punktów, które wspólnie składają się na klimatyczne, niepowtarzalne i niezapomniane historie. Pierwszy na liście jest wybór tematu. Pisarka za każdym razem decyduje się wykorzystać trudne i skomplikowane kwestie, pozwalające zaskoczyć i zaangażować czytelnika, oferując mu niezwykłe emocje. Nie inaczej było oczywiście tym razem. Fabuła książki okazała się zawiła, przewrotna i wielopoziomowa. Autorka równolegle prowadziła kilka wątków, między którymi przez długi czas ciężko było znaleźć punkt wspólny. Dzięki temu powieść okazała się jeszcze bardziej interesująca, sprawiając, że za wszelką cenę chciałam przekonać się, co zaplanowała Gardner. Choć miałam okazję przeczytać już kilka książek autorki, ani razu nie poczułam rozczarowania, znużenia czy zażenowania. Każda kolejna historia okazuje się wspaniała nie tylko za sprawą wybranego tematu, ale także sposobu jego realizacji. Gardner zachęca czytelników dopracowanymi pomysłami i głębokimi refleksjami, z jednej strony sprawiając, że całość ma mocny, mroczny i niepokojący charakter, książkowe śledztwa są zajmujące i brutalne, a na stronach powieści nie raz i nie dwa przelana zostaje krew. Z drugiej jednak strony autorka potrafi stworzyć niezwykłe psychologiczne tło i uzupełnić fabułę obyczajowymi kwestiami. Dzięki temu całość ma bardzo emocjonalny charakter i sprawia wrażenie stworzonej przez samo życie. W przypadku mrocznych historii duże znaczenie mają dla mnie również różne niespodzianki, zwroty akcji i niebanalne rozwiązania. Podążając za Gardner mamy okazję, by przekonać się, jak niesamowita jest ta autorka w wykorzystywaniu takich elementów. Jej kryminalne zabiegi to prawdziwe perełki, zapewniające sukces każdej kolejnej książce. „Złap mnie” to klimatyczny majstersztyk. Historia, która nie pozwala czytelnikowi poczuć się pewnie. Zaskakująca, szokująca, nietypowa. Po brzegi wypełniona sekretami i emocjami, które nie dają szansy na złapanie oddechu czy stratę zainteresowania. Z dużą niecierpliwością zagłębiałam się w tę opowieść, by przekonać się, co tym razem przygotowała Gardner, ale także by poznać kolejne przygody detektyw D. D. Warren. Uwielbiam tę postać, która pozwala inaczej spojrzeć na kobiece role w kryminalnych historiach. Zbyt często pozwala się na spychanie funkcjonariuszek na dalszy plan, na szczęście zupełnie inaczej jest w przypadku Gardner. Książkowa pani detektyw to silna i zdeterminowana policjantka, która wraz z rozwojem serii przechodzi na naszych oczach piękną przemianę, tym samym jeszcze ubarwiając całą opowieść. „Złap mnie” to wspaniała, emocjonalna, klimatyczna, dopracowana, głęboka, mądra i wielowymiarowa historia. Mogłabym wychwalać ja godzinami i nie byłoby w tym cienia przesady. Koniecznie dajcie jej szansę, a najlepiej sięgnijcie po całą serię, by nic Wam nie umknęło.

Lisa Gardner nie zwalnia tempa. Zabiera nas w ekscytującą podróż ku odkrywaniu tajemnic i jak zawsze pozostawia na drodze liczne wskazówki do odkrycia tylko przez bystre oko zaangażowanego czytelnika. Jej historie są niespieszne, ale za to głębokie i w pełni przemyślane, więc nic dziwnego, że "Złap mnie" porywa od pierwszych stron. Autorkę cechuje bystre oko i dobra obserwacja otaczającego ją świata. Widać to na przestrzeni całej fabuły, która dopracowana jest nie tylko pod względem kryminalnej zagadki, ale i prezentuje ciekawe tło obyczajowe, angażuje we wszystko sprawy prywatne prowadzących śledztwo i nie pozostawia czytelnika niedoinformowanego w żadnej sprawie, jedynie pod względem pojawiających się poszlak jesteśmy niepewni dalszych wydarzeń, ale bez tego nie obroniłaby się żadna powieść w gatunku. Detektyw D.D. Warren ponownie wkracza na scenę a wraz z nią niecodzienna zagadka. Na miejscu zbrodni pojawia się kobieta, która twierdzi, że niebawem ktoś będzie zagrażał jej życiu i chociaż będzie robiła wszystko, by się bronić, nie jest pewna czy wyjdzie z tego cało. Czy faktycznie mówi prawdę? A może sama stoi za wcześniejszą śmiercią swoich przyjaciółek? Detektyw Warren na początku nie daje wszystkiemu wiary, ale kiedy łączy wszystkie fakty zaczyna dostrzegać w tym wszystkim pewien wzór. I chociaż wyzwanie jest inne niż te z którymi mierzyła się do tej pory to sam czytelnik jest zachwycony jak sprytnie podeszła do tematu. Wkraczamy w intensywny klimat towarzyszących nam zaskakujących wydarzeń. Atmosfera jest napięta, bohaterowie ścigają się z czasem a my jak najszybciej przerzucamy kolejne strony, by dowiedzieć się jak Gardner rozwiąże wszystkie tajemnice. Historia jest dynamiczna i łączy w sobie wiele wątków, więc kluczymy między faktami, poznajemy nowe oblicza bohaterów i rozkładamy ich psychiki na czynniki pierwsze, by wytypować sprawcę a to i tak nie zawsze pokrywa się z finałem wymyślonym przez autorkę. Więcej wyczuwa się w tym wszystkim thrillera, ponieważ kryminalne motywy są tylko przy odkrywaniu kolejnych morderstw, ale autorka znana jest z łączenia gatunków, z wychodzenia poza ramy i bawienia się różnorodnymi emocjami dzięki czemu jej opowieści są intrygujące i bardzo wciągające. "Złap mnie" to pościg za nieuchwytnym. To dobra zabawa, która odrywa czytelnika od codziennych problemów. Z kubkiem gorącej herbaty w dłoni sprawdzi się idealnie jako gwarantowany relaks, ale nie zapominam również, że jest to angażujący kryminał w którym zagada odgrywa kluczowe znaczenie. Kiedyś nie byłam fanką twórczości Lisy Gardner, dziś jednak nie potrafię przejść obojętnie obok żadnej jej powieści, ponieważ poza dobrą fabułą autorka angażuje również konkretne wartości i pozwala, by pomiędzy wierszami skrywały się ciekawe przesłania.

"(...) WSZYSCY KIEDYŚ UMRZEMY. TRZEBA BYĆ ODWAŻNYM. (...)" Co byście zrobili, gdyby zostały wam tylko cztery dni życia? Walczylibyście o przetrwanie, czy raczej byście się poddali? Nasza detektyw D.D. Warren będzie miała twardy orzech do zgryzienia. Będzie musiała odróżnić prawdę od kłamstwa. Dodam, że to nie będzie takie proste. Pojawi się tajemnicza bohaterka Charlie Grant, która zgłosi się do naszej detektyw w dość nietypowej sprawie. Pragnie, żeby ona odnalazła jej zabójcę. Przyszła ofiara zgłasza się z prośbą o pomoc. Brzmi strasznie prawda, a będzie jeszcze mroczniej. Charlie wierzy, że 21 stycznia około 20:00 zostanie zamordowana. Właśnie tego dnia rok i dwa lata temu jej dwie ukochane przyjaciółki zostały zamordowane. Nikt do tej pory nie odkrył, kim jest morderca i jakimi motywami się kierował. Czy nasza bohaterka ma urojenia, czy faktycznie grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo? Lisa Gardner w doskonały sposób przedstawiła całą sprawę. Mogę śmiało stwierdzić, że tak pokręciła fabułę, że sama nie byłam pewna czy mogę zaufać Charlie. Prawie do końca książki nie byłam pewna, jak zakończy się cała historia. Nie muszę wam dodawać, że poznając zakończenie, byłam w głębokim szoku. Wielkie brawa dla autorki. Przez swoje bohaterki: D.D. i Charlie autorka pokazała, że kobiety mimo przeciwności losu do ostatnich chwil potrafią walczyć o przetrwanie i za żadne skarby się nie poddają. Pamiętajcie siła i odwaga tkwi w kobietach. W "Złap mnie" znajdziecie mnóstwo zwrotów akcji i niebezpiecznych scen. Tutaj może spotkać was śmierć — zegar tyka. Czy razem z bohaterkami zdążycie zatrzymać czas? Przez połowę książki zastanawiałam się, dlaczego ktoś wybrał datę 21 stycznia na morderstwa trzech niewinnych dziewczyn. A może nie były tak niewinne jak myślałam? Czy nasza przyszła ofiara może być bezwzględną morderczynią? Czy to, co powie Charlie detektyw D.D. Warren to tylko przykrywka do czegoś mroczniejszego? Na to ciężkie pytanie odnajdziecie w tej powieści. Prawda was zaskoczy. Nie mogłam oderwać się od czytania. Lisa Gardner wciągnęła mnie w swoje niezwykłe dzieła. Doskonale buduje napięcie i na koniec pozostawia czytelnika w głębokim szoku. Jeżeli znacie jej twórczość, to wiecie, o czym piszę. Gardner sprawia, że nie da się o niej zapomnieć. Jest jedną z moich ulubionych zagranicznych autorek. "Złap mnie" jest 6 tomem z serii o "Detektyw D.D. Warren". Nie martwcie się, jeżeli nie znacie poprzednich 5 części. Zrozumiecie tę powieść bez znajomości poprzednich tomów. Oczywiście w celu lepszego poznania naszej bohaterki D.D. Warren zachęcam do przeczytania poprzednich książek. Szukacie bardzo dobrych thrillerów kryminalnych — to dobrze trafiliście. Z całego serca polecam "Złap mnie" - mommy_and_books

Pościg za nieuchwytnym. Seria z detektyw D.D. Warren w roli głównej doczekała się niedawno swej szóstej (jak ten czas leci!) odsłony. Oznacza to mniej więcej tyle, że dostaniemy w efekcie od autorki, Lisy Gardner, kolejny niepowtarzalny portret kobiety walczącej z przeciwnościami losu i pragnącej za wszelką cenę rozwiązać kryminalną zagadkę. Czy i tym razem pani detektyw się to uda? Fabuła rusza z kopyta już od samego początku i jest to zaiste początek wielce intrygujący. Oto bowiem przyszła ofiara wybiera sobie osobę, która będzie prowadziła śledztwo w sprawie jej zabójstwa… Sytuacja jest surrealistyczna niczym z rasowego horroru i detektyw D.D. Warren rzeczywiście czuje dreszcze, kiedy w pobliżu jednego z miejsc zbrodni pojawia się młoda kobieta, Charlie Grant, z niezwykłą prośbą. Twierdzi, że za cztery dni, kiedy przypada pierwsza i druga rocznica śmierci jej dwóch przyjaciółek, ona też zostanie zamordowana. Będzie się oczywiście bronić, ale na wypadek gdyby się jej nie udało, chce ułatwić dochodzenie D.D. Warren, którą uważa za najlepszą śledczą w bostońskiej policji. Choć D.D. początkowo wątpi w słuszność tej teorii, sprawdza informację i potwierdza, że przed rokiem i dwoma laty, dokładnie 21 stycznia, zabito dwie kobiety, które dzieliło prawie dwa tysiące kilometrów. Nic nie łączy tych zbrodni… poza tym, że obie zamordowane były przyjaciółkami Charlie. Detektyw D.D Warren będzie musiała odpowiedzieć na kluczowe pytania: Czy młoda kobieta stanie się kolejną ofiarą, czy jest główną podejrzaną? Czy otoczyć ją ochroną, czy zaaresztować? A tymczasem ktoś zostawia jej wiadomości: WSZYSCY KIEDYŚ UMRZEMY. TRZEBA BYĆ ODWAŻNYM. I jedną ukrytą: ZŁAP MNIE! Książka to niezwykle inteligentna zabawa w kotka i myszkę, najeżona fałszywymi tropami, domysłami, niedopowiedzeniami, a także przesiąknięta na wskroś śmiertelnie niebezpieczną rozgrywką z zabójcą mającym niezrozumiałe cele i motywy. Wyjdą one oczywiście w trakcie lektury na jaw - i niejeden z Was będzie w efekcie naprawdę zaskoczony! Gardner jak zwykle skupia się na kobiecych bohaterkach i nadaje im mocne, wyraziste charaktery. To z jednej strony kobiety z krwi i kości, które jednak są także silne, mają stalowe nerwy i obdarzone są wielką inteligencją, dzięki której są w stanie sięgnąć tam gdzie niejeden nawet nie pomyśli zajrzeć. Może to nieco irytować - co bowiem z męskimi postaciami?; no cóż, są tylko tłem - jednak na dobrą sprawę nie powinno nikomu przeszkadzać. Jeśli bowiem kluczowi bohaterowie są świetnie przedstawieni, inteligentni i fabuła idzie dzięki nim do przodu jak burza, to co za różnica, czy są to kobiety, czy faceci?

U mnie od jakiegoś czasu taką ogromną miłością są książki Lisy Gardner, a głównie seria z D.D. Warren. Tym razem w moje rączki wpadł kolejny tom z tak wielbioną przeze mnie detektyw - „Złap mnie” i jak zwykle autorka mnie nie zawiodła! Pióro Lisy Gardner samo w sobie jest naprawdę świetne i przyjemne w odbiorze. To takie książki, do których można usiąść i jeżeli jest tylko taka możliwość wstać dopiero po ich skończeniu. Uwielbiam w historiach autorki to, że zawsze mnie zaskakuje. Za każdym razem. Zaskakuje i zachwyca. W „Złap mnie” detektyw Warren będzie miała ciężki orzech do zgryzienia. Z jednej strony życie rodzinne - niedawno została mamą i dopiero co skończył jej się sześciotygodniowy urlop macierzyński i cóż… Jest ciężko. Ale czas również wrócić do akcji i to pełną parą, bo w okolicy ktoś morduje pedofili, a miejsca zbrodni są podejrzanie schludne. Na miejscu kolejnej z rzędu zbrodni D.D. wpada na dziewczynę, która szuka kogoś kto poprowadzi sprawę jej morderstwa. Brzmi dziwnie? Będzie jeszcze dziwniej bo Charlie jest pewna, że zginie 21 stycznia, tak samo jak dwie jej najlepsze przyjaciółki, które umarły rok po roku w oddalonych od siebie o dwa tysiące kilometrów miejscach i dziwnych okolicznościach. Praktycznie nic nie łączy tych dwóch zabójstw… Chyba, że liczyć znajomość z Charlie. Przyszła ofiara czy podejrzana? Zaintrygowani? Połknęłam tę książkę w kilka chwil. Świetnie mi się ją czytało, a wydarzenia wciągnęły mnie już od pierwszych stron. Miałam lekki moment zwątpienia, gdy dochodząc do połowy byłam już w stu procentach przekonana, że wiem jak cała sprawa się skończy. Nawet miałam w zanadrzu dwie zapasowe teorie, tak w razie czego. Ale to Lisa Gardner, więc czytałam dalej z myślą, że nawet jeżeli miałam racje to tak czy siak czyta się świetnie i miło spędzam z nią czas. Na szczęście autorka po raz kolejny bardzo, bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła! Z jednej strony właśnie na takie zaskoczenie czekałam i się go spodziewałam, a z drugiej nie widziałam żadnej furtki na jeszcze mocniejsze rozwinięcie sprawy. Wszystko było tak strasznie oczywiste, a jednak nie do końca! Po prostu rewelacja. Nie mogę wyjść z podziwu i cały czas się zachwycam jak na nią patrzę. Chce więcej, dużo więcej. Chce się zakopać w łóżku z książkami Lisy Gardner i wyjść z niego dopiero jak przeczytam wszystkie. Możliwości na kilku dniowe zakopanie się w łóżku nie mam, ale pomarzyć zawsze można. 😅 Z całego serca polecam!

Przyszła ofiara wybierająca osobę, która będzie prowadziła śledztwo w sprawie jej zabójstwa… Tak, tym razem D.D. Warren zostaje poproszona o prowadzenie śledztwa przez przyszłą ofiarę. Wszystko przez to, że 21 stycznia zabito dwie kobiety, które były przyjaciółkami naszej ofiary. Czy dziewczyna ma prawo się bać? Czy młoda kobieta stanie się kolejną ofiarą, czy jest główną podejrzaną? Czy otoczyć ją ochroną, czy zaaresztować? Jak ja uwielbiam tę serię! Gardner za każdym razem zaskakuje czymś nowym i oczywiście nie było inaczej w przypadku „Złap mnie”. Sam pomysł na fabułę okazał się być świetny, a jego wykonanie jest oczywiście jeszcze lepsze. Nie ma nudy, jest dynamika i nuta zaintrygowania. Po raz kolejny autorka kreuje silną kobiecą postać D.D. Warren, ale obok niej stawia Charlie Grant. Postać w moim odczuciu jeszcze silniejszą, przebieglejszą, bardziej dociekliwą i znacznie bardziej upartą. Postacie te są jak osoby z krwi i kości. Nie przekoloryzowane, nie sztuczne. Są takie jak każdy z nas i czytając książkę nie raz można pomyśleć, że czytamy losy prawdziwych osób, a nie postaci wymyślonych na potrzeby książki. Do czego można się doczepić to fakt, że wiele rzeczy jest tutaj mocno oczywistych. Jednak autorka nawet z rzeczy oczywistych potrafi wyczarować coś niesamowitego i uwierzcie mi, że w zanadrzu trzyma wiele! Z jednej strony liczyłam na takie zakończenie, ale z drugiej był ten element wow co u Gardner jest po prostu świetne. Ogromnym plusem książki jest aktualna problematyka. Mianowicie chodzi tutaj o przemoc internetową - pedofilię i bezpieczeństwo. Autorka bardzo szeroko i realistycznie ukazała nam jak pedofile kontaktują się z dziećmi i z jaką łatwością im to przychodzi. Pokazuje, że znalezienie ofiary wcale nie musi być trudne. Tak naprawdę wątek ten może pozwolić nam uchronić własne dzieci przed niebezpieczeństwem. „W życiu zdarzają się problemy, ale wszystkie da się szybko zidentyfikować i odpowiednio sobie z nimi poradzić. Na większość rzeczy pomaga wysiłek. Jeśli nie, talerz świeżo upieczonych ciastek czekoladowych powinien załatwić sprawę.” Tak naprawdę „Złap mnie” połknęłam w moment co przy malutkim dziecku wcale nie jest łatwe. Więc rekomendacja ta jest mega mocna! Zdecydowanie polecam!

Nieczęsto się to zdarza, ale genialna seria z D.D. Warren to jedna z tych, które nie tylko nie tracą na jakości przy kolejnych częściach, a wręcz zyskują z czasem niczym najlepsze wino. Podobnie jak i sympatia do głównej bohaterki, silnej, dociekliwej i nieidealnej detektyw wzrasta z każdym tomem. Tylko czy nasza detektyw nie zmiękła ostatnio? Urodziła przecież dziecko i mieszka z jego ojcem, co wcześniej byłoby nie do pomyślenia. Nic bardziej mylnego. Może okazuje się bardziej wrażliwa na perfidne działania pedofilów profesjonalnie polujących na ofiary. Może bardziej osobiście odbiera zagrożenia internetowe czyhające na nieświadome niczego dziecko i podświadomie czerpie satysfakcję ze śmierci kolejnego już pedofila, którego sprawę prowadzi. Ale nadal pozostaje najlepszą śledczą w bostońskiej policji. To jednak tylko jeden z mocnych wątków, który wzbudza ogromne emocje i ukazuje kulisy działalności pedofili w sieci. Drugi, równie ciekawy, co przerażający nawiązuje do zastępczego zespołu Münchhausena i celowego krzywdzenia dzieci przez ich matkę. Wracamy wraz z dorosłą już Charlie Grant do zapomnianej przeszłości, choć w chwilach strachu ta przecieka przez szczeliny w budowanym długo pancerzu. A ma się czego bać. Jej przyjaciółki zostały zamordowane rok po roku dokładnie tego samego dnia. Czy ona będzie następna? Czy zostały jej cztery dni życia? Nie zamierza czekać z założonymi rękami na bieg wydarzeń. D.D. Warren, do której kobieta zwraca się ze swoją niezwykłą sprawą nie wie, co o niej sądzić. Czy uznać Charlie za przyszłą ofiarę, czy może podejrzaną, tym bardziej że spotyka ją na miejscu zbrodni? Znakomite powiązanie tak ciekawych wątków ujętych w fascynującą fabułę trzymało mnie w fotelu przez długie godziny. Styl autorki, choć nieco niespieszny, ale budujący napięcie sprawił mi kolejny raz prawdziwą przyjemność z czytania i dał ogromną satysfakcję z dopingowania tak silnych kobiecych charakterów. Zaskoczenie jak zwykle przyniosło zakończenie, bo budowane przeze mnie teorie autorka zdmuchnęła niczym domek z kart. I teraz jak już opinia napisana mogę z czystym sumieniem pochłonąć kolejny tom „Nie bój się”, na którego opinię nie dam Wam już tak długo czekać.

“Nazywam się Charlene Rosalind Carter Grant. Mieszkam w Bostonie, pracuję w Bostonie i za 4 dni najprawdopodobniej tu umrę.” Charlie Grant wychowywała toksyczna, chora psychicznie matka. Nie wiedziała co to znaczy szczęśliwe dzieciństwo, co to znaczy dzień bez strachu, bez głodu, bez bólu. Dopiero po tym, gdy trafiła pod opiekę ciotki miała możliwość przekonać się, jak powinien wyglądać spokojny i bezpieczny dom. Szkoła i poznane tam dwie przyjaciółki jeszcze bardziej rozjaśniły jej nowe życie. Chociaż wspomnienie starego wciąż czaiło się z tyłu głowy. Dorosłość. Kiedy 21 stycznia zostaje zamordowana jej pierwsza przyjaciółka Randi, a dokładnie rok później druga, Jackie, Charlie wie, że kolejną ofiarą będzie ona. Dokładnie za rok. Ten czas poświęca na przygotowania, na treningi, books, samoobronę, przygotowuje się do ostatecznego starcia, bo mimo iż ktoś ułożył sobie plan, ona nie ma jeszcze ochoty umierać. Kto? dlaczego? tego nie wie. Wie tylko, że chce przeżyć. 4 dni przed krytyczną datą zgłasza się do detektyw DD Warren. Chociaż wszystkie fakty wskazują na to iż może mieć rację, detektyw nie wie czy traktować poważnie historię kobiety. Jednocześnie policja prowadzi śledztwo w sprawie śmierci kolejnych pedofilów, ktoś sumiennie wymierza im kary. Tropy układają się w ścieżkę prowadzącą do Charlie, która pracuje jako dyspozytorka w bostońskiej policji i sama jest wyczulona na ludzkie dramaty, przemoc w rodzinie i krzywdę innych. To jak to z nią w końcu jest? Charlie-przyszła ofiara, czy Charlie- podejrzana? Muszę powiedzieć, że historię bohaterki autorka wykreowała po mistrzowsku. Kiedy kawałek po kawałku odkrywała przed nami kulisy dzieciństwa Charlie czytałam z ciarkami na całym ciele. Jest wciągająca, ciekawa, przykuwająca uwagę. To było mocne. Teraz trochę pomarudzę- Lisa Gardner momentami niepotrzebnie rozciąga nieistotne wątki i poświęca czas stronicowy na mało ważne opisy, nie zagłębiając się z kolei w rzeczy istotne dla dopełnienia historii. Mnie np brakowało tego, by główna bohaterka zamiast tylko ćwiczyć i trenować sama drążyła temat kto chce jej śmierci, nie licząc tylko na policję. Mimo mojego kręcenia nosem, to niezła pozycja.