Sąsiad (okładka  miękka, wyd. 01.2022)

Świetne

Polecam

Super

Ok

Zwyczajny i pozorny spokój może okazać się tylko złudzeniem. Takie właśnie wydaje się życie rodziny Jones. Sandra, nauczycielka w miejscowej szkole, przykładna żona i matka czteroletniej dziewczynki. Mąż, dziennikarz w miejscowej gazecie. Tak ustawiają grafik swojej pracy, aby na zmianę zajmować się wychowywaniem dziecka. Nie chcą, aby obce osoby się nią zajmowały, chcą być blisko niej. Gdy pewnego dnia Jason wraca w nocy z pracy, nie zastaje żony w domu. Córeczka śpi w swoim pokoju, nic nie wskazuje na to, aby miało miejsce włamanie do ich domu. Jedyny niepokojący ślad to stłuczona lampka nocna w sypialni. Żadnych śladów wskazujących na siłowe wtargnięcie do domu. Po kilku godzinach mąż zgłasza na policję zaginięcie żony. Nie dopuszcza do siebie myśli, że żona mogłaby zostawić ich ukochaną córeczkę samą i odejść. Jednak mąż zachowuje się dziwnie i nie sprawia wrażenia załamanego. Jego zachowanie, jak również brak jakichkolwiek śladów, stawiają go jako głównego podejrzanego. I z taką łatką będzie się zmagał przez najbliższe godziny. Jason też w żaden sposób nie pomaga śledczym, jest nieobecny i niedostępny, wręcz usuwa dowody i nie dopuszcza śledczych do córki, być może jedynego świadka. Przed detektyw D. D. Warren trudne zadanie. Musi sprawdzić wszelkie możliwe scenariusze i ślady. Przecież nie mogła kobieta ulotnić się jak kamfora. Uważa, że należy bardziej zainteresować się nad wyraz spokojnym małżonkiem, jak też sięgnąć głębiej do przeszłości rodziny. Może coś ciekawego tam znajdzie, coś co chociaż o krok przybliży ją do rozwiązania zagadki zniknięcia Sandry Jones. Na horyzoncie pojawia się drugi podejrzany, sąsiad rodziny, człowiek skazany w przeszłości za przestępstwa na tle seksualnym. Przecież on też mógł mieć motyw. Który z mężczyzn będzie miał związek z zaginięciem kobiety? Który więcej zyskuje na jej zniknięciu? Któremu bardziej przeszkadzała? Sąsiad to znakomity thriller, w którym nie znajdziemy sztampowej fabuły ani przewidywalnych bohaterów. W tej powieści od samego początku nic nie jest oczywiste i proste. Wszystko jest nad wyraz skomplikowane i tajemnicze. Włącznie ze zniknięciem Sandry Jones. Lisa Gardner ciekawie i z wielką umiejętnością pokierowała całą akcją, sprawiła nam wielką satysfakcję. Kilku podejrzanych, kilka nieoczywistych tropów i same niewiadome. Żaden element układanki nie pomaga śledczym, z każdą chwilą oddalają się od rozwiązania sprawy. A czas jest na wagę złota. Lektura składa się z dwóch części, wzajemnie się przeplatających i uzupełniających. Jedna część to bieżące wydarzenia związane z główną fabułą, natomiast część druga to opowieść Sandry o jej dzieciństwie, domu rodzinnym, wydarzeniach sprzed lat, które odbiły piętno na jej przyszłości. To w tych wspomnieniach należy szukać motywu jej zniknięcia, może trzeba bliżej przyjrzeć się jej rodzinie. Bardzo często wydarzenia z przeszłości, szczególnie te trudne i traumatyczne, determinują określone zachowania w przyszłości i kształtują osobowość. Kolorytu lekturze dodaje delikatnie wtrącony wątek osobisty sierżant Warren. Przez pryzmat prowadzonego śledztwa poznajemy ją bliżej, autorka subtelnie odsłania jej pragnienia i oczekiwania. Poznając ją bliżej, łatwiej jest nam zrozumieć jej metody pracy, dociekliwość i przenikliwość. I niezawodność. Ta powieść ma w sobie to coś, co sprawia, że nie można jej odłożyć na bok przed finalnym rozwiązaniem. Dziwna i mroczna atmosfera, gęsty klimat pełen kłamstw i niedomówień, wszechogarniająca niepewność, strach i niemoc. Noc zarwana, ale musiałam pierwsza poznać sprawcę domniemanego czynu. Poznałam. I jestem w szoku. Takiego obrotu sprawy w najśmielszych wyobrażeniach nie oczekiwałam. Zaskoczenie? Niewyobrażalne. I za to cenię autorkę. Jest mistrzynią nieoczekiwanych finałów, na które zawsze warto czekać z zapartym tchem ...

Bardzo często patrząc na jakąś rodzinę wyobrażamy sobie, jak wygląda jej codzienne życie. Czym członkowie tej rodziny są zamożniejsi, mieszkają w piękniejszych domach, wyglądają pięknie i zdrowo, tym większa zazdrość nas dopada i tym większą mamy skłonność do idealizowania takiej rodziny. Nasza zwykle wygląda przy niej niezwykle skromnie i mało atrakcyjnie. Niestety może być tak, że pod tą idealną powłoką kryją się różne dysfunkcje, różnego rodzaju kłopoty materialne, zdrowotne, problemy w relacjach, które nie wychodzą na jaw. Dopiero kiedy ma miejsce jakieś gwałtowne wydarzenie w życiu takiej rodziny okazuje się, jak bardzo była ona zepsuta, jak bardzo pozoru nas zmyliły. Czy taką właśnie rodziną byli Jonesowie? On – przystojny dziennikarz pracujący jako reporter w „Boston Daily”, ona – młodziutka, piękna nauczycielka wiedzy o społeczeństwie. Takiego związku można pozazdrościć, szczególnie, że wspaniałym uzupełnieniem tego małżeństwa jest czteroletnia rezolutna córeczka Ree. Jeśli do tego dodamy uroczy dom w średniozamożnej dzielnicy Bostonu i całkiem sporą sumkę na koncie, to naprawdę możemy Jonesom zazdrościć. Co zatem takiego się wydarzyło, że Jason James, zamiast zgłosić zniknięcie żony wydaje się zupełnie tym nie przejmować? Co więcej, nie ułatwia w żaden sposób, a nawet można powiedzieć, utrudnia prowadzenie śledztwa, nie pozwalając policji na rewizję ich domu bez nakazu. Co więcej nie okazuje zupełnie żadnych emocji, nie włączając się nawet w poszukiwania żony. Czy to możliwe zatem, żeby wiedział, iż Sandra już nie wróci? Nie wróci, bo ją zabił…? Wraz z detektyw sierżant D.D.Warren, oficer śledczą wezwaną do pomocy lokalnej policji, wnikliwie będziemy analizować relację pomiędzy małżonkami oraz możliwą wersję wydarzeń, choć nie będzie to łatwe. Jednak dzięki temu, iż Lisa Gardner w powieści „Sąsiad” angażuje nas już od pierwszej strony, mobilizujemy siły, by dowiedzieć się, z czym tak naprawdę mamy do czynienia: z ucieczką, porwaniem czy może morderstwem? Pewne jest tylko tyle, że Jonesowie byli dość dziwnym małżeństwem, mającym obsesję na punkcje swojego dziecka i nie udzielającym się towarzysko. Poza tym wyraźnie się czegoś bali, a ilość zabezpieczeń zastosowana w ich domu wskazuje na to, że to zagrożenie było realne, albo przynajmniej oni byli o tym przekonani. Te niedopowiedzenia, poczucie zagrożenia pochodzące z niewiadomego źródła, znikniecie kobiety i zachowanie męża składają się na zagadkę, którą z zapałem rozwiązywać będą zarówno wielbiciele kryminałów, jak i skomplikowanych ludzkich historii, w których przeszłość determinuje przyszłość. Mąż Sandry, dzięki swojemu zachowaniu, staje się jednym z podejrzanych, ale uwaga śledczych skierowana jest również na jednego z sąsiadów, znajdującego się w rejestrze przestępców seksualnych. Prawda jest jednak taka, że śledczy poruszają się po omacku, nie znajdując solidnego punktu zaczepienia. My jednak wiemy od nich więcej, sięgamy bowiem do przeszłości Sandry, dość burzliwej zresztą, budując zupełnie inny obraz tej idealnej rodziny. Czy to jednak doprowadzi nas na właściwy trop, czy też okaże się kolejną pułapką? Przekonamy się o tom w trakcie lektury książki odznaczającej się oryginalnością i fantastycznym pomysłem na fabułę. Mistrzowsko skonstruowana zagadka i obraz, który musimy składać z kawałków, pieczołowicie je do siebie dopasowując przekonują nas, że po serię z detektyw Warren sięgnąć zdecydowanie warto.

Na okładkach książek Lisy Gardner wydawanych przez @wydawnictwoalbatros widnieje napis „AMERYKAŃSKA MISTRZYNI THRILLERA KRYMINALNEGO”. I to jest Moi drodzy prawda! Bo to, jak ta kobieta prowadzi narrację, igrając z czytelnikiem, wprowadzając go w błąd, bądź też naprowadzając na ślad zbrodni – niesamowity kunszt! I w tej części przedstawiającej kulisy pracy bostońskiej detektyw sierżant D.D. Warren napięcie sięga zenitu, aby ostatecznie zaskoczyć czytelnika. Jak ta kobieta to robi? Jak znajduje pomysły na swoje powieści? A co bardziej zaskakujące – jak nadal pozostaje oryginalna nie powtarzając schematów powieści i co rusz znajdując nowy sposób poprowadzenia fabuły? Po raz kolejny zaskoczenie towarzyszyło mi podczas zakończenia. Nie przewidziałam motywów, czy przebiegu sprawy, której podjęła się D.D.Warren. Tym razem zajęła się ona tajemniczym zaginięciem młodej nauczycielki Sandry Jones – kobiety o niejasnej przeszłości, żony mężczyzny, który z kolei przeszłości nie miał. Kim są Państwo Jones? Skąd na ich koncie ogromny majątek, z którego i tak nie korzystają? I dlaczego na noc ryglują drzwi i okna spodziewając się najgorszego? Na te pytania detektyw sierżant znajdzie odpowiedzi z całą pewnością, bo dla niej nie ma sprawy nie do rozwiązania. Z pewnością ogromnym plusem książek Lisy Gardner jest nieustające napięcie, które towarzyszy czytelnikowi do końca. Po raz kolejny Lisa Gardner utwierdziła mnie w przekonaniu, że słusznie umieściłam ją w gronie swoich najbardziej poczytnych autorów. I już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z jej piórem. A to już niedługo, bo @wydawnictwoalbatros wznawia po kolei jej powieści, więc już w tym miesiącu będziemy mogli pochylić się nad kolejnym tomem!

„Sąsiad” to powieść kryminalna autorstwa Lisy Gardner — amerykańskiej pisarki, której książki już wielokrotnie trafiały na pierwsze miejsca w "New York Times". Napisane przez nią nowele mają swoje tłumaczenia na całym świecie i często są chwalone za oryginalność i zaskakujące zakończenia. Czy „Sąsiad” również może się tym pochwalić? Historia zaczyna się w momencie zgłoszenia przez Jasona Jonesa zaginięcia jego żony — Sandry. Z pozoru zwyczajne małżeństwo, niewyróżniające się niczym specjalnym, okazuje się skrywać mroczne tajemnice, do których dokopać się będzie musiała sierżant D.D. Warren. Sprawy nie ułatwia jednak mąż zaginionej, utrudniając śledztwo na każdym kroku oraz odmawiając przesłuchania swojej czteroletniej córki, będącej prawdopodobnie jedynym świadkiem. Chociaż to wciąż zaledwie początek wyzwań, czekających na detektyw. Na horyzoncie bowiem pojawia się więcej podejrzanych, a kolejne dowody są tylko jeszcze bardziej mylące od poprzednich. Muszę przyznać, że się nie zawiodłam. Fabuła rzeczywiście jest niebanalna, a zakończenie naprawdę niespodziewane. Autorka cały czas wodzi czytelnika za nos, aż do samego końca nie dając pewności, kto jest prawdziwym sprawcą. Książka trzyma nas w napięciu już od samego początku, jednak przejrzysty styl pisania Lisy oraz omijanie zbędnych opisów sprawia, iż ani przez chwilę nie poczułam się znużona, a wręcz przeciwnie, chciałam czytać dalej, aby jak najszybciej poznać rozwiązanie zagadki. Dlatego też, zachęcam do przeczytania tej powieści wszystkich, którzy mają ochotę na oryginalny i wciągający thriller kryminalny ze świetnie poprowadzoną fabułą. Wiktoria L. źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

„Sąsiad” to już trzecia powieść z detektyw D.D. Warren autorstwa Lisy Gardner i mam wrażenie, że autorka z każdą kolejną książką coraz bardziej rozkręca się w budowaniu zawiłej fabuły i mnożeniu podejrzanych. Nie ułatwia tym zadania ani czytelnikowi, ani głównej bohaterce, która wielokrotnie będzie zmuszona zmieniać hipotezy. Ale bynajmniej daleko tu do poczucia chaosu. Każdy element jest ewidentnie na swoim miejscu, a zmiany dyktowane są ujawnianiem kolejnych elementów prowadzonego śledztwa i informacji pozyskiwanych w jego trakcie. Zniknięcie młodej kobiety już na samym początku rodzi pytania o kwalifikacje zdarzenia. Czy to ucieczka? Jednak która matka uciekłaby pozostawiając bez opieki malutką córkę? Porwanie? A może tragedia rodzinna, w której mąż zabija żonę zgłaszając zaginięcie? Na początku każda z hipotez wydaje się równie prawdopodobna, podobnie jak zachowujący się nieadekwatnie do sytuacji mąż staje się automatycznie pierwszym podejrzanym. Czasem najprostsze rozwiązania okazują się prawdą, ale nie tym razem. Z każdym kolejnym dniem przybywa podejrzanych, możliwych motywów i niepokojących informacji z przeszłości. W powieści autorka zaskakiwała mnie wielokrotnie, co rusz obalając budowane przeze mnie możliwe scenariusze. To było niesamowite! Prócz porywającej rozrywki wzbudziła we mnie również silne emocje przeciwstawiając matkom, które z wyrachowaniem krzywdzą swoje dziecko, te, które są w stanie dla niego zrobić wszystko. Ale tez zaciekawiła wnikliwym spojrzeniem na życie z piętnem przestępcy seksualnego, który, choć odsiedział wyrok za popełnione przestępstwo będzie za nie karany do końca swych dni.

Po­ten­cjal­ne miej­sce zbrod­ni: sy­pial­nia pań­stwa Jo­ne­sów; Po­ten­cjal­ny świad­ek: ich czte­ro­let­nia córka; Po­ten­cjal­ny po­dej­rza­ny: mąż. Ciała brak. To zabójstwo, porwanie czy ucieczka? "Sąsiad" Lisy Gardner jest trzecią częścią cyklu z detektyw D.D.Warren, rozpoczyna się jak zwykle taką intrygą, że nie sposób odłożyć tej historii na później. "Kiedy mia­łam dwa lata, mama zmu­si­ła mnie do zje­dze­nia ża­rów­ki, tak by mogła mnie za­brać do le­ka­rza i po­wie­dzieć, jak bar­dzo je­stem nie­grzecz­na. Kiedy mia­łam czte­ry lata, ka­za­ła mi przy­ło­żyć kciuk do oście­ży i trzy­mać go tam, a sama trza­snę­ła drzwia­mi, żeby móc po­ka­zać le­ka­rzo­wi, jak bar­dzo je­stem lek­ko­myśl­na. Kiedy mia­łam sześć lat, na­po­iła mnie wy­bie­la­czem, żeby le­ka­rze zro­zu­mie­li, jak strasz­nie jest być matką ta­kie­go dziec­ka. Mama ro­bi­ła mi krzyw­dę, raz za razem, i nikt jej nigdy przed tym nie po­wstrzy­mał". To przede wszystkim historia przemocy, przemocy wobec najbardziej bezbronnych i niewinnych istot, czyli dzieci. Odczuwam pewien dysonans, jednocześnie chcąc poznawać tę historię i tak bardzo się jej obawiając. To również historia o tajemnicach, które ciążą niczym młyńskie kamienie. Mam mieszane uczucia, czytając o resocjalizacji przestępców seksualnych. Opis ohydnych zbrodni, których się dopuścili, sprawia, że robi mi się niedobrze. Odczuwam wewnętrzny sprzeciw i ogarnia mnie lęk, na samą myśl, że żyją wśród nas. Niewątpliwie to bardzo trudna i kontrowersyjna kwestia. Lektura, aż kipi od emocji, jest też dynamiczne i szalenie intrygująco, i jak zawsze w świetnym stylu.