Autor: |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Czarna Owca |
Data premiery: | 2014-02-05 |
Liczba stron: | 288 |
Autor: | Altmann Andreas |
Każdy sprzedawca w empik.com jest przedsiębiorcą. Wszystkie obowiązki związane z umową sprzedaży ciążą na sprzedawcy.
Masz już ten produkt? Dodaj go do Biblioteki i podziel się jej zawartością ze znajomymi.
Sprawdź jak złożyć zamówienie krok po kroku.
Możesz też zadzwonić pod numer +48 22 462 72 50 nasi konsultanci pomogą Ci złożyć zamówienie.
Dzieciństwo po wojnie w idyllicznej miejscowości pielgrzymkowej Altötting. Ale historia, którą opowiada Andreas Altmann, nie jest o łasce albo cudach, lecz o brutalnej przemocy i niekończącym się strachu. Altmann wspomina z bezwzględną szczerością: swojego ojca, który wraca z wojny jako psychiczny wrak i bije swojego syna do nieprzytomności, swoją matkę, która jest zbyt słaba, by chronić syna, dziecko, które walczy o przetrwanie. Dopiero w wieku młodzieńczym udaje się Altmannowi uciec. Straszliwe doświadczenia nie są jednak w stanie go złamać. Są raczej kluczem do życia poza statusem ofiary.
ID produktu: | 1088351707 |
Tytuł: | Zasrane życie mojego ojca, zasrane życie mojej matki i moja zasrana młodość |
Autor: | Altmann Andreas |
Tłumaczenie: | Masłowski Jerzy |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Czarna Owca |
Język wydania: | polski |
Język oryginału: | niemiecki |
Liczba stron: | 288 |
Numer wydania: | I |
Data premiery: | 2014-02-05 |
Rok wydania: | 2014 |
Data wydania: | 2014-02-05 |
Forma: | książka |
Okładka: | miękka |
Wymiary produktu [mm]: | 32 x 211 x 137 |
Indeks: | 14308321 |
Podziel się na Facebooku
Właśnie zrecenzowałem Zasrane życie mojego ojca, zasrane życie mojej matki i moja zasrana młodość
Dzieciństwo po wojnie w idyllicznej miejscowości pielgrzymkowej Altötting. Ale historia, którą opowiada Andreas Altmann, nie jest o łasce albo cudach, lecz o brutalnej przemocy i niekończącym się ...To, o czym jest ta książka, już zostało opisane, więc nie będę "strzępić pióra", dodam tylko że autor był przeraźliwie szczery i nie oszczędził nikogo, nawet siebie, ale jednocześnie starał się sam zrozumieć (ale nie usprawiedliwiać) i nakreślić czytelnikom obraz skąd się tyle zła w niektórych ludziach bierze. Styl pisania jest zwięzły, reporterski (Altmann jest reporterem) i nie wiem jak to dokładnie nazwać, ale zawiera też pewne elementy z pogranicza humoru i groteski - zupełnie nieoczekiwane przy takiej opowieści. To dzięki temu niezwykłemu stylowi tak dobrze się to czyta. Z niecierpliwością czekam na tłumaczenia kolejnych książek Altmanna.
Autobiografia Andreasa Altmanna to powieść napisana językiem prostym, bezceremonialnym i spokojnym, co w pewnym sensie szokuje czytelnika ze względu na ból wylewający się z kart powieści. Jest to książka bardzo emocjonalna, przede wszystkim ze względu na to, że dotyczy tematów przemocy w rodzinie i znęcania się nad dziećmi.
I jakkolwiek bolesne i szokujące obrazy przedstawia autor, to jego historię wręcz się połyka. Naprawdę, nie spodziewałam się, że tak ciężką, ze względu ładunku emocjonalnego, lekturę przeczytam w tak szybkim czasie.