Z punktu widzenia kota (okładka  twarda, wyd. 06.2018)

Lubicie koty? A może nawet macie swoje własne w domu? Zastanawialiście się kiedyś, co myślą sobie o nas, ludziach, te domowe zwierzaki? Mówiąc stuprocentowo szczerze ja nie, ponieważ z kotami średnio się lubimy. Mimo to, tytuł powieści mnie zaintrygował do tego stopnia, że stwierdziłam, co mi tam i postanowiłam, przeczytać nową książkę Anny Onichimowskiej. Nie znałam wcześniej twórczości autorki, tym bardziej ciekawa byłam, co ma nam do zaoferowania. No i przyznajmy szczerze, że rzadko kto pisze z punktu widzenia kota. Czy w ogóle ktoś poza Panią Anną napisał książkę bądź fragmenty powieści, z punktu widzenia jakiegokolwiek ze zwierząt? Jeśli coś Wam na ten temat wiadomo, dajcie, mi proszę znać, w komentarzach. Cała, dość obszerna historia, zaczyna się, w momencie, kiedy państwo N. powierzają na czas swojego wyjazdu, dom i kociego współlokatora pod opiekę Sylwii, ale jak się okazuję nie tylko jej jednej... Wskutek nieporozumienia pomiędzy małżonkami, klucze do willi dostaje też Marco, kolega pana N. ze studiów, liczący na spokojne miejsce do pracy. Marco i jego żona Clara mają to szczęście, że zostają uprzedzeni o konieczności, dzielenia willi w Toskanii, z jeszcze jednym prócz kota, współlokatorem. http://www.bookparadise.pl/2018/06/z-punktu-widzenia-kota-anna-onichimowska.html

Państwo N. są zgodnym małżeństwem, mieszkającym w pięknej willi w Toskanii. Kiedy Pan Domu dostaje propozycję zawodową wymagającą miesięcznego pobytu poza domem, powstaje mały problem. Ktoś musi zaopiekować się kotem Albertem. Państwo N. niezależnie od siebie proszę swoich przyjaciół o zaopiekowanie się domem i kotem. Tak zaczyna się komedia pomyłek we włoskim stylu. „Z punktu widzenia kota” to powieść, w której główną rolę odgrywa kot Albert, który jest jednym z narratorów opowieści i głównym sprawcą większości nieszczęść. Kot Albert jest typowym narcystycznym i egoistycznym kotem. I muszę przyznać, że strasznie mnie drażnił. Dzięki niemu utwierdziłam się w przekonaniu, że nigdy nie będę miała kota, bo nie mam ochoty być czyimś niewolnikiem. Rzadko piszę krytycznie o książkach, ale tym razem mam wrażenie, że zabrakło czasu na oprawę edytorską, zwłaszcza na końcu książki. Autorka pomyliła bohaterów, co nie wpłynęło na ogólny odbiór akcji, ale pozostawiło niemiły zgrzyt. Mimo wszystko „Z punktu widzenia kota” autorstwa Anny Onichimowskiej to lekka komedia, zapowiadana jako kryminalna, ale niestety kryminału tutaj tyle co kot napłakał. Przyznam, że oczekiwałam czegoś innego, a dostałam lekką obyczajówkę z elementami romansu i komedii na weekend.