Zapiski wrednego kota (okładka  twarda, wyd. 04.2022)

Bycie kotem nie jest proste, zwłaszcza TAKIM kotem. Trzeba dbać o swoje terytorium, pilnować swoich ludzi i jeszcze ogarniać dwa niezbyt rozgarnięte psy. Ale Marian daje radę. Bardzo sympatyczna książeczka, polecam nie tylko tym, którym spodobał się Pamiętnik Grzecznego Psa. Napisana z perspektywy kociego króla domu, który z każdej opresji wyjdzie cało i spadnie na cztery łapy. A przy okazji pokaże kto tak naprawdę rządzi w domu.

Dzieci uwielbiają jak im czytam ta książkę i ja też ją uwielbiam. Świetnie się ją czyta i jest naprawdę zabawna

Polecam.Mega lektura na wspólne czytanie.Marian i Winter to super duet.

Przezabawna. Szkoda że nie ma kolejnych części.

Dzieci uwielbiają Marianka 😍

Zabawna i wciągająca.

Podobno ludzkość można podzielić na tych, co bardziej lubią koty…i na tych, którym bliższe są psy. My akurat zaliczamy się do tej psiej grupy, ale to nie przeszkodziło nam w sięgnięciu po przezabawny pamiętnik pewnego wyjątkowego kota. A może wcale nie takiego wyjątkowego? Może wszystkie koty są właśnie takie? O tym musicie się już przekonać sami. Stwierdzam jedynie, że to książka, którą czyta się jednym tchem; idealna na letnie dni i od pierwszej do ostatniej strony wypełniona specyficznym, kocim humorem. Tytułowy kot Marian jest niesamowity i od samego początku budzi zachwyt młodego czytelnika. Najbardziej ze wszystkich lubi samego siebie, a mieszka w domu z czteroosobową rodziną, dwójką psów i chomikiem i jest święcie przekonany, że właśnie on, kot, pełni niepodzielną rolę pana domu, a reszta domowników to tylko dodatek. Przydatny, oczywiście, do napełnienia kociej miski, ukrojenia konkretnego kawałka świeżej wołowinki albo otwarcia drzwi wyjściowych (najlepiej kilkanaście razy w ciągu nocy), jednak nade wszystko irytującym. Tylko koty są wyjątkowe. „Potem długo, długo nic, następnie psy i dopiero gdzieś tam, na końcu, majaczy człowiek, który ma tę zaletę, że umie napełnić miskę” (cytat z książki). Ludzie natomiast wydaję się mu kompletnie nieodpowiedzialni. Podążając za kolejnymi zapiskami naszego kociego bohatera dowiadujemy się mnóstwa przydatnych rzeczy o charakterze, zachowaniu, filozofii i motywach postępowania kocich osobników. Oczywiście nieobce będą nam również kocie przemyślenia, obserwacje i refleksje, przy lekturze których, mówiąc szczerze, można boki zrywać ze śmiechu. Bo czy wiecie na przykład, że koniec świata jest wtedy, kiedy kot jest głodny? Albo co trzeba zrobić, żeby obrazić kota? No i oczywiście zawsze warto się dowiedzieć, czym się martwią koty. Nasz kot uważa, że jego życie to nieustanna praca; musi ciągle wychowywać lub ignorować innych oraz walczyć o swoje bezpieczeństwo. W międzyczasie jeszcze, mimochodem i z własnej, nieprzymuszonej woli (albo litości nad ludzką ignorancją) może rozplątać i naprawić to, co w jego mniemaniu zniszczyli ludzie. I to dopiero jest ciężka praca dla kota! Ludzkie zwyczaje i postępowanie przeważnie budzą w nim zdumienie i politowanie. Książkę docenią wszyscy młodzi czytelnicy, którzy mają poczucie humoru. Jest wesoło, zdumiewająco, zabawnie i wciągająco. Dzięki Wydawnictwu Literatura mamy twardą, kolorową okładkę, przystępną dla oka czcionkę i podział na niedługie, ale zawsze zabawnie zatytułowane rozdziały, które same w sobie stanowią majstersztyk. Jest kilka niewielkich, czarno-białych ilustracji oddających klimat całości i bardzo, bardzo zabawnych. To zdecydowanie lektura właściwa dla dzieciaków lubiących koty i pragnących bliżej poznać te dzikie, nigdy nieoswojone do końca zwierzęta, które zawsze chadzają własnymi drogami. No i kolejna książka z znanego większości, charakterystycznego dla tego właśnie wydawnictwa cyklu „To lubię”! Polecamy bardzo, na dobrą zabawę!

Znacie serię książek o przygodach malamuta Wintera - grzecznego psa? To teraz dołączyła do tego zacnego grona kolejna część, tylko tym razem głównym bohaterem jest kot, który pojawił się nieoczekiwanie w tej rodzinie i zawładnął nią. Historia pokazana jest z perspektywy kota Mariana, który swoje wszelkie poczynania odczuwa inaczej niż pozostali domownicy. Nie rozumie dlaczego Henryk złości się o ciągłe wstawanie, aby otworzyć mu drzwi, przecież Marian dba o jego zdrowie fizyczne 🤣... Marian opowiada o wielu swoich przygodach, odczuciach, uczy nas czytelników jak dbać o koty, jak je zrozumieć. Książka idealna dla miłośników tych zwierząt, dużo ciekawostek przemyconych w bardzo zabawnym tekście.