Wyjść z ukrycia (okładka  miękka, wyd. 08.2022)

Wartość literacka pozostawia wiele do życzenia, ale wielkim atutem jest naturalność opisu, dzięki temu jest to niesamowicie szczere. Chwilami miałem ochotę wyrzucić tę książkę do kosza, a z drugiej strony wiele rzeczy podkreśliłem, bo bardzo trafnie oddają to z czym zmagają się geje odkrywający kim jest i próbujący ogarnąć się jakoś w życiu. Moim zdaniem możnaby było jeszcze napisać co działo się później po ujawnieniu w perspektywie miesięcy czy nawet roku. Na pewno trzeba podziękować autorowi za szczerość. Ja bym chyba nie miał tyle odwagi.

Brak akceptacji. Odmienność to wyzwanie, przed którym czasem trzeba stanąć oko w oko. I to zwłaszcza, jeśli z wyzwaniem tym połączony jest brak akceptacji, który potrafi każdego dnia kłaść się cieniem na człowieku i pętać wszystkie jego poczynania. "Wyjść z ukrycia" autorstwa Keksu to opowieść o człowieku, który próbuje się od tego wszystkiego uwolnić, kroczyć własną drogą i zachować przy tym nie tylko konieczną dla codziennego funkcjonowania równowagę, ale także przynależną każdemu człowiekowi godność. „Wyjść z ukrycia” to zapis przemyśleń Keksa – młodego mężczyzny, który od dzieciństwa mierzy się z brakiem akceptacji. Skrywany homoseksualizm ma wpływ na jego funkcjonowanie również w innych dziedzinach życia niż seksualna. To pamiętnik człowieka pragnącego własnym przykładem unaocznić, jak wielki wpływ na codzienność mają z pozoru nic nieznaczące wydarzenia, i jakie reakcje mogą wywołać traumatyczne przeżycia, nawet po wielu latach. Umysł ludzki ma wiele tajemnic. Ważne, by poznać schematy kierujące naszym postępowaniem - wtedy możliwe staje się względnie normalne funkcjonowanie, choć do jakiejś "normalności" pozostaje wtedy jeszcze i tak na tyle daleka droga, że potrzeba naprawdę mnóstwa odwagi, samozaparcia i uporu w tym, aby osiągnąć swój cel. A celem tym paradoksalnie jest coś, co powinno być oczywiste: codzienny spokój. Książka porusza tematy trudne i aktualne, które nie są wcale łatwe i skłaniają do przemyśleń na temat tego, w jakim miejscu jesteśmy jako XXI-wieczne społeczeństwo. Co z ideałami akceptacji, równości, poszanowania czyichś wyborów? Co z prawem do decydowania o samym sobie i z ochroną przed napiętnowaniem z jakiegokolwiek powodu? Keksu uświadamia nam, że - niestety! - powyższe wartości to często puste słowa, które w starciu ze skłonnością do ostracyzmu i do piętnowania odmienności mogą naprawdę niewiele znaczyć. Jak więc sobie radzić? Według autora jedynie słuszna metodą jest mówić prawdę, trzymać się własnych wyborów i - także w trosce o samego siebie - pielęgnować w sobie odwagę do tego, aby kroczyć wybraną przez siebie ścieżką. To bardzo trudne, a często także wewnętrznie wyniszczające, jednak... czy jest inny wybór? By móc wciąż być sobą? Raczej nie. "Wyjść z ukrycia" daje do myślenia, momentami mocno zastanawia i podnosi kwestie, które wychodzą daleko poza wybory w kwestii określenia własnej orientacji. Keksu uchyla furtkę, za którą widzimy gorzką, trudną prawdę o codzienności tych, którzy odbierani są przez ogół jako inni i niesłusznie z tego tytułu się ich piętnuje. Warto poznać ten punkt widzenia i poddać się pewnej refleksji.

Najtrudniej jest pisać o występującym dla nas problemie z przeszłości, z którym to borykamy się właściwie sami, ukrywamy go przed całym światem ze względu na to, jak zostaniemy odebrani, gdy ujawnimy po stwierdzeniu, że jesteśmy gotowi, aby powiedzieć, co nam od wielu lat leży na wątrobie. Nie każdy ma tyle w sobie odwagi, aby występujący u niego główny problem nakreślić na tyle na ogół i szczególe. Wie, jak o nim rozmawiać, zna swoje możliwości, ale brakuje mu osoby, która mogłaby go nakierować na właściwe tory życia. Niestety coraz częściej spotykamy się z nietolerancją dla osób mających inną odmienność seksualną. Bez należytej im pomocy, która się w tym momencie przydała, nie każdy potrafi wyciągnąć do nich tę pomocną dłoń i powiedzieć słowa akceptacji ku po pozytywnemu krzepieniu. Zaakceptować ich takimi, jakimi są. Dlatego trzeba pisać o występujących w środku człowieka problemach częściej, gdyż to może okazać właściwą i jedyną deską ratunku na jego potrzeby, których my najczęściej nie dostrzegamy, bo lekceważymy, bo nie chcemy mu pomóc ze względu na wtrącanie się do jego życia. Czasem niespodziewana pomoc tak wiele działa niż brak akceptacji. Miejmy tego świadomość, że osoba przedstawiająca swój problem nie zawsze czuje komfort, zaufanie, znajomość, gdy żyje do końca w przekonaniu i nazywa go z definicji, czy tak jest, musimy, się przekonać o tym sami zapoznając się z losami głównego bohatera książki biograficznej, który to występuje w podwójnej roli jako autor i jako bohater. Książka pt. ''Wyjść z ukrycia'' autorstwa młodego autora Keksu to historia, którą pisze on sam. Przedstawia ją w formie pamiętnika biograficznego przedstawiającego o tym, co czuł, z czym się zmagał, skrywając swoje prawdziwe uczucia, kim jest naprawdę, jaki miał na niego wpływ homoseksualizmu, kto był wówczas z nim, a kto unikał z nim kontaktu. Zapoznając, się z główną treścią zawartą w tej oto książce nie sądziłam, że mi się ona spodoba, mając na uwadze to, że autor jest debiutantem. Zaznacza to na samym początku, zadaje we właściwy sposób pytania, dzięki którym możemy go lepiej poznać. Podoba mi się to, że autor swoją odwagą przekazuje najważniejsze myśli, emocje, jakie w nim były podczas tworzenia tej książki. Tytuł książki ilustruje to wszystko, co autor chciał najważniejszego przekazać, a w szczególności wrażliwość, skrytość, wyrazistość, trudne problemy środowiskowe, akceptacje bądź prymitywne unikanie jej. Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Warto przeczytać tę książkę.

Czytając książki takie jak ta, wciąż dziwi mnie fakt, że ludzie o odmiennej orientacji seksualnej są postrzegani inaczej niż ci heteroseksualni. Według mnie wyglądają tak samo, jedzą to samo, cieszą się z tego samego i również kochają tak samo jak my. Jest wiele par homoseksualnych, którzy potrafią dać więcej miłości, niż inni ludzie. Ja naprawdę nie widzę tu różnicy. Zauważyłam jednak, że autor miał sporo problemów z tego powodu. To jego osobista historia, gdzie zwierza nam się ze wszystkich bolączek, które go dręczyły. Pisząc tą bardzo osobistą książkę wiedział, że może przyjąć się jako biografia, lub poniesie całkowitą porażkę. Ja chylę czoła nad tekstem, który jest bardzo dobrze dopracowany, przede wszystkim szczery i otwarty. Jeśli mu coś w życiu nie wyszło, miał odwagę się do tego przyznać. Można dwojako ją zrozumieć. Mogła służyć jako spowiedź, gdzie spisał rzeczy, które go męczyły stawiając na prawdę i akceptację, pokazanie tego jaki jest naprawdę. Wydanie tej książki ma go po części uzdrowić, by sam mógł przyznać się przed wszystkimi, że jest gejem. Albo opowieść mogła posłużyć jako ukazanie społeczeństwu tego, jak traktują takie osoby i jakie jego zdaniem jest to niesprawiedliwe. To historie wzięte z jego życia, gdzie spisywał je w najzwyklejszych miejscach. Niekiedy zdradzał nam co w danym momencie robi i dlaczego w danej chwili nie mógł nam czegoś dokończyć. Te wszystkie formułki sprawiały, że odebrałam ją jako osobisty pamiętnik. Niekiedy może nadużywał niektórych zwrotów, ale podejrzewam, że gdybym sama miała opisać swoje życie, zrobiłabym podobnie. Autor bardzo chciał, byśmy wiedzieli gdzie pisał i co w danym momencie myślał. Widać, że cierpienie było nieodłącznym elementem jego życia. O czymkolwiek pomyślał, przekazywał nam to w prostej formie. Z wieloma rzeczami mogłam się zgodzić, choć bywały momenty, że przekazane informacje były na tyle osobiste, iż na twarzy pojawiał mi się rumieniec. Książka nie jest gruba, ale bywa, że mamy ochotę przemyśleć kilka rzeczy, dlatego odkładamy ją na bok. Następnie wracamy do niej ciekawi jak dalej toczyły się jego losy. Na koniec chciałabym dodać, że bardzo dobrze się ją czytało, gdyż lekki i prosty styl pozwalają uwierzyć w to, co o sobie napisał. Przygotujcie się zatem na wzruszającą opowieść o człowieku, który pomimo traum wie, że należy iść na przód! Polecam ją zwłaszcza tym, którzy mają własne problemy i nie wiedzą jak z nich wyjść:-)

[współpraca reklamowa] Wydawnictwo AlterNatywne „Wyjść z ukrycia” to książka o poszukiwaniu swojego miejsca na świecie, gdzie można czuć się swobodnie i być sobą. Autor książki to Daniel, zwany Keksu. Gdy zaczął pisać tę książkę, zastanawiał się co się stanie po jej publikacji? Kim się stanie? Co powiedzą inni? Miał wiele więcej wątpliwości czy w ogóle zabierać się za opowiedzenie swojego życia. Daniel pochodzi ze wsi, z rodziny, w której ojciec pił i były często awantury w domu oraz przemoc. Atmosfera w rodzinie przekładała się na naukę i brak koncentracji. Coraz więcej gier komputerów, sięganie po papierosy w wieku 6 lat. Brak poczucia własnej wartości. Keksu to osoba, która zmagała się całe życie z brakiem akceptacji i ukrywaniem swojej orientacji seksualnej. Gdy był w szkole średniej nie było wcale łatwiej. Do tego doszedł bunt nastolatka, ale również odkrycie, że nie podobają mu się dziewczyny. „Daniel, dlaczego nie masz dziewczyny?”, jedno pytanie, które powoduje wiele złych rzeczy. Pytanie, które potrafi prześladować. Keksu doszedł do wniosku, że chce uciec od swojego życia. Mógł zrobić to na dwa sposoby. Albo popełnić samobójstwo albo zostać księdzem. „Wyjść z ukrycia” to książka napisana w formie pamiętania osoby, która od dziecka borykała się z odrzuceniem, alkoholem i brakiem poczucia własnej wartości. Autor miał jeden cel pisząc tę książkę. Chciał pokazać innym, że nie są sami z tym wszystkim i by nie poddawali się. Keksu przeszedł długą drogę by pokazać światu prawdziwe JA, by uwierzyć w siebie. Książka mnie zaskoczyła. Nie wiedziałam czego do końca spodziewać się po jej gabarytach i kładce z zaciśniętą pięścią. A okazała się bombą emocjonalną, która potrafiła wybuchnąć. Autor pisząc tę książkę, chciał podziwu. Mój ma. Na pewno ciężko jest rozdrapywać stare rany, opowiadać o tym co nas spotkało obcym ludziom i w kółko zadawać sobie pytanie: „Co inni powiedzą?”. Myślę, że książkę powinien przeczytać każdy. Nie tylko osoba, która mierzy się z podobnym problem i nie potrafi „wyjść z ukrycia”, ale każda inna, by nauczyła się tolerancji i szacunku.

Ta książka stanowi swego rodzaju pamiętnik człowieka, który dużo przeżył. Patologiczna rodzina z przemocą i alkoholem w tle, tłamszenie psychiczne przez ojca, słaba matka z obsesją na punkcie odchudzania i do tego wszystkiego odkrycie w sobie odmiennej orientacji. Brak akceptacji w wiejskim środowisku i wyśmiewanie w szkole. Każdemu byłoby ciężko to wszystko unieść, niezależnie od swoich skłonności. Tu dochodzi jeszcze lęk przed odkryciem i kompromitacją a jednocześnie chęć życia w szczęśliwym związku. Na tym polu autor też miał problemy, bo często wchodził w toksyczne relacje. Keksu pisze o wielkich problemach psychicznych, włącznie z zaburzeniami odżywiania i epizodem psychotycznym. Kiedy czytałam targały mną silne emocje, często chciało mi się płakać. Nie powiem, że znam wszystkie uczucia, których doświadczał pisarz, ale wiele jest mi bliskich, choć wynikały z innych powodów niż orientacja. Widać, że autor włożył całe serce w napisanie książki, odsłonił się całkowicie. O niektórych tematach ciężko było mu pisać, co sam przyznaje, ale mimo to nie zrezygnował. Pomimo, że rodzina okazuje mu wsparcie to chyba jednak nie do końca rozumie. Przy całej tej presji psychicznej Keksu prowadził jednocześnie kanał na YouTube. W tej dziedzinie odnosił sukcesy, ale i tam pojawił się poważny problem kiedy ktoś celowo wprowadził go w błąd. Media podchwyciły temat, który okazał się spreparowany. Pojawiła się groźba pozwu. Jednocześnie narzucał sobie wielkie wymagania związane z wyglądem i próbą wystartowania w modelingu. Miał względem siebie duże oczekiwania. W tekście widoczne jest wielkie obciążenie emocjonalne, z którym trudno żyć. Autor poradził z nim sobie decydując się na terapię, która w połączeniu z pisaniem pozwoliła mu uporządkować myśli i dostrzec pewne schematy postępowania. Książka jest dobrze napisana, wciągająca. Na pierwszy rzut oka może odstraszyć ścisły druk bez dialogów, ale czyta się jak pamiętnik, nie są to surowe opisy, lecz bardzo emocjonalne opowieści. Warto sięgnąć po tę książkę.

Keksu „Wyjść z ukrycia” 🌈 „Nigdy nie myślałem o dzieciństwie jako o okresie słabości. Zawsze wmawiałem sobie, że dzięki tym przeżyciom jestem silniejszy od innych. Byłem jak wojownik, ale w środku pozostawałem kruchy i łatwo było mnie złamać”. Homoseksualizm to preferencja seksualna, która budzi wiele wrogości, jest otoczona mitami i często jest postrzegana jako choroba, a homoseksualiści są podatni na stres wywołany przez wrogie społeczeństwo. „Wyjść z ukrycia” to poruszający pamiętnik, osobisty zapis niezwykłego życia jednego człowieka. Cóż za przyjemność i przywilej otrzymać tak intymny dostęp do czyjegoś życia. Autor mierzy się z akceptacją i odmiennością. Opowiada o problemach, braku poczucia własnej wartości, wrażliwości emocjonalnej. Gratuluję odwagi. Bądźmy tolerancyjni. Inny nie znaczy gorszy. 🙂 „Nie trzeba mieć setek przyjaciół, którzy akceptują fałszywą wersję ciebie. Lepiej mieć ich garstkę, ale takich, z którymi czujesz się sobą. Nie musi cię akceptować cały świat, a ty nie żyjesz dla innych”.

Na swojej drodze, dzięki wydawnictwu AlterNatywne spotykam coraz więcej książek wartych uwagi i mam szanse poznać nowych polskich autorów, których sama bym zapewne nie wybrała. Tym razem miałam okazję zapoznac się z bardzo nietypowym pomiętnikiem. To nie jest moja ulubiona forma wypowiedzi, ale muszę przyznać, że czytało mi się ją wyjątkowo dobrze. Historia, która okresli nas samych, nasze opinie ale zmieni też spojrzenie na wiele innych tematów. Ona sama doprowadziła mnie do niesamowicie skrajnych emocji. To zbiór przemyśleń autora, który jest młodym mężczyzną borykającym się z wrogością innnych, osamotnieniem oraz szukaniem i zrozumieniem siebie. więcej na: https://www.velarislibrary.pl/2023/01/wyjsc-z-ukrycia-keksu.html

Społeczność LGBT to temat tabu. W każdym serialu na Netlfixie jest ten wątek, który nie budzi zdziwienia. Przynajmniej u mnie. To normalna rzecz i normalni ludzie tak jak my, którzy chcą kochać i być kochani. Nie łatwo się o tym mówi. "Wyjść z ukrycia" to książka autorstwa Keksu. Swoje przemyślenia i życie jakie miał przelał na papier. Opisuje tu swoje dzieciństwo, inność, relacje rodzinne oraz towarzyskie, które nie były łatwe i mierzył się z brakiem akceptacji. Książka jest krótka, na jeden dzień. Ta książka to rodzaj autobiografii lub pamiętnika, który uważam, że każdy powienien przeczytać.

Książka dość słaba jednowymiarowa jakby całe zło tego świata zależało od tego kto z kim sypia . Pokazuje zaburzonego człowieka, który wszystkie swoje porażki i problemy upatruje w orientacji .