Jasnowidz i czarownica (okładka  miękka, wyd. 05.2022)

Jeśli masz poczucie humoru i lubisz o nim czytać w książkach, to ta pozycja jest dla ciebie idealna! Po pierwsze autor bardzo lubi opisywać widoki, które roztaczają się wokół bohaterów i ładnie wprowadza nas w lekturę. Chce byśmy wpierw odczuli jej klimat, a dopiero później zajęli się konkretną historią. Styl pisarski na wyższym poziomie, bardzo spodobały mi się tutaj porównania, które nieczęsto spotyka się w książkach. Czytając opisy powiedzmy kobiety, można od razu ją sobie wyobrazić jak porusza biodrami kołysząc nimi na boki. Nie było tu osób, które opisane byłyby bez ruchu, niemal każdy coś robił, a my dokładnie wiedzieliśmy gdzie i z kim. W opisy i rozmowy wplótł tutaj bardzo dużo humoru, który mi się spodobał, bo potrafił rozluźnić, nawet jeśli dana scena nie była zbyt pozytywna. Postać Marka siała tutaj totalne spustoszenie, gdyż mieszkańcu miasteczka nie byli miło nastawieni do kogoś kto według ich zdaniem uprawia tarociarstwo i wróżbiarstwo. Przyjechał tutaj celem zamieszkania na stałe i wielkim zbiegiem okoliczności udaje mu się zakupić skrawek ziemi. Nie bez powodu pozostawał on niezamieszkany, ale o tym nasz Marek dowie się dopiero później. Jeśli wcześniej faktycznie zależało mu na samotności, to teraz posiada ją i nie posiada jednocześnie. Miejsce to bowiem ktoś nawiedza, a raczej coś, co bardzo będzie chciało zwrócić na siebie jego uwagę. By powieść była bardziej urozmaicona poznamy tutaj również Darię, która jest prawdziwie wolną kobietą. Nikt nawet nie zamierza dowiadywać się co się dzieje w jej domu, choć przez niedyskrecję miasteczka i tak każdy o tym rozpowiada. Dla Marka będzie prawdziwym wyzwaniem, które będzie go kusiło. No i jak do tego maja się niewidzialne stworzenia z jego małego domku? Czy jest coś, co nas w tej książce nie zaskoczy? Naprawdę świetna, niemal komiczna powieść, którą warto poznać. Każdy rozdział będzie poprzedzał tytuł, który zdradza nam co się będzie dalej działo. I może lepiej niech istoty poniżej wieku dorosłości jej nie czytają, bo po co mają mieć nocne koszmary senne;-)))

Erotyka w literaturze to kontrowersyjny temat. Książki tego typu postrzegane są jako mało ambitne. Szyderczo mówi się, że czytają je wyłącznie niewyżyte gospodynie domowe, że są nudne i schematyczne. Mimo wszystko, jest duża grupa (raczej) kobiet, która chętnie sięga po takie powieści. I nie ważne jakiej są profesji. Lubią, więc czytają. Jeżeli chodzi o schematyczność to faktycznie jest „piętą achillesową” takich historii – szczególnie, kiedy mają romantyczny wydźwięk. Zdarzają się jednak pisarze, którzy nie przejmują się konwencjami i chyba również rynkiem. Przeczytałam właśnie powieść „Jasnowidz i czarownica” Marka Arturro i nie do końca mam pomysł, jakiemu odbiorcy mogłaby się ta książka spodobać. Pomimo ogromnej ilości erotyki nie jest to literatura kobieca. Już wiem! To jest książka dla czytelnika ze specyficznym poczuciem humoru, bezpruderyjnego, potrafiącego patrzeć na życie z przymrużeniem oka. Akcja dzieje się w niewielkiej wsi. Przyjeżdża do niej Marek, tytułowy jasnowidz, i zamierza się tutaj osiedlić. Zanim znajdzie odpowiedni obiekt poznaje Darię – piękną, bezwstydną wdowę, zwaną przez lokalną społeczność czarownicą. Tyle o fabule. Nie chcę się nad nią rozwodzić, bo – używając języka z powieści – rozchodzi się głównie o rżnięcie. Czy kojarzycie film „American pie”? Właśnie z nim kojarzy mi się styl w jakim Mark Arturro napisał powieść „Jasnowidz i czarownica”. Tylko jest dużo bardziej wyuzdany, a do tego... garażowy (jakby to był amatorski film), czy też – ładnie to nazywając- naturalistyczny. Jest bezczelnie, niesmacznie, ale mnie to bawi. W książce zabrakło mi natomiast jakiegoś wątku przewodniego, czegoś co spajałoby tę historię. W przytoczonym „American Pie” chłopcy chcieli stracić dziewictwo podczas balu na koniec szkoły, a realizacja tego planu generowała różne śmieszne sytuacje. „Jasnowidza i czarownicę” podsumowałabym słowami mojej koleżanki: „Witam Panie, let's fuck” (rozmawiałyśmy wtedy o powieści „Jedenaście tysięcypałek, czyli miłostki pewnego hospodara”). Kolejne sceny często wyglądają tak: nażreć się, nachlać i podymać (albo od razu podymać). Jak już wspominałam, jest zabawnie, ale nie sięgałam po książeczkę z dowcipami, a powieść. Stworzenie bohaterów i przestrzeni, na której sobie swawolą to za mało. Pojawia się co prawda akcja, wątki nadprzyrodzone itp., ale jakieś to niewyraźne, a przez to niewyraźni są bohaterowie. Zdecydowanie potrzebny tu rutinoscorbin. „Jasnowidz i czarownica” to interesująca książka. Nie jest to typowa powieść erotyczna. Autor wzbogaca ją o szczyptę kryminału i horroru, a przede wszystkim chochlę bezpruderyjnego humoru. Do mnie takowy przemawia i bawiłam się wybornie. Gdyby autor zadbał o stworzenie spójnej opowieści z przewodnią linią fabularną, zwrotami akcji itp. ta książka byłaby wybitna. Tak jest po prostu zabawna. Przeczytałam kilka scen, pośmiałam się, ale nocy przy niej nie zarwałam. Raczej czytałam ja fragmentami na poprawę humoru.

Tym razem przychodzę do Was z recenzją mojego Patronatu "Jasnowidz i czarownica" autorstwa Marka Arturro. Już teraz mogę Wam zdradzić, że przygotuję booktour oraz rozdane z tą świetną pozycją, a za egzemplarze dziękuję Wydawnictwu AlterNatywne. Czytelnik znajdzie w niej dużo opisów otoczenia bohaterów. Dzięki temu zostaje wprowadzony w klimat powieści. Następnie poznaje historię bohaterów. Bardzo przypadł mi do gustu styl pisania autora i mimo, iż było to moje pierwsze spotkanie z nim jestem zachwycona. Zawarte w tekście porównania są jej dodatkowym atutem. Czytając wszystkie opisy czytelnik jest w stanie wyobrazić sobie nawet najdrobniejszy ruch bohaterów. Opisy i rozmowy zawierają dużo humoru, mimo iż niektóre sceny zawierające go nie są zbyt pozytywne, co jest kolejnym atutem tej pozycji. Przedstawiony tutaj Marek nie był zbyt lubiany przez mieszkańców opisanego miasteczka. Wszystko dlatego, że nie lubili oni osób zajmujących się tarotem i wróżbiarstwem, a to było właśnie jego zajęcie. Bohater chciał w przedstawionym miasteczku zamieszkać na stałe. Zakupił w tym celu nawet ziemię, która z jakiegoś powodu była niezamieszkałą. Dlaczego? O tym Marek dowie się w odpowiednim czasie, a Wy możecie się dowiedzieć sięgając po książkę. Mężczyzna mieszka w swojej samotni mając jednocześnie towarzystwo, którego nie chce. Wszystko dlatego, ponieważ zakupione miejsce nawiedza coś, co chce zwrócić na siebie szczególną uwagę. Dodatkowo czytelnik pozna tutaj Darię. Jest to wolna kobieta. Nikt też nie zagląda do jej domu, bo nie czuje takiej potrzeby. Jednak za sprawą rozmów mieszkańców oraz plotek i tak wszyscy o tym mówią. Bohaterka okaże się bardzo kuszącym wyzwaniem dla Marka. A jak do tego wszystkiego mają duchy i niewidzialne stworzenia w domu? Co czytelnika może zaskoczyć w tej powieści? Tego się dowiecie czytając powieść. Jest to naprawdę świetna pozycja, którą każdy powinien przeczytać. Atutem książki są tytuły rozdziałów, które zdradzą czytelnikowi, co dalej się będzie działo. Jest to bardzo dobry horror, który szczerze polecam. Gwarantuję niezapomniane wrażenia.

Książka dla osób z poczuciem humoru. Rozbawia na maksa, a co najważniejsze - odstresowuje !!!

Rozśmieszyła mnie ta powieść do łez. Napisana lekkim, choć wulgarnym językiem ta wyjątkowa książka, albowiem czegoś tak wyjątkowego jeszcze nie czytałem, w sposób zabawny ukazuje nam codzienne życie w wiejskiej, sielankowej scenerii grupy zaprzyjaźnionych osób, która na przekór zabobonnym, zaściankowym mieszkańcom niewielkiej społeczności robi swoje, świetnie przy tym się bawiąc, mając wszelkie krytyczne komentarze na swój temat w głębokim poważaniu.

Pozycja godna polecenia dla tzw. życiowych luzaków, bo na pewno nie dla " świętoszków " i malkontentów, albowiem świństwa gonią świństwa. Ot ... samo życie, bez pruderii.

Akcja na wesoło. Zaskakuje i bawi w każdym kolejnym rozdziale. Jaja do kwadratu !

Mocna, wulgarna, dosadna i nietuzinkowa, i właśnie w tym tkwi jej piękno.

Do pewnej wsi przyjeżdża jasnowidz Marek. Mężczyzna, zmęczony miejskim życiem, zapragnął osiedlić się w spokojnej osadzie. Ma na oku dom, który wygląda na bardzo zadbany. Wiąże się z nim długa historia. Budynek nie raz zmieniał właścicieli. Obecny chce się go jak najszybciej pozbyć, nawet po zaniżonej cenie. Jak się okazuje przyczyną są... duchy. Marek z pomocą mądrej babki ma zamiar przepędzić nieproszonych lokatorów. Rzecz dzieje się na wsi w czasach współczesnych, choć mieszkańcy mówią gwarą a wiedzę o medycynie i bezpiecznym seksie mają na poziomie średniowiecza. Zresztą tego ostatniego jest w powieści aż nadto. Z początku w każdym rozdziale gzi się kto popadnie, tak jakby ludzie kierowali się wyłącznie chucią. Wystarczy jeden pocałunek i rzucają się na siebie jak zwierzęta. Wódka leje się strumieniami, i nie tylko ona. Mam problem z oceną tego dzieła, bo ogólnie rzecz biorąc podobało mi się. Autor ma poczucie humoru i potrafi ciekawie opowiadać, jednak opisy aktów seksualnych trochę mnie zraziły. Są napisane na o wiele niższym poziomie niż reszta książki. Długo się czeka na zawiązanie jakiejś akcji i rozwój fabuły. Można przeczytać, z przymrużeniem oka, jako ciekawostkę. Autor określa gatunek książki jako "powieść o zabarwieniu seksualno-optyczno-kryminalnym w odcieniu horroru".