Wieczna. Wodospady cienia po zmroku. Tom 2

seria tej autorki wspaniała

książka godna polecenia

Wciągająca fabuła

"Płacz tylko podlewa ból i sprawia, że on rośnie."

Kiedy Della zaczyna sądzić, że jakoś udaje jej się ogarniać swoje życie, zaskakuje ją kolejna przemiana… po której nic już nie będzie takie samo. Również zasady, którymi musi się kierować. Odkąd stała się wampirem, w świecie ludzi czuła się jak wyrzutek. Chociaż wydawało jej się, że w końcu odnalazła swoje miejsce w Wodospadach Cienia, teraz jej życie po raz kolejny wywraca się do góry nogami. Zaatakowana przez śmiertelny wirus wampirzyca musi dokonać trudnego wyboru. Czy się odrodzić... To dla niej jedyna szansa na przetrwanie, ma jednak swoją cenę: nieodwołalnie wiąże ją z Chase’em, wysokim, mrocznym i pociągającym wampirem, który potrafi niemal jednocześnie ją rozśmieszyć i doprowadzić do furii. Chase zna już zbyt wiele jej tajemnic, a wieczna więź między nimi jest ostatnią rzeczą, której pragnie Della. Co gorsza, nie do końca wie, co ta więź oznacza. Czy pociąg, który czuje do Chase’a, jest prawdziwy? Czy los kryje dla niej coś jeszcze w zanadrzu? I co oznacza to dla Steve’a, tego zmiennokształtnego przystojniaka, którego pocałunki sprawiają, że Delli miękną kolana?

Odrodzona, czyli pierwszy tom trylogii o Delli, wampirzycy z charakterem, bardzo mi się podobał. Nie mogłam doczekać się drugiej części. Teraz, po przeczytaniu, stwierdzam, że najchętniej o książce bym zapomniała. Nie dlatego, że mi się nie spodobała, ale dlatego, abym znowu mogła przeczytać tę powieść i być nieświadomą tego co się wydarzy.

Autorka świetnie dawkowała napięcie. Z każdą stroną pragnęłam dowiedzieć się co będzie dalej, ale jednocześnie nie chciałam rozstawać się z Dellą oraz Chase'm. Pytań było i jest dużo. Zakończenie powieści, ostatnie rozdziały, wprawiły mnie w osłupienie. Nienawidzę kiedy książki kończą się w momencie kiedy emocje sięgają zenitu.

"Przejmowanie się kimś nie daje nikomu prawa do sprawowania kontroli nad każdym aspektem jego życia."

Della jest moją ulubioną bohaterką obu serii C.C. Hunter. Kiedyś miała idealne życie, a potem została przemieniona w wampira. Dziewczyna jest silna i pełna gniewu. Do tego stała się Odrodzoną - szybszą, silniejszą wersją wampira. Jej ironiczne poczucie humoru nie raz wywołało uśmiech na mojej twarzy.
Chase to chodząca zagadka. Słodki, troskliwy, ale jednocześnie pełen tajemnic. Końcówka z jego udziałem zniszczyła mnie od środka. Mam totalny mętlik w związku z tą postacią.

Wątek miłosny jest, to chyba oczywiste. Tak jak w przypadku Wodospadów cienia mamy tutaj styczność z tak zwanym "trójkątem miłosnym". Della, Steve oraz Chase. Steva tak jak nie lubiłam, tak nie lubię. Kropka. Według mnie Chase i Della pasują do siebie idealnie, ale jeśli chłopak dalej będzie miał tyle tajemnic przed młodą wampirzycą to ten związek nie ma prawa istnieć. I oni oboje dobrze o tym wiedzą.

Wieczna była tak samo dobra jak Odrodzona. Nie mogę doczekać się trzeciej części, gdzie - mam nadzieję - autorka coś wyjaśni. Najlepiej wszystko. Tak więc, jeśli jeszcze nie czytaliście Wodospadów cienia to najpierw sięgnijcie po nie, a dopiero potem zacznijcie Odrodzoną.

„Wieczna” to drugi tom serii opowiadającej losy wampirzycy Delli, dzięki której ponownie wracamy do świata zamieszkanego nie tylko przez ludzi, lecz istoty magiczne i nadnaturalne, dla których Wodospady Cienia są azylem i szkołą pomagającą uporać się z innością.

Delle nawiedza duch, który zsyła na nią wizję. Ma uratować dwójkę młodych wampirów, jak się szybko okazuje, nie tylko ona wnika w umysł zaginionych. Chase również odczuwa emocje wampirów. Oboje łączą siły, by ich ocalić. Nie jest to łatwe, gdyż Della zawzięcie stawia czoło uczuciu między nimi, a więź, która ich połączyła nie ułatwia sprawy. Della jest twarda i umie udźwignąć wiele, lecz ma na głowie również inne sprawy, czy rodzinna tajemnica nie zniszczy jej całkowicie?

Jest to jedna z moich ulubionych serii. Młodzieżówka, lecz piekielnie wciągająca. Widać kilka podobieństw do pierwszej serii autorki. Po pierwsze, zarówno Kylie jak i Della potrafią nawiązać kontakt z duchami. Pomysł jak najbardziej trafny, podobał mi się, a to jak został wykorzystany było naprawdę dobre i choć nie mam zastrzeżeń względem niego, to gdzieś w tle majaczy mi pytanie, dlaczego autorka postanowiła obdarzyć obie bohaterki tym samym darem, bądź jak ktoś woli przekleństwem. Po drugie, główna bohaterka znów wylądowała w trójkącie. Della ma dylemat, Steve czy Chase? Jak dla mnie odpowiedź była całkiem jasna od początku i nigdy nie wybiera się drogi łatwej, lecz tą trudniejszą, na końcu, której czeka lepsza nagroda. Obaj chłopcy są sympatyczni, lecz Chase swoją tajemniczością i zadziornością intryguje. Jest bardzo skryty i jedno muszę przyznać autorce, umie trzymać w napięciu a informacje dawkuję bardzo oszczędnie. Odkrywanie tajemnic jest nie tyko przyjemnością, lecz również wyzwaniem.

Zarówno duchy jak i trójkąt miłosny zostały wykorzystane w pierwszej serii, jednak historia Delli wypadła znacznie lepiej. Wątek kryminalny robi wrażenie i jest całkowicie nieprzewidywalny, dopiero pod koniec, dowody nabierają sensu. Sytuacja rodzinna Delli oraz sprawa związana z jej ojcem jest trudna, nie tylko na niewiedzę, lecz na emocję, które targają Della oraz czytelnikiem. Przeżywałam razem z nią i niestety rozumiałam jej smutek. Pomimo, że rozwiązanie sprawy zaginionych wampirów idzie Delli i Chese’owi powoli, to w książce znalazło się kilka ostrych starć i rozbrajających dialogów. Czyta się lekko i szybko.

Im dłużej ma się styczność z Wodospadami Cienia, tym seria bardziej uzależnia. Della jest twardą dziewczyną i to ona sprawia, że łatwo zaczytać się w jej historii. Zakończenie wstrząsa i pozostawia ogromny niedosyt, już nie mogę doczekać się kontynuacji. Polecam 5/6

W końcu doczekałam się kolejnych losów Delli i jej przyjaciół. Od dłuższego czasu zastanawiałam się co tam nowego u niej słychać. Jak potoczyły się kolejne wydarzenia z jej życia, czy w końcu otrzymała odpowiedzi na pytania, które zamiast się zmniejszać wciąż narastały. Gdy w końcu otrzymałam ją w łapki od razu zabrałam się za czytanie. Wręcz pochłonęłam ją jednym tchem. Strasznie mi jej brakowało, przywiązałam się do Delli w pewien sposób, dlatego z ogromną przyjemnością powróciłam do jej świata.

Jednak zamiast być lepiej jest coraz to gorzej. Wszystko niebezpiecznie wspina się w górę utrudniając Delli życie, najpierw zostaje połączona z majtkowym zbokiem Chasem - którego nie cierpi - przedziwną więzią, której sama nie potrafi zrozumieć, później tajemniczy duch nie tylko na nią, ale także na chłopaka zsyła wizję dwójki nadnaturalnych, których muszą uratować, rodzinne tajemnice powoli wypływają na światło dzienne, a Steve przed którym otworzyła swoje serce nagle ją opuszcza. Co z tego wyniknie? Kolejny raz cały świat Delli staje na głowie. Jak sobie z nim poradzi? Nie dowiecie się, jeżeli nie przeczytacie.

Powracamy znowu do Wodospadów cienia, gdzie toczą się kolejne przygody naszej ulubionej bohaterki. Niestety jej problemy, które nawarstwiły się w pierwszej części ,,Odrodzona" nie dobiegły końca. To dopiero początek, wierzchołek góry lodowej. Autorka ma w zanadrzu dużo pomysłów by nie ułatwić życia Delli. Rzuca jej pod nogi wiele kłód by uniemożliwić jej dojście do celu, sprawdza jej wytrzymałość poddając ją różnym próbom. Nie jest łatwo, ale Della tak łatwo się nie poddaje i to mi się w niej najbardziej podobało. Podziwiam ją za tą determinację, wolę walki, ja na jej miejscu już dawno bym się poddała, jednak ona przegranej nie bierze pod uwagę.

Jak zwykle C.C.Hunter wodzi nas za nos, kluczy, podrzuca mylne tropy, zadziwia, szokuje. Ciągnie nas za sobą tak byśmy odkryli wszystkie karty jakie dla nas przygotowała, jednak i tak nie wyjaśnia wszystkiego z czego nasza ciekawość gwałtownie wzrasta, podsyca ją jak ogień, a potem szybko gasi. Nie miałam wcześniej styczności z książkami tej autorki, ale na pewno w najbliższym czasie się z nimi zaznajomię.

,,Wieczna" podsyciła moją ciekawość, doprowadziła do szaleństwa, pochłonęłam ją w mgnieniu oka z wypiekami na twarzy, tak byłam zaabsorbowana tym jak potoczyły się dalsze losy bohaterki, że nim się obejrzałam książka została przeczytana. Teraz muszę uzbroić się w cierpliwość i czekać na kolejną część. Gorąco polecam.

Autorki książki raczej nie muszę przedstawiać. Całą serię o Wodospadach Cienia również, ponieważ nie ma książkoholika, który nie słyszałby o niej choćby półsłówka. C.C.Hunter po raz kolejny stworzyła powieść, w której pytania się powielają i powielają. Odpowiedzi przychodzą niespodziewanie i bombardują tym samym czytelnika w najmniej spodziewanym momencie. Czytając kolejną część przygód o Delii stwierdziłam, że autorka ma niebywały dar tworzenia fabuły, która jest zaskakująca i wciągająca. Całą książkę pochłonęłam w ciągu dnia ponieważ bardzo mnie zaciekawiła. Delli jako głównej bohaterki nie w sposób jest nie lubić. Mocno jej kibicowałam i śledziłam jej losy które rozgrywały się na łamach tej książki.

"Szła dalej, a jej buty zapadały się w błotnistej ścieżce. Tej nocy sporo padało. Leżała w łóżku i słuchała uderzeń kropli o blaszany dach domku. Nie był to jedyny odgłos wody, jak słyszała. W oddali szumiał wodospady. Nawet z jej wampirzym słuchem nie miała szans dosłyszeć ich z domku. A to znaczyło, że wodospady ją wzywają."


Della ponownie ma wiele kłopotów i sądzę, że tę dziewczynę los nie oszczędza. Mimo jednak tego wampirzyca ma charakter, który dobrze wkomponowuje się w zarys całej akcji. Dołączeni do niej bohaterowie tacy jak np. Chase , dopełniają w tej książce pełnego charakterku. Historia wszystkich bohaterów opisanych w książce bardzo mnie porwała i wstrząsnęła. Strasznie byłam zdruzgotana, kiedy czytanie tej części dobiegło końca. Ten powielany schemat tajemniczości pozostał, a my jako czytelnicy nie mamy pojęcia jak to się rozwinie dalej. Budowanie zainteresowania i napięcia, Hunter bardzo dobrze wychodzi.

Cała serię mogę śmiało polecić. Mimo, że jest to seria dla młodzieży to bardzo miło się w niej odnajduję. Wampiry są mottem, które zawsze są na topie, więc mam nadzieję, że dużo osób zainteresuje się tą lekturą. Della nie irytuje jako bohaterka a wręcz przeciwnie. Jej osoba jest postrzegana jako dojrzała choć ma na swoim koncie wiele głupich i niemądrych wyborów.
Książki C.C. Hunter są bardzo uzależniające więc jeśli nie macie na nie wolnego czasu, to lepiej nie ryzykujcie. Lekki styl pociąga, fabuła zachwyca a zagadki nie dają spać po nocach. Tak właśnie jest i z tą lekturą. Ja całą serię bardzo polecam, bo jest ona jedną z moich ulubionych.

Wieczna to już siódme spotkanie z bohaterami Wodospadów Cienia, a drugie z Dellą w roli głównej. Po pięciu książkach o kameleonce Kylie, przyszedł czas na jej przyjaciółkę i współlokatorkę, wampirzycę Dellę. C.C. Hunter nas rozpieszcza, tworząc coraz to nowe historie. Wieczna to kontynuacja Odrodzonej. Jest to oczywiście fantastyka, nie taka z najwyższej półki, ale nie znaczy to, że gorsza. Lekka i przyjemna opowieść o nadnaturalnej młodzieży, przeznaczona przede wszystkim dla młodego czytelnika.

Co tym razem przygotowała dla nas autorka? Oczywiście jest niebezpiecznie i często mroczno, ale akurat to wampirom w ogóle nie przeszkadza. Mamy kilka tajemnic, z którymi główna bohaterka będzie musiała sobie poradzić. Poznanie ich będzie skutkowało zweryfikowaniem dotychczasowego życia. Prawdy, na których do tej pory polegała, walą się w gruzy. Nie zabraknie też związków i rozwiązków miłosnych, bo na jednej szali mamy cudownego i ugodowego Steve’a, a na drugiej irytującego Chase’a. Wybór jest trudny, ale konieczny. A może sprawa z chłopakami rozwiąże się sama...

Wieczna, jak napisałam wcześniej, to idealna pozycja dla młodzieży. Jestem pewna jednak, że spodoba się każdemu wielbicielowi fantastyki. Nie brak tu ciekawych osobników, należących do różnych gatunków, od elfów po zmiennokształtnych. Mamy wiele nieszablonowych postaci, i nie myślę tylko o głównych bohaterach. Oczywiście, jest zawrotne tempo i zwroty akcji, które stanowią znak rozpoznawczy Hunter, ale i nie dają czytelnikowi chwili wytchnienia. Czasu na lekturę nie potrzeba dużo, gdyż książka, tak jak wcześniejsze, czyta się dosłownie sama. Lekki styl pisarki zdecydowanie ułatwia czytanie. Kłopoty sercowe powodują trochę zamieszania, ale rozjaśniają mrok, który wkrada się na karty powieści. Podsumowując, polecam Wieczną wszystkim fanom Wodospadów Cienia, młodzieży i miłośnikom fantasy, a przede wszystkim paranormal romance.

http://monweg.blogspot.com/2016/03/wodospady-cienia-po-zmroku-2-wieczna-cc.html

Długo wyczekiwana (przynajmniej przeze mnie), równie hipnotyzująca co poprzednia część. Kochani, przedstawiam Wam drugą część serii Wodospadów Cienia: Po zmroku – Wieczną.

Della wciąż nas zaskakuje. Po tym, jak w pierwszej części, myśleliśmy, że to już koniec rodzinnych tajemnic, niedopowiedzeń, że wszystko już jest wyjaśnione, jak grom z jasnego nieba spada na nią wiadomość, że kłopoty dopiero się zaczynają. Znając powiedzenie, że nieszczęścia chodzą parami możecie się tylko domyślić, że naszą bohaterkę, jako osobę szczególnie mającą pecha w życiu, odwiedziła cała gromada takich zdarzeń. Najpierw chłopak – wybory sercowe nigdy nie są proste, ale ona ma jakoś wybitnie pod górkę w tej materii, potem kariera i nauka, a na koniec jeszcze wspomniana wcześniej rodzinka. Nieźle jak na nastolatkę.

Niby wszystko idzie nie tak, a czytając mamy wrażenie, że w tym wszystkim Della przeżywa przygodę życia – a my razem z nią. Jak ma się takie nadprzyrodzone mocy jako odrodzony wampir, to trudno o nudę, to na pewno. W dodatku pewien nieziemsko przystojny wampir imieniem Chase dba o to, aby dziewczyna przypadkiem o nim nie zapomniała. A te iskry lecące w każdą stronę, gdy się spotykają, wcale nie pomagają w racjonalnym i rozsądnym zachowaniu.

Pierwsza część była świetna, ale druga powaliła mnie na kolana. Świetne dialogi, szczególnie między Chasem a Dellą, sporo się też w tej opowieści dzieje, więc nawet nie zauważycie, kiedy połkniecie całą książkę i będziecie chcieli więcej. I co najlepsze? Będzie kolejna część ! Tak ! Ja też się już nie mogę doczekać !

Lekkie pióro C.C.Hunter i bohaterowie, którzy nie są przerysowani, tylko autentyczni w tym wszystkim (tak, wiem, to brzmi paradoksalnie patrząc na to, że mówię o książce fantasy, ale mam wrażenie, ze przyjaciółki Delli są kalką moich. Jedyna różnica to to, że żadna z nich nie jest kameleonem ani wiedźmą).

Dobra książka na zimową chandrę :)

"Wieczna" to już drugi tom świetnej serii dla młodzieży od znanej autorki C.C. Hunter. Możecie ją kojarzyć z cyklu Wodospady Cienia, który stał się dosyć popularny wśród czytelników. Pierwsza część Wodospadów Cienia po zmroku bardzo mi się spodobała, dlatego z ogromną chęcią sięgnęłam po jej kontynuację. Byłam ciekawa co tym razem autorka przygotowała dla swoich bohaterów i jakie przygody na nich czekają. To wszystko plus zachęcająca okładka, sprawiły, że gdy tylko powieść wpadła w moje ręce, od razu zabrałam się za jej lekturę. Jeśli zastanawiacie się jakie wrażenie zrobiła na mnie kolejna część przygód Delli, zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, w której - mam nadzieję - znajdziecie wszelkie potrzebne informacje.

Della odkąd trafiła do Wodospadów Cienia z całych sił stara się ogarnąć swoje życie i poukładać wszystkie trudne sprawy. Okazuje się jednak, że dziewczyna musi przejść ponowną przemianę, która bez pomocy kogoś z zewnątrz może skończyć się dla niej tragicznie. Właśnie w taki sposób w jej życiu pojawia się Chase, który chce pomóc jej przejść przez te trudne chwile. Po tym doświadczeniu między nimi pojawia się niezwykle silna więź, której nie da się tak po prostu przerwać. Jakby tego było mało wkrótce Della zaczyna dowiadywać się dziwnych rzeczy o swojej rodzinie. Dziewczyna za wszelką cenę pragnie poznać wszystkie sekrety swoich bliskich, jednak czy rzeczywiście jej się to uda? Czy Chase jest w stu procentach z nią szczery, a do tego bezinteresowny?

Dalsza część recenzji na blogu: http://ksiazki-milki.blogspot.com/2016/03/wieczna-cc-hunter.html