W cieniu (okładka  miękka, wyd. 08.2016)

Kolejna super książka tej autorki. Po raz kolejny autorka wywołała we mnie burzę emocji i przemyśleń moralno - egzystencjonalnych. Opowieść o ludzkim nieszczęściu, trudnych moralnie decyzjach.

kolejna rewelacyjna ksiazka Diane Chamberlain. Uwielbiam czytać jej ksiażki, pochłaniaja mnie całą. czekam za kazdym razem na kolejną i ciagle mi mało.

Czy można budować szczęście na cierpieniu innych? Czy jest cień nadziei na ukojenie sumienia i odkupienie winy? Czy wśród tylu krzywd jest miejsce na prawdziwą miłość?

Diane Chamberlain to w tym momencie jedna z moich ulubionych autorek. Sięgam po jej utwory w ciemno, bo widniejące na okładce nazwisko jest gwarancją przyjemnej i mądrej lektury. Chamberlain czaruje piórem, zaskakuje nieoczekiwanymi zwrotami akcji, a przede wszystkim chwyta za serce. Jej książki to wspaniała odskocznia od rzeczywistości oraz punkt wyjścia do ważnych przemyśleń. Jest tak również w przypadku "W cieniu".


Mara, młoda lekarka i przyjaciółka Joelle D’Angelo, podczas porodu pierwszego dziecka dostaje wylewu, który powoduje nieodwracalne zmiany w mózgu. Kobieta traci zdolność komunikacji ze światem, a jedyne, co potrafi, to szeroko się uśmiechać. Zrozpaczona Joelle zwraca się o wsparcie do jedynego człowieka, który rozumie jej ból, Liama, z którym pracuje w jednym szpitalu, będącego mężem Mary. Trudne do opisania cierpienie łączy ich i prowadzi do przyjaźni, która stopniowo przeradza się w głębsze uczucie. Rozdarta poczuciem winy Joelle postanawia pomóc Marze za wszelką cenę i szuka sposobu, by ją uleczyć. W ten sposób dociera do zagadkowej uzdrowicielki, która przed laty rzekomo uratowała jej życie. Kobieta co prawda już nie uzdrawia, ale decyduje się pomóc Marze. Uświadamia przy tym Joelle, że bywają uczucia, które przetrwają wbrew wszelkim przeciwnościom losu. Z czasem okazuje się jednak, że i ona skrywa bolesną tajemnicę.

"W cieniu" to powieść, którą przeczytałam w jeden wieczór i podczas lektury której dwa raz zdarzyło mi się uronić łzy. Chamberlain kolejny raz oddała w ręce czytelników piękną i poruszającą książkę, której fabuła kręci się wokół dylematów moralnych i zagadnienia miłości ponad wszystko. To utwór trudny, choć napisany w łatwy w odbiorze sposób, ale finalnie pouczający. Myślę, że na pewno przypadnie do gustu wielbicielkom literatury kobiecej i niepoprawnym romantyczkom.

Największym atutem tej powieści, oczywiście poza oryginalna fabułą, jest w moich oczach kreacja głównej bohaterki i umiejętne przedstawienie jej dylematów oraz motywów. Joelle jest kobietą wyjątkową. Jak mało kto potrafi pozostać w cieniu i zrezygnować ze swojego szczęścia na rzecz innych. To postać niezwykle inspirująca, której jest czego zazdrościć. Ale nie splendoru, sławy czy blasku, lecz prostoty i wielkiego serca. Wydaje mi się, że właśnie tymi cechami wyróżnia się na tle innych literackich bohaterek, które owszem, poszukują miłości albo kochają, ale nie potrafią bądź nie chcą zrezygnować z siebie. Diane Chamberlain pokazuje, że miłość to nie tylko piękne wyznania, ale coś więcej - czasem nawet świadome skazanie się na cierpienie, by uszczęśliwić innych. Umiejętnie budzi przy tym w czytelniku szereg przeróżnych emocji, ale też zwraca wiarę w drugiego człowieka. Wydaje mi się, że w świecie pełnym zła, podejrzliwości i niepewności, zawiera między wierszami ważny komunikat: istnieją jeszcze dobrzy ludzie. Czytanie tej książki było dla mnie dzięki niemu niezwykłym wytchnieniem i przyjemnością.

Dodatkowym atutem tej książki jest też jej baśniowość. Elementy podszytej dobrymi intencjami magii, związane z tajemniczą uzdrowicielką, nadają utworowi nierealnego, ale wyjątkowego wydźwięku. Spór o to, czy cuda istnieją, czy nie, towarzyszy człowiekowi od zawsze i wywołuje przeróżne emocje, a Chamberlain sprawnie wykorzystuje ten motyw, by urozmaicić fabułę swojej kolejnej książki. Przyznam, że nie koniecznie jestem fanką wplatania do fabuły nadnaturalnych elementów - zdecydowanie wolę, gdy autorzy trzymają się konwencji realizmu - ale w tym przypadku to wyjątkowo trafiony pomysł, dzięki któremu możliwe są kolejne zwroty akcji i finalnie element zaskoczenia, którego doświadcza czytelnik. Diane Chamberlain wiedziała, co robi.

Jeżeli więc chciałybyście przeczytać książkę, która przeniesie was do innego, pełnego dobra i magii świata, gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję. Zaskakująca, pełna zwrotów akcji fabuła podbiła moje serce podobnie, jak wyjątkowo ciepła i kierująca się miłością bohaterka. Jedynym minusem, jaki widzę w tej książce jest fakt, że ciężko się od niej oderwać. Nie, czekajcie. To wręcz niemożliwe.

Moc wzruszeń i historie pisane na podstawie szarej codzienności – to ma mi zapewnić Diane Chamberlain w swoich powieściach. Czy w „W cieniu” odnalazłam lawinę realnych uczuć, które zburzyły mój spokój? Mara podczas porodu dostaje wylewu, który powoduje nieodwracalne zmiany w jej mózgu. Jej mąż wraz z najlepszą przyjaciółką Joelle starają się pomóc kobiecie, łapiąc się każdej deski ratunku. Kiedy wszystkie metody zawodzą, para przyjaciół pogrąża się w rozpaczy. Pocieszenia zaczynają szukać w sobie nawzajem. Do czego może doprowadzić wielki ból i dojmujący smutek, kiedy w pobliżu znajdą się dwie skrzywdzone i bezbronne istoty? Jest również drugie dno powieści. Aby móc sobie powiedzieć, że wyczerpano wszystkie metody potrzebne do tego, żeby przywrócić Marę do życia, Joelle decyduje się zasięgnąć porady u uzdrowicielki. Tak się składa, że ów kobieta prawdopodobnie kiedyś uratowała swoimi zdolnościami życie głównej bohaterki. Czy Carlynn będzie w stanie pomóc całej trójce w reperowaniu rzeczywistości, która tak bardzo zboczyła z głównego kursu? A może pomoże sama sobie? Mam wrażenie, że autorka jest specjalistką od powieści obyczajowych, choć „W cieniu” było moim pierwszy spotkaniem z nią. Tak naturalnie opisuje codzienność ludzi, którzy znaleźli się na życiowym zakręcie, że nie sposób odmówić jej swobody w tym działaniu. Dylematy moralne, które powstają na skutek błędnych decyzji, odzwierciedlają uczucia i charaktery postaci, którzy zostali skonstruowani w taki sposób, by być człowiekiem z krwi i kości. To człowieczeństwo ukazuje się przy każdym ich postępowaniu, przez co czytelnik może z łatwością się z nimi utożsamiać. W powieści nie znajdziecie podziału na dobrych czy złych bohaterów, będą oni po prostu ludzcy. Z całym bagażem doświadczeń, ze swoją naiwnością, z pragnieniami i błędami. Powieść składa się z dwóch punktów widzenia, opartych na dalekich od siebie płaszczyznach czasowych. Mamy przeszłość, która umiejętnie miesza się z teraźniejszością, by razem tworzyć zgrabną całość. Autorka konsekwentnie wprowadza tajemnice, koniec końców doskonale je wyjaśniając. Tak, by odbiorca nie miał już żadnych wątpliwości i wyszedł na prostą, nie zadając zbędnych pytań. Chamberlain rozwiewa wszelkie obiekcje. Tak bardzo zżyłam się z bohaterami, że w pewnym momencie zaczęłam mieć pretensję do autorki, że tak bardzo ich doświadcza i piętnuje. Wzruszeń również nie zabrakło. Ściśnięte gardło było efektem sprawnego manewru uczuciami, bowiem „W cieniu” to prawdziwy ładunek emocjonalny. Mamy marzenia, które zdają się być nierealne, zbyt oddalone od rzeczywistości. Mamy siłę i nadzieję, której kurczowo trzyma się każdy z bohaterów, choć każdy z nich na swój sposób, wypatruje lepszego jutra dla własnego sumienia i serca. Mamy miłość, w czystej, niewymuszonej postaci, kiedy to ludzie są w stanie zrobić dla siebie wszystko, nieważne czy kosztem siebie. Mamy również wyrzuty sumienia, przeplatające się z namiętnościami i ukrytymi pragnieniami. Każdy z nich chce być szczęśliwy. Żadne z nich nie chce ponosić konsekwencji. Na pewno wartka akcja nie ustępuje znużeniu. Z ciekawością i pełnym zaangażowaniem śledzimy losy charakterów, nie wydajemy osądów, bowiem przez cały czas widzimy ich w jasnym świetle pozytywnych odczuć. Jedyne co czujemy – to współczucie. Tak bardzo było mi ich żal. Żal matki, która traci swoje dziecko. Żal dziecka, które traci swoją matkę. Żal przyjaciół i żal męża. Niewyobrażalny żal bohaterów drugoplanowych. Tutaj każdy był ważny, każdy miał uczucia, swoje miejsce na podium i swoją interesującą historię. Za serce, które pękło. Za to, że się zreperowało – dziękuję autorce. Ta magiczna opowieść zdecydowanie wkradła mi się do umysły, goszcząc już w nim na zawsze. Recenzja znajduje się również na www.zksiazkadolozka.blogspot.com

Jeszcze niedawno Joelle miała wspaniałą przyjaciółkę, która niczym rodzona siostra strzegła jej sekretów, podzielała jej obawy i wspierała ją przy podejmowaniu najtrudniejszych decyzji. Dziś Mara przebywa w domu opieki- podczas porodu dostała wylewu, a w jej mózgu zaszły nieodwracalne zmiany. Jedyną osobą rozumiejącą, co przeżywa Joelle, jest Liam, mąż Mary. Dokąd zaprowadzą ich spędzane wspólnie godziny? Czy ta relacja może im wzajemnie pomóc czy raczej zaszkodzić? A przede wszystkim, czy sprowadzona przez kobietę uzdrowicielka przywróci Marze dawne życie?

W Diane Chamberlain jestem zakochana od czasu lektury „W słusznej sprawie”. Spotkanie z tamtą książką okazało się początkiem wspaniałej przygody- niezwykle emocjonalnej i przypominającej prawdziwe życie. Po kolejne książki autorki zaczęłam sięgać w ciemno, ufając, że będą przynajmniej tak dobre, jak ta, która była dla mnie pierwsza.

Najnowsza powieść Chamberlain pod wieloma względami przypomina swoje poprzedniczki. Tym razem autorka znowu skupia się na trudnych tematach, na każdym kroku udowadniając, że jej dobra passa wciąż trwa. Odważnie brnie naprzód, nie obawiając się sunącej wciąż w górę poprzeczki. Mogłoby się wydawać, że temat uzdrowicieli, subtelnie wysuwający się na pierwszy plan, może pogrążyć tę powieść- w końcu kwestia ta wydaje się wątpliwa i kontrowersyjna, ale nic bardziej mylnego. Chamberlain kieruje się bowiem niesamowitym wyczuciem i wielką gracją, nie narzucając nam niczego na siłę, pozwalając natomiast zachować odrobinę dystansu i niepewności.

Jak łatwo się domyślić tym, którzy autorkę poznali nieco lepiej, nie jest to jedyna istotna kwestia, jaką poruszono w książce. Autorka mnoży trudne tematy i tajemnice, stawiając czytelnika przed koniecznością podejmowania kolejnych decyzji i wyborów. Zdaje się skłaniać nas do refleksji i poszukiwania odpowiedzi na dręczące nas pytania. Co my zrobilibyśmy na miejscu bohaterów? Jak się zachowali? Czy narazilibyśmy swoją moralność i pogrzebali wyznawane zasady?

Przyjemnie byłoby mi napisać, że bohaterów łatwo jest polubić, niestety minęłabym się nieco z prawdą. Postacie wykreowane przez Chamberlain są pełnowymiarowe i charyzmatyczne. Wielokrotnie przypominają naszych bliskich czy przyjaciół, choć podejmowane przez nich decyzje sprawiają, że dużo łatwiej ich oceniać czy krytykować. Autorka zdaje się znać ludzi na wylot, świetnie zdając sobie sprawę z ich dylematów i bolączek. I tę znajomość ludzkich charakterów przenosi na swoich bohaterów, pozwalając nam oceniać nie tylko ich, ale przede wszystkim siebie.

W jej książkach trudno doszukiwać się czerni i bieli, nic bowiem nie jest jednoznaczne i proste. Podobnie jak w życiu, jesteśmy zaskakiwani na każdym kroku i zachęcani do mierzenia się z własnymi dramatami. Każda strona prezentuje naturalność, prawdziwość i szczerość, czyli zestaw przeniesiony z ludzkiej codzienności.

Pod piórem Chamberlain słowa układają się same. Nie przestaje mnie zaskakiwać swoboda i lekkość, z jaką opowiada historię, rozwijając akcję i wprowadzając kolejne wydarzenia. Można by pomyśleć, że nie wymaga to od niej żadnego wysiłku. To połączenie intrygujących opowieści i przystępny sposób ich przekazania sprawia, że po jej książki sięga się z wielką przyjemnością. Dla mnie to klasa sama w sobie i gwarancja niepowtarzalnej i intrygującej kobiecej historii.

recenzja pochodzi z bloga bibliotekapodmarcepanem.blogspot.com

Dla osoby którą naprawdę kochamy możemy zrobić wszystko. Bez chwili zastanowienia i wahania. Chcemy, aby była szczęśliwa i zdrowa, a jesteśmy poświęcić dla tego siebie samego. Nawet jeżeli grozi nam życie samotne, pozbawione uśmiechu i ze wspomnieniami, które jednego dnia są otuchą, a drugiego – wielkim bólem.

Joelle D’Angelo jest pracownikiem socjalnym w szpitalu na oddziale położniczo-noworodkowym. Urodziła się i pierwsze lata swojego życia spędziła w komunie, a jej rodzice nadal mają w sobie pewną ekscentryczność stamtąd wyniesioną. Joelle niedawno się rozwiodła, a powodem tego była jej bezpłodność, dlatego jest bardzo zdziwiona gdy test ciążowy pokazuje wynik pozytywny. Niestety, nie jest to powód do radości, bo ojcem jej dziecka jest mąż jej najlepszej przyjaciółki. Liam i Joelle spędzali ze sobą dużo czasu, co bardzo ich połączyło. Sytuacje utrudnia fakt że Mara, żona Liama, przebywa w klinice i nie jest już tą samą osobą co kiedyś – podczas porodu pękł niewykryty tętniak i kobieta zostawiła swojego męża wraz z małym synkiem. Mara nigdy nie wróci do swojego starego życia.

Joelle postanawia pomóc swojej przyjaciółce i jej mężowi. Chcę, aby Liam w końcu był szczęśliwy. W tym celu postanawia odnaleźć uzdrowicielkę, która uratowała jej życie po urodzeniu.

Czy Joelle wyrzeknie się swojego szczęścia? Czy uda jej się zrealizować swój plan?

Diane Chamberlaine po raz kolejny miło mnie zaskoczyła – stworzyła powieść piękną, grającą na ludzkich emocjach, wciągającą od pierwszej do ostatniej strony. Autorka wie jak zainteresować swojego czytelnika; jak go związać i wciągnąć w wykreowany swój, realny świat. Chamberlaine potrafi tak opowiedzieć o ludzkich tragediach, tajemnicach i pewnych niepowodzeń, że zapominamy o otaczającym nas świecie.

W cieniu czytało się szybko – jest to idealna lektura na długie jesienno-zimowe wieczory, która wspaniale umili nam czas. Jednak gdy już skończyłam książkę nie mogłam oprzeć się wrażeniu że czegoś mi w niej zabrakło. Powieść chwyta za serducho, wciąga od pierwszej strony, a wyjaśnienie tajemnic niesamowicie intryguje. To książka która stanowi odskocznie od dnia codziennego, pozwala oderwać się od obowiązków i niepowodzeń, ale nie było w niej tego czegoś, co trudno jest nazwać.

Autorka poruszyła również temat życia w komunie, które w pewnym okresie rozkwitały jak przysłowiowe grzyby po deszczu. Ludzie odcinali się od swoich rodzin, zdobyczy cywilizacji i uciekali od świata, który zaczynał pędzić coraz szybciej i szybciej. Niektórzy chcieli zamieszkać tam na zawsze, a inni tylko an chwilę, aby odpocząć, odreagować codzienne kłopoty i spojrzeć swoje życie z boku, bez pośpiechu. Bardzo spodobał mi się ten wątek i chociaż tylko niektóre sceny rozgrywają się w tym dość specyficznym miejscu to jest to coś nowego, czego do tej pory w literaturze nie spotkałam.

Może i nie jest to, w moim odczuciu, najlepsza powieść autorki, ale czyta się ją bardzo przyjemnie. Zabrakło mi w niej czegoś, takiej iskry, która spowodowałaby, ze ta książka stałaby się jedną z najlepszych. Nie mniej z wielką niecierpliwością czekam na kolejne powieści autorki i powoli staram nadrabiać te, których jeszcze do tej pory nie przeczytałam.

Kolejna powieść Diane Chamberlain to dla mnie pozycja obowiązkowa, obok której nie mogę przejść obojętnie. Po raz kolejny mamy do czynienia z dramatem związanym z ciążą bohaterki, jednak nie jest to tak jak w poprzednio czytanej przeze mnie książce ("W słusznej sprawie") temat główny. Tym razem motywem przewodnim jest choroba umysłowa i trudności z tym związane, zwłaszcza dla bliskich.

Joelle to trzydziestokilkuletnia rozwódka i pracownica socjalna na oddziale położniczym w szpitalu. Ma za sobą nieudane małżeństwo, które rozpadło się po wieloletnim staraniu się pary o upragnione dziecko. Jak na ironię, w chwili gdy poznajemy Joelle, dowiaduje się ona, że jest w ciąży z kolegą z pracy Liamem..., który jest mężem jej przyjaciółki. Ta zagmatwana sytuacja zrodziła się przez wylew Mary (żony Liama) podczas porodu syna, w wyniku którego Mara została trwale upośledzona na umyśle. Wówczas Liam i Joelle zbliżyli się do siebie w wyniku wspólnej tragedii. Jednak Joelle nie poddaje się i postanawia walczyć o zdrowie przyjaciółki. Idzie tropem uzdrowicielki Carlynn, która trzydzieści cztery lata temu podobno przywróciła ją do życia w chwili narodzin. Czy Carlynn faktycznie potrafi uzdrawiać, czy jest to jedynie zwykłe oszustwo?

Już sam początek jest interesujący, bo zastanawiające jest dlaczego dostajemy kawałek historii z roku 1967, jeżeli miała to być historia współczesna o Joelle i Liamie. Jednak zagadka zostaje rozwiązana w miarę szybko. A za chwilę nagle mamy 1937 rok! Właśnie to jest zaskakujące w książkach Diane Chamberlain, że potrafi ona manewrować fabułą w różnych okresach i robi to bardzo niespodziewanie, bo nic tego nie zapowiadało. A jak wiadomo, zaskoczenie to jeden z ważniejszych elementów dobrych powieści. Autorka po raz kolejny stworzyła naprawdę dramatyczne tło dla swoich bohaterów. Ta sytuacja, która ich spotyka jest naprawdę bardzo trudna zarówno dla Joelle i Liama, którzy muszą się borykać z wielkim poczuciem winy, ale również z ogromnymi emocjami związanymi z własnymi pragnieniami i uczuciami. Wydaje się, że z tej sytuacji nie ma dobrego wyjścia. A jednak jest! Trudny temat, którego podjęła się Chamberlain skłania czytelników do zadumy i zastanowienia się, jaką decyzję podjęliby gdyby znaleźli się w sytuacji Liama.
Diane Chamberlain po raz kolejny urzekła nas wymyśloną przez siebie historią. W znacznej części opowiada ona o uzdrawianiu, jednak dopiero na sam koniec przekonujemy się, o jakie uzdrowienie chodziło pisarce. Mimo, że historia młodości uzdrowicielki Carlynn i jej siostry bliźniaczki Lizzie była naprawdę ciekawa, to jednak dała nam złudne wrażenie, co do motywów "uzdrawiania". Ten temat miał o wiele głębsze znaczenie, które sprowadza się do odczuć, emocji i uczuć dwójki naszych bohaterów. Nieco fantastyczna otoczka tylko dodaje uroku całej historii, która zyskuje dzięki tej nutce mistycyzmu.

Tak naprawdę dostaliśmy dwie odrębne historie, które połączyły się w jedną w czasach współczesnych. Która była lepsza? Nie sposób tego ocenić, bo obie wzbudzają różne emocje i są bardzo ciekawe. "W cieniu" to książka, od której nie można się oderwać i nie sposób przestać o niej myśleć, dopóki nie dojdzie się do końca historii. Dopiero wtedy można odetchnąć i spokojnie o niej podumać... Polecam!

Tuż po narodzinach życie Joelle zawisło na włosku; gdyby nie obecność pewnej bardzo uzdolnionej kobiety, Carlynn, dziś Joelle nie przeżyłaby tak wielu skrajnych emocji...
... a jest ich naprawdę wiele. Podczas narodzin dziecka jej przyjaciółka, Mara, dostaje wylewu. Od tamtej pory żyje w ośrodku opieki niczym roślinka, nie mogąc porozumieć się z otoczeniem, nie mogąc powiedzieć ani słowa. Joelle wspiera Liama, męża przyjaciółki- tak w codziennych zmartwieniach, jak i w opiece nad synkiem. A karuzela uczuć kręci się coraz szybciej...

Czy Carlynn byłaby w stanie pomóc Marze? A może uczucia Joelle mają szansę paść na podatny grunt?

Tej autorki raczej nie muszę nikomu przedstawiać, bo nawet jeśli (jeszcze!) nie czytaliście żadnej z jej książek, to na pewno spotkaliście się z licznymi recenzjami zarówno tej powieści, jak i poprzednich. Ja, wpisując się w poczet fanów pani Chamberlain, sięgam po każdą dostępną pozycję. Przyciąga mnie do jej twórczości niezwykła emocjonalność, nietuzinkowe (czasem, przyznaję, nawet aż niewiarygodne) historie oraz wachlarz intrygujących postaci. Tym razem również się nie zawiodłam.

W cieniu zawiera w sobie dwie osobne, lecz łączące się w pewnym punkcie opowieści; jedna tyczy się czasów obecnych, a dokładniej samej Joelle i jej codziennej walki z uczuciem, które - zdaniem niektórych- nigdy nie powinno się narodzić. Druga z kolei opowiada o życiu bliźniaczek, Carlynn i Lisbeth. Pierwsza z sióstr, posiadająca moc uzdrawiania, jest oczkiem w głowie matki, a odkąd świat dowiedział się o jej talencie, także świata. Lisbeth, przez lata pozbawiona matczynej miłości, dorasta w cieniu siostry. Bardzo intrygowało mnie, jaką też tajemnicę kryją losy sióstr, a także jaki wpływ na przeszłość miały narodziny Joelle.

Szczerze współczułam Lisbeth; nie wyobrażam sobie, żeby moi rodzice kiedykolwiek potraktowali mnie gorzej/ lepiej niż moją siostrę. Zawsze byłyśmy i będziemy dla nich równie ważne. Lisbeth była tego pozbawiona, mimo, iż narodziła się zaledwie kilka minut po swej bliźniaczce. Niechciana, jak to słowo okropnie brzmi. Ale tak właśnie było. Zawsze gorsza, pozbawiona tego, co matka daje swym dzieciom. Zawsze gdzieś za siostrą, zawsze ukryta w jej cieniu. Nie, nie miejcie jednak teraz złego zdania o samej Carlynn- wspierała siostrę, jak tylko mogła. Wielokrotnie stawała w jej obronie przed despotyczną matką. Więź, jaka łączyła siostry, była naprawdę silna. I nie tylko przez wzgląd na to, że były bliźniaczkami.

Aby pomóc Marze Joelle musi zmierzyć się z własną niewiarą w umiejętności Carlynn. Jednak dla dobra przyjaciółki i jej rodziny jest gotowa podjąć nawet najbardziej radykalne kroki. Ona też żyje w cieniu- cieniu, który stworzyło uczucie Mary i Liama, dwójki przyjaciół głównej bohaterki. Tak naprawdę egzystuje też w cieniu Mary, bowiem jej uczucie do męża przyjaciółki z każdą chwilą może wybuchnąć.

Nie zawiodłam się. W cieniu to literacki dowód na to, iż miłość istnieje, ba, ma moc, by zwyciężać przeciwności! Niezależnie, czy to uczucie między siostrami, przyjaciółkami czy partnerami; miłość jest. I wygrywa.

Tradycyjnie polecam każdemu, kto zaczytuje się w powieściach Diane Chamberlain, jak również tym, którzy nie mieli jeszcze czasu po nie sięgnąć.

Miłość jest niepowtarzalną siłą. Nic ani nikt nie jest w stanie jej zniszczyć. Dla osoby, którą kochamy jesteśmy w stanie zrobić wszystko, bez względu na konsekwencje. Bez chwili wahania oddamy jej całego siebie, by była szczęśliwa, zdrowa i pełna sił. Nawet jeśli skutki mogą nam się odbić czkawką. Samotność, wspomnienia, które sprawiają radość, ale także i okropny ból. Czy to, co utracone da się jeszcze uratować i odbudować na nowo? To już czwarta powieść Diane Chamberlain, którą miałam okazję do tej pory przeczytać. Jestem w stu procentach przekonana, że każda jej kolejna powieść, która wyjdzie spod jej pióra mnie zaciekawi, zaskoczy, a także zadziwi. Potrafi wciągnąć w przedstawianą historię do granic możliwości, przepełnić niezliczonymi emocjami, które uderzają czytelnika z każdej strony. Każda z jej lektur opowiada o czymś innym, za każdym razem pobudza wyobraźnię, dodaje wiary, nadziei, porusza serca, naładowuje pozytywną energią, nie pozwala o sobie nigdy zapomnieć. Wszystko to, co dzieje się w powieści czytelnik przeżywa z ogromnymi wypiekami na twarzy, chłonie historię pełnymi garściami nie pozwalając uciec choć małej drobince magii jaka ją przepełnia. Towarzyszy bohaterom na każdym kroku, kibicuje im z całych sił, by ich wspólna przygoda doczekała się szczęśliwego końca. Autorka wciąga w swoją opowieść od pierwszej strony. Wie jak zaciekawić, by zatrzymać czytelnika w swojej historii do samego końca. Dzięki pięknej fabule, czytelnik jest w stanie zapomnieć o otaczającej rzeczywistości, oderwać się od codziennych obowiązków i na spokojnie zatopić się w magii ciekawej lektury. Fabuła przedstawiona jest z trzech różnych perspektyw, dzięki czemu opowieść możemy poznać na wiele sposobów. Zajrzeć do podświadomości każdego z bohaterów, poznać ich myśli, przeżycia, doznania, emocje jakie im towarzyszą. Zgadzać się z ich postępowaniem lub nie. Do nas należy decyzja jak będziemy ich postrzegać. Możemy zajrzeć w przeszłość, która odcisnęła piętno w duszy i sercach bohaterów, a także w teraźniejszość. Kibicować im, by ich historia zakończyła się szczęśliwie, towarzyszyć w tych trudnych, ale i radosnych dla nich chwilach i to jest piękne. Również bardzo ciekawie autorka przedstawiła życie w komunie. Świat odcięty od cywilizacji, kanalizacji i technologii. Ludzie zamieszkiwali tamtejsze rejony na stałe lub uciekali choć na chwilę, by uwolnić się od pędzącej rzeczywistości, od hałasu, zgiełku, by odpocząć, nabrać dystansu od trudnej codzienności, która czasami zbyt bardzo przytłaczała. Ciekawe wątki, które dopełniły całości fabuły. Opowieść czyta się z przyjemnością. Jest lekka, mądra, a zarazem prawdziwa. Kolejne rozdziały pochłania się w szybkim tempie. Diane zapewnia wiele niezapomnianych emocji: ból, strach, smutek, radość, miłość, a nawet wzruszenie. Historia trzyma nas w niepewności do samego końca, co wydarzy się dalej. Wraz z bohaterami czytelnik jest w stanie odkrywać tajemnice jakie zaserwowała autorka książki. To idealna lektura na długie zimowe wieczory pod kocem z herbatą w ręce. Świetnie umili czas, zapewni niezapomniane wrażenia, sprawi, że nie zapomnimy o niej na długo. Gorąco polecam.

"Zabawne, że człowiek docenia na starość proste przyjemności z czasów, kiedy dorastał... a będąc dorosłym, traktuje je z doskonałą obojętnością. Nagle, kiedy wiesz, że twoje życie ma się ku końcowi, prostota bierze górę nad wszystkim innym."

Powieść, w której skrywa się wiele wzruszeń i marzeń, nadzieja przeplata się z obawą, a miłość pokazuje różnorodne barwy. Diane Chamberlain przedstawia czytelnikowi piękną i poruszającą historię, w którą z wielkim zainteresowaniem i niecierpliwością zagłębiamy się. Bohaterowie stają się nam bliscy, doskonale odczuwamy ich emocje i pragniemy, aby los w końcu się do nich uśmiechnął. Choć może bardziej chodzi o to, żeby potrafili dostrzec szczęście, które jest na wyciągnięcie ręki, przyjęli je do swojego życia i dali mu szansę rozwinąć się. Nie jest to łatwe, kiedy pojawia się tyle trudności, przeszkód, dramatycznych zdarzeń, niejednoznacznych sytuacji, nieracjonalnych decyzji, kłopotliwych pytań i uzasadnionych wątpliwości. Autorka wspaniale wzbogaca intrygującą fabułę elementami tajemniczej magii, tej płynącej z głębi serca, o uzdrowicielskiej mocy, potrafiącej przynieść ukojenie i wewnętrzny spokój. Natrafiamy na wiele interesujących wątków, z przyjemnością śledzimy ich rozwinięcie, często zostajemy zaskoczeni obrotem spraw, a zwłaszcza ostatnie rozdziały stają się dla nas wielką niespodzianką. Powieść prowadzona ciepłą narracją, wzbudza silne emocje, skłania do przemyśleń, pozwala przeniknąć na kilka godzin do świata pełnego nadziei, optymizmu, ufności, otuchy, wiary w drugiego człowieka i przekonania o mądrości ludzkich serc.

Maria, żona Liama Steele, w trakcie porodu doznaje wylewu, który nieodwracalnie zmienia jej osobowość i pozostawia ze znikomą możliwością odbierania bodźców z otaczającego świata. Zarówno Liam, jak i Joelle D'Angelo, ich serdeczna przyjaciółka, za wszelką cenę starają się ulżyć kobiecie, otaczają ją wielką miłością i zrozumieniem. W miarę upływu czasu Liam i Joelle dostrzegają, że ich relacje wymykają się spod kontroli, wybiegają poza schemat przyjaźni, dręczą ich wyrzuty sumienia i poczucie winy, ale jednocześnie odczuwają bolesny smutek i dotkliwą stratę. Czy przywołana na pomoc dla Marii uzdrowicielka Carlynn Shire będzie potrafiła zwrócić jej choć część świadomości? Jaka dramatyczna przeszłość łączy Carlynn i Joelle? Ile trzeba oddać z siebie, aby uszczęśliwić kogoś? Jak bardzo można wyrzec się bliskiej osoby w obawie przed utratą przyjaźni, zaufania i szacunku? Czy prawdziwe i szczere uczucie zawsze się obroni, bez względu na niesprzyjające okoliczności i negatywną opinię ludzi? Czego tak naprawdę potrzeba sekretnej miłości, aby mogła rozwinąć skrzydła? Nieważne w cieniu kogo lub czego się skrywamy, jakie tajemnice chowamy, od jakich pragnień uciekamy, prawda zawsze ujrzy światło dziennie, oswobodzi i poprowadzi w słusznym kierunku, a wszystko, co jest naprawdę warte w życiu zaczyna się właśnie od szczerości i marzeń.

bookendorfina.blogspot.com