Uciekniemy przed światem (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

„Uciekniemy przed światem” to książka Anny Kowalczyk, która swoją premierę miała w zeszłym miesiącu. Autorka książki ma bardzo intrygującą wizję świata: za kilka lat rozpocznie się wojna,która nie oszczędzi żadnego kraju, a w między czasie nastąpił przełomowy rozwój genetyki, bowiem urodzą się ludzie z nadprzyrodzonymi umiejętnościami(czytania w myślach i przekazywania ich przez dotyk, podnoszenie rzeczy o wadze kilku ton, niesamowitej wytrzymałości, umiejętność komunikacji we wszystkich językach i wiele innych...) Wyobraźmy sobie zatem, że za kilka lat rodzi się sześcioro dzieci, zapłodnionych metodą in vitro w holenderskiej klinice, które rozwijają się nadzwyczaj szybko. Są niczym dorośli uwięzieni w ciele dzieci, a co kilka lat ich ciała próbują przyspieszyć rozwój fizyczny. Każde z dzieci ma inną zdolność, jednakże żadne z nich nie może ujawnić się publicznie. Ich rodzice postanawiają zrobić wszystko by je chronić, łącząc się, współdziałając i planując ucieczkę przed zainteresowanymi służbami, a także zbliżającą się wojną. Dzieci – geniusze – mają bardzo dobry plan, by uciec przed katastrofą, a dorośli ufają im do tego stopnia, że porzucają dotychczasowe obowiązki i pomagają go zrealizować. Pomysł na opowiadanie bardzo mi się podoba. Historia niesamowitych dzieci, mających pomysł na ucieczkę, jest intrygująca - „kupiłam ją„ 🙂 Chociaż chciałabym żeby ta historia była bardziej rozwinięta. W tej książce wszystko dzieje się dla mnie ciut za szybko. Zbyt dużo jest opisanych relacji między bohaterami, a zbyt mało samej akcji, poszczególnych zdarzeń, a także czuję niedostatek informacji o rozwoju tych geniuszy – szczególnie z punktu widzenia biologicznego. Z takiego pomysłu mogłaby powstać bardzo ciekawa kilkuset stronnicowa cegiełka, gdyby rozwinąć historię rozwoju bohaterów, szczególnie pod względem technologicznym. Mam również niedosyt po przeczytaniu zakończenia i wrażenie, jakby książka została przerwana w połowie całej akcji. Osobiście jestem ciekawa jakby wyglądało dalsze życie bohaterów oraz Ziemia po wojnie...może powstanie kontynuacja ?

Lubicie historie, które dzieją się w przyszłości? Jeśli tak, to koniecznie sięgnijcie po najnowszą książkę pani Anny Kowalczyk "Uciekniemy przed światem" wydaną nakładem Wydawnictwa WasPos. Akcja powieści toczy się w 2029 i 2030 roku, a więc nie tak bardzo odlegle. Historia niecodzienna, a czy nierealna... w dzisiejszych czasach wszystkiego można się spodziewać, a za kilka lat to już w ogóle. Sześcioro dzieci, które urodziły się z in vitro. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie fakt, że doktor, która prowadziła małą klinikę, gdzie doszło do zapłodnienia była znanym genetykiem i na sześciu swoich pacjentkach postanowiła przeprowadzić eksperyment. Wszystko zaczyna się od Anity i jej "cudownej" córki Soni, która w wieku trzech lat potrafi więcej niż niejeden wykształcony dorosły człowiek. Matka chcąc chronić dziewczynkę postanawia przeprowadzić swoje prywatne śledztwo i odnaleźć pozostałe "cudowne" dzieci. Wiedziała, że jest ich szóstka, ponieważ tylu było dawców w klinice. Kobieta sukcesywnie odnajduje kolejne dzieci i razem z ich rodzicami tworzą swój mały prywatny świat, w którym z czasem pojawia się coraz więcej przyjaznych i zafascynowanych całą szóstką i ich historią osób. Fenomenem jest również to, że dzieciaki w pierwszych latach swojego życia szybciej dojrzewają. Poznajemy ich jako maluchy a w przeciągu kilku lat stają się 18-latkami. Potem cały proces dorastania spowalnia. "Uciekniemy przed światem" to opowieść fantastyczna, wciągająca. W swojej wydawać by się mogło nierealności porusza jednak bardzo ważne tematy takie jak rodzicielstwo, rodzina, akceptacja drugiego człowieka takim jaki jest, bezwarunkowa miłość i prawdziwa przyjaźń. Przez całą historię wręcz się płynie zachwycając się wyobraźnią autorki, barwnością wykreowanych bohaterów i emocjonującą akcją. Trzy słowa o książce: Fantastyczna, Dobra, Nieziemska... Powieść wydana w okładce miękkiej ze skrzydełkami. Średniej wielkości litery i duża interlina. Książka dostępna również w formie e-booka. Polecam, czytajcie!

Nadludzkie zdolności szóstki wyjątkowych dzieci, widmo nadchodzącej wojny i zbrojeniowa korporacja o wątpliwych zamiarach - zapowiadało się świetnie, niestety pewne elementy nieco zakłócały odbiór całości. Jednym z nich był styl - pojawiło się moim zdaniem zbyt wiele opisów wydarzeń nieistotnych z punktu widzenia fabuły i niektóre fragmenty ogólnie wypadały mało płynnie. Poza tym, na 250 stronach powieści pojawia się około 30 istotnych postaci i w pewnym momencie musiałam się mocno skupiać, żeby załapać o kim mowa. I jeszcze drobna uwaga pod kątem fabularnym - ta historia nie wzbudza porządnych emocji z jednego prostego powodu: bohaterom wszystko przychodzi zbyt łatwo. Nie bałam się o ich los, ponieważ byłam pewna, że poradzą sobie z każdą przeszkodą bez większego problemu. I cała ta blisko trzydziestka, w zasadzie obcych sobie ludzi, była wyjątkowo zgodna. Różnice zdań zacierały się praktycznie w kilku słowach. Jednak chciałabym podkreślić także niewątpliwe zalety tej powieści. Po pierwsze, na początku nie spodziewałam się, że będzie aż tak odjechana. Pozytywnie zaskoczyło mnie to, jak bardzo się rozpędziła. Dodatkowo sam zamysł świetnie trafił w mój gust, podobało mi się opracowywanie strategii i wcielanie planu w życie. Były też lepsze stylistycznie momenty, kiedy z przyjemnością płynęło się przez kolejne strony. No i bohaterowie - trudno ich nie polubić, ponieważ wszyscy charakteryzują się jakimiś pozytywnymi cechami. Nie tylko dbają o siebie nawzajem, ale też nie wykazują diabolicznych zamiarów (prawdopodobnie z tego wynikała wskazana wyżej zgodność). Tak więc znajdziemy tu również nadzieję na to, że nawet w obliczu generalnego upadku wartości, można spotkać na swojej drodze dobrych ludzi. Podsumowując, mimo że fabuła była miejscami wyboista, dobrze bawiłam się poznając te niezwykłe dzieciaki, odkrywając tajemnicę ich mocy i szukając wraz z nimi bezpiecznej przystani.

Wyobrażacie sobie, że Wasze sześcioletnie dzieci mają specjalne moce? Prowadzą prace badawcze, opracowują wynalazki, publikują książki i pomnażają pieniądze? Czytając tą książkę poznajemy takie niezwykłe dzieci, które są wynikiem eksperymentu. Adam, Sonia, Oskar, Wiktoria, Estera i Mikołaj wraz z rodzicami realizują plan ucieczki na wyspę. Uciekają przed zbliżającą się wojną światową i przed organizacją, która zagraża genialnym dzieciom. Mali bohaterowie to tak na prawdę niezwykli wynalazcy, uwięzieni w ciele dziecka, przechodzący szybkie fazy wzrostu i dojrzewania. Ich rodzice są w stanie zrobić dla nich wszystko. Okazuje się, że jest więcej osób, które rzucają dotychczasowe życie, by wraz z całą ekipą przenieść się na wyspę niedaleko Australii a potem wyruszyć specjalnym statkiem kosmicznym w nieznane. Książka jest fantastyczna, nierealna a wydarzenia nieprawdopodobne. Mimo że to totalna abstrakcja, fabuła wciąga czytelnika. Autorka ma wyjątkowo rozbudowaną wyobraźnię, potrafiła stworzyć nierzeczywisty świat. Mam mieszane uczucia po tej lekturze. Nie jest to literatura w moim typie a jednak ciężko było się od niej oderwać, bo styl pisarski Anny Kowalczyk jest bardzo przystępny. Nawet pomyślałam, że chciałabym mieć takie genialne dziecko, które pomnaża moje pieniądze do niebotycznych kwot;) Na koniec nie mogłam ogarnąć, że dzieciaki po szybkiej transformacji do dorosłej postaci znajdują sobie partnerów wśród osób, które wraz z nimi zdecydowały się na ucieczkę. Dla mnie dziwne zakończenie i spodziewałam się czegoś bardziej spektakularnego. Ale warto przekonać się samemu sięgając po “Ucieknijmy przed światem”.