Transmigracja Timothy'ego Archera (okładka  twarda, wyd. 01.2012)

znakomita powieść mainstreamowa z wieloma odniesieniami do filozofii, religii i literatury pięknej- to Dick w zupełnie innej formie bez elementów science-fiction ale wciąż fascynujący

Philip.K.Dick, to jeden z najsłynniejszych twórców literatury fantastycznonaukowej. Za życia-owszem znany, jednak dopiero po swojej przedwczesnej śmierci zyskał szacunek i uznanie należące mu się bez wątpienia. Kto nie słyszał o "Człowiek z Wysokiego Zamku"-alternatywnej wizji świata, w którym to hitlerowcy wygrali wojnę, a Stany Zjednoczone podzielone są na strefy wpływów niemieckich i japońskich? Takich przykładów jest wiele. Być może znany jest również z tego, że donosił na naszego rodzimego pisarza, czyli Stanisława Lema, do FBI, twierdząc, że pisarz ten to spisek komunistów, bowiem nikt nie może tworzyć tak różnorodnych dzieł... Talentu mu jednak odmówić nie można. Wydawnictwo Rebis właśnie wznowiło ostatnią powieść tego autora „Transmigracja Timothy’ego Archera”. I uprzedzając jest to powieść wyjątkowo pozbawiona „fantastyczności” - mimo tego jest fantastyczna. O samej opowieści możemy przeczytać, że: Trudno o bardziej trafne podsumowanie życia i twórczości Philipa K. Dicka. Transmigracja Timothy’ego Archera jest przepełniona śmiercią – wielce stosownie jak na ostatnią powieść. Problem w tym, że pięćdziesięciotrzyletni Dick nie chorował i nie miał podstaw, żeby się spodziewać rychłej śmierci. Stało się tak, że jego organizm – a to obejmuje również jego nadczułą psychikę – podyktował mu na zakończenie życia powieść o śmierci uwieńczoną znalezieniem świętego Graala. Bo biskup Archer wyrusza na ostatnią wyprawę w poszukiwaniu mądrości, a znajduje śmierć oraz współczucie bodhisattwy, czyli miłość. - Lech Jęczmyk, „Od tłumacza“ Podsumowując. Jeśli człowiek przyzwyczai się do tego, co może oczekiwać od pisarza, którego powieści zna i ceni, trochę trudno czyta się coś co odbiega od tego do czego nas przyzwyczaił. Tak jest w przypadku „Transmigracji...”, bowiem trudno tutaj znaleźć jakieś fantastyczne elementy. Owszem można je spotkać, jednak tłumaczone są jako zaburzenia psychiczne. Ta publikacja to przede wszystkim rozważania o śmierci, życiu, o poszukiwaniu Boga. I nietypowo u tego autora – główna bohaterka to kobieta, w dodatku zwracająca się bezpośrednio do czytelnika. Naprawdę nie przypomina żadnej z poprzednich książek Dicka, mimo tego widać w tym dziele jego rękę. Trudno to wytłumaczyć nawet, jeśli znacie jego twórczość. Ta historia, mimo że trochę inna, odkrywa nowe oblicze ulubionego pisarza. Mnie zafascynowała, dlatego polecam. Atutem tego wydania są jak zwykle genialne rysunki Wojciecha Siudmaka.

Philip.K.Dick, to jeden z najsłynniejszych twórców literatury fantastycznonaukowej. Za życia-owszem znany, jednak dopiero po swojej przedwczesnej śmierci zyskał szacunek i uznanie należące mu się bez wątpienia. Kto nie słyszał o "Człowiek z Wysokiego Zamku"-alternatywnej wizji świata, w którym to hitlerowcy wygrali wojnę, a Stany Zjednoczone podzielone są na strefy wpływów niemieckich i japońskich? Takich przykładów jest wiele. Być może znany jest również z tego, że donosił na naszego rodzimego pisarza, czyli Stanisława Lema, do FBI, twierdząc, że pisarz ten to spisek komunistów, bowiem nikt nie może tworzyć tak różnorodnych dzieł... Talentu mu jednak odmówić nie można. Wydawnictwo Rebis właśnie wznowiło ostatnią powieść tego autora „Transmigracja Timothy’ego Archera”. I uprzedzając jest to powieść wyjątkowo pozbawiona „fantastyczności” - mimo tego jest fantastyczna. O samej opowieści możemy przeczytać, że: Trudno o bardziej trafne podsumowanie życia i twórczości Philipa K. Dicka. Transmigracja Timothy’ego Archera jest przepełniona śmiercią – wielce stosownie jak na ostatnią powieść. Problem w tym, że pięćdziesięciotrzyletni Dick nie chorował i nie miał podstaw, żeby się spodziewać rychłej śmierci. Stało się tak, że jego organizm – a to obejmuje również jego nadczułą psychikę – podyktował mu na zakończenie życia powieść o śmierci uwieńczoną znalezieniem świętego Graala. Bo biskup Archer wyrusza na ostatnią wyprawę w poszukiwaniu mądrości, a znajduje śmierć oraz współczucie bodhisattwy, czyli miłość. - Lech Jęczmyk, „Od tłumacza“ Podsumowując. Jeśli człowiek przyzwyczai się do tego, co może oczekiwać od pisarza, którego powieści zna i ceni, trochę trudno czyta się coś co odbiega od tego do czego nas przyzwyczaił. Tak jest w przypadku „Transmigracji...”, bowiem trudno tutaj znaleźć jakieś fantastyczne elementy. Owszem można je spotkać, jednak tłumaczone są jako zaburzenia psychiczne. Ta publikacja to przede wszystkim rozważania o śmierci, życiu, o poszukiwaniu Boga. I nietypowo u tego autora – główna bohaterka to kobieta, w dodatku zwracająca się bezpośrednio do czytelnika. Naprawdę nie przypomina żadnej z poprzednich książek Dicka, mimo tego widać w tym dziele jego rękę. Trudno to wytłumaczyć nawet, jeśli znacie jego twórczość. Ta historia, mimo że trochę inna, odkrywa nowe oblicze ulubionego pisarza. Mnie zafascynowała, dlatego polecam. Atutem tego wydania są jak zwykle genialne rysunki Wojciecha Siudmaka.

W ostatniej książce Philipa K. Dicka nie znajdziemy żadnych elementów fantastycznych, a pewne zdarzenia, które można by tak zaklasyfikować, są po prostu tłumaczone jako zaburzenia psychiczne. Co więcej, książka została napisana w narracji pierwszoosobowej z punktu widzenia kobiety, Angel Archer, synowej tytułowego Timothy'ego Archera. W połączeniu z licznymi, bardzo osobistymi rozważaniami dotyczącymi poszukiwania Boga, Transmigracja Timothy'ego Archera jest książką wyróżniającą się na tle innych powieści Philipa K. Dicka i odmienną od wszystkich tytułów autora, które miałem okazję czytać. Główna bohaterka jest postacią niezwykle inteligentną, oczytaną i uzdolnioną, która została bardzo dobrze wykreowana na kartach książki. Jest postacią kochającą, ciepłą i sympatyczna, a przy tym przekonywująca w swojej relacji, w wielu wypadkach sceptycznie nastawiona do rozważań Timothy'ego. Zastosowana forma monologu, w którym bohaterka wspomina minione wydarzenia, nie jest najłatwiejsza w odbiorze, ale przez to książka ma bardziej osobisty charakter i pozwala lepiej poznać autora i jego poglądy. W książce znajdziemy wiele nawiązań do rzeczywistych osób. Inspiracją dla Timothy'ego Archera był lewicowy biskup James Pike, który miał proces o o herezję i zginął na pustyni w Palestynie, szukając tam obecności Boga. Natomiast Angel Archer była wzorowana na córce pisarza Laurze Archer. Przemyślenia głównej bohaterki na temat chrześcijaństwa i literatury są odbiciem rozmyślań autora na te tematy i poszukiwania dowodów na istnienie Boga. To nie jedyne nawiązania, ale te dwa najważniejsze, które mają największe znaczenie dla powieści i jej wydźwięku. Co więcej, dużo tutaj filozoficznych rozważań, głównie na temat istnienia Boga i początków chrześcijaństwa, ale również dotyczących śmierci i poszukiwania sensu życia. Transmigracja Timothy'ego Archera jest książką trudną w odbiorze i napisaną w dość odmienny sposób niż większość powieści Dicka. Mamy tutaj narrację pierwszoosobową, a główna bohaterka jest kobieta. Dodatkowo jest przepełniona rozważaniami dotyczącymi Boga, ale również śmierci i sensu życia.

Jest to powieść dość ciekawa. Autor pisze lekko, dzięki czemu książkę szybko się czyta i nie zanudza czytelnika nawet na chwilę. Do tego sam główny bohater barwny i nietuzinkowy. I właśnie dzięki temu nie uważam tych dwóch dni, które mi zajęły na przeczytane tej powieści za zmarnowane. Wręcz przeciwnie. Moja ocena to 4/5.