SPQR. Historia starożytnego Rzymu (okładka  twarda, wyd. 11.2016)

Nie raz dłuży się

Świetna książka

Super super

Rewelacja

Każdy z nas zetknął się w życiu z historią starożytnego Rzymu. Czy to na lekcji historii czy oglądając filmy dokumentalne, czy też rozrywkowe. Często pytania dotyczące starożytnego Rzymu pojawiają się w programach "Jeden z dziesięciu" czy "Milionerzy". Leczy czy zdajemy sobie sprawę z tego, że Rzymianie mieli nie tylko wpływ na samą historię, jak również na nasze obecne życie. Nasza codzienność nosi znamiona tamtej kultury. Czytając opinie innych, natknęłam się na stwierdzenie, iż autorka obala popularne mity, czy przedstawia wiele kontrowersji. Dla przykładu, historia powstania Rzymu, którą znamy wszyscy ze szkoły, mówi o tym, że Romulusa i Remusa wychowała wilczyca. W książce spotykamy się ze stwierdzeniem, że wilczyca, to przydomek okolicznej prostytutki. Tak więc Romulus i Remus zostali wychowani przez prostytutkę. Dla niektórych zapewne będzie to szok, jednak jest to zgodne z prawdą i źródłami historycznymi. Jeśli ktoś, tak jak mi się zdarzyło, pokusi się o tłumaczenie oryginalnych źródeł, będzie miał potwierdzenie tych słów. Co się zaś tyczy treści i owych kontrowersji. Czytelnik, który o historii wie tyle, co przekazano mu na lekcjach historii w szkole, będzie zdumiony pewnymi pojawiającymi się faktami w SPQR. Natomiast dla osoby, która interesuje się historią, czy też jak w moim przypadku, jest historykiem, nie jest to niczym dziwnym. Przytoczone przez autorkę zdarzenia, czy "kontrowersje", są zgodne z prawdą i tym, co obecnie wiemy o historii starożytnego Rzymu. Mary Beard tworzy swego rodzaju narrację. Nie podaje ona suchych faktów, a opowiada historię, dzięki czemu książkę czyta się bardzo przyjemnie. Książka opatrzona jest ilustracjami, zdjęciami, schematami, czy drzewami genealogicznymi, co uprzyjemnia i pozwala lepiej zobrazować dany temat. Wydawnictwo, jak zwykle wykonała tutaj kawał świetnej roboty, gdyż książka wydana jest pięknie, twarda oprawa z obwolutą, piękna minimalistyczna grafika oddająca ducha Rzymu. Książkę można z czystym sumieniem traktować ją jako dobre opracowanie historyczne, które może być wykorzystywane w pracach historycznych. Dla mnie stanowiła ona, jedno z opracowań pomocne w pisaniu pracy historycznej. Pozycja godna polecenia i szczególnej uwagi historyków, jak i pasjonatów historii starożytnej.

Książka słaba. Mam wrażenie że autorka pisze o niczym. Myśl, którą można przedstawić zwięźle, opisana jest w kilkudziesięciu zdaniach. Przerost formy nad treścią. Po kilkunastu stronach byłem znużony czytaniem. Odradzam zalupu

ksiazka poruszajaca , bylismy i ofiarami i katami, trzeba sie zmierzyc z historią lektura obowiazkowa w tych naładowanych nacjonalizmem czasach. uczmy sie z przeszosci.

Na temat Starożytnego Rzymu powstało setki różnego rodzaju publikacji. Można mieć wrażenie, że to co miało zostać powiedziane na ten temat już już dawno zostało. Rzeczywistość okazuje się jednak całkiem inna, a to za sprawą książki Mary Beard SPQR, w której autorka rzuca nowe spojrzenie na ten fundament zachodniej cywilizacji.

Mary Beard jest profesorem filologii klasycznej w Newnham College Uniwersytetu Cambrige oraz członkinią Akademii Brytyjskiej, a także Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk. Polscy czytelnicy mogą pamiętać jej bestseller Pompeje. Życie Rzymskiego Miasta, wydanego nakładem Domu Wydawniczego Rebis i uhonorowanego nagrodą Wolfsona.

SPQR to skrót oznaczający Senatus Populus Que Romanus (senat i lud rzymski). W ten sposób rzymianie określali swoje państwo. Nadanie takiego tytułu swojej publikacji przez Beard jest bardzo celne, bo już na początku definiuje nam z czym możemy mieć do czynienia. Na pewno nie jest to kolejna książka mająca na celu pokazanie nam wielkości Rzymu i wydarzeń od powstania Imperium do upadku. Takie informacje możemy wyczytać sobie choćby w Wikipedii. Autorka prezentuje przede wszystkim mechanizmy władzy i zależności. Wydarzenia ukazuje przez pryzmat przyczyn, ale co najważniejsze - także skutków. Postaci ukazane są z perspektywy podejmowanych przez siebie decyzji.

Autorka przedstawia rzymską historię, temu nie można zaprzeczyć. Nie serwuje jednak chronologicznie ukazanych wydarzeń. W sumie to swoją opowieść zaczyna od roku 63 B.C., od konfliktu Cycerona i Katyliny, czyli jakieś sześćset lat od założenia miasta. Opowieść ta perfekcyjnie oddaje mechanizmy i zależności panujące w Starożytnym Rzymie. Dzięki temu czytelnik może sobie wyobrazić jak w tamtym okresie funkcjonowała około milionowa metropolia. Co jednak ciekawe, to co wtedy było istotne, nadal takie pozostało. A więc walka o władzę, spiski, knowania, a nawet zapędy rewolucyjne i zamachy terrorystyczne. Jeżeli spojrzymy na europejską najnowszą historię wszystko to możemy dostrzec.

Jednak nie tylko złe rzeczy przejęliśmy od Starożytnych Rzymian. Po dzień dzisiejszy kultura rzymska odgrywa wielką rolę będąc inspiracją dla wielu twórców na przestrzeni całych stuleci. Podział administracyjny imperium rzymskiego dał podwaliny pod geografię polityczną współczesnej Europy. Londyn jest stolicą Wielkiej Brytanii bo Rzymianie uczynili go stolicą swoje prowincji. Rzym przekazał w spadku koncepcje wolności i postaw obywatelskich, ale także wyzysku społeczeństwa i podstaw polityki. Wiele powiedzeń z historii weszło do kanonu powiedzeń i przysłów, jak choćby: "Nie wierzcie Grekom przynoszącym dary".

Nie można oczywiście powiedzieć, że autorka opisuje ogólniki i nie odnosi się do konkretnych wydarzeń czy osób. Można jednak odnieść wrażenie, że historia sama w sobie nie jest dla Beard najważniejsza. Wiele rzeczy omawianych jest przez pryzmat rzymskiej kultury, polityki wojskowości i religii. Opisuje i ukazuje ważne nawet w dzisiejszych czasach zagadnienia, jak demokracja, społeczeństwo, konflikty polityczne i spory religijne. Rozprawia się z niektórymi mitami i półprawdami na temat Rzymu, a robi to w sposób intrygujący, stawiając mnóstwo pytań, ale dając także wiele odpowiedzi.

SPQR to naprawdę świetna monografia, która wciągnie nie tylko zagorzałych fanów historii. Beard napisała naprawdę świetną książkę, która każdemu pozwoli przybliżyć sobie historię Starożytnego Rzymu i pokazać mechanizmy jakie wtedy działały i jaki wpływ Imperium rzymskie miało na losy całej Europy. Jest to świeże spojrzenie na przeszłość i podwaliny współczesnej cywilizacji. Polecam.

http://www.mechaniczna-kulturacja.pl/2016/12/mary-beard-spqr-recenzja.html

Jak to się stało, że mała wioska położona na pagórkowatym terenie Lacjum zdominowała pół Europy i cały basen Morza Śródziemnego oraz położyła podwaliny pod sposób funkcjonowania całego kontynentu, w niektórych aspektach aktualny nawet po dwóch tysiącach lat? Odpowiedzi na to pytanie szuka Mary Beard w wydanej 2015 roku książce SPQR: Historia Starożytnego Rzymu, którą w Polsce wydało wydawnictwo Rebis. Bardziej, niż na samej historii, skupiamy się na regułach funkcjonowania coraz większego imperium. Pojawiają się pierwsze próby spisania reguł prawnych, wykształca się system konsulów i senatu. W końcu imperium jest szargane licznymi wojnami domowymi, w tym tej kluczowej z I w. p.n.e., podczas której do władzy na chwilę przed Idami Marcowymi doszedł Juliusz Cezar, a która zakończyła się samobójstwem Kleopatry i narodzinami cesarstwa pod przywództwem Augustów. Niestety, początki miasta na siedmiu wzgórzach opierają się na nielicznych relacjach, często spisanych kilkaset lat później. Nie dowiemy się zatem nigdy, czy Romulus zabił Remusa, czy wykarmiła ich wilczyca i czy w ogóle istnieli. Za to z dużą dozą pewności możemy stwierdzić, że Incitatus nie został konsulem, ani senatorem, chociaż podobno Kaligula miał takie plany wobec swojego ulubionego rumaka.

Książka zawierająca wiele Ciekawostek o których rzadko się wspomina omawiając historię SPQR , lecz muszę stwierdzić że jest strasznie monotonna i rozwiązłą strasznie dużo banalnych omówień zdarzeń które nie interesują nikogo mało konkretów opisów przebiegów np. wojen jakie przeprowadzała cywilizacja Rzymu w skrócie książka skupiająca się na intrygach politycznych opisująca głównie smieniającą się budowę senatu. Ogólnie bardzo Ciężko mi się czytało się tą pozycję może zabrzmi to szowinistycznie ale ewidentnie widać że książka ta napisana byłą przez stereotypową kobietę która zanim dojdzie do sedna będzie mówić 30 min i użyje milion słów kiedy to np. facet powiedział by to samo w jednym zdaniu w minutę :)