The Colours Of Space (CD)

Bogusław Grabowski i Maciej Sikała. Ten duet to ewenement na skalę światową. Od urodzenia związani są z Trójmiastem, reprezentują podobne pokolenie. Obaj wykładają też na Akademii Muzycznej w Gdańsku: pierwszy prowadzi klasę organów, drugi - saksofonu jazzowego. Współpracę podjęli w 2007, wreszcie po licznych koncertach wydali album "The Colours of Space. For organ & saxophone" (2009). Majestatyczne organy grzmiąc, stwarzają wszechświaty, a unoszące się wpośród eteryczne tchnienie saksofonu wszem wobec i każdemu z osobna noc gwiaździstą odmyka. Wszystko pogłębia echo bezdennie, cobyśmy pojęli, czym są nieskończoność i wieczność. Albowiem materiał zarejestrowano w Bazylice Mariackiej w Gdańsku. Tym samym brzmieniu instrumentów udzielił się ów specyficzny pogłos, który występuje wyłącznie w takich miejscach, przydając mu sakralności. Na stronie interticket.pl możemy wyczytać: "Bez względu na to, gdzie i dla kogo grają, ich muzyka zawsze przyjmowana jest z ogromnym entuzjazmem, a często nawet wzruszeniem. Jest to ten rodzaj twórczości, który łączy a nie dzieli, jest ponadczasowy, ponadkulturowy, ponadwyznaniowy - uniwersalny w najlepszym tego słowa znaczeniu. Koneserzy odnajdą w tej muzyce świetny warsztat i kunszt. Esteci zachwycą się pięknem melodii i niespotykaną harmonią. Ludzie wierzący usłyszą modlitwę". Niestety, nie mam dostępu do ich kolejnego albumu pt. "Mater Sanctissima" (2015). Wiem jeno z blogu 'Donos kulturalny', że "charakteryzuje się wprawdzie podniosłą atmosferą, jednak jest wspaniałym muzycznym dziełem, dla którego religijny kontekst jest sprawą wtórną. Przywołanie go w trakcie słuchania zależy już tylko od woli słuchacza". A ten, naprawdę, bywa urzeczony, nieomal wniebowzięty. I to pomimo że na "The Colours of Space" występuje więcej jazzu niż nabożeństwa. — No to jest piękne, faktycznie - oto, co usłyszałem po pierwszym utworze. — No to było piękne - a to po ostatnim.

Organy kościelne + saksofon. Piękna, nastrojowa muzyka. Trudno ją do czegoś porównać. Chyba tylko do muzyki Garbarka. Dla mnie rewelacja.