Tango (okładka  miękka, wyd. 05.2021)

Wciągająca książka. Z zaciekawieniem czytalam i czekałam na dalszy rozwój wydarzeń. Polecam.

Jeszcze nie przeczytałam całej książki, ale wydaje się dobra. Polecam!

Polecam. Bardzo dobrze się czyta. Trudno się oderwać.

Bardzo fajna książka.

Po książki Ewy Cielesz sięgam z ogromną przyjemnością. Wiem, że historia którą poznam będzie dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. Bo każda książka, która wyjdzie spod pióra Pani Ewy to czysta uczta literacka. Język jest plastyczny i niesamowicie obrazowy. Czytelnik zanurza się w świecie bohaterów, płynie z prądem spokojnej lub bardziej rwącej rzeki opowieści. Kiedy w moje ręce wpadła książka „Tango” i na jej okładce przeczytałam zdanie: „Tango to pierwsza tak osobista książka Ewy Cielesz. Oparta została na doświadczeniach jej córki, której udało się wyzwolić z toksycznego związku.” Wiedziałam, bardzo dobrze wiedziałam, że ta opowieść przeczołga mnie emocjonalnie i nie myliłam się. Powiem Wam, że nie wiem jak mam ubrać w słowa to co dzieje się w moim wnętrzu. Po przeczytaniu tej historii, będziecie mieli kaca czytelniczego. Każda kolejna książka nie będzie tak dobra, nie porwie was od pierwszej strony. Podczas czytania miałam wiele razy ochotę wyrzucić książkę przez okno. Nie dlatego, że autorka tak brutalnie potraktowała główną bohaterkę. Ale dlatego, że ta historia bazowała na życiu córki Pani Ewy. Że osią całej powieści była historia kobiety, która uwolniła się z toksycznego związku. Przemoc psychiczna, moim zdaniem jest gorsza od tej fizycznej. Oprawca zasiewa w ofierze strach, że jest ona niewystarczająco dobra, że nie robi to tak jak robić powinna, manipuluje nią. W tej historii tak naprawdę to oprawców było dwóch. Pierwszym z nich była matka głównej bohaterki. Ktoś może powiedzieć ale jak to? Przecież każda matka swoje dziecko kocha nad życie i nie da go skrzywdzić. Ale co jeśli to matka krzywdzi dziecko? Alicja, przez większą część swojego życia była krytykowana przez matkę. Nigdy nie usłyszała od niej dobrego słowa. Dało się odczuć, że córka musi zrobić wszystko by zasłużyć na jej miłość. A przecież tak być nie powinno. Bo przecież miłość matki do dziecka jest bezwarunkowa. Ale czy na pewno? Kiedy pojawił się w życiu Alicji Feliks, dziewczyna poczuła się… wyjątkowa. Oto bowiem pojawił się przysłowiowy „książę na białym koniu”, który był kochający, zaradny, męski i stanowczy. Jednak swoim zachowaniem, swoją zaborczością, którą Alicja brała za opiekuńczość i troskę, sączył jad, który zatruwał dogłębnie dziewczynę. W jej krwi płynęła trucizna, która każdego dnia wykańczała dziewczynę psychicznie. Kochający mężczyzna z dnia na dzień stawał się niszczycielem. Zmienił się w tego okrutnego, zabierającego jej wszystko to co miała najlepsze: matkę (przecież dzisiaj masz spędzić dzień ze mną a nie z nią), przyjaźń (jak można przyjaźnić się z własnym szefem?), pracę (przecież nie musisz pracować) aż w końcu wolność wyboru. Alicja została pozbawiona poczucia własnej wartości, godności i wiary w drugiego człowieka. Kiedy wreszcie uciekła, oglądała się przez ramię czy jej oprawca nie depcze jej po piętach. Strach trzymał ją dość długo, tak samo jak brak wiary w to, że są wokół niej ludzie którzy chcą jej pomóc, którzy są jej życzliwi. „Tango” to nie tylko historia o toksycznym związku. To także powieść, która pokazuje, że kiedy znajdziemy w sobie chociaż zalążek siły, możemy uciec, spróbować zacząć od nowa. Możemy próbować budować swój świat na nowo - na początku z dystansem, a potem z delikatną wiarą, że nie wszyscy wokół nas są źli. A wiecie co boli mnie najbardziej? Że gdzieś za drzwiami sąsiednich mieszkań, może rozgrywać się taki sam dramat jak w życiu bohaterki. Boli to, że historia nie została zmyślona, że nie jest czystą fikcją literacką. Czy polecam? Tak, jak wszystkie inne książki Pani Ewy. Chociaż tę chyba bardziej, bo tak dobrej książki nie czytałam dawno. Pełnej różnych emocji, które wzbudza. Czytajcie, miejcie wiarę w siebie i nigdy nie dajcie sobie wmówić, że jest inaczej.

Kolejna, doskonała i poruszająca książka Ewy Cielesz. To także pierwsza tak osobista książka autorki. Tym razem autorka pisze o toksycznej miłości, takiej mega toksycznej, która oplątuje człowieka, zniewala, zatruwa i dominuje całe życie. Opowieść bazuje na bardzo trudnych doświadczeniach córki pisarki, której udało się wyzwolić z toksycznego związku. Jak tego dokonała? Jak to wszystko się rozwijało? Jak to się skończyło? Odpowiedż na te i wiele innych pytań znajdziecie w Tangu, do którego lektury gorąco zachęcam. Cielesz opisała mechanizmy i stany emocjonalne, które wbrew pozorom dotykają wielu z nas. Z początku jest cudownie, a póżniej krok po kroku sielanka przeradza się w koszmar. A to dopiero początek. Rzadko który pisarz na tapetę bierze tak trudny, mocny i niestety bardzo często występujący temat. Tym większe brawa dla Ewy Cielesz. Jej książka jest mocna, poruszająca, w wielu miejscach szokująca, ale i bardzo potrzebna. Warto po jej lekturze zastanowić się czy to nad własnym związkiem czy nad relacją kogoś bliskiego. Warto rozejrzeć się w koło. Może ktoś potrzebuje pomocy. Czasami tak niewiele potrzeba żeby komuś pomóc. A wydobyć się z takiego koszmaru, toksycznego związku nie jest łatwo. Pomocna dłoń jest często wybawieniem. Opowieść jest dynamiczna, zaskakująca i mocna. Ale przede wszystkim zapada w pamięć i to na bardzo długo. Porusza relacja bohaterów, szokuje przeobrażanie się cudownego z pozoru człowieka w kata, wstrząsa ogrom upodlenia i przemocy psychicznej, która wg. mnie jest o wiele gorsza o tej fizycznej. Jakim cudem i dlaczego miłość zmienia się w cierpienie?! Trudno cokolwiek więcej napisać o Tangu. Tym bardziej, iż kontrast między z pozoru lekką okładką i tytułem, a treścią jest zaskakujący i porażający. Dodatkowo, chociaż jestem kilka godzin po lekturze, opowieść siedzi we mnie niczym zadra i nie mogę się od niej uwolnić, nie mogę przestać myśleć o tym, co przeczytałam. Są książki, które mają misję społeczną i na bardzo długo zapadają w serce czytelnika. Tango bez wątpienia taką powieścią jest. Gorąco zachęcam do lektury. Satysfakcja czytelnicza, szok i kac czytelniczy gwarantowane.

Zaczytana_mam Na starcie powiem ze gorąco polecam każdemu książkę Pani Ewy. Temat książki jest bardzo trudny ale często spotykany wystarczy dobrze się rozejrzeć wokół. Toksyczne związki ehh... czytając książkę buzowały we mnie silne emocję, jak można pozwalać na taką manipulację sobą? A no odpowiedź jest bardzo prosta kiedy górę biorą emocję a w życiu nikt nas nie wspierał i słyszało się ciągła krytykę od najbliższych, nie ma wsparcia i ciągle trzeba walczyć o akceptację bliskich. A tu nagle pojawia się ktoś kto nas wspiera i troszczy się o nas wtedy wierzymy mu we wszystko bo On chce dla nas "dobrze". Ale z czasem okazuje się że to "dobrze" wcale nie jest dla nas takie dobre jak by się mogło wydawać. I jeśli nie mamy wsparcia pomocnej dłoni ciężko jest nam się odciąć od tego który się o nas "troszczy". Smutne ale prawdziwe. Pani Ewa poruszyla bardzo ważny temat, mam nadzieję że wielu osobą pomoże ona podjąć właściwą decyzję w swoim życiu. Książkę czyta się bardzo dobrze jest dopracowana w każdym calu... Miszczostwo! Chwilami aż się we mnie gotowało autorka bardzo brutalnie potraktowała bohaterke ale to dobrze bo wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego że takie związki istnieją, że znęcania Psychiczne też jest tak straszne jak Fizyczne. Świetnie poprowadzona całą fabuła książki. Bardzo podobały mi sie opisy które działały na moją wyobraźnię i wciągnęły mnie w sam środek tej historii. Tą książkę zaliczam do tych które na długo zapadają w pamięci i Ciężko przestać o niej myśleć

"Tango" - to książka, którą gorąco polecam! Zdobyła nagrodę w plebiscycie serwisgranicepl w kategorii Najlepsza Książka na Lato 2021 (książki obyczajowe). Pięknie napisana, wzruszająca, pełna emocji powieść. Autorka porusza ważny temat - toksyczne relacje w związku. Osoba, którą wydawałoby się, że dobrze znamy, nagle okazuje się manipulantem, kontroluje życie drugiej osoby, do tego stopnia, że zabrania jej kontaktów z matką, nie pozwala utrzymywać relacji z najbliższymi, poniża, krytykuje partnera, jego rodzinę, umniejsza jego rolę. Taki związek ma na celu obniżenie poczucia własnej wartości tej osoby. Autorka pokazała jak łatwo normalny związek może się zmienić w ten zaborczy, toksyczny. Dzień po dniu bliska osoba nagle pokazuje swoje prawdziwe oblicze: izoluje tę drugą od rodziny, którą pogardza i nieustannie krytykuje, pomniejsza rolę partnera, by mieć na nią kontrolę. Powieść na pewno na długo zostanie w pamięci - polecam, czytajcie! To bardzo osobista książka autorki, oparta na doświadczeniach jej córki.