Tajemniczy ogród (okładka  twarda, wyd. 03.2016)

ta książka chyb nigdy mi się nie znudzi .teraz ta książke czyta moje dziecko razem zemną .To wspaniała historia o dziewczynce i jej przyjaźni z kuzynem i chłopcem z wrzosowiska .kiążka w 100% nadaje sie na prezent dla dziewczynki

Bardzo ładne wydanie, drukowane gruba czcionka która zachęca dzieci do czytania

Nie dawno natrafiłam na promocję w znanym wszystkim "owadzim" sklepie. 3 za 2. "Oj, to do molika przemawia" - myślę sobie. No bo kto nie lubi promocji?! I tak się zdarzyło, że moją uwagę przykuł właśnie ten już trochę zapomniany "Tajemniczy ogród" autorstwa Frances Hodgson Burnett. Do lektury zabierałam się dość długo i mimo, że powieść czyta się bardzo lekko, a język jest przystępny, to przerwy, które robiłam pomiędzy rozdziałami trwały nawet do 3 dni! Przyznam szczerze, że z 7 miesięcznym urwiskiem nie jest proste znaleźć chwilkę na czytanie czegoś innego oprócz bajek, ale do rzeczy. Frances Hodgson Burnett to brytyjska powieściopisarka, urodzona w 1849 roku, zmarła w Nowym Yorku 75 lat później. Jej powieści są kierowane głównie do dzieci i młodzieży. Sama miała ich dwoje. "Tajemniczy ogród" po raz pierwszy wydano w 1911 roku. Historia, którą chcę Wam przedstawić kręci się wokół dziesięcioletniej Mary Lennox. Dziewczynka urodziła się w Indiach. Tamtejszy klimat nie był dla niej szczodry. Mała Mary często chorowała, a za towarzysza miała tylko aję (niańkę). Tata, urzędnik w administracji kolonialnej, był zajęty pracą, a wspaniałej urody mama dziewczynki, wolała wszelakie bale i rozrywki, zamiast spędzać czas z dzieckiem. Toteż słudzy Państwa Lennox dwoili się i troili, by spełniać każde zachcianki dziecka. "(...) jako chorowite, nerwowe, brzydkie niemowlę, i później, jako chorowitego, nerwowego i brzydkiego szkraba, usuwano ją matce sprzed oczu. Mary nie zapamiętała zatem z tego okresu niczego oprócz śniadej twarzy swej aji (...) dziewczynka wyrosła na najbardziej despotyczną i samolubną istotę na świecie." Nadeszła jednak fala choroby na Indie. Ludzie jeden po drugim umierali bez znaczenia na status społeczny. Mary straciła rodziców i została całkiem sama. Początkowo umieszczono ją u angielskiego pastora, który miał aż pięcioro dzieci! Ferajna nie była zbyt uprzejma dla dziewczynki, ale nie oszukujmy się - podczas czytania lektury samemu by się jej dokuczało. Mimo złych dni pojawiła się iskierka nadziei. Wkrótce Mary Lennox przeprowadziła się do posiadłości wuja - Misselthwaite Manor. W domu Archibalda Cravena dziewczynka musi nauczyć się samodzielności i zrozumieć, że innym należy okazać sympatię i szacunek. I byłby to koniec historii, gdyby nie wrodzona ciekawość i bezczelność dziecka. Mary dowiaduje się, że w domu wuja jest prawie 100 pokoi! Sto tajemniczych pomieszczeń, a w każdym inne skarby. Z czasem też zaczyna szukać tajemniczego ogrodu, który zamknięty jest od 10 lat. Poza tym nie spodziewa się, że oprócz niej samej, wuja, który wciąż podróżuje i służby, w Misselthwaite mieszka ktoś jeszcze, ktoś, kto bardzo często płacze.. Czy Mary nauczy się być serdeczną? Kim jest chłopiec - anioł i mały radża? Oraz co ma z tym wszystkim wspólnego mały ptaszek i czary? Historię "Tajemniczego ogrodu" wchłaniałam jak gąbka. Podczas lektury niejednokrotnie utożsamiałam się z małą Mary, chyba dlatego, że jestem podobnie zgorzkniałą osobą jak ona. Burnett w swojej powieści bawi, uczy i zaskakuje. Z każdym następnym rozdziałem łaknęłam więcej informacji. Bardzo podobało mi się to, że w książce jest mało bohaterów, dzięki temu człowiek się nie zagmatwa co, z czym i jak. Jestem pewna, że do "Tajemniczego ogrodu" jeszcze wrócę. Serdecznie polecam nie tylko tym najmłodszym. Niestety żałuję, że autorka nie opisała choć z fragment co dalej działo się z ogrodem. Chociaż w sumie.. dodaje to nutkę tajemniczości.

Mary Lenox to dziesięcioletnia dziewczynka, która wraz z rodzicami mieszka w Indiach. Matka i ojciec nie poświęcają jej dużo czasu, dlatego dziecko jest ciągle pod opieką służby. Mary jest skwaszona, rozkapryszona, traktuje ludzi z wyższością. Gdy jej rodzice giną, dziewczynka trafia do wuja w Anglii. Wszystko tu jest dla niej nowe – ludzie nie są tak służalczy jak w Indiach, Mary nie może nimi dyrygować według własnej woli, nikt też się nią nie przejmuje. Dziewczynka zaczyna wychodzić na dwór, bawić się i poznawać ludzi. Powoli otwiera się na nowe życie i zmienia swoje nastawienie. Jednak dom jest bardzo tajemniczy, ludzie mają wiele sekretów. Jednym z nich jest zamknięty na głucho ogród, który od dziesięciu lat nie gościł w swoich progach człowieka. Drugim sekretem są nocne jęki, które słyszy Mary. Czy dziewczynka zacznie szukać odpowiedzi na pytania, które zrodziły się w jej głowie przez tajemnice domostwa?
Tajemniczy ogród Frances Hodgson Burnett to powieść dobrze znana na całym świecie. Doczekała się kilku ekranizacji, a wersja papierowa jest ciągle wznawiana.
Główną bohaterką książki jest Mary Lenox – mała dziewczynka, którą dorośli traktowali jak piąte koło u wozu. Nie można się zatem dziwić, że rosnąc, nabrała okropnych cech. Była opryskliwa, marudna, uparta i nieczuła. Nie umiała zrobić nic samej – nie ubierała się nigdy bez pomocy służby. Dopiero gdy została sierotą, zorientowała się, że doskwiera jej samotność – nie przez brak rodziców, lecz przez brak kogokolwiek, kto by się mógł do niej odezwać.
Wątków w powieści jest kilka. Na pierwszy plan wysuwa się oczywiście kwestia tytułowego tajemniczego ogrodu. Historia z nim związana, emocje, które przynosi nawet po latach i jego izolacja przyciągają Mary. Im bardziej służba stara się wybić jej z głowy ogród, tym bardziej dziewczynka chce odnaleźć do niego wejście. To nie jedyna tajemnica ukryta w posiadłości, drugą jest na pewno Colin, kuzyn Mary, którego od dziecka traktowano jako umierającego.
Wśród wątków, które przyciągają uwagę, jest też zmiana zachowania dziewczynki. Powoli, stopniowo, staje się ona przyjemną osóbką, dzieckiem, które nigdy wcześniej nie miało dzieciństwa. Zmianie ulega też jej stosunek do ludzi – staje się życzliwsza, nie dzieli już swojego towarzystwa na lepszych i gorszych ze względu na pochodzenie.
Bardzo dużo uwagi poświęcono naturze. To ona jest tu głównym bohaterem. Obserwujemy jej zmiany, patrzymy, jak radzi sobie z trudnościami, zachwycamy się jej wpływem na ludzi. Mary działa w ogrodzie instynktownie, pomaga roślinom rosnąć, odkrywa w sobie odpowiedzialność, ciekawość, czułość. Jest też przekonana, że ogród pomógłby Colinowi poczuć się lepiej. W końcu sama tego doświadczyła.
W książce jest jeszcze kilka kwestii, które mogą zaciekawić czytelnika – choroba Colina, jego relacje z ojcem, osoba Dicka, który jest niczym zaklinacz zwierząt, i różnice kulturowe między Anglią a Indiami.
Opowieść jest wciągająca, napisana płynnie i pomysłowo. To klasyczna powieść dla dzieci i nie tylko. Urokliwa, piękna, pełna nadziei i przyjaźni. Polecam, jeśli nie mieliście jeszcze okazji zapoznać się z tą książką. Historia jest pewnie dobrze znana, ponieważ nieraz mogliśmy oglądać jej ekranizację. Mimo to warto sięgnąć po lekturę i przenieść się do tajemniczego ogrodu z Mary, Dickiem, Colinem i... rudzikiem.

,,Tajemniczy ogród" Frances Hodgson Burnett to klasyczna opowieść, będąca lekturą szkolną, więc teoretycznie większość z nas powinna ją znać. Nie pamiętam, czy ją czytałam, jednak na pewno kilkukrotnie oglądałam film.

Mary już od dzieciństwa była strasznie rozpieszczonym dzieckiem. Być może działo się tak za sprawą braku zainteresowania rodziców i tego, że służący usługiwali jej we wszystkim i spełniali jej zachcianki, gdyż nie chcieli by była niezadowolona. Po śmierci rodziców i większości służby przez cholerę zostaje wysłana do wuja, którego nigdy nie widziała. Jest to człowiek ze wszech miar nieuprzejmy, zrzędliwy, niezadowolony z życia. Niewątpliwie miała na to wpływ śmierć jego żony oraz chorowity syn. Czy Mary odnajdzie się w tym domostwie?

Wydań tej książki na pewno jest mnóstwo, jednak mnie bardzo zainteresowało najnowsze wydane nakładem wydawnictwa Znak. Jest ono niemal całe białe, z kwiatowym kluczem, w sztywnej oprawie. Do pełni szczęścia brakowało mi tylko czerwonej wstążeczki w funkcji zakładki. Dzięki temu publikacja byłaby jeszcze bardziej ekskluzywna. Niemniej, już w obecnym stanie robi fenomenalne wrażenie.

Pozycję czyta się szybko, z przyjemnością i sporym zainteresowaniem. Zaskoczyło mnie zaskoczenie, ostatni akapit. Za bardzo nie pamiętałam, jak ta klasyczna powieść się kończy. Jest to opowieść o przemianie bohaterów, pokonywaniu własnych słabości, walce o marzenia, zdobywaniu przyjaźni. Na pewno każdy z nas znajdzie w tej publikacji cząstkę siebie.

,,Tajemniczy ogród" to pięknie wydana klasyczna pozycja, którą warto mieć na swojej półce. Z przyjemnością będę do niej wracać i na pewno stanie na honorowym miejscu w domowej biblioteczce. Jeśli jesteście ciekawi ,,Powrotu do tajemniczego ogrodu" Holly Webb zapraszam na jutrzejszy wpis.

Moja ocena: 6/6

Czytało mi się tę książkę wspaniale. Choć przeznaczona jest raczej dla młodszych czytelników to mnie porwała bez reszty! Jest to naprawdę bardzo mądra, bardzo przejmująca opowieść o dzieciach, o samotności, o złości, braku miłości, odkrywaniu świata, pierwszych małych radościach, przyjaźni, pięknej wiosennej scenerii...

Książka ta uświadamia czytelnikom jak ważne jest towarzystwo innych ludzi, jak ważne jest by dziecko nie było samotne, jak zbawienny wpływ ma na nie otaczający je świat, jak ważne jest dla takiej młodej osóbki przebywanie na dworze, na powietrzu. Jak rozwija to wyobraźnię, jak z niemiłej, nieprzyjemnej, wiecznie niezadowolonej osoby można zmienić się w radosne, ciekawe świata dziecko... W powieści tej znajdziemy mnóstwo emocji od tych najgorszych aż po te najlepsze. Skłoni nas to bez wątpienia do przemyśleń, refleksji... Rozbudzi ona w nas z pewnością także wyobraźnię. Na mnie podziałało, oczyma wyobraźni widziała wszystko to o czym czytałam i był to naprawdę bardzo przyjemny widok :) Znajdziemy tutaj atmosferę tajemniczości. Wraz z główną bohaterką odkryjemy kilka zagadek... Ja przeczytałam ją w mgnieniu oka z ogromnym zainteresowaniem, Wam także polecam :)

Mary Lennox, dziewięcioletnia sierota, przyjeżdża do domostwa swojego wuja A. Cravena. Dziewczynka przyzwyczajona do dostatniego życia pełnego wygód zderza się z rzeczywistością bezdusznych zasad panujących w Anglii. Rozkapryszona, skłonna do wybuchów złości, a także ciągle cierpiąca po stracie rodziców odnajduje zrozumienie u służącej. Marta jako jedyna stara się pomóc odnaleźć się dziewczynce w nowej sytuacji. Poznaje również jej brata, Dicka, który staje się jej najlepszym przyjacielem i przewodnikiem po świecie przyrody.
Z czasem Mary odkrywa dwie tajemnice domu: Colina Cravena(syna wuja Archibalda, żyjącego w przekonaniu, że jest śmiertelnie chory) oraz zamknięty tajemniczy ogród.
Tytułowy tajemniczy ogród uczy Mary i Colina szacunku do przyrody i ludzi, wytrwałości, sumienności i budzi w nich chęć do życia. Colin za sprawą spotkań z Dickiem i Mary ćwiczy swoją kondycję, odzyskuje zdrowie i radość z życia.
Dzięki tej trójce posiadłość nabiera kolorów i budzi się do życia...
Serdecznie zachęcam do lektury, jest to powieść nie tylko dla dzieci, ale dla każdego kto chce zatracić się w historii o miłości do ludzi i przyrody.
www.swiattomskiego.blogspot.com

Merry Lennox przenosi się do domu wuja. Ma tam opiekunkę ale i tak musi uczyć się samodzielności.
Jej opiekunka ma dużo rodzeństwa, a jej brat ( Dikon ) zaprzyjaźnił się z Mery.
Płaczący po nocach kuzyn dziewczynki myśli, że zawsze będzie zgarbiony.
Czy Mery znajdzie tajemniczy ogród? Czy kuzyn Mary wyzdrowieje?
Moja ocena 10\10
Bardzo ciekawa książka. POLECAM!!!

Jest 2 część "Powrót do tajemniczego ogrodu" jeszce nie czytałam ale wydaje się fajne.