Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami (okładka  twarda, wyd. 04.2024)

„(…) wolno nam oddzielić się od naszych rodziców, ich przekazu i atrybucji, ich zasad i praw. Musimy wręcz to zrobić, by jako wolni, samookreślający się ludzie kształtować nasze życie.” Czy często zmieniasz swoje plany ze względu na rodziców? Czy kontakt z rodzicami Cię męczy? Czy boisz się zranić swoich rodziców stawiając granice? Czy podejmując decyzje instynktownie zastanawiasz się czego oczekiwaliby od Ciebie rodzice? We wprowadzeniu do książki „Co powie mama” Sandry Konrad – doświadczonej psychoterapeutki - takich pytań można znaleźć jeszcze więcej. Oddzielenie się dzieci od rodziców jest procesem ciągłym, który trwa przez dłuższy czas, jednak z różnych przyczyn czasami nie przebiega optymalnie. Dorosłe dzieci w dalszym ciągu (z różnych przyczyn) nieoddzielone od rodziców mają poważny problem. Problem ten również dotyka ich rodziców. Uwikłani niejako w trójkącie matka-ojciec-dorosłe dziecko (lub na płaszczyźnie jeden z rodziców-dorosłe dziecko) tkwią w relacji, która koniec końców staje się ich psychicznym obciążeniem, nawet jeśli żadna ze stron nie zdaje sobie sprawy z tego uwikłania. Pytania, które na wstępie zadaje autorka mają zatem na celu określenie czy w naszym życiu istnieje problem nieoddzielenia się od rodziców. Autorka ukazuje czym jest zdrowe oddzielenie się dzieci od rodziców i jak ono przebiega. Uzmysławia co jako dzieci jesteśmy winni rodzicom i na odwrót – co winni są nam nasi rodzice. Pokazuje pierwsze kroki w drodze do oddzielenia dorosłego dziecka od jego rodziców. A przede wszystkim wpływa na zmianę myślenia. Bowiem podstawą wszelkiej zmiany na podłożu psychologicznym jest zmiana postrzegania istoty rzeczy. Bez zmiany myślenia i wewnętrznej chęci zmiany sytuacji nie da się nic zdziałać… „Co powie mama” jest taką właśnie książką. Zmieniającą myślenie. Otwierającą oczy na szereg, niedostrzegalnych do tej pory, kwestii. Zmuszającą do refleksji nad tym w jakim punkcie znajduje się nasze życie i do czego chcemy w nim dążyć. Pozwala spojrzeć na siebie z perspektywy, skonfrontować się ze swoim dzieciństwem. Ale również, jeżeli jesteśmy rodzicami, pozwoli innym wzrokiem spojrzeć na naszą relację z własnymi dziećmi i zaakceptować to, że kiedyś to one będą musiały przejść tą samą drogę i oddzielić się od nas. Autorka przekazuje treści w prosty i łagodny sposób ilustrując wszystko licznymi przykładami ze swojej praktyki terapeutycznej. Przykłady te zwiększają wielowymiarowość przekazywanych treści, jednocześnie sprawiając, że ich przyjęcie i zrozumienie staje się łatwiejsze, pomimo że książka sama w sobie treściowo do łatwych nie należy. W zależności od jednostki i stopnia w jaki dotyka nas opisany przez Sandrę Konrad problem lektura „Co powie mama” może stanowić ciężką psychiczną przeprawę. Przeprawę mocno emocjonalną. Bowiem w przytaczanych przykładach możemy odnaleźć… własną sytuację. Sytuację, w której utknęliśmy, a z której nie wiemy w jaki sposób się wydostać... Tematyka psychologiczna od dawna mnie interesuje, a książka „Co powie mama” bardzo ze mną rezonuje. I być może z tego względu, jak dla mnie, jest to najlepszy poradnik psychologiczny jaki do tej pory czytałam. „Co powie mama” to nie tylko książka dla nieoddzielonych dorosłych dzieci; osób, które w dalszym ciągu, pomimo kilkudziesięciu lat na karku, są uzależnieni od rodziców. To też książka dla rodziców. Rodziców małych, jak i dorosłych dzieci, dzięki której mogą oni uświadomić sobie jak ważne jest zdrowe oddzielenie. To, fragmentarycznie, też książka dla dziadków, bowiem i relacja na linii dziadkowie-dzieci-wnuki została tu poruszona. Jeśli uważasz, że Twoja relacja z rodzicami nie jest w 100% zdrowa i normalna przeczytaj „Co powie mama”. Być może właśnie borykasz się z problemem nieoddzielenia. Bardzo polecam! Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu ZNAK.

„Co powie mama” Sandra Konrad jest absolwentką psychologii, studiowała też seksuologię i psychiatrię. Dokształcała się w USA. Ma stopień doktora. od lat zajmuje się psychoterapią: terapią indywidualną, par i rodzin. Ma na swoim koncie kilka publikacji psychologicznych i te fakty zdecydowanie podnoszą wartość tej książki. „Żaden, żaden, żaden obowiązek nie istniał dla ludzi przebudzonych, prócz tego jednego: szukać samego siebie, w sobie się umocnić, po omacku szukać własnej drogi naprzód, niezależnie od tego, dokąd ona wiedzie” Herman Hesse, „Demian”. Poradnik doktor Sandy Konrad „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami” „wyjaśnia, jak stopień naszego uwolnienia się od rodziców przekłada się na całe nasze życie i relacje. Przede wszystkim jednak wskazuje drogi wyjścia z emocjonalnego uwikłania. Nie deprecjonuje Twojej rodziny, na pierwszym planie stawia Twój osobisty rozwój”. „„Wejście w dorosłość okazało się czymś w rodzaju łacińskiego „Ave atque vale” (Witaj i żegnaj). Było zarazem początkiem i zakończeniem, przywitaniem, które w rzeczywistości było dlugim pożegnaniem” James Wood, „Upstate””. Każdy z nas stając się dorosły powinien się odłączyć od rodziców i od nich uniezależnić i żyć własnym życiem. Co to jednak oznacza i jak ten proces przeprowadzić? Przez wszystkie etapy odłączenia przeprowadzi nas Sandra Konrad, psycholog, seksuolog i psychiatra za pomocą książki swojego autorstwa „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami”. Jest to najbardziej wartościowy poradnik, jaki do tej pory studiowałam i przerabiałam o relacjach z rodzicami i o własnym uzdrowieniu. Samodzielne życie według własnych, wypracowanych zasad jest największą wartością i wolnością w życiu. Samostanowienie o sobie jest jednak sztuką, bo za swoje czyny i działanie ponosimy odpowiedzialność sami i nie mamy kogo obciążyć winą za nasze decyzje. Wielu dorosłych tego nie potrafi, co obserwuję na co dzień u moich znajomych czy koleżanek/kolegów. Są dorośli, mieszkają oddzielnie, a mimo to są tak silnie związani z rodzicami i wręcz od nich uzależnieni (głównie emocjonalnie), że aż mnie to przeraża. Jednocześnie sami rodzice powinni rozumieć, że nie wychowują dzieci dla siebie ale dla świata. Dzięki przykładom, które podaje Sandra Konrad ze swojej pracy psychoterapeutycznej ze swoimi pacjentami, każdy z nas odnajdzie w nich cząstkę siebie i odpowiedzi na nurtujące go pytania. „Odcięcie emocjonalnej pępowiny to nie tylko ukształtowanie na nowo relacje z rodzicami, ale też coś innego, absolutnie najważniejszego: pełna miłości więź z sobą samym”. Poradnik „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami” Sandry Konrad w bardzo rzetelny sposób, za pomocą przykładów niezwykle sprawnym i stylem i językiem przeprowadzi nas przez najtrudniejszy etap w naszym życiu: osiągnięcie dorosłości. Autorka daje nam pełne poczucie bezpieczeństwa mimo niekomfortowego zagadnienia do przerobienia. Warto jednak przejść tę drogę, by móc cieszyć się w pełni życiem a relacje z rodzicami ułożyć w zadowalający nas sposób z odpowiednimi granicami naszej dorosłej przestrzeni. Serdecznie polecam. To książka, którą i rodzicie i dzieci koniecznie powinni przeczytać! Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Znak.

Pierwsza moja myśl po wzięciu do ręki książki Sandry Konrad „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami” dotyczyła estetyki. Poradnik został wydany starannie na ładnym papierze i trochę zaskakuje ciężkością. Jednak większego znaczenia tej publikacji nadaje waga poruszanego tematu. Nie od dziś wiadomo, że relacje z rodzicami wpływają na całe nasze życie. Nie zawsze mamy szczęście dorastać w prawidłowo funkcjonującej rodzinie. Nie zawsze rodzice stwarzali nam najdoskonalsze warunki dla naszej dojrzałości i naszego wzrostu. Rodzina wpływa na rozwój sfery uczuciowej i intelektualnej. To do rodziców przejmujemy wzory zachowań, systemy wartości. Autorka na kartach poradnika bierze pod lupę rozmaicie funkcjonujących rodziców, przygląda się różnym relacjom w rodzinach, aby pokazać, w jaki sposób wpływają one na nasze dorosłe życie. „wskazuje drogi wyjścia z emocjonalnego uwikłania. Nie deprecjonując Twojej rodziny, na pierwszym planie stawia Twój osobisty rozwój.” Podkreśla, że błędne zachowania rodziców często mają komponent międzypokoleniowy. „To niejednokrotnie powtórzenie deficytów doświadczonych w dzieciństwie.” Dlatego warto przyjrzeć się swoim mamom, tatom, babciom, dziadkom, warunkom, w jakich wzrastali. Dlaczego warto uniezależnić się i uzdrowić relacje z rodzicami? „…zdrowe oddzielenie się pozytywnie wpływa na całość naszego życia i relacji” „Zdrowe uwolnienie się nie oznacza bowiem, że kochasz mniej, ale że kochasz dojrzalej.” Sześć rozdziałów poprzedzonych wstępem, a zakończonych epilogiem czyta się bardzo szybko. Poradnik napisany został przystępnym językiem. Najważniejsze treści zostały powtórzone na brzegach stron i zapisane większą, pogrubioną czcionką. Rzucają się w oczy i wzrokowcom z pewnością łatwiej zapadną w pamięci. Warto zwrócić uwagę także na bibliografię zamieszczoną na końcu książki, co dodaje wiarygodności przekazywanym treściom. Sandra Konrad jest absolwentką psychologii, studiowała też seksuologię i psychiatrię. Dokształcała się w USA. Ma stopień doktora. od lat zajmuje się psychoterapią: terapią indywidualną, par i rodzin. Autorka stara się w tej książce pozostać w stałym kontakcie i dialogu z czytelnikiem. To sprawiało, że po zagłębieniu się w lekturze momentami czułam się jak na sesji terapeutycznej. Poruszyła mnie ta książka, dotknęła jakiejś czułej struny. Pewnie dały o sobie znać jakieś doświadczenia z przeszłości. Nieraz w trakcie czytania zatrzymywałam się, aby dokonać autorefleksji, przyjrzeć się nie tylko moim rodzicom, ale i sobie samej. W trakcie lektury rodzi się wiele pytań; Czy traktuję poważnie samego siebie oraz własne potrzeby? Czy potrafię świadomie zwracać uwagę na swoje potrzeby i granice? Czy potrafię zostawić trudną przeszłość za sobą? Czy moje relacje z samym sobą i innymi można określić jako dojrzałe? Tak naprawdę ten poradnik nie dotyczy tylko relacji z rodzicami. Rady, spostrzeżenia w nim zamieszczone można odnieść także do relacji z innymi ludźmi. Ważne, aby nie poprzestać tylko na przeczytaniu tej książki, ale w praktyce starać się zbudować dojrzalszą relację z naszymi bliskimi. Jeżeli zatem chcesz nauczyć się żyć własnym życiem, koniecznie sięgnij po książkę Sandy Konrad. Gorąco polecam!

Czy często odczuwacie przymus spełniania oczekiwań swoich rodziców? Czy przed podjęciem jakiejś ważnej decyzji zastanawiacie się, co powie mama? Jak często czujecie wyrzuty sumienia, bo sprzeciwiliście się woli rodziców i nie podporządkowaliście się ich nakazom? W swojej książce "Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami" doświadczona psychoterapeutka - Sandra Kondrad - przeprowadza nas przez proces "uwolnienia" i uniezależnienia się emocjonalnego od swoich rodziców, jako absolutnie niezbędnego elementu na drodze do osiągnięcia samodzielności i dojrzałości w podejmowaniu decyzji. Autorka proponuje sześć etapów uzdrowienia więzi na linii dziecko-rodzic. Sporo miejsca poświęca zdrowemu oddzieleniu się - wyjaśnia, czyn ono jest i jak przebiega. Weryfukuje rodzicielskie oczekiwania i zobowiązania, skłaniając do refleksji na temat tego, co tak naprawdę jesteśmy winni swoim rodzicom? Sandra Kondrad rewiduje też dziecięce oczekiwania wobec rodziców, zastanawiajac się nad tym, co nasi rodzice są winni nam? Zachęca do tego, by starać się dojrzale spoglądać na swoich rodziców, próbować odnaleźć wewnetrzne ukojenie, a przede wszystkim być dobrą matką i ojcem dla samych siebie. Autorka analizuje różnie funkcjonujących rodziców, bierze pod lupę relacje panujące w rodzinach, biorąc pod uwagę nie tylko nas i naszych rodziców, ale też babcie i dziadków - warunki, w jakich się wychowywali i dorastali. Udowadnia, że to właśnie pokoleniowo przejmujemy system wartości oraz wzorce i schematy zachowań (zarówno te korzystne, jak i te niepożądane), dlatego warto jak najszybciej uniezależnić się i uzdrowić relacje z rodzicami. Sandra Kondrad podpowiada, jak rozpoznać uwikłania, nauczyć się wyznaczać granice oraz jak raz na zawsze uwolnić się od nakazów i oczekiwań rodziców. Sporo tu praktycznych porad i przykładów "z życia" pacjentów Autorki. Mamy też kilka ćwiczeń, które możemy wykonać w domu samodzielnie bądź z bliską osobą. Bardzo podobało mi się, że najważniejsze i warte zapamiętania treści zostały zapisane pogrubioną czcionką, dodatkowo powtórzono je także na brzegach stron. Dzięki temu łatwo wrócić do przeczytanych treści i przypomnieć sobie ważne fragmenty. Zaimponowała mi także pokaźna bibliografia na końcu książki, która z pewnością będzie cennym źródłem informacji dla wszystkich tych, którzy poczują niedosyt po lekturze tej książki i zechcą jeszcze bardziej zgłębić temat. Książka "Co powie mama?...", jak każda publikacja tego typu, nie zastąpi profesjonalnej terapii, ale może być dobrym wstępem do poczynienia korzystnych zmian w swoim sposobie myślenia i rozpoczęcia świadomego procesu uzdrawiania. Nie jest to łatwa i przyjemna lektura, ponieważ porusza trudne i bolesne tematy, zmusza do wyjścia z własnej strefy komfortu i stanięcia w prawdzie z samym sobą. Jestem jednak przekonana, że prawdziwe zmiany dokonują się tam, gdzie nie jest lekko, wygodnie i komfortowo, ale wręcz przeciwnie. To co, chcesz nauczyć się żyć własnym życiem, a nie jedynie spełniać oczekiwania innych? Jeśli tak - to koniecznie zacznij od przeczytania tej książki 📖!

[instagram: @zobaczcoczytam] 🧡 „𝐂𝐨 𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞 𝐦𝐚𝐦𝐚? 𝐉𝐚𝐤 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐮𝐧𝐢𝐞𝐳𝐚𝐥𝐞𝐳̇𝐧𝐢𝐜́ 𝐢 𝐮𝐳𝐝𝐫𝐨𝐰𝐢𝐜́ 𝐫𝐞𝐥𝐚𝐜𝐣𝐞 𝐳 𝐫𝐨𝐝𝐳𝐢𝐜𝐚𝐦𝐢.” - 𝐒𝐚𝐧𝐝𝐫𝐚 𝐊𝐨𝐧𝐫𝐚𝐝 🧡 Czuliście kiedykolwiek presję lub poczucie winy względem swoich opiekunów bo zrobiliście coś po swojemu, a nie tak jak oni chcieli? Wydaje mi się, że chyba każdy w życiu tak miał. Jednak kiedy pojedyncze sytuacje urastają do rangi większego problemu, wtedy warto zainteresować się przyczyną naszego poczucia winy. „Co powie mama?” to pozycja dla osób, które chcą zacząć żyć swoim życiem i podejmować decyzje w zgodzie ze sobą, a nie w celu zadowolenia rodziców. W tej książce nie tylko znajdziemy wskazówki, jak emocjonalnie uniezależnić się od opiekunów, ale również przeczytamy o źródle, czyli o destrukcyjnych zachowaniach naszych rodziców, które są bardzo obszernie opisane i zrozumiale wyjaśnione. Od razu widać, że autorka swobodnie porusza się w tym temacie i ma wielkie doświadczenie w zakresie zdrowych relacji z rodzicami. ☀️ współpraca reklamowa @wydawnictwoznakpl ☀️ „Co powie mama?” to ogromna kopalnia wiedzy. Przeczytałam w tej książce o każdym moim dotychczasowym „problemie” lub pytaniu natury czysto emocjonalnej względem opiekunów, na które oczywiście znalazłam odpowiedź. Autorka kładzie nacisk na źródło - rodzice ponoszą odpowiedzialność za nas i kształtują nasze cechy poznawcze oraz obraz świata. Nie ma tutaj miejsca na demonizowanie opiekunów - wręcz przeciwnie, autorka pokazuje wady i zalety zarówno dzieci jak i rodziców. Jeśli czujecie się emocjonalnie zobowiązani względem swoich opiekunów, ta książka w psychologiczny sposób wyjaśnia, że na żadnej płaszczyźnie nie istnieje obowiązek odpowiedzialności wobec rodziców, ich zachowania, wyborów, a także ich jakości życia. Dr Sandra Konrad podejmuje ważne tematy prowadzące do pełni wolności i samodzielności w dorosłym życiu takie jak zaopiekowanie się swoim wewnętrznym dzieckiem czy kwestia dziedzictwa emocjonalnego. Informacje zawarte w tej książce nie są tylko dla dorosłych dzieci, które pragną być emocjonalnie wolni, ale również dla rodziców, którzy nie wiedzą gdzie być może leży problem i starają się uzdrowić relacje. Osiągnięcie poczucia całkowitej autonomii to główny cel tej pozycji. Podoba mi się sposób przekazania wiedzy przez autorkę - psycholog Sandra Konrad pisze dla nas o tym, jakby to była najprostsza rzecz na świecie. Niestety taka nie jest, chociaż ta forma przekazu jest bardzo motywująca do podjęcia działania. Emocjonalne uwolnienie i uniezależnienie się od rodziców to długotrwały proces, zwłaszcza jeśli w przeszłości wystąpiło dużo problemów składających się na naszą obecną sytuację. Po tej książce będzie nam łatwiej odejść od wątpliwości w podejmowanych decyzjach związanych z tytułowym pytaniem „co powie mama?”. Pozycja warta uwagi dla osób, które wciąż żyją w poczuciu, że w jakiś sposób są COŚ winne rodzicom. Wy już sami wiecie CO konkretnie ❤️‍🩹

Jak ważne są, relacje z rodzicami wie każdy z nas. Układają się one bardzo różnie. Relacje z rodzicami odgrywają ważną rolę w życiu noworodka, nastolatka oraz dorosłego człowieka. Od nich zależy, jak się potoczy dalsze życie i jakie ono będzie wywierało wpływ na podejmowanie decyzji. Dlatego zechciałam zaczerpnąć wiedzy na temat zachowań rodziców, cennych wskazówek jak mają właściwie przebiegać relacje, aby równie były, widoczne po obu stronach z książki autorstwa Pani Sandry Konrad pt. ''Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami''. Nietrudno przejść jest obojętnie obok pytań zawartych we wprowadzeniu. Jakby nie patrzył, pojawiają się one, kiedy analizujemy zachowania rodziców w sytuacji, gdy ich sposoby wychowania nie zawsze przypadają do naszego gustu i często wyrażamy opinie na ich temat odnośnie do tego, czy nam się podobały lub nie zgadzamy się z tym, co mieli, na myśli przemawiając do nas lub nie podejmując z nami dialogu, który jest konieczny, ale z czasem wypowiadane w nim słowa ranią w zależności od tego, czym się wówczas kierowano bezmyślnością ewentualnie niepotrzebnymi szkodliwymi emocjami. Na samym początku, gdy zapoznawałam, się główną treścią książki to oceniłam, że jest ona trudna w pojęciu co do niektórych zagadnień, bo należy dobrze poznać psychologię zachowań rodziców, a być może poczujemy się jak pacjenci doświadczający niegodnego traktowania niosącego niepotrzebną kość niezgody. Nie od razu będą zrozumiałe pojęcia psychologiczne, bo wiele z nich do tej pory nie jest mi znanych, sprawiają trudności i musiałam kilkakrotnie je czytać, aby w pełni je rozszyfrować, co autorka miała na myśli w dotarciu do czytelnika, aby relacje były lepsze i nikt nie czuł się pokrzywdzony pod ich przewodnictwem. Kluczowym zagadnieniem w tej książce są relacje oraz wybrane przykłady, na których opierała, się autorka uczestnicząc w sesjach z pacjentami. Uważam, że to jest bardzo dobre podejście autorki do podjętego przez nią głównego tematu, bo można, być obserwatorem jak radzą sobie pacjenci z rodzicami, co ich boli najbardziej w relacjach, jak się czują po drugiej stronie lustra, kto jest winowajcą, czy chcieliby poprawić sami coś sami w swoim zachowaniu, a być może błędy wynikają z tego, że istnieje głębokie pogubienie się i nieumiejętność braku przebaczenia z połączone z chęcią na rozmowę, która potrafi wiele zmienić, o ile się tego bardzo chce dokonać. Nasuwa się więc wiele pytań po przeczytaniu każdego z sześciu rozdziałów i wyciągnięciu z nich odpowiednich wniosków. Warto się nad nimi zastanowić dłużej jakie są one, a pozwoli to lepiej zrozumieć, z czego wypływają nasze zachowania, które nie zawsze są akceptowane wśród osób, z którymi przebywamy na co dzień. Polecam przeczytać tę książkę.

Czy interesujesz się psychologią?🤔 Jeżeli lubisz czytać książki z tej dziedziny, może zaciekawić Cię publikacja "Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami" wydana przez @wydawnictwoznakpl. Któż nie zadawał sobie tytułowego pytania 😉 Z pewnością pojawiało się często w dzieciństwie. Książka Sandry Konrad poświęcona jest problemowi "uwolnienia się" od rodziców, czyli kolokwialnie mówiąc odcięcia pępowiny. Jest ono niezbędne do osiągnięcia prawdziwej dojrzałości i samodzielności w podejmowaniu własnych decyzji. Wielu dorosłych odczuwa przymus spełniania oczekiwań rodziców np. w wyborze zawodu, partnera, orientacji czy stylu życia. Niejednokrotnie realizuje ich niespełnione marzenia. Często nieświadomie. To dla nich autorka proponuje drogę do uwolnienia się z toksycznej i niedojrzałej relacji dziecko-rodzic. Każdy rozdział omawia kolejny etap uzdrowienia tej więzi: 1. Zdrowe oddzielnie się - czym jest i jak przebiega. 2. Zakwestionowanie rodzicielskich oczekiwań i zobowiązań: co tak naprawdę jestem winny swoim rodzicom. 3. Zrewidować dziecięce oczekiwania wobec rodziców: co moi rodzice są mi jeszcze winni? 4. Dojrzale spojrzeć na rodziców. 5. Odnaleźć wewnętrzne ukojenie. 6. A jeśli nadal potrzebuję dobrych rodziców? Być dla siebie dobrą matką i dobrym ojcem. W ostatnim rozdziale psychoterapeutka przedstawia ćwiczenie mające na celu identyfikację, a następnie eliminację negatywnych przekonań serwowanych przez bliskich, a obniżających nastrój czy poczucie własnej wartości. Poprawnie przeżyty proces oddzielenia się jest niezmiernie ważny, aby nie odtwarzać, nie powielać nierozwiązanych konfliktów rodzinnych w relacjach z partnerem, dziećmi i innymi ludźmi. Relacja dziecko-rodzic nie jest łatwa dla obu stron, ale warto pracować nad osiągnięciem zdrowej więzi, bo: "Błysk w oczach rodziców jest ważny, aby utrwalić nasze poczucie własnej wartości w dzieciństwie, lecz kiedyś przychodzi moment, w którym w odniesieniu do nas samych ważniejsza niż opinie innych - nawet wyrażane przez naszych rodziców - staje się nasza własna aprobata.". Niejednokrotnie przywoływane przypadki z praktyki psychologa były dla mnie bardzo poruszające, a czasem głęboko smutne. Książka nie zastąpi psychoterapii, ale może być cenną inspiracją do postawienia pierwszego kroku ku osobistemu rozwojowi. Serdecznie dziękuję @wydawnictwoznakpl za egzemplarz recenzencki.

„Dorosłość to stopniowe zastąpienie opieki rodziców samoopieką.” „Im bardziej jesteśmy odłączeni od rodziców, tym pełniejsze jest samostanowienie o sobie w życiu i tym bardziej autentyczni i empatyczni jesteśmy we wszystkich naszych relacjach. Innymi słowy: zdrowe oddzielenie się pozytywnie wpływa na całość naszego życia i relacji.” “Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami” autorstwa Sandry Konrad to praktyczny poradnik z głęboką analizą relacji rodzinnych i wpływu, jaki mają na nas rodzice. Autorka jako doświadczona psychoterapeutka, zwraca uwagę na różne typy rodziców - od tych toksycznych po helikopterowych, i pokazuje, jak te relacje wpływają na nasze dorosłe życie. Zachęca nas do nabrania dystansu do relacji z rodzicami i pokazuje, jak postawić granice, które pomogą nam uwolnić się od oczekiwań i nakazów rodziców. Książka jest pełna praktycznych porad i ćwiczeń, które pomagają zrozumieć swoje uwikłania i wyznaczyć nowe granice. Konrad nie tylko pokazuje, jak to zrobić, ale również podkreśla, że proces ten wymaga czasu, cierpliwości i często profesjonalnej pomocy. Korzystając ze swojego doświadczenia, przytacza historie sławnych osób, ale i również swoich pacjentów, co dodaje książce autentyczności i sprawia, że jeszcze łatwiej jest zrozumieć przedstawione w niej treści. W książce widać dużą widzę Autorki na temat poruszanego tematu oraz umiejętność przekazania jej w sposób przystępny i zrozumiały dla większości czytelników. “Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami” to książka, która pokazuje, że możemy przerwać cykl, w którym utknęli nasi rodzice i dziadkowie. Autorka podkreśla w niej, jak ważne jest samostanowienie i to, że jako dorośli ludzie mamy prawo decydować o sobie. To książka dla każdego, kto chce poprawić swoje relacje z rodzicami. Pozwala nie tylko poznać mechanizmy i wpływ relacji z rodzicami na życie dorosłe, ale przede wszystkim uczy jak zrozumieć siebie i te relacje, co jest podstawą do wprowadzenia realnych zmian życiu. To świetne narzędzie do pracy nad relacjami, które serdecznie Wam polecam! Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @wydawnictwoznakpl (współpraca reklamowa) 🩷.

Zastanawialiście się kiedyś, czy wasze wybory życiowe są waszymi wyborami, czy zostaliście „popchnięci” w danym kierunku przez rodziców? A może nadal tkwi w was dziecięce pragnienie, zobaczenia dumy w oczach rodzica, albo nawet usłyszenia „jestem z ciebie dumn(a)(y)”. Takich pytań we wprowadzeniu do książki „Co powie mama? Jak się uniezależnić i uzdrowić relacje z rodzicami” psychoterapeutki Sandry Konrad znajdziemy kilkanaście. Pierwsze kilka stron książki, a już padają trudne pytania, jednak autorka stawia sobie za zadanie poprowadzić nas przez (nie raz) trudne relacje rodzic-dorosłe dziecko i pomóc nam zrozumieć jakie czynniki i procesy wpłynęły na nie. Bo jak pisze autorka „Dorosłe spojrzenie na rodziców nie polega na zaprzeczeniu ich błędom, ale na ich zaszeregowaniu z uwzględnieniem możliwości, które one mieli. Polega na zrozumieniu, że oni też byli kiedyś dziećmi rodziców, którzy popełniali błędy.” Poradnik został podzielony na sześć rozdziałów, w których autorka omawia takie zagadnienia jak: zdrowe oddzielenie się, przyjrzenie się rodzicielskim oczekiwaniom i zobowiązaniom, zrewidowanie dziecięcych oczekiwań wobec rodziców, dorosłe spojrzenie na rodziców, odnalezienie wewnętrznego ukojenia, czy nawet jak być dla siebie dobrą matką i dobrym ojcem. Na trochę ponad trzystu stronach autorka przedstawia przykłady różnych relacji rodzic-dziecko, przykłady, które czerpie z historii swoich pacjentów. Niektóre z tych historii są naprawdę smutne, gdyż istnieją różne rodzaje rodziców, podobnie jak są różne dzieci i różne relacje na linii rodzic-dziecko. Dużym plusem książki są ćwiczenia, które mają nam pomóc uzdrowić i/lub poprawić relacje z rodzicami. Ten poradnik nie jest lekką lekturą, wręcz przeciwnie zmusza nas do rewizji swoich relacji z rodzicami, bo nawet jeśli wydają się dobre, może są obszary, które nie są tak zdrowe, jak mogłyby być. Jak zawsze, żaden poradnik nie zastąpi psychoterapii, jednak może nam wskazać obszary, nad którymi powinniśmy pracować. Książkę polecam wszystkim dorosłym dzieciom, a także ich rodzicom.

Dostajemy porcje tłumaczeń, opowiadania o zagadnieniach oraz rady, z którymi ciężko się nie zgodzić. Czytając to, otwieramy oczy, że relacje z rodzicami nie powinny być takie, jakie mogą być. Książka przyda się zarówno dla osób, które odkryły to wcześniej, jak i dla tych, które jeszcze o tym nie wiedzą. Pojawiają się tematy związane z wiekiem, takie jak opisy autonomii, poczucia winy czy nawet integralności, które zależą od rozwoju danej osoby. Przykładowo, przypisuje się to wiekowi dorosłemu czy okresowi dziecięcemu. Spodobało mi się pewne zdanie, które jest nieraz spotykane w relacjach dziecko-rodzic. Cytuję: "Przynieś nam dumę i odnoś sukcesy, ale pozostań od nas zależny!", co daje ze sobą sprzeczne komunikaty. Książka jest wyposażona w wiele takich słów, dzięki którym łatwiej jest zorientować się, że w danej relacji niekoniecznie "dziecko" jest tym "złym". A pisząc "dziecko", mam na myśli każdego z nas. Słowo "sukces" może być odbierane zupełnie inaczej z dwóch perspektyw: dziecka i rodzica. Mimo osiągnięcia sukcesu w wieku dorosłym, niekoniecznie jest to postrzegane pozytywnie przez danego rodzica. Książka daje okazję do przeczytania krótkiej historii osoby, która doświadczyła podobnej sytuacji. Pojawia się tam także słowo "narcyzm", które niestety często występuje w takich relacjach i może być powodem chęci odcięcia się od rodzica. Dla zainteresowanych, informacja znajduje się na stronie 146. Ktoś zna uczucie chęci przypodobania się rodzicowi, ale w zamian otrzymuje nic, czego by oczekiwał? Żadnej pochwały? Braku słów wyrażających dumę? W takim przypadku książka może pomóc w przepracowaniu i uwolnieniu tych emocji, które prowadzą do wewnętrznego bólu. Podobało mi się również zdanie, że im mniejsze mamy poczucie wartości, tym więcej uwagi, pochwał i akceptacji potrzebujemy. W pełni się z tym zgadzam. W skrócie, w życiu nie widziałam tak prawdziwej książki, która może opisywać życie tak dobrze.