Szpica. Od Wału zachodniego od Zagłębia Ruhry. Amerykański czołgista i niezwykły pojedynek pancerny w sercu III Rzeszy (okładka  twarda, wyd. 04.2021)

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Szpica to przesiąknięta wojną, paliwem, prochem i błotem autentyczna historia dwójki czołgistów znajdujących się po przeciwnych stronach konfliktu, którzy doświadczyli przerażającego oblicza II Wojny Światowej. Jest to jedna z tych książek, którą miłośnicy historii i militariów nie powinni przegapić. Adam Makos, autor wielu bestselerów New York Timesa, postanowił zabrać się za odczarowanie wielu mitów związanych z „niepokonanymi” wojskami pancernymi i pokazanie prawdziwego oblicza tych sił z perspektywy zwykłych żołnierzy. Jego praca nie jest jednak typową pozycją opisującą wydarzenia z frontów II Wojny Światowej. Szpica jest bowiem intrygującym połączeniem książki historycznej i bardzo osobistego pamiętnika, gdzie autor pisze tak, aby czytelnik mógł poczuć się, jak uczestnik ukazanych wydarzeń. Mamy tu do czynienia z historią dwóch członków załogi czołgu, którzy stoją po przeciwległych stronach konfliktu i obserwują najgorsze oblicze wojny. Przedstawiona tutaj historia rozpoczyna się we wrześniu 1944 roku, czyli trzy miesiące po inwazji D-Day, kiedy to siły Niemieckie znajdowały się w poważnym kryzysie. Autor skupia się tu na postaci młodego Clarenca Smoyera, czołgisty 3 Dywizji Pancernej Armii Stanów Zjednoczonych znanej potocznie Szpica. Smoyer piastujący stanowisko strzelca, jest częścią załogi M4A1 Sherman przydzielonej do kompanii Easy. Czytelnik wraz z nim i jego towarzyszami broni przemierza Francję, Belgię aż do Niemiec uczestnicząc w wielu bitwach i dodatkowo obserwując „zwykłą” żołnierską rzeczywistość. Wszystko to zostaje opisane przez autora bardzo szczegółowo (tak jak pamiętał to Clarence), bez zbędnego upiększania i odautorskich dodatków. Mocno szczegółowa narracja powinna więc zachwycić każdego pasjonata historii, który będzie dosłownie wchłaniał każde słowo książki. Bardzo mocną stroną dzieła, pozwalającą na ukazanie znacznie szerszego oblicza wojny, jest opisanie niektórych wydarzeń z perspektywy „wroga”. „Przeciwnikiem” Smoyera jest tutaj Gustav Schaefer, młody czołgista radiooperator/strzelec, którego jednostka była częścią 106 Brygady Pancernej, stacjonującej w Luksemburgu niedaleko granicy z Niemcami. W rozdziałach poświęconych jego osobie maluje się obraz Niemiec, którym daleko do „niepokonanej potęgi” z początku wojny. Mamy więc okazję zobaczyć jak II Wojna Światowa odcisnęła piętno na niektórych młodych Niemcach.

Szpica Lisioła Tym razem Lisioł postanowił zanurzyć się w zawieruchę wydarzeń II wojny światowej. W tym celu dołączył do amerykańskiej 3. Dywizji Pancernej określanej mianem Szpicy, której losy zostały zawarte w książce "Szpica. Od Wału Zachodniego do Zagłębia Ruhry. Amerykański czołgista i niezwykły pojedynek pancerny w sercu III Rzeszy". Po przeczytaniu pełnego tytułu, serce Lisioła aż mocniej zabiło. Nie było sensu się dłużej opierać. Lisioł od razu zanurzył się w fabułę. W jego uszach rozległ się ryk silnika czołgu M4A1 Sherman – około 31 ton metalu gnające naprzód z prędkością do 39km/h – do tego zapach podekscytowania, potu i paliwa. Lisioł zamachał ogonem i zadowolony wsunął się przez właz do czołgu. . Po dokładniejszym przestudiowaniu sytuacji, Lisioł zorientował się, że znajduje się we Francji w 1944 roku za liniami wroga. Ta świadomość postawiła każdy włos Lisioła na baczność. . Nocą futrzaka wydelegowano do stania w wieży i wypatrywania wroga. Lisioł prawie zasnął na swoim stanowisku, no bo co może się dziać nocą? Las, księżyc, w głowie tylko truskawki. Lisiołowi oko zaczęło się lekko przymykać, gdy nagle usłyszał charakterystyczny dźwięk metalu gryzącego ziemię. Lisioł wiedział, że gąsienice Shermana były wyciszone gumowymi nakładkami. Ten dźwięk mógł oznaczać tylko jedno... Wróg właśnie ustawił się za plecami Shermana, w całkowitych ciemnościach zdradzając swoją obecność jedynie ponurym zgrzytem. Lisioł przełknął ślinę i poczuł, jak cały barwnik ucieka mu z futra, przez co zmienił maskowanie z rudego na arktyczną biel. Futrzak spłynął do wnętrza swojego czołgu, modląc się do wszystkich bogów truskawek i zamknął za sobą właz. W duchu szykował się do walki z wrogiem, który być może zaraz pośle go w stronę wieczności… i to w tylu kawałkach, że niebiańskim lisicom odechce się składania puzzli. Sekundy przeciągały się w nieskończoność, aż ciszę rozdarł krótki rozkaz: "Ognia!". . Jeśli jesteście ciekawi, jak zakończyło się starcie lisiołowego Shermana z tajemniczym przeciwnikiem, to koniecznie sięgnijcie po książkę "Szpica", gdyż nic tak nie ożywia wydarzeń sprzed lat, jak fabularyzowana opowieść wypełniona żywymi emocjami i czołgami. Lisiołowym ładuj!

Polecam z całego serca. Historia opisana przez Adama Makosa wciaga na długie godziny, ( poświęciłem tej książce dwa wieczory i żałuję, że tak szybko ją slończyłem.) Porusza tamatyke militarną, splątaną z ludzkimi uczuciami i przeżyciami. Obnaża brudy wojny, pokazując czytelnikowi jaki ten świat jest naprawde. Książka poparta autentycznymi fotografiami i nagraniami, znajdującymi się na stronie autora nadaje jej spektakularnego brzmienia. Innymi słowy WARTA miejsca na półce.