Szczęście w cichą noc (okładka  twarda, wyd. 12.2021)

Piękne zakończenie.

Super książka!

"Szczęście w cichą noc" to wzruszająca, ciepła i przede wszystkim bardzo optymistyczna historia. Pełna milości i radości, pełna świątecznych przepisów i świątecznego nastroju. Ujęło mnie bardzo staranne przygotowanie książki - twarda okładka z pięknym zdjęciem, ryciny ze świątecznymi gałązkami ostrokrzewu wewnątrz i przepisy na końcu książki. Niepowtarzalna, świąteczna pozycja.
Każdy ma swoją ulubioną, świąteczną pozycje, do której wraca każdego roku. Ja, w czasie Świąt, zawsze czytałam jeden z tomów "Jeżycjady", teraz na pewno w świąteczny czas będę wracać do książki pani Ani. Uwielbiam jej klimat, optymizm i opowieści pani Irenki o Bożym Narodzeniu i tradycjach.
Polecam tę magiczną opowieść na świąteczny czas!

Nie tylko dla fanów powieści Anny Ficner-Ogonowskiej, bo książka nie jest kontynuacją losów Hanny Lerskiej, choć Hania też jest główną bohaterką tej powieści. To przede wszystkim opowieść o magii Świąt Bożego Narodzenia, o radości ze świątecznych przygotowań, wzruszających chwilach spędzonych wśród najbliższych... Cudowna książka.

To nie jest ksiazka tylko jakies dluzsze opowiadanie. I za to zaplacilam niemal 30zł??? Nieladnie, pani Anno i wydawco Znak, nieladnie.

To pierwsza książka, którą przeczytałam (i kupiłam) tej pani i po jej lekturze zdecydowanie nie kupię już żadnej więcej. Cały czas czekałam na rozwój akcji, i że w końcu coś się wydarzy, a tu nic. Kilka przepisów i wielkie rozczarowanie. Strata pieniędzy i czasu na czytanie. Naprawdę nie wszyscy muszą pisać książki.

Pierwsze trzy książki przeczytałam w kilka dni. Cieszyłam się z następnej książki, ale niestety okazała się fiaskiem. Pisana na siłę nie wnosząca nic do pozostałych tomów. Kupując tego typu książki nikt nie spodziewa się że połowa książki to przepisy kulinarne.
Przeczytałam w 30min. Nie warto wydawać pieniążki.

Pani Aniu ! : ) Ile można czekać na to Pani ,,Szczęście w cichą noc", w deszczowe dni nic tak nie pokrzepi czytelniczych serc, jak słowa prosto od Pani. Niech ten czas szybciej leci ! : )

"Wejdź w świat magicznej wigilijnej opowieści o miłości, wybaczeniu i tradycji". Nic dodać, nic ująć - to jedno zdanie doskonale opisuje to, co przeczytamy w tej książce o Hani i Mikołaju.
Fakt faktem - troszkę dziwnie czyta się taką książkę w środku lata, jednak mimo wszystko nie widzę przeciwwskazań aby sięgnąć po tę książkę akurat teraz.
Tę (niestety) krótką opowieść przeczytałam jednym tchem w jeden wieczór. Co prawda letni, jednak spędzony równie miło - na tarasie, z gorącą herbatą z cytryną i kocem który chronił mnie przed rześkim powietrzem letniej nocy. "Szczęście w Cichą Noc" jest opowieścią, dzięki której czujemy zapach Magii Świąt. Praktycznie słyszymy pyrkający na kuchence barszcz, czujemy pachnącego smażonego karpia i smak kompotu z suszu. Lekkość i piękno języka jaki funduje nam Pani Anna Ficner-Ogonowska łechta naszą duszę. Oczywiście książka ma według mnie kilka minusów - między innymi ciągle wspominanie o Szczęściu i Hanka, która zrobiła się moim zdaniem dość eteryczna (wręcz wyidealizowana), Ula która czasami rażąco przypomina Hankę (tak.. czasem mnie to lekko denerwowało) i momentami przedobrzone i wręcz krzykliwe dialogi Dominiki potrafią leciutko zepsuć atmosferę podczas czytania.. Jednak wszystko nadrabia Pani Irenka opowiadająca o ciekawych tradycjach świątecznych (chociaż Pani Irenka mogłaby tez przystopować z wypowiadaniem co kilka chwil Hanuś, Hanuś. W poprzednich częściach miało to swój urok - niestety w tej jest to przedobrzone). Mimo wszystko z czystym sercem mogę polecić tę książkę. Idealna na jesienne lub zimowe wieczory (wierzcie mi, na letnie również się sprawdza - przetestowałam na własnej skórze!). Lekka, łatwa i przyjemna. Sprawia, że robi nam się ciepło na sercu. Polecam

Po przeczytaniu muszę przyznać, że bardzo się rozczarowałam. Cała książka jest o przygotowaniach do świąt Bożego Narodzenia, kilka zdań mnie zaciekawiło jak Hania odwiedziła rodziców chłopaka który spowodował wypadek ale to mały urywek, poza tyk książka nudna. Spodziewałam się że pani Ania opisze dalsze losy Hani Mikołaja i ich maleństwa a tu klapa, wydaje mi się że po prostu autorka napisała ją tak sobie. Mam nadzieję że to było tylko takie świąteczne wydanie i będzie jeszcze jedna część bardziej ciekawa. Poprzednie części były super ja zatracałam się nad czytaniem a ta nawet troszkę mnie nie pochłonęła, wręcz przeciwnie - rozczarowała .