Święty zdrajca (okładka  miękka, wyd. 04.2022)

Książka ciekawa,momentami wciągająca, niestety mało realistyczne opisy walk,oraz trywialne zakończenie psują całokształt.

W pierwszym akapicie „Świętego zdrajcy” pada bardzo aktualne pytanie: „ Dokąd może zaprowadzić podsycanie społecznych konfliktów, granie na najniższych instynktach i szczucie na siebie ludzi?”[1] Bardzo mi się podoba, że książka zaczyna się takim akcentem. Coraz częściej ludzie „dzielą się” na własne życzenie. Pandemia jest tego doskonałym przykładem. Zdrowi, chorzy, zaszczepieni, niezaszczepieni – strach przed chorobą wzburzył ogromne fale nienawiści. Podobną segregację możemy znaleźć w innych przejawach życia np. niedawno usłyszałam o przedziałach (w pociągu) bez dzieci. Po co to nam? Walczymy o tolerancję, a przeszkadza nam zmęczone podróżą dziecko. Jesteśmy podzieleni i to bardziej niż większości się wydaje. Kiedy dochodzi do tragedii szuka się winnego. Kogo obarczyć winą za straszny konflikt, który doprowadził do tego, że ocalała ludność, żyje w oazach na postnuklearnej pustyni. Co zrobić, żeby uchronić świat przed kolejną wojną? Możni z powieści „Święty zdrajca” doszli do wniosku, że źródło nienawiści tkwi w wierze. „Zabijali ojców, matki, synów i córki dla swojego Boga. Czy to ważne jakiego? Jeśli istnienie czegoś doprowadza do śmierci, trzeba zrobić wszystko, aby to przestało istnieć”[2] tak motywowany jest wybór „kozła ofiarnego”. Wszelkie przejawy wiary zostają zakazane i karane śmiercią. Ludziom jednak ciężko porzucić pokrzepiającą moc religii. „Święty zdrajca” to pełna akcji powieść science fiction o charakterze postapo. Już na pierwszych stronach możemy obserwować starcie żołnierzy BESTII z grupą chrześcijan. Potem pomalutku rysuje się intryga sięgająca najwyższych szczebli władzy ówczesnego Verden, a także rozwija się plan całkowitej likwidacji wierzących. Widzimy więc, że Marcin Kaczmarczyk zadbał o tzw. „nawalanki” oraz o napięcie i zagadkę. Świat i fabuła zostały zaprojektowanie dość sprawie, tempo również jest niezłe, ale mam kilka „ale” - dokładnie dwa – które zaprzątały mi głowę podczas czytania. Pierwsza i najważniejsza rzecz. Odniosłam wrażenie, że zostały tu pomieszane pojęcia wiara i chrześcijaństwo. Z jakiegoś powodu autor używa ich zamiennie, pomijając inne wyznania. Czy one nie są prześladowane? Czy po wojnie, która dotknęła świat z powieści pozostała wyłącznie wiara chrześcijańska? Trudno mi stwierdzić, czy jest to niedopatrzenie, czy też Marcin Kaczmarczyk niewystarczająco zarysował charakter i skutki konfliktu, jaki poprzedza wydarzenia opisane w „Świętym zdrajcy”. Być może pisarzowi nie udało się jasno przedstawić swojego pomysłu. Możliwe również, iż poszukując synonimów nie zastanowił się nad szerszym znaczeniem słowa wiara. Nie do końca podobał mi się sposób w jaki zostali przedstawieni chrześcijanie w tej powieści. Zazwyczaj są oni pokazywani, jako łagodni. Przebaczają swoim wrogom krzywdy, które ci im wyrządzają. W końcu przebaczenie jest istotnym elementem tej religii. Zresztą chrześcijanie z książki „Święty zdrajca” sami o sobie mówią: (…) jako wierzący nie mamy w swojej naturze walki. Nie jesteśmy agresorami”[3] To prawda, nie są. Jednak dużo w nich złości i nienawiści. Wpisuje się to na swój sposób w agresywny charakter powieści, ale nie do końca wpisuje się w stereotyp chrześcijanina. Marcin Kaczmarczyk napisał powieść science fiction o nietolerancji i żądzy władzy. Wykorzystał w niej motyw prześladowania chrześcijan – znany z historii starożytnej, jak i współczesnej, ale jeszcze nie wyeksploatowany w literaturze. Moim zdaniem dobry wybór dla przedstawienia powyższych problemów. Powieść jednak wymaga dopracowania, przemyślenia. Na gruncie „pojęć” nie wszystko zagrało. Niemniej akcja ma dobre tempo, a wykreowany świat jest „jakiś” i za to muszę autora pochwalić. [1] Marcin Kaczmarczyk, „Święty zdrajca”, wyd. Nowoczesne, Poznań 2022, s. 7. [2] Tamże, s. 84. [3] Tamże, s. 97.

Widziałam sporo zapowiedzi tej książki, gdzieś mignęły mi recenzje. Także wiedziałam, że jest i cieszy się zainteresowaniem ;) tym większą przyjemność i niespodziankę miałam z faktu, gdy Autor zwrócił się do mnie z prośbą o recenzję ;) Co w aktualnej chwili czynię, bo jestem już po lekturze ;) a co tutaj znajdziemy? O tym słów kilka poniżej ⬇️⬇️⬇️ Mamy koniec XXI wieku. Wiele wojen nuklearnych, które miały miejsce, spowodowały że na całym świecie zapanował całkowity chaos. Praktycznie cała Ziemia jest skażona, co uniemożliwia jakiekolwiek funkcjonowanie na otwartych przestrzeniach. Na dodatek, ludzie są przekonani, że złą siłą która każe mordować i uniemożliwia im spokojne i normalne życie, jest religia. Najgorzej mają Chrześcijanie, którzy są tropieni na każdym kroku a następnie mordowani w bestialski sposób. Aby przeżyć, chowają się w jaskiniach. Jednak co jakiś czas muszą zmieniać lokalizację, by żołnierze BESTII ich nie wytropili. Verden natomiast, to jedna ze światowych stolic, gdzie mieści się całe dowodzenie organizacji zwanej BESTIĄ. Znajdziemy więc tutaj zarówno Izbę Lordów ale także Centrum Genetyki Medycznej. Właśnie w tej instytucji, gdzie prowadzono różne, na bardzo zaawansowanym poziomie badania naukowe, udaje się wskrzesić jednego z uczniów Jezusa, późniejszego pierwszego papieża - Apostoła Piotra. Osoby odpowiedzialne za jego "powrót" miały co do niego swój plan działania. Postanowiono tak zmanipulować pamięć Świętego, aby zaczął głosić publicznie że Zmartwychwstanie Jezusa było wierutnym kłamstwem. To miało położyć całkowicie kres wszystkim wierzącym i raz na zawsze zniszczyć religię... Czy jednak udało się doprowadzić do takiej zagłady? Czy Piotr będzie potrafił przekazać to, czego się od niego oczekuje? Czy religia zostanie zlikwidowana ze świata raz na zawsze? Czy Chrześcijanie staną do nierównej walki, aby wreszcie pokonać panujące zło? Kto wyjdzie zwycięsko z tego pojedynku? I jakie wartości, tak naprawdę okażą się najważniejsze? Odpowiedzi znajdziecie podczas czytania tej jakże zaskakującej lektury. Powiem Wam, że nie spodziewałam się aż tak wciągającej lektury. Początek mnie nie zachęcił, dlatego myślałam sobie, że mi się nie będzie podobać. Jednak już od 3 rozdziału wciągnęłam się bardzo w tę historię i byłam ciekawa, co będzie dalej. Ponieważ jest to książka z gatunku fantastyki, spodziewałam się tutaj wszystkiego ;)jednak nie było tu żadnych straszydeł ani postaci, przez które nie mogłabym w nocy spać 😁 Na szczęście, jak to mówią : "Nie taki diabeł straszny, jak go malują" ;) bardzo ciekawie poprowadzona fabuła i bardzo wiele wątków. Również należy wspomnieć, że mamy tu sporo bohaterów, dzięki czemu powieść jest nieco bardziej zawiła i wielotorowa. Choć liczy zaledwie 219 stron, to uważam, że potrafi porwać czytelnika i wciągnąć go do swojego świata. Powieść ta przekazuje też pod koniec bardzo ważne wartości. Mianowicie, że człowiek przede wszystkim jest człowiekiem. Nie liczy się to, jakiej jest wiary, narodowości czy jaki ma kolor skóry. Najważniejsze jest to, aby był dobrą osobą i potrafił żyć w zgodzie z innymi i ze sobą samym. Jeśli szukacie ciekawych książek z fantastyki z wątkami religijnym, siegnijcie po tę lekturę. No i oczywiście, jeśli lubicie fantastykę to koniecznie też!! ;) myślę, że to będzie całkiem udane spotkanie ;) bardzo dziękuję Autorowi za egzemplarz do recenzji, polecam Wam i przyznaję 8 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów!!! ;)

Książka jest niby fantastyką, ale dla mnie była prawdziwym horrorem! Akcja tyczy się osób, które za wszelką cenę mają pozabijać wszystkich wierzących ludzi. Miałam wam zamieścić tu odnośnie tego jakiś cytat, ale jakikolwiek bym nie wybrała był bardzo straszny! Autor opisywał w jaki sposób zabijali ludzi wierzących. Nie tylko głowę rodziny, ale przede wszystkim matki ich dzieci. Oni wręcz błagali ich, by oszczędzić dzieci... Czuć tutaj ten ból, prośby, tą rozpacz, która wręcz wyrywa się z ich serca, a żołnierze z łobuzerskim uśmiecham strzelają wprost do celu... Czytamy o tym błysku w oku, o nienawiści, która przeplata się z życiem osobistym, gdyż skoro on stracił swoją rodzinę, to teraz nie ma żadnych skrupułów przed pozbawianiem życia niewinnych. Według nich te wszystkie wymyślone religie tylko skłócają ludzi, dlatego dochodzi do bijatyk, zabójstw i zakłóceń między przepływem informacji. Są jak roboty, którym zakodowana wiadomość, by zabić cel. Nic nie jest w stanie ich od tego odwieść. To było takie prawdziwe, że chwilami odkładałam ją na bok. Nie mogłam przemóc się, by przeczytać o matce z maleńkim dzieckiem na rękach, które bujała gdyż kwiliło, i nagłe pojawienie się tych osób. To było dla mnie zbyt ciężkie. Oczywiście jest to wielkim plusem dla autora, który wręcz namacalnie potrafi przekazać wszelkie informacje o których czytamy. Nie polecam jej osobom wrażliwym, ale właśnie wielbicielom niesamowitej fantastyki, okrutnym horrorom i sympatykom thrillerów psychologicznych, gdyż ich zagrania były po prostu mistrzowskie:-) Jeśli nie obawiacie się wieści apokaliptycznych, to i was zaciekawi:-) Akcja jest wręcz bardzo wartka i strasznie napięta. Oni otrzymują rozkazy i je wypełniają. Nie ma tu zbędnych opisów miejsc, czy też rzeczy. Taka idealna perełeczka dla znawców wyżej wymienionej literatury:-)

''Święty Zdrajca'' to niebanalna opowieść, którą czyta się z rosnącym napięciem, a przede wszystkim – z mieszanką różnorodnych uczuć. Książka ta skłania do zastanowienia się nad iluzorycznością otaczającego nas świata i funkcjonujących w nim zasad moralnych, ale zarazem daje iskierkę nadziei, że przy odrobinie dobrej woli, pewnych rzeczy można uniknąć. Jak dla mnie, największe odkrycie tego roku! Zdecydowanie polecam. CAŁA OPINIA W LINKU: https://cyrysia.blogspot.com/2022/04/swiety-zdrajca-marcin-kaczmarczyk.html