Świadomy wybór (ebook)

„Świadomy wybór” nowa powieść Izabeli M. Krasińsskiej opowiada historię czterech małżeństw, które mają różne podejście do tematu rodzicielstwa. Autorka przy okazji przedstawiania kolei ich losów zadaje trudne pytania, na które później próbuje odpowiedzieć. Czy każdy powinien mieć dziecko? Czy warto mieć dziecko? Czy bycie rodzicem, to duże wyzwanie? Czy zostanie rodzicem to koniec fajnego życia? Jak dużym obciążeniem jest posiadanie dzieci? Po co komuś dzieci, jeśli nie ma dla nich czasu? A przede wszystkim, czy inni mają prawo wtrącać się i decydować, kto i kiedy powinien mieć dziecko? A jeśli para decyduje się na bezdzietność, to czy inni mają prawo piętnować i oceniać ich decyzję? Izabela M. Krasińska w „Świadomym wyborze” poruszyła temat, który od zawsze był kontrowersyjny i mimo upływu lat, w tej kwestii nie wiele się zmieniło, a być może właśnie teraz dyskusje związane z macierzyństwem wzbudzają jeszcze większe emocje niż kiedyś, bo dziś stawiamy macierzyństwo na piedestale. Dla większości ludzi rodzicielstwo jest źródłem satysfakcji i rozwoju. Są jednak osoby, dla których rola mamy lub taty jest źródłem stresu, a nawet problemów psychicznych. Cztery pary, cztery różne historie. Michał i Lena świadomie nie chcą zostać rodzicami, Igor i Roksana bardzo pragną mieć dziecko, ale ich starania ciągle kończą się fiaskiem. Dominik i Iza nie są zgodni w kwestii posiadania dziecka, a Krystian i Sabina, kiedyś zaliczyli wpadkę, wzięli ślub, chociaż nie byli gotowi na to, by zostać rodzicami. Lena i Michał to para, która doskonale się rozumie, spełnia zawodowo, ale wbrew oczekiwaniom rodziny, zdecydowali się nie mieć dzieci. Żyją w stresie, bo obawiają się reakcji, doskonale zdają sobie sprawę, że taka decyzja nie spotka się z aprobatą rodziny. Roksana i Igor od lat bezskutecznie starają się o dziecko. Brak potomka powoduje, że Roksana jest rozżalona, ma ciągłe pretensje i obraża Igora nawet w towarzystwie. W końcowym efekcie nieporozumienia pomiędzy małżonkami powodują, że ich drogi powoli się rozchodzą. Roksana zupełnie przestaje szanować męża i szuka wrażeń poza małżeństwem, wdaje się w romans z przypadkowo poznanym mężczyzną, który okazuje jej zainteresowanie. Dominik i Iza pobrali się z wielkiej miłości. Mężczyzna marzy o licznym potomstwie, natomiast Iza, wprost przeciwnie wolałaby nie mieć dzieci w ogóle. Przeraża ją myśl zostania matką, zwłaszcza że wyniosła niedobre doświadczenia z domu. Jej matka nigdy jej nie kochała i nie była dla niej wsparciem. Gdy Dominik wymusza na niej zajście w ciążę, Iza wpada w depresję przedporodową. Sabina i Krystian nie są dobrymi rodzicami dla Oskara. Dawno temu wzięli ślub z powodu ciąży, a teraz każde z nich żyje swoim życiem i swoimi sprawami. Nie zauważają, że takim postępowaniem bardzo krzywdzą swojego syna. Wiecznie nieobecny ojciec pracujący za granicą, który brak zainteresowania synem próbuje wynagrodzić mu drogimi prezentami. Oskar zamiast prezentów wolałoby wspólną zabawę, ale ojciec zamiast propozycji wspólnego wyjścia do kina, woli spędzić wieczór w domu lub w ramionach kolejnych kochanek. Niepracująca Sabina, zamiast interesować się swoim dzieckiem, poświęca czas na swoje przyjemności. Po jakimś czasie okazuje się, że wszystkie te pary są w jakiś sposób ze sobą powiązane. Minęło już trochę czasu od chwili, gdy przeczytałam książkę, ale wciąż analizuję postawy i zachowania bohaterów. Próbuję zrozumieć ich emocje i zachowania. Moim zdaniem ta powieść idealnie nadaje się do tego, by po jej przeczytaniu zachęcić czytelników do dyskusji. Czy zostać rodzicem, czy też nie? Czy decyzje bohaterów były właściwe, czy może jednak nie? Jak ja postąpiłabym/postąpiłbym na ich miejscu? Mówi się, że dziecko jest cudem natury i że zostać rodzicem to szczyt szczęścia. Zdanie sobie sprawy z wielowątkowości tej roli, w jaką wciela się osoba spodziewająca się dziecka, jest jednym z przejawów świadomego rodzicielstwa. Często młodzi rodzice nie są świadomi, jaka odpowiedzialność na nich spadnie, jak trudne jest rodzicielstwo, nie zastanawiają się, czy podołają temu wyzwaniu. Co oznacza świadomy wybór w powieści Izabeli M. Krasińskiej? Ten tytuł kryje bardzo mądre przesłanie. To nie tylko świadome rodzicielstwo, ale także świadomie podejmowane decyzje odnoście priorytetów w życiu, które często są oceniane przez innych, stają się powodem napiętnowania i alienacji. Zawsze lepiej wiemy, co dla innych dobre, oceniamy, oskarżamy. Tak jest łatwiej, tak jest prościej. Zawsze wiemy, co byśmy zrobili, gdybyśmy byli na czyimś miejscu, na pewno zrobilibyśmy to inaczej. Problem w tym, że nie jesteśmy na czyimś miejscu i wcale nie wiemy, jak byśmy postąpili. Nie mamy pojęcia, jakie za kimś wloką się obciążenia rodzinne, traumy z dzieciństwa, jak bolesną szkołę przeszli, zanim znaleźli się tu i teraz. Żyjmy własnym życiem, zróbmy coś, by zmienić swój los. Podejmujmy świadome decyzje, nie ulegajmy modom i naciskom, nie spełnijmy czyiś marzeń.

Roksana nieszczególnie przepada za swoim mężem. Nie szanuje go i zrzuca na niego winę za brak potomstwa. By urozmaicić sobie życie wikła się w romans, który komplikuje jej życie. Sabina i Krystian dziesięć lat temu zaliczyli wpadkę. Pobrali się, ale każde z małżonków żyje własnym życiem. Ich zachowanie ma negatywny wpływ na ich syna, Oskara. Dominik marzy o dużej rodzinie. Niestety jego żona nie jest zachwycona perspektywą zostania mamą. Gdy okazuje się, że jest w ciąży, ich małżeństwo zaczyna przeżywać spory kryzys. Lena i Michał nie chcą mieć dzieci. Uważają, że potomstwo nie jest im do szczęścia potrzebne. Ku ich rozpaczy, najbliższa rodzina naciska na nich by jak najszybciej zafundowali sobie bobasa. Nie potrafią zrozumieć, że małżeństwo ma całkiem inne priorytety. Dziecko to nie zabawka. Gdy przyjdzie na świat nie da złożyć się reklamacji kiedy nie będzie spełniać naszych wymagań. Rodzicielstwo to nie zabawa. Jeśli już ktoś zdecyduje się zostać rodzicem musi wziąć odpowiedzialność za istotę, którą powołał na świat. Jednak nie każdy nadaje się na rodzica… Nie każdy też chce być rodzicem. Czy jest to przejaw egoizmu? Nie. Po prostu nie czuje powołania do bycia rodzicem. Niestety nie każdy potrafi to zrozumieć. Niektórzy starają się naciskać pary na posiadanie potomstwa. Jednak czy to słuszne postępowanie? W moim przekonaniu nie przyniesie ono niczego dobrego. Przekonali się o tym niektórzy bohaterowie Świadomego wyboru… Kiedy przeczyta się tę książkę nie od raz przejdzie się do porządku dziennego. Śledząc losy poszczególnych bohaterów nas umysł pracuje na pełnych obrotach. Analizuje poszczególne sceny. Stara się zrozumieć motywy bohaterów, których obserwujemy a na podstawie własnych doświadczeń i światopoglądu próbuje zająć konkretne stanowisko. Przez to gdy tylko dotrzemy do ostatniego zdania w naszej głowie będzie panował chaos. Będziemy czuli, że musimy jeszcze raz wszystko dokładnie przeanalizować i poukładać w swojej głowie to z czymś się spotkaliśmy. Ja tak miałam. Od przeczytania tej książki minęło już kilka dni a ja wciąż analizuję postawy poszczególnych postaci. Jednak jedno wiem na pewno… Świadomy wybór to prawdziwa lekcja życia. Pozwoliła mi innymi oczami spojrzeć na problemy, z którymi borykali się bohaterowie i zrozumieć, że nie wszystko jest tak proste jakby się wydawało. Bez lukru, z całą brutalnością pokazała, że prawdziwe życie różni się od reklamy akcesoriów dla dzieci, w których rodzice zawsze tryskają radością. Rodzicielstwo to ciężki kawałek chleba. Wyprowadzenie małego człowieka ,,na ludzi’’ wcale nie jest takie proste i nie każdy marzy tego spróbować. Świadomy wybór to książka prawdziwa do bólu. W moim przekonaniu ważna i odważna. Opowiada o wielu dylematach i dramatach wielu par mieszkających zapewne na całym świecie. To opowieść o niezrozumieniu, ciągłej walce z oczekiwaniami bliskich oraz o konflikcie serca i rozumu. Świadomy wybór to głos wielu, który powinien zostać wysłuchany.

Ciągnęło mnie do tej powieści. Ogromnie. Znałam już styl Autorki i to jak potrafię przepaść w jej mocno życiowych historiach. Nie zawiodłam się i tym razem. „Świadomy wybór” to przepełniona autentycznymi emocjami historia czterech różnych związków, które łączy jedno – dzieci. Jedni je mają i sobie nie radzą, inni ich nie chcą, a jeszcze inni wytrwale się o nie starają… bez efektów. To historie do bólu prawdziwe, często łamiące serce i takie zwyczajnie ludzkie. W tle otrzymujemy rodzinne niesnaski, nieznośne teściowe pragnące do śmierci ingerować w życie swoich synów, jak również odwieczne pytania rodziny – „no kiedy to dziecko!?” Autorka poruszyła w tej książce odważny i zarazem potrzebny temat, jakim jest świadoma decyzja o nieposiadaniu dziecka. Jednocześnie zobrazowała z jakim odbiorem społecznym spotyka się taki „świadomy wybór” partnerów – naciski rodziny, wyśmiewanie się kolegów z pracy, którzy problemów upatrują w niepłodności. Podobnie sytuacja ma się z nieudanymi próbami zajścia w ciążę, kiedy pary marzące o dziecku za wszelką cenę próbują osiągnąć cel, jednocześnie upatrując w każdym zbliżeniu celów wyłącznie prokreacyjnych. Takie pary również piętnowane są przez otoczenie odwiecznym przypominaniem, że „zegar tyka”. Mimo mnogości bohaterów nie pogubiłam się w tej powieści, a każdy z wątków jednakowo mnie zaangażował. Całą sobą przeżywałam rodzinne dramaty, kłótnie i z bólem przyglądałam się temu, jak związki rozpadają się na moich oczach targane przez wzajemne niezrozumienie, rozczarowanie, zdrady, czy różnicę charakterów. Nie zabrakło łez wzruszenia, gdy pomyślałam, że to nie tylko literacka fikcja, a takie rodzinne tragedie rozgrywają się przecież w prawdziwym życiu. Pragnę zachęcić Was do sięgnięcia po tę wartościową książkę, ukazującą, że rodzicielstwo (a zarazem dzieciństwo) niestety nie zawsze wiąże się cudownymi chwilami pełnymi miłości. Nierzadko bliscy zamiast wspierać – dokładają zmartwień i potęgują problemy, a nasze życiowe decyzje i postawy warunkowane są często tym, co sami przeżyliśmy w dzieciństwie. Uwielbiam takie refleksyjne historie i zdecydowanie polecam. W mojej ocenie mocne 10/10.