Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja (okładka  miękka)

Nie sposób, się oderwać od każdej kolejnej części. Jeden dzień i zostaje w pamięci ten świat 😊 Aż chce się poszukać tego magicznego miejsca, pensjonatu. Sprawdzić, czy jest tam naprawdę tak pięknie. Ci ludzie, ksiądz 😏 Jest jednak coś, co mnie trochę razi w kolejnych rozdziałach, mianowicie te awanse, duże prowizje i te liczne prezenty dla każdego, kupno pensjonatu od tak... Mam wrażenie że książka była pierwotnie dłuższa, a ostatecznie skrócona o te "szybkie akcje". Nie pasuje do całości. I jeszcze ta Justyna, już mogłaby nie zgrywać pani z miasta, która kocha a jednak dusi się na wsi. Wpatrzona tylko w swoje,"ja tak nie chce" i choć na jedno ustępstwo pójść z ukochanym🧐

Polecam

Polecam

Są takie książki, które tylko z pozoru zaliczamy do kategorii "zwykłe obyczajówki", bowiem kryją w sobie magię i ciepło co sprawia, iż powieść zmienia się w niezwykłą lekturę. Tak właśnie działa na mnie seria Joanny Tekieli 'Pensjonat Leśna Ostoja' i z chwilą, gdy przeczytałam pierwszy tom, zagnieździł się we mnie magnes przyciągający do kolejnych części. Kolejny pobyt w Drzewiu rozpoczynamy zimą, w chwili gdy śnieg i mróz tworzą wyjątkową atmosferę. Jednak ludzie mają głupi zwyczaj, by zepsuć to co piękne i spokojne. Na ogrodzeniu pensjonatu prowadzonego przez Elżbietę i Piotra Milskich ktoś umieścił niezbyt przyjemne napisy i jak się okazało, nie był to jedyny przypadek niszczenia spokoju nowym właścicielom. Kolejne przykre wydarzenia skupiają się na Justynie, która kiedy tylko może, przyjeżdża do swojej oazy. Ale z czasem zdarzeń przybywa i ewidentnie widać, że nie są to przypadki. Chwilami robi się naprawdę niebezpiecznie! Kto za tym stoi? Dlaczego posuwa się do takich czynów? W spokojnym zakątku, wśród pagórków i lasów piękno krajobrazu oraz przyjaźń dokonują cudów a w sekrecie rodzi się miłość. Lekarstwem na ciszę okazuje się nowy członek rodziny a dobrze podjęte decyzje procentują rozwojem turystyki w regionie. Stara Kwietniowa wyrosła dla mnie na bohaterkę tego tomu a noszone przez nią wory intrygowały do końca - nie udało mi się domyślić, co w nich jest i w jakim celu starsza pani wciąż je dźwiga. Jej teksty rozkładają na łopatki a kiedy bierze do ręki wiatrówkę... Drżyjcie 'miastowe głuptoki'! Autorka odkryła przed nami przeszłość Leokadii a każda historia o mieszkańcach Drzewia sprawia, że Justyna (oraz ja jako czytelnik) czuje się bardziej związana z tym miejscem; zaś każdy mieszkaniec zajmuje specjalne miejsce w sercu. Tym większe zaskoczenie nastąpiło z chwilą, gdy w powieści pojawił się motyw zemsty, przepełniający człowieka do głębi i popychający go do walki, bez względu na straty. Joasia Tekieli po raz kolejny uwiodła mnie, zabierając w urokliwą krainę - przebywanie w niej cieszy mnie za każdym razem jak dzieciaka, któremu podarowano cukierka. Powieść doskonale pokazuje różnorodność i zmienność ludzkiej natury; wartościuje rzetelną pracę, dzięki której należą nam się awans, ale w pakiecie otrzymujemy też stres i zazdrosne spojrzenia innych; próbuje odpowiedzieć na pytanie czy w miłości powinniśmy kierować się schematami i normami a w życiu prawdą, uczciwością i sercem? Podsumowując - "Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja" to propagująca czytelnictwo historia o radościach i tragediach, stypach i weselach, związkach na odległość, w której nie brakuje ludzkich dramatów, ale też humoru (wątek z Bigiem). Przepełniona optymizmem, nadzieją i wsparciem opowieść, w której poczucie zagrożenia, strach i zemsta muszą ustąpić miejsca miłości, prawdziwej przyjaźni oraz murowi, jaki tworzy lokalna społeczność. Gorąco polecam Wam tę historię o szczęściu z żubrem w tle.

Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja to trzecia i niestety już ostatnia część opowiadająca historię Pensjonatu w Leśnej Ostoi, jego gości oraz osób, które w nim pracują. Osobiście bardzo czekałam na kolejny tom ponieważ dwa poprzednie od razu skradły moje czytelnicze serce:) Książka swoją historią wciąga i czaruje już od pierwszych stron. Co miesiąc pracownicy firmy Konsultrak, są wybierani przez prezesa i wysyłani do Pensjonatu Leśna Ostoja. Mają się oni zajmować się tam gośćmi, którzy właśnie odwiedzają Pensjonat i mieć pieczę nad sprawami organizacyjnymi dotyczącymi hoteliku. Pracownicy podchodzą bardzo rożnie do tego zdania, dla jednych jest to szansa i moment gdzie mogą złapać wytchnienie od miejskiego gwaru, inni uważają to zadanie za stratę czasu i traktują je jak największe zło. Jednak każdy z pracowników przeżyje tam przygodę, która zostanie mu do końca życia. Tym razem do Pensjonatu trafia Michasia, która jest stażystką w firmie, księgowa Bożena, bardzo niezadowolona z wyjazdu Karolina oraz Justyna, która już w Leśnej Ostoi pracowała. Każda z tych osób jest inna, do Pensjonatu jedzie z własnymi doświadczeniami i poglądami na świat oraz innym nastawieniem do pracy, którą ma wykonać. Książka jest podzielona na różne miesiące i każda z wyżej wymienionych postaci w innym momencie przekracza progi Leśnej Ostoi. Autorka rozwinęła również w tym tomie wątek miłosny, będziemy świadkiem narodzin uczucia pomiędzy bohaterami, pierwszych pocałunków i planów na budowanie wspólnej przyszłości. 📷 Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja jest idealną pozycją na wakacyjne, upalne dnie. Książka zawiera cudowne opisy krajobrazów, a wydarzenia, które mają miejsce w książce są naprawdę różnorodne i nie dają się łatwo oderwać od lektury. Zakończenie powieści jest przemyślane i bardzo przyjemne, w doskonały sposób wieńczy cały cykl. Polecam! Moja ocena: 8

Pensjonat Leśna Ostoja stworzony od początku do końca przez Justynę - główną bohaterkę jest tym rodzajem miejsca na ziemi, w którym chciało by się znaleźć zapewne wielu ludzi spragnionych ciszy i spokoju. Dziś Was rozczaruję. Nie jestem w stanie zrecenzować tej książki!! Dlaczego? To proste. Jest ona tak cudnie, prosto (nie prostacko!), lekko i z poczuciem humoru napisana, że wciągnie każdego kto tylko po nią sięgnie. Jednak nie myślcie, że opływa wyłącznie lukrem. Mieszkańcy Drzewia przeżywają też ciężkie chwile. Życie Justyny jest wszak poważnie zagrożone.... Nic więcej na temat treści nie napiszę. Mam tylko jedną radę dla Was - przeczytajcie całą trylogię, a gwarantuję że nie pożałujecie. Zakochacie się w Leśnej Ostoi. Autorka niesamowicie opisuje przyrodę otaczającą miejsce, które stało się nowym domem dla rodziny Milskich. Mieszkańcy, których poznacie staną się dla Was sąsiadami, których każdy chciałby mieć blisko siebie. Niesamowita postać Starej Kwietniowej, wspaniała trójka muszkieterów będąca prawdziwym oparciem dla mieszkańców pensjonatu. Człowiek czyta tę książkę i uśmiecha się sam do siebie. Bardzo się cieszę, że Joanna Tekieli stworzyła bohaterów, którzy są normalnymi, pełnymi ciepła i pozytywnych uczuć ludźmi. To postacie zawsze chętne do bezinteresownej pomocy oraz z uśmiechem na ustach. Opisując ich w taki sposób, czuję niemal jakbym rozmawiała z autorką o swoich przyjaciołach siedząc na przytulnym tarasie zbudowanym przez Jakuba Midasa. Magiczne uczucie... Więcej na blogu Zwykłej Matki

Kolejny rok w urokliwym pensjonacie. Jeśli jednak myślicie, że w Drzewiu jest tak sielsko anielsko to jesteście w błędzie. Ktoś źle życzy Justynie, a przebite opony w aucie to dopiero początek niebezpiecznych zdarzeń. . W każdej poprzedniej części serii autorka uraczyła czytelnika niewielkim wątkiem kryminalnym, ale tym razem jest naprawdę niebezpiecznie. Nie zrażajcie się jednak, to nadal powieść obyczajowa, choć niektórym zęby polecą 😉. Pięknie ukazana jest w niej solidarność małej społeczności. Mimo różnic i własnych poglądów w chwili zagrożenia ludność Drzewia potrafi się zjednoczyć dla wspólnego dobra, ale także dla dobra jednostki. Jest groźnie, ale i śmiesznie. Nie zabraknie również wątku romantycznego, w którym emocje i napięcie między kochankami wzrastają z każdym rozdziałem. W całej tej serii bardzo urzekło mnie również to, że autorka wplotła w fabułę wzmianki o książkach wielu polskich, ale także zagranicznych autorów. Styl jest lekki, a tych książek się nie czyta tylko przez nie płynie przeżywając z bohaterami ich życiowe zawirowania. . Nie ukrywam, że jestem fanką twórczości Asi Tekieli, ale patrząc obiektywnie to na pewno nie są to książki dla każdego. Nawet nie wszystkim wielbicielom powieści obyczajowych przypadną do gustu. Świat w nich ukazany jest bardzo wyidealizowany, a niektóre kwestie dość cukierkowe i mało prawdopodobne, ale to jest właśnie urok tej serii. Albo się ją polubi albo nie. Poza tym miło przenieść się do takiego malowniczego miejsca, małego pensjonatu gdzieś na uboczu, choćby tylko na kartach powieści. Powtórzę się kolejny raz, przy tych książkach można się niesamowicie zrelaksować i oderwać od codziennych problemów. Ze swojej strony bardzo polecam!

"Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja" to zakończenie cyku opowieści o losach Justyny.

Świetne zakończenie całej serii, bardzo mi się podobało! Polecam!