Small Vessel (CD)

Na swoim drugim albumie dla Anticon, bristolski kolażysta rockowy SJ Esau, czyli Sam Wisternoff, zacieśnia swoje figlarne, gatunkowe kompozycje, nawet jeśli wprowadza do zespołu współpracowników, którzy wzmacniają jego indywidualną wizję. Podczas gdy "Wrong Faced Cat Feed Collapse" z 2006 roku sprytnie grało na swoich kontrastach, "Small Vessel" łączy swoje różnorodne nastroje i style w energiczną, śmiałą i spójną całość, tworząc album zarówno całkowicie postmodernistyczny, jak i osobliwie epicki pomimo swoich skromnych środków.

Z serii tików i wszystkich wierteł wokalnych posiekanych na rytmiczne kawałki, rodzi się "Frustrating". Pierwsza piosenka na płycie szybko przekształca się w fale orkiestrowego popu przy użyciu jedynie gitar i perkusji, a Sam snuje humorystyczne obrazy o obsesyjnym zachowaniu w swoim lilipucie (refren triumfalnie obiecuje dzwonić "dzwonkiem Pawłowa, aż pies się odwodni"). Tym razem wszystko jest większe i jaśniejsze, nawet 18-sekundowy utwór tytułowy brzmi chóralnie, gdy zderza się z podskakującymi, pastoralnymi dźwiękami "Bastard Eyes", wypełnionego gramofonami i altówkami. "I Threw A Wobbly" wrzuca do miksera Wisternoffa dzwony, trąbkę, gitarę solową i to, co brzmi jak bezcielesny szczek Cee-Lo Greena, i jakoś to wszystko wychodzi gładkie i prawie taneczne. Następnie "Under Certain Things" to ciepły, powolny podkład statyczny i akustyczny, w którym Sam i Charlotte Nichols (która gra tu również na wiolonczeli, a także w najnowszym albumie Portishead) śpiewają o tym, co może być robakami ukrytymi pod cegłami, ale co wydaje się być jakimś ulotnym aspektem ludzkiej kondycji. A w "Bubblehead" Sam wyśpiewuje problemy klaustrofobicznego zamknięcia na tle falującego, wypełnionego samplami folku.

Small Vessel jest pełen piosenek, które są całkowicie ładne, nie stroniąc od swojego odmiennego pochodzenia i tekstów, które są duże, nawet jeśli skupiają się na ziemskich szczegółach. Muzyczne osiągnięcie w mniej niż dwie minuty, "Ruddy Spark" zaczyna się kolażem, przebija się w przypominający Fog, hard jazzowy rock, a zamyka się w blasku surf-punku, podczas gdy "Depth Perception Lack" buduje miniaturową górę z bitu maszyny do pisania, napędzających gitar, niespodziewanego chóru złowieszczych głosów w stylu Mt. Eerie i barowego pianina. I chociaż "Human Annoyed", który gra jak bardziej słoneczna strona B Aidana Moffata, nigdy nie określa źródła swojego wewnętrznego gniewu, a "Slate" rzuca komediowe żarty w bezimiennego sprawcę, to mądre spojrzenie SJ jest relatywne, a nawet zachęcające.

Po końcowym interludium bezsłownych, surowych kolaży dźwiękowych, zamykający "What Happen'd" rozpoczyna się powolnym strumieniem. Gdy piosenka rozwija się w niespieszny pop, Sam śpiewa: "Myślałem, że to jakiś plan, myślałem i myślałem, że to jakiś projekt, który miałem, ale zapomniałem, zapomniałem". Nie brzmi w nim ani tęsknie, ani zmartwiony, a nie powinien. To jest właśnie to, co SJ Esau robi najlepiej: przeczesywanie dźwięków, nastrojów i impulsów, oddzielanie, sortowanie i gromadzenie, aż do momentu, gdy na jego plecach pojawi się w pełni ukształtowana i zakręcona kompozycja. W ten sposób Small Vessel stoi na własnych nogach, podczas gdy Sam Wisternoff niesie go w stronę zabłoconego zachodu słońca.

Tracklista

1. - (00:06)
2. Frustrating (02:47)
3. Small Vessel (00:18)
4. Bastard Eyes (03:44)
5. I Threw A Wobbly (03:05)
6. Under Certain Things (04:35)
7. Bubblehead (02:28)
8. - (00:06)
9. Ruddy Spark (01:53)
10. The Small Percent (03:39)
11. Slate (01:26)
12. Depth Perception Lack (03:16)
13. Human, Annoyed (01:40)
14. - (01:01)
15. What Happen'd (04:14)