Słona wanilia. Tom 1 (ebook)

Bardzo fajna książka, wciąga od samego początku. Z pozoru wydaje się, że to pozycja skierowana do młodzieży ale szczerze polecam ją również starszym czytelnikom. Idealnie sprawdzi się na urlopie, w komunikacji w drodze do pracy/szkoły czy w długie zimowe wieczory.

Tomek postanowił zrobić sobie jaja w trakcie testu psychologicznego w szkole, a nauczycielka za karę kazała mu pomagać w organizacji imprezy z okazji walentynek. Jego zaangażowanie, choć niechętne, zrobiło na tyle duże wraże na organizatorkach, że na stałe trafił do Szkolnego Klubu Pomocników. Fabularnie Słona wanilia jest dość prostą powieścią o grupie nastolatków, którzy poza zwyczajną nauką w szkole zajmują się czymś więcej – pracują, udzielają się w szkolnym Klubie i z nim organizują imprezy szkolne oraz charytatywne. Każdy z nich ma swoje marzenia i plany na przyszłość. W przypadku niektórych są one bardzo skonkretyzowane, w przypadku innych mniej. To wszystko wiąże z koniecznością wychodzenia przez bohaterów poza ich strefę komfortu, lepszego poznania siebie i zmierzenia się z poważnymi, „dorosłymi” problemami, ale dla równowagi niejednokrotnie powoduje także pojawienie się także dość zabawnych sytuacji. Dzięki temu książka jest nie tylko interesująca, ale pozwala także dobrze poznać postaci, a co za tym idzie przywiązać się do nich, a czasem także utożsamić. Bohaterowie w większości przypadków są bardzo sympatyczni, ale mają także swoje za uszami – wyraźnie widać ich wady, czasem zachowują się wobec siebie nie w porządku, widząc to lub nie. Dzięki temu postaci są pełnowymiarowe i bardzo ludzkie. W Słonej wanilii pojawia się motyw strachu, który staje się już dość typowy dla twórczości Artura Tojzy. W tym przypadku dotyczy lęku przed bliskością i uczuciami. Nie odnosi się to tylko relacji romantycznych, bo choć właśnie taka stała przyczynkiem powstania pewnej traumy w przypadku Tomka, a później niejednokrotnie staje się problematyczna, to chodzi tu o ogół relacji międzyludzkich – przyjaźni, stosunków koleżeńskich, prostego utrzymywania znajomości. W powieści znakomicie wybrzmiewa jak katastrofalnie jedno wydarzenie z przeszłości i brak wsparcia w bliskich może wpłynąć na psychikę człowieka i jego dalsze życie. Nie jest to jednak refleksja pozbawiona nadziei, bowiem zarówno Tomek w miarę rozwoju powieści się zmienia, jak i inna postać, której dotyczy problem. Całkiem interesująco motyw wypada także za sprawą jego poprowadzenia – rozwija się stopniowo, co jakiś czas dowiadujemy się czegoś więcej o przeszłości Tomka, ale nadal sporo pozostaje w domyśle. Z motywem strachu powiązana jest także kwestia zachwianego poczucia własnej wartości. Nie jest tak wyraźna i kluczowa, jak w przypadku baśni O Małej Hydrze, która nauczyła się latać, ale wyraźnie wybrzmiewa w przypadku większości postaci. Przede wszystkim w przypadku Tomka, który uważa, że nie ma nic ciekawego do zaoferowania innym, ale także pani Iwony, w kolejnych związkach szukającej zapełnienia pustki i mającej poczucie, że brak męża jest swego rodzaju świadectwem, że coś z nią nie tak. Tojza powraca tu również do oceniania po pozorach, dotąd najbardziej wybrzmiewającego w baśni O Mantykorze, która szukała domu. Tym razem jednak widzimy sytuację głównie z drugiej strony – to zwykle bohaterowie są oceniani a nie oceniają i mierzą się z bardzo stereotypowym podejściem, nawet jeśli robą wszystko, by takiemu postrzeganiu zaprzeczyć. Doskonale widać to szczególnie w przypadku Amandy – pięknej modelki, która w związku z urodą i zawodem miewa problemy i słucha bezmyślnych komentarzy, ale także Anny, która tak bardzo uwierzyła w postrzeganie samej siebie przez otoczenie i rodziców, że dopiero musi odkryć część własnej osobowości. W tej części najważniejszy jest jednak Tomek, który jest postrzegany stereotypowo, ale także podchodzi w taki sposób do relacji oraz ludzi, z góry zakładając pewne zachowania i ich konsekwencje. Mimo to w powieści pojawia się sporo nawołań do wyrozumiałości wobec bohaterów i próby wyjścia poza schemat – dostrzeżenia człowieka i postarania się o to, by go zrozumieć, a nie szufladkować. To wszystko sprawia, że Słona wanilia może stać się ważną powieścią dla młodzieży, pokazującą zarówno jej problemy, jak i nadzieje. Jednakże uniwersalność i ponadpokoleniowość poruszanej problematyki sprawia, że może być interesująca także dla starszych i już dorosłych czytelników, którzy znajdą tu wiele okazji do utożsamienia się z bohaterami, ale także będą się całkiem nieźle bawić obserwując losy bohaterów i to w jak zabawne sytuacje czasem są wplątywani.

RECENZJA  „SŁONA WANILIA”    (tom 1) AUTOR: Artur Tojza  „Matka często wspominała mi, że prawdziwe życie ma smak słonej wanilii. Chcemy, aby wszystko przyszło łatwo, bezproblemowo oraz wygodnie, bo przecież tak pokazują to reklamy. Każdy może wszystko, każdy może być każdym i nie ma barier. Tymczasem one istnieją, a my uczymy się je pokonywać. Jedne przekraczamy łatwiej, inne okazują się większym wyzwaniem”. „Słona Wanilia” to pierwszy tom z cyklu Słona Wanilia. Książka, która wciąga już od pierwszych stron i jestem zaskoczona tak świetną, przenikliwą, historią, przy której świetnie się bawiłam. Książka zawiera sporo trudnych tematów, związanych z dorastaniem, samoakceptacją, ideami, miłością, radzeniem sobie z przeciwnościami losu, odkrywaniu i pokonywaniu własnych barier, strach przed bliskością, uczuciami, strach  przed przeszłością i innym człowiekiem. Autor przede wszystkim pokazuje, relacje pomiędzy bohaterami i zawierane przyjaźnie. Autor pokazuje, jak bohaterzy wychodzą ze swojej strefy komfortu. Przepełniona emocjami, uczuciami, ironią, sarkazmem,  dużą dawką humoru, ciętym językiem i świetnymi dialogami.  Książka, mimo że skierowana jest do młodych ludzi, ja  jako dorosły czytelnik idealnie odnalazłam się w tej historii.  Przypomniałam sobie o mojej ulubionej bajce z młodych lat Czarodziejce z księżyca, którą autor ciekawie właśnie wplótł do tej opowieści. Ja namiętnie oglądałam i zbierałam  komiksy z Czarodziejką z księżyca. Autor ma niesamowicie lekki styl, który wciąga, a książka czyta się zaskakująco szybko.  „Nie wiedział, jak boleśnie zaowocuje ono w przyszłości. Jednak każde uczucie, nawet jeśli z początku słodkie, musi mieć w sobie odrobinę soli. A im szybciej to nastąpi, tym lepiej dla obu stron”. Bohaterowie genialnie wykreowani, ciekawi, nieszablonowi, różnorodni, niezwykle realni i bardzo dojrzali, jak na swój wiek. Każdy z nich ma swoje marzenia pasje i dąży do wybranego przez siebie celu, ale również skrywają trudne chwile i przeżycia, które ich ukształtowały.  Bardzo ich polubiłam zresztą, ich nie da się nie pokochać.  Tomek wywarł na mnie duże wrażenie, naprawdę wyjątkowy chłopak, który ma mnóstwo talentów. Wiecie, może przesadnie słodzę, ale mnie naprawdę urzekła i podobała się ta historia i czekam na kolejną część.  „– Nic, co ma faktyczną wartość, nie przychodzi łatwo. Zwłaszcza w przypadku takich osób jak my. – Czasem mam wrażenie, że łatwiej być przeciętnym. Nie wyróżniać się z tłumu i po prostu robić swoje”. Tomek jest nerdem, outsiderem, trzymający się na uboczu, zamknięty w swoim świecie komiksów i anime, które dają mu poczucie bezpieczeństwa.  Nienawidzi walentynek, i mam ku temu bardzo, ale to bardzo poważną serię powodów. Jednym z nich jest to, że właśnie urodził się tego dnia. Na testach psychologicznych  za bardzo się na nich wydurnił i za karę musi bardziej się socjalizować z rówieśnikami i  trafia do pomocy przy organizacji szkolnej imprezy walentynkowej, którą kierują dwie dziewczyny Amanda i Anna. I od tej pory wszystko się zmienia w życiu chłopaka.  -Czy Tomek odnajdzie się wśród dziewczyn? -Która z dziewczyn zajdzie mu za skórę?  -Czy Tomek wyjdzie ze swojej strefy komfortu? -Czy Amanda i Anna są poza zasięgiem Tomka? Polecam ❤️❤️.

Czasem jedna chwila może zmienić wszystko. Często jedna osoba może odmienić naszą rzeczywistość na zawsze. Czasem miłość może być inna, ma smak słonej wanilii... Ciekawa historia. Z jednej strony jest to typowa powieść dla nastolatków, gdzie bohaterowie zostają umieszczeni w zwykłej, szarej, szkolnej codzienności tak charakterystycznej dla wieku nastoletniego, a z drugiej to opowieść o burzliwym odkrywaniu konkretnych aspektów życia i swojego istnienia. Główny bohater ma dwie twarze, odznacza się dużą tajemniczością. Z jednej to osoba, która jest skłonna do pomocy, a z kolejnej to wredny buc, który zatopiony we własnej przeszłości rani ludzi, których spotyka na swojej drodze. Widzi, ale nie potrafi zobaczyć. Na podstawie jego historii możemy wyciągnąć parę wniosków, które mogą odmienić nasze życie. Jeden z nich dotyczy przeszłości. Nierozwiązane sytuacje lubią się mścić. Nie możemy rozpamiętywać tego co było, ponieważ w ten sposób cały czas biczujemy samych siebie. Trzeba żyć tym co jest teraz. Główne bohaterki są jak ogień i woda. Każda z nich pochodzi z innego świata. Rządzi się on swoimi prawami. Mają odmienne charaktery i predyspozycje. Jedno w ich jest wspólne, oprócz głębokiej przyjaźni rzecz jasna. Jest to chęć bycia kochaną, zauważoną tak naprawdę i docenioną. Przyczepię się do języka. Do narracji czasami wplata się wyrażenia kolonialne, które gryzą się całkowitym wydźwiękiem sytuacyjnym. Jednak nie zaburzają one całkowitego odbioru historii. Akcja odznacza się lekkimi skokami emocji, z zasady jest to powieść spokojna. Jej największy dynamizm toczy się na drugim tle, tym związanym z znaczeniami, wnioskami. Powieść jest prawdziwa w swoim wydźwięku i emocjach. Parę sytuacji wywołuje uśmiech na twarzy czytelnika. Wypowiedzi Tomka nawiązują do nastoletniego życia naszego autora. Autor w odpowiednich momentach zachował delikatność, jednak czasem w stylu wychodzi ta męskość. Pokazuje ona, że każdy mężczyzna ma w sobie tą subtelną stronę. Zaciekawiła mnie ta historia. Początkowo miałam mieszane uczucia, ale potem chodziłam z bohaterami na lekcje Pani Iwony czy pomagałam w Klubie.

Chciałabym podzielić się z wami recenzją książki „Słona wanilia”, którą miałam okazję przeczytać dzięki autorowi Artur Tojzy. Myślałam że skoro ta książka jest dla młodzieży, będzie ciężko ją czytać osobie już dorosłej. Niestety jest ona dla czytelników w różnym wielu, nie ma znaczenia ile mamy lat. Już po pierwszych rozdziałach bardzo mnie zaciekawiła książka, trudno mi było od niej się oderwać, musiałam doczytać następny rozdział, następny… Głównym bohaterem jest Tomek, chłopak siedemnastoletni, który niczym specjalnie nie wyróżnia się w szkole, jest spokojny, zamknięty w sobie, nienawidzący walentynek. To święto dla innych wyczekiwane, dla Tomka jest utrapieniem. Przez swój wybryk poznaje dwie dziewczyny : Amandę i Annę, które prowadzą Klub Pomocników, mając za zadanie zorganizowania imprezy walentynkowej. Niestety Tomek zostaję do nich wysłany na pomoc za karę, co jest dla niego straszne. Amanda to dziewczyna, która udziela się w modelingu, bardzo to lubi, choć sama mówi ze nie jest to łatwe zajęcie i bezstresowe. Wymaga to od niej dużo wyrzeczeń, które musi zaakceptować, aby tym się zajmować. Ania to spokojna dziewczyna, będąca w cieniu Amandy, również bardzo atrakcyjna, dobrze ucząca się i startująca w konkursach matematycznych. Tomek jak każdy młody człowiek ma swój wytyczony cel w życiu, chce zostać weterynarzem ,jak jego wujek i też codziennie pomaga mu w lecznicy, aby się przyuczyć. Pomimo ,że na początku jest w szkole niezauważany, poprzez znajomość z dziewczynami każdy zaczyna go szanować, staje się jednym z najbardziej lubianych uczniów w szkole. Jak on tego dokonał? Myślę, że powinniście sami się o tym przekonać czytając książkę. Jak zaczniecie, trudno jest od niej się oderwać. Dzięki autorowi poznajemy dwa światy: świat żeński i męski, jakie problemy borykają ludzi młodych, przed jakimi wyborami muszą stanąć i czy wybór drogi życiowej jest dla nich trudny? Tego dowiecie się z książki, z czystym sercem zachęcam do przeczytania, ja czekam z niecierpliwością na II tom.

"Słona wanilia" to książka opowiadająca o życiu nastolatków. Mogłoby się wydawać, że jest to śmieszniutka i głupiutka historyjka, ale nic bardziej mylnego. Jest to książka poruszająca wiele problemów życia codziennego. Opowiada ona między innymi o zbyt wczesnym dojrzewaniu nastolatków przez albo zaniedbanie albo nadmierne zainteresowanie rodziców. Opowiada ona o tym, że nie warto oceniać z góry, bo rzadko coś jest takie jakie się wydaje na pierwszy rzut oka. Nie oceniajmy kogoś kogo historii nie znamy. Od pierwszych stron książka wywołała mój śmiech, co się rzadko zdarza. Przywołała w mojej głowie wspomnienia ze szkolnych lat oraz ścisnęła serce chwilami kiedy utożsamiałam się z bohaterami. To jest druga książka od @Artur , która tak bardzo mnie zaskoczyła jak i pierwsza.

No i co… Gdyby ktoś mi powiedział, że zacznę rok młodzieżową obyczajówką w dodatku polską, to pewnie popukałabym się w czoło. Nie jestem fanką polskich pozycji, chociaż ostatnio zaczytałam się w niezwykle przejmującej książce dla dzieci i nawet zakupiłam trzeci tom, jednak ogólnie uważam współczesne polskie publikacje za stanowczo mało głębokie. Pan Artur Tojza „wpadł” w moje ręce, przyznam zachwycając mnie książką Farreter myślę, że była to jedna z lepszych pozycji, jakie czytałam, więc tym bardziej skusiłam się na kolejną, a mianowicie na Słoną Wanilię. Trochę sama siebie wprowadziłam w błąd, zakładając z góry, że jest to powieść dla dorosłych, docelowo był tak reklamowana, ale po zapoznaniu się z tekstem uważam, że to niezwykle dobra młodzieżówka. Z książek opowiadających o dojrzewaniu, relacjach damsko męskich w świecie licealistów, wszelkiego rodzaju problemach, oraz dodatkowo sprawach rodzinnych, jak do tej pory niemal wszystko porównywałam do pozycji Trzynaście powodów. Ciężko było mi znaleźć coś poziomowo podobnego, zwłaszcza w naszej rodzimej literaturze, ale aż nie wierzę, że to napiszę Pan Tojza niemal dogonił Jaya Ashera, choć z lekkim przymrużeniem oka. Być może wynika, to z dość szerokiego spektrum tematycznego, w jakim porusza się Autor, tworząc swoje publikacje. Mimo to Słona Wanilia jestserio dobrym zastępstwem, jeśli ktoś nie zna twórczości Pana Ashera. Przeczytałam oba tomy. Ciągle żałuję, że nie znalazły one swojego wydania w formie papierowej, nie znoszę ebooków. Warto było jednak poświęcić im czas. Wiecie, ta książka należy do jakiegoś uniwersum, ale nie pytajcie mnie, do jakiego bo mimo tego, że Autor mi to tłumaczył, ja całkowicie się w tym zgubiłam. Nie wynika, to z ignorancji, a z tego, że dla mnie publikacja ma być dobra i ma mieć wciągającą fabułę, jeśli tak jest, to nie za bardzo interesuje mnie, do jakiej serii należy. Słodko-słona historia o licealistach, którzy z jednej strony mierzą się z nastoletnimi problemami, a z drugiej – muszą przedwcześnie dorosnąć, ponieważ najbliżsi, którzy powinni być dla nich opoką, zawodzą. Tomek jest wycofanym nerdem, siedzącym z nosem w komiksach oraz anime. Jego największą bolączką jest fakt, że urodził się w walentynki, których szczerze nie cierpi z wielu powodów. Pewnego razu niespodziewanie trafia do pomocy przy organizacji szkolnej imprezy walentynkowej, którą kierują dwie topowe uczennice - Amanda oraz Anna. Przyjaciółki wiodą z pozoru idealne życie i są niedoścignionym wzorem dla innych. Jednak nic nie jest tym, czym się wydaje na pierwszy rzut oka. To opis powieści, jaki znajdziecie w Internecie, Ja dodałabym jeszcze, że bije na głowę serię Pretty Little Liars, Pani Shepard oraz Plotkarę Cecily von Ziegesar. Mam, jednak kilka uwag, najważniejsza z nich to niedosyt, uważam, że powieść można by rozbudować na kilka tomów (nie wiem, czy istnieje taki zamysł) z uwagi na to, że temat posiada wielki potencjał. Trochę zabrakło mi dramatyzmu, mimo że psychologia postaci jest bardzo mocno rozbudowana. Ostatnie, to za prosty język, ogólnie do języka nawet bym nic nie miała pod warunkiem, że publikacja faktycznie byłaby oznaczona, jako powieść dla młodzieży, dla dorosłego czytelnika za dużo moim zdaniem uproszczeń i kolokwializmów. Zastanawiałam się nad ekranizacją tej książki. Czy te dwa tomy można np. rozbić na kilka sezonów serialu? Myślę, że tak z uwagi na to, że dziś filmy i seriale młodzieżowe mają dość duże wzięcie, weźmy choćby serię Heartstopper, która jeśli chodzi o wydanie książkowe, to naprawdę lipa, z tych dwóch tomów Pana Tojzy można zrobić świetną ekranizację. Pisarz, jest moim odkryciem zwłaszcza jeśli chodzi o zakres tematyczny książek, jakie tworzy. Osobiście już nie mogę doczekać się ukazania, Jego powieści w duchu z tego co słyszałam, rewelacyjnych retellingów znanych baśni dla dzieci. Będę płakała nad tymi wydaniami w formie ebooka, ale i tak przeczytam😊 licząc na cud wydania papierowego. Na temat Słonej Wanilii miałam jeszcze jedno spostrzeżenie, mianowicie tytuł kojarzy się raczej z erotykiem lub romansem niż z książką dla młodzieży w duchu licealnym… Dość ciekawy zabieg. Dodatkowo jest to powieść bardzo mocno współczesna, co tylko dodaje jej plusów. Łapiąc się za głowę i sama, w to nie wierząc polecam Wam Pana Tojzę i jego młodzieżową twórczość. Przekonał nieprzekonaną do polskich powieści dla młodego czytelnika, choć założenie tej pozycji było inne. zaczytanizkawa.blogspot.com

W ksiażce tej poznajemy grupę licealistów, których losy splatają się na różnych etapach ich życia . Na pierwszym planie jest Tomek, młody mężczyzna, który przez jeden wygłup zostaje zmuszony do współpracy z Amandą i Anną w przygotowaniach do imprezy Walentynkowej . Jak już wiadomo Tomek szczerze nienawidzi tego dnia. Mimo wszystko chłopak wywiązuje się ze swojego zadania najlepiej jak potrafi. Czym zdobywa szacunek i zainteresowanie dziewczyn, które w szkole uchodzą za najbardziej lubiane i atrakcyjne uczennice. Przejdźmy zatem do dziewczyn. Amanda (Ami) to piękna młoda kobieta , która poza organizowaniem szkolnych imprez od najmłodszych lat para się modelingiem. Można by pomyśleć że to praca marzeń, bo czyż nie każda dziewczyna chciała by być na jej miejscu? Niestety tak się składa że życie modelek wcale nie jest takie proste jak nam się wydaje. To ciężka praca okupiona często niskim poczuciem swojej wartości i nieustannym mierzeniem się z pożądliwymi spojrzeniami płci przeciwnej. Co wcale nie jest niczym przyjemnym. Drugą dziewczyną , którą poznajemy jest Anna, cicha, spokoja, równie atrakcyjna i inteligentna kobieta, która reprezentuję szkołę na konkursach matematycznych i razem z Amandą kieruje Klubem Pomocników do którego właśnie został zmuszony dołączyć Tomek. Dziewczyny pomimo różnic jakie ich dzielą są najlepszymi przyjaciółkami, które obrały sobie za cel zburzyć wysoki mur, którym otoczył się młody mężczyzna. Mimo to Tomek nie ma zamiaru poddać się w dążeniu do celu jakim jest spokojna egzystencja w swoim świecie bez problemów i tym bardziej miłości, która potrafi tylko ranić. Jego priorytetem jest skończyć szkołę, pójść na studia weterynaryjne i znając swoje miejsce w hierarchii nie poddać się urokowi dziewczyn, mając świadomość że związek z jedną z nich kosztować go może tylko rozczarowaniem i złamanym sercem. Jak zatem potoczą się losy bohaterów? Czy Tomek da sobie szanse na szczęście i przełamie swój strach przed obdarzeniem kogoś uczuciami? A może jednak zostanie w swojej strefie komfortu i raniąc innych nie pozwoli nikomu się do siebie zbliżyć? Tego musicie dowiedzieć się sami. Co podobało mi się w tej książce najbardziej? To na pewno to że porusza trudne tematy, jakimi są trauma, brak poczucia swojej wartości, szufladkowanie ludzi za to jak wyglądają a nie to kim są tak naprawdę, ale również za to że pokazuje nam co to jest przyjaźni, oddanie i poświęcenie, na które inni nigdy by się nie zdecydowali. Pokazuje nam również jak rodzina swoim zachowaniem potrafi ukształtować nasz pogląd na świat i innych ludzi nie tak jak powinno to wyglądać. Mówiąc dosadniej nie widzi się swoich zachowań dopóki nie jest już za późno na ich zmianę krzywdząc przy tym najbliższych. Jak już ktoś miał okazję poznać inne książki tego autora to wie że lubi on mieszać style i inspiruje się mangami i anime. Tak jest i tutaj. A kiedy okazuje się że jedną z nich jest " Czarodziejka z Księżyca", którą uwielbiam to tylko potęguje mój odbiór jej na plus. Podsumowując, książka ta jest bardzo poruszająca, czyta się ją szybko i lekko. Styl pisania autora pozwala nam wejść w tą historię i się w niej zatracić. Samo to że rzadko spotyka się taki gatunek literacki pisany przez mężczyznę. Pokazując nam tą historię z całkiem innej perpektywy co jest absolutnie na plus. Ale żeby nie było za słodko 😁 mam kilka uwag. Po pierwsze zachowanie Tomka pomimo tego że rozumiem jego tok myślenia to jego iście w zaparte czasami jest nazbyt irracjonalne, jego chęć bycia górą i trzymanie się swoich zasad było czasami męczące. Miałam nie raz ochotę nim potrząsnąć żeby się ocknął. Ale to tylko niuanse dzięki którym ta książka wydaje się bardziej prawdziwa i daje do myślenia. Polubiłam również drugoplanowych bohaterów, którzy mają swoje historię do opowiedzenia i są równie wartościowe i niczym nie odbiegają od tych które wychodzą na pierwszy plan. Tak więc mam nadzieję że zainteresowałam was swoją opinią na temat tej książki i sięgnięcie po tę pozycję. Bo naprawdę warto się w niej zatracić.

Dla mnie Słona wanilia to świetna powieść dla nastolatków, młodych dorosłych, którzy wkraczają dorosłe życie. Tych uczących się do matury, ale również tych wypatrujących z zapartym tchem studiów i pewnej dozy samodzielności. Jest to bardzo mądra i dobrze przemyślana przez autora historia, bohaterowie również są charakterni i zdecydowanie nie można się z nimi nudzić. Wręcz chwilami od książki bardzo trudno się oderwać, czytałam nocami, bo miałam wtedy najwięcej czasu. I choć kleiły mi się oczy, to tak bardzo chciałam wiedzieć, co będzie dalej. Więc to bardzo dobry znak, że można napisać powieść dla nastolatków, tak, że wciągnie bez reszty. Powieść porusza wiele ważnych kwestii, w tym temat zakochania, rozwijających się uczuć, czasem dość skrajnych, ale również tego, że można się czuć wśród nich bardzo zagubionym. Czasem nie umiejąc ich okazać, bądź też dopuścić do siebie. Autor przez bohaterów ukazuje też dwa oblicza relacji, kobiecy punkt widzenia i męski. Dwa światy, choć z pozoru wydają się łatwe do okiełznania, wcale takie nie są. Relacje damsko-męskie, cóż bywają trudne, nawet bardzo. Autor sięga również po temat wyborów, który młodym, dorastającym ludziom, jest bliski, ponieważ przed nimi stoją samodzielne wybory mówiące o ich przyszłości. Dla mnie osobiście to była też niesamowita lektura, ponieważ przypomniała mi czasy mojego gimnazjum. I mimo iż byłam trochę, jak Tomek. Szarą myszką będącą z boku klasy, to angażowałam się jednak, w to, co działo się wokół. Historia z Słonej wanilii sprawiła, że mogłam z perspektywy spojrzeć na siebie samą i na wydarzenia z tamtych lat. I na pierwszą miłość, którą zrozumiałam zbyt późno. Żałuję, ale zmienić nic nie mogę... Poczułam na chwilę smak początku lat 2000, a raczej ich pierwszego dziesięciolecia, gdzie media społecznościowe, opinie, hejt itp. nie miały takiego wpływu na ludzi jak teraz, świat kręcił się wśród młodych też poza telefonami. To były dodatki do tego, co było wokół nas. I autor przypomniał mi swoją książka też moje lektury, gdy byłam młodsza od bohaterów, Pamiętnik nastolatki i Kroplówkę z marzeniami, to klimat tamtych lat. Za co autorowi dziękuję, jak również za to, że szarym myszkom jak ja daje trochę nadziei na to, że znajdą miłość swojego życia. Nawet jeśli jedna z tych połówek nie cierpi walentynek.

“Słona wanilia” autorstwa Artura Tojzy to pierwszy tom perypetii trojga nastolatków, Tomka 🧸 Amandy, zwanej też Ami 👗 i Anny 📚. 🧸 Tomek to typowy nerd, który uwielbia czytać mangi. Charakteryzuje go również fakt, że jego urodziny wypadają w dzień, którego szczerze nienawidzi powszechnie zwany dniem zakochanych, czyli 14 lutego. 👗 Amanda, dla przyjaciół Ami to jedna z najpopularniejszych dziewcząt w szkole, która dorabia jako modelka, aby wesprzeć domowy budżet. 📚 Anna to prymuska i druga najpopularniejsza uczennica liceum oraz najlepsza przyjaciółka Amandy. Co łączy tych troje nastolatków? 🤔 📚👗 Anna i Amanda pracują w Komitecie Pomocników, zajmujących się organizacją różnego typu imprez szkolnych. Do klubu początkowo za karę dołącza również Tomek. Pomimo że chłopak nie jest tym zachwycony, udziela się i pomaga jak może. 📚👗🧸 Pierwszym wspólnym przedsięwzięciem jest organizacja szkolnych walentynek. Wszystko byłoby dobrze, gdyby zamówienie pluszowych misi dotarło na czas. W tej sytuacji na ratunek przychodzi jednak Tomek, który ma kolekcję niechcianych pluszaków, które otrzymywał od dziecka w ramach tradycji na urodziny. 📚👗🧸 Pomimo początkowej niechęci pomiędzy nastolatkami nawiązuje się nić porozumienia i nie tylko. Czy serce, któregoś z nich zabije szybciej? Akcja powieści “Słona wanilia” rozgrywa się powoli, pomimo wielu wydarzeń następujących po sobie, w zdawałoby się dosyć krótkim czasie. Na pierwszy plan wyciągane są relacje pomiędzy nastolatkami. Książkę czytało mi się przyjemnie, chociaż kilka aspektów wzbudziło moje wątpliwości. W pewnym momencie autor zbyt dosłownie chce przekazać uczucia poszczególnych bohaterów, nazywając je wprost, zamiast pozwolić czytelnikowi samemu je odkryć. Powieść, jak najbardziej ma potencjał, w miarę zagłębiania się w lekturę, czytało się coraz przyjemniej. Zakończenie niestety mnie rozczarowało. Jednak liczę, że kolejne tomy mi to wynagrodzą! 🤗 A za wstawki z Tołdim 💕 Przeczytajcie, a dowiecie się, o czym mówię 🤗 Lubicie walentynki? 🤗💕