Rzeźnia numer pięć (okładka  miękka, wyd. 01.1994)

Wspomnienia amerykańskiego pisarza z okresu II wojny światowej stały się podstawą do stworzenia jednej z najbardziej znanych na świecie powieści pacyfistycznej. „Rzeźnia numer pięć” do dziś wywołuje emocje wśród czytelników i prowokuje do zadawania trudnych pytań: co tak bardzo pociąga ludzi w prowadzeniu wojen, dlaczego prędzej czy później zmuszane do brania w nich udziału są dzieci i jak to się przekłada na życie przyszłych pokoleń?. Kurt Vonnegut przez lata planował napisać historię opartą o jego wspomnienia z czasów, gdy znajdował się w niemieckiej niewoli i był świadkiem zniszczenia przez brytyjskie lotnictwo Drezna. Stała się ona jego pierwszą książką, dzięki której udało mu się rozliczyć z piekłem, jakiego doświadczył w czasie II wojny światowej. W rzeczywistości, aby podjąć się tego zadania potrzebował doświadczenia, dlatego wcześniej opublikował cztery powieści, oraz znacznie więcej czasu, chcąc przelać swoje wspomnienia na papier. W powieści odgrywa on rolę narratora. Głównym bohaterem powieści jest Wiliam „Billy” Pilgrim, syn fryzjera, który jako młody chłopak zostaje wcielony do armii Stanów Zjednoczonych i wysłany w 1944 roku na front zachodni, by walczyć z nazistami. Jednak bardzo szybko zostaje pojmany i trafia do niemieckiej niewoli, gdzie spędza czas, aż do zakończenia wojny. Billy jest postacią niezwykle zagadkową, prawdopodobnie na skutek doświadczeń, jakie go spotkały w czasie wojny. W efekcie tych wydarzeń doznał najprawdopodobniej zespołu stresu pourazowego i wmówił sobie, iż jest w stanie podróżować w czasie i kontaktować się z pozaziemskimi cywilizacjami. Jego zachowanie i stoickie podejście do życia sprawiają, że przez większość książki miałem wrażenie, że czytam alternatywną wersję historii Forresta Gumpa.