Rok wśród pingwinów (okładka  twarda, wyd. 02.2021)

"Rok wśród pingwinów” po prostu trzeba przeczytać. To świetna książka dla osób, które chcą wybrać się w niezapomnianą podróż, do niezwykłej Antarktydy.

Super książka, bardzo ciekawie napisana.

Z PRZYJEMNOŚCIĄ CZYTAŁEM.M

Nieziemskie opowieści.

Doskonała

Ciekawskie, ubrane we frak - CESARSKIE. Czyż jest na tej Ziemi coś słodszego od pingwina? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, bo kochanych stworzeń mamy na naszej Planecie wiele, ale zdecydowanie pingwiny zaliczają się do grona najcudowniejszych ptasich istot świata. Lindsay McCrae w tym swoim "dzienniku - reportażu" prowadzi nas w sam środek mroźnej zawieruchy, podczas której dzieją się prawdziwe cuda. Jestem mu wdzięczna za tę szczerą relację z 337 dni, które spędził na Antarktydzie, mieszkał w stacji Neumayer III i dokumentował życie pingwinów cesarskich. Nie była to praca łatwa, wymagała wielkiego wysiłku fizycznego i ogromnej odporności psychicznej, a także waleczności, determinacji i dobrego serca, które potrafi się wzruszyć, które potrafi podjąć - kiedy trzeba - właściwą decyzję i które nie boi się pomagać, nawet jeśli to może się komuś nie spodobać. Lindsay McCrae zachwycił mnie skromnością, szczerością i odwagą. Nie kreuje się na bohatera, nie ma przerośniętego ego (choć mógłby je mieć), jest ludzki, naturalny, pełen wątpliwości i słabości, jest gościem, z którym z przyjemnością wypiłabym piwo i pogadała o pingwinach. Nie macie pojęcia, ile możemy my, ludzie, nauczyć się od tych niezwykłych zwierząt! McCrae jest operatorem przyrodniczych filmów dokumentalnych. W pracę wkłada całe serce i dzięki temu my dostajemy najpiękniejsze zdjęcia, wyczekane, rzadkie i niepowtarzalne. W tej pracy najważniejsza jest cierpliwość, bo na jedno ujęcie czasem trzeba czekać cały dzień - w zimnie, niemal w bezruchu, a jedno mrugnięcie, rozproszenie, może sprawić, że przegapi się ten najważniejszy moment, tę magię chwili. Autor dzieli się z nami swoimi wątpliwościami. Gdy wyjeżdżał na tę daleką i długą wyprawę dowiedział się, że jego żona jest w ciąży, a on nie będzie przy porodzie i nie będzie uczestniczył w pierwszych miesiącach życia swojego dziecka. To była trudna próba, a na lotnisku polały się łzy. Uwielbiam jego szczerość, ale i jego poczucie humoru, lekkie pióro i ujmujący charakter - czuję, jakbym go znała i razem z nim była w tej Krainie Wiecznego Lodu (ale niestety lód nie jest wieczny - nawet tam). Wróćmy jednak do PINGWINÓW CESARSKICH, w których się zakochałam. Zawsze lubiłam te nieloty, zabawnie człapiące po lądzie, by w wodzie być szaleńczo zwinnymi. Mają w sobie coś z człowieka i chyba dlatego je tak lubimy oglądać. Przypominają nas, tylko że my nie mielibyśmy szans w starciu z niewyobrażalnym mrozem, a one, dzięki współpracy, rok za rokiem - dają radę. Troszczą się o siebie, o swoje jaja, o pisklaki. Dochodzi między nimi do rozdzierających serce scen, do nieoczekiwanych porwań, ale i do heroicznych wyczynów. Różnią się jednak od nas - one żyją chwilą. Po koszmarze, idą dalej - bo muszą, bo właśnie tak trzeba, bo najważniejsze, to przetrwać. Wielokrotnie, podczas czytania - wzruszyłam się, a po plecach przebiegły mi ciarki. Podziwiam całą ekipę (właściwie, to były to trzy osoby), które pracowała przy zdjęciach do filmu dok. Dynasties i koniecznie muszę go teraz obejrzeć. Czuję, że będę na niego patrzeć z wielką czułością, a każdy kadr będzie miał, dzięki przeczytanej książce, drugie dno, zaplecze. Co jeszcze? Wydanie! Przepiękne, cudowne, fantastyczne! Okładka jest bardzo miła w dotyku i oczywiście piękna. Cóż to za fotografia! Rodzicielstwo - jakże ona wiele mówi o życiu i o tym, co w nim jest najważniejsze. Papier i czcionka idealna do czytanie, oczy się nie męczą i gładko suną po literach. I oczywiście ZDJĘCIA!!! Jakie my mamy tu fascynujące, poruszające fotografie. Dzięki nim łatwiej możemy wyobrazić sobie, a nawet przenieść się na Antarktydę, w ten chłód i przyjrzeć zarówno pingwinom, jak i ludziom i pracy filmowców. Jest to też świadectwo spełniającego się marzenia i oto marzeniem Lindsay'a stało się moim marzeniem (choć pewnie nie będzie mi dane przeżyć 337 dni na odciętej od świata stacji Neumayer III... szkoda). marzenia są po to, by je spełniać 8/10 Wydawnictwo Prószyński i S-ka

Ależ to była wspaniała przygoda! Właśnie skończyłam czytać "Rok wśród pingwinów" i powiem Wam szczerze, że nie spotkałam się do tej pory z tak pięknie napisaną książką przyrodniczą. Jestem nią całkowicie oczarowana! Autor, Lindsay McCare, należący do ekipy sir Davida Attenborough, twórca filmów przyrodniczych, zabiera nas na Antarktydę, gdzie przez 337 śledził z bliska życie pingwinów cesarskich. Bardzo często opisy ekspedycji różnych przyrodników skupiają się głównie na całej otoczce związanej z wyprawą, a sama przyroda pozostaje w tych opowieściach gdzieś na drugim planie. "Rok wśród pingwinów" jest jednak książką, która zawiera w sobie wszystko co powinna i to w idealnych proporcjach. Autor opisuje zarówno swoją przygodę od początku do końca - łącznie z przygotowaniami do wylotu, trudnymi decyzjami, jakie zmuszony był podjąć, osobistymi wyrzeczeniami, jak również przedstawia realia życia na stacji badawczej oraz zmieniających się warunków pogodowych na najbardziej niebezpiecznym kontynencie na Ziemi. Jednak najważniejszymi bohaterami tej książki są tu pingwiny cesarskie, którym Lindsay McCare poświęcił mnóstwo uwagi i wspaniale opisał ich życie oraz zachowania. Dodatkowo całą opowieść dopełniają przepiękne zdjęcia. Dowiedziałam się z tej książki mnóstwa faktów na temat tych fascynujących ptaków! Chyba nie na świecie zwierząt, które musiałby zmagać się codziennie z tak surowymi warunkami otoczenia, z jakimi zmagają się pingwiny cesarskie. Wiedzieliście, że te ptaki zajmują się swoim potomstwem na zmianę? Zaraz po złożeniu jaja, samica pingwina cesarskiego przekazuje je pod opiekę samcowi i opuszcza go na ponad 60 dni. W tym czasie samce opiekują się jajem, nie jedząc zupełnie nic. Dodatkowo muszą się z nim przemieszczać nierzadko kilkadziesiąt kilometrów po bezkresnym lodowcu, transportując je na swoich stopach. Samice wracają do swoich partnerów dopiero, kiedy z jaja wykluje się ich potomek. Chyba jeszcze nigdy nie napisałam o książce przyrodniczej, że była "piękna". Zazwyczaj padały słowa "ciekawa", "fascynująca", "pasjonująca" czasem "intrygująca". Tutaj zrobię wyjątek, ponieważ oprócz wyżej wymienionych przymiotników "Rok wśród pingwinów" określiłabym przede wszystkim słowami "piękna, czuła i wzruszająca lektura". To książka, od której nie mogłam się oderwać i tak bardzo nie chciałam żeby się skończyła. I chociaż Autor niesamowicie cieszył się z powrotu do domu, ja czytając ostatni rozdział poczułam ogromny smutek i niedosyt. Chciałam więcej! Bardzo zżyłam się z klimatem tej opowieści i miałam wrażenie jakbym sama bezpowrotnie opuszczała Antarktydę. Bardzo polecam Wam "Rok wśród pingwinów" - niesamowicie ciepłą opowieść w arktycznym, mroźnym klimacie.

“Rok wśród pingwinów” to piękna, mądra i dojrzała relacja reportera, który spędził 11 miesięcy na Antarktydzie. W tym czasie obserwował pingwiny cesarskie, walczył z trudnymi warunkami pogodowymi i poznawał życie, jakiego nie można doświadczyć w innym miejscu. Jego książka stanowi niezwykłe połączenie surowej relacji o przyrodzie, ale także nietypowej podróży w głąb siebie. Pierwsze rozdziały pozwalają nam poznać autora, jako małego chłopca, który zawsze marzył, by móc zarabiać na obserwowaniu natury i przybliżaniu jej innym. I na naszych oczach ten chłopiec spełnił marzenie, udało mu się. Bardzo miło mi się o tym czytało, ta opowieść natchnęła mnie otuchą i nadzieją, bo jeśli jemu udało się spełnić marzenia, to przecież mnie również może się udać, prawda? Większości z nas pingwiny kojarzą się zapewne jako urocze stworzenia, które nie raz i nie dwa oglądaliśmy w zoo. Dziwnie tuptające i wywołujące uśmiech na twarzy. Tymczasem McCrae mógł zobaczyć je w naturalnym środowisku, obserwując różne cykle ich życia i bezustannie podglądając je w przeróżnych sytuacjach. Dzięki tej książce możemy nie tylko poszerzyć swoją wiedzę, ale także wyobrazić sobie to, czego sami raczej nigdy nie doświadczymy. McCrae oddał w ręce czytelników zbiór własnych przeżyć. Na kartkach książki utrwalił to, co naprawdę go spotkało. Wszystko, co opisał, wydaje się bardzo prawdziwe, bowiem autor szczerze opowiada o tym, co udało mu się osiągnąć, a w którym miejscu coś nie poszło jednak zgodnie z planem. „Rok wśród pingwinów” to piękne i niebezpieczne spotkanie człowieka, zwierzęcia i przyrody. Próba pokazania jak niewielcy jesteśmy wobec sił natury, ale jak walczymy, by zmienić tę bezbronność i zachować kruchą równowagę. Wyprawa na Antarktydę to rzecz niezwykła, ale przy tym całe przedsięwzięcie wymaga ogromnych nakładów pracy, wielu przygotowań i dobrego planu. Autor książki przybliżył mi, jak wyglądały miesiące przed wyjazdem, opowiedział o szkoleniach, badaniach, treningach. I było to dla mnie naprawdę interesujące, bo choć sama nigdy tego nie doświadczę, to dało mi to takie motywacyjne zaplecze, najlepszy dowód, że jeśli człowiek czegoś bardzo pragnie i jest gotowy na pewne poświęcenia, to rzeczywiście może to osiągnąć. „Rok wśród pingwinów” okazał się bardzo zajmującą i szalenie interesującą lekturą. Choć temat ten zupełnie mnie nie dotyczy i nie mam z nim nic wspólnego, to relacja McCrae pozwoliła mi zajrzeć w tajemnicze miejsca, doświadczyć zadziwiających rzeczy, pobłądzić wyobraźnią i pozytywnie nastawić się na nowy dzień. To wspaniała pozycja dla osób, które interesują się literaturą faktu, cenią dobre reportaże i chcą być bliżej inspirujących ludzi.

🐧Antarktyda i jej cudowni mieszkańcy. Gdy w zimie wszystko zamarza wyruszają w podróż po lodzie, w miejsce, w którym na świat przyjdą ich młode. 🐧W dzieciństwie bardzo lubiłam oglądać filmy przyrodnicze i dosyć często były właśnie o pingwinach. A najciekawsze z wszystkich były tworzone przez Davida Attenborough. Autorem książki jest twórcą takich filmów i operator, który należał do ekipy sir Davida. 🐧Pingwin cesarski, największy z pingwinów. Rozmnaża się w najbardziej surowych warunkach ze wszystkich zwierząt. Po narodzeniu młodych rodzice opiekują się nimi na zmianę, a wysiadywaniem jaj zajmują się samce. 🐧Książka to niesamowita podróż wraz z Pingwinami cesarskim przez skutą lodem i moźną Antarktydę. To poznawanie ich życia i zwyczajów. To towarzyszeniem im w wysiadywaniu jaj i obecność przy wylęgu. To szczegółowa relacja z roku życia pingwinów. 🐧McCrae pokazuje nam również dziki i mroźny świat. Ekstremalnie niskie temperatury, biel aż po horyzont, wieczny śnieg i lód. Porusza przy tym temat ocieplenia klimatu i topnienie lodowców. Dla lepszego zobrazowania miejsca i zwierząt książka zawiera piękne zdjęcia, które jeszcze lepiej pozwalają zapoznać się z tym niezwykłym miejscem i jego mieszkańcami. 🐧Książka to również opowieść o o życiu przez cały rok w zimnym, surowym i niedostępny dla każdego miejscu. To książka o zmaganiach z pogodą i o długim wyczekiwanie, aż pojawią się główni bohaterowie tej opowieści, więc jest to książka również o cierpliwości. 🐧Książka to niesamowita historia o spełnianiu marzeń. O życiu i śmierci cudnych ptaków. Ja bardzo polecam wybrać się razem z autorem na lodowy kraniec świata i przeżyć wyjątkową podróż wśród śniegu i pingwinów.

Pingwiny 🐧 Z czym kojarzą się każdemu z nas te piękne i majestatyczne zwierzęta ? Z pingwinami z Madagaskaru ? Z Happy Feet ? Z zoo ? Mi zdecydowanie od teraz będą się kojarzyć z książką Rok wśród Pingwinów. Chyba nigdy nie czytałam opowieści reportażowej, w której człowiek jest aż tak zafiksowany na punkcie swojej pasji - fotografowania zwierząt. Na początku dowiadujemy się jak zrodziła się miłość Audrey do obserwowania natury, jakie podejmował decyzje, aby dostać wymarzoną pracę oraz co musiał poświecić. Uwierzcie, że nie zawsze droga była usłana różami. Szczególnie moment w którym otrzymał propozycję spędzenia całego roku w krainie mrozu i spełnienia swojego największego marzenia - pracy z pingwinami. Zaimponował mi swoim hartem ducha i brnięciem do celu mimo przeciwności. Kolejna część książki to opis nieznanego nam świata. Szary człowiek nie jest w stanie dotrzeć tam gdzie autor był z ekipą. Oczyma wyobraźni przenosimy się na lodowiec i uczestniczymy w ich codziennym życiu oraz przygodach. Wspaniała i ciekawa powieść. Wiele dowiadujemy się o pingwinach cesarskich - ich wyglądzie, zachowaniu oraz o emocjach i uczuciach, gdy stajemy z nimi oko w oko. Książka ma jeszcze jeden ogromny plus - estetykę wydania, czyli piękna okładka, przy każdym z rozdziałów mamy obrazek pingwina oraz fantastycznej jakości fotografie autora.