Pudełko z guzikami Gwendy (okładka  twarda, wyd. 11.2017)

Bardzo ciekawa, z nieoczekiwanym rozwiązaniem. Polecam

Bardzo słaba pozycja. Nie ma nic wspólnego z Kingiem i jego twórczością. Banalne opowiadanie. Duże rozczarowanie. Nie polecam.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Przeczytałam, ale i tak czuję coś bliżej nieokreślonego. Może to małe rozczarowanie?

Najnowsza książka Stephena Kinga „Pudełko z guzikami Gwendy”, napisana do spółki z Richardem Chizmarem, to bardzo przyjemna lektura na jeden wieczór. Istnieją trzy drogi prowadzące do Castle View z miasteczka Castle Rock: Trasa 117, Pleasant Road i Schody samobójców. Każdego dnia latem 1974 roku dwunastoletnia Gwendy Peterson wybierała schody podtrzymywane na mocnych, żelaznych śrubach nad klifem. Na szczycie schodów Gwendy łapała oddech, słyszała krzyki bawiących się dzieci. Z oddali słychać uderzenie kija bejsbolowego, to ćwiczący członkowie Ligi seniorów przed charytatywnym meczem z okazji Święta Pracy. Pewnego dnia ktoś obcy zawołał do Gwendy: „Hej dziewczynko! Podejdź tu, pogadamy sobie”. Na ławce siedział mężczyzna w czarnych dżinsach, czarnym płaszczu i białej koszuli rozpiętej pod szyją. Na głowie miał mały czarny kapelusz. Nadejdzie czas, gdy ten kapelusz zacznie pojawiać się w koszmarach Gwendy… Kingowi zdarzało się już kilkakrotnie napisać książkę do spółki z innym autorem. Tym razem do współpracy zmusił go fakt, że w trakcie pisania nie był w stanie stworzyć sensownego zakończenia, dlatego dokończenie zaproponował swojemu przyjacielowi Chizmarowi. Dzięki temu zamiast opowiadania, które zapewne znalazłoby się w kolejnym zbiorze Króla, trafiła w nasze ręce niewielka książeczka. „Pudełko z guzikami Gwendy” zostało wydane w dość nietypowy sposób, w porównaniu z wcześniejszymi książkami Kinga. Całkiem spora czcionka, szerokie marginesy z ozdobnikami, kilka zupełnie czystych kartek, oraz całostronicowe rysunki – wszystko to sprawiło, że przeczytanie tego opowiadania zajęło mi dwie godziny. Ogólnie moim pierwszym skojarzeniem, gdy zobaczyłem tę książkę było to, że jest to lektura skierowana dla młodzieży. Zresztą, gdy wgłębiłem się w treść, to moje podejrzenia się potwierdziły. Jest to historia kilku lat życia pewnej nastolatki, która dzięki otrzymanemu od tajemniczego mężczyzny pudełku, zmienia swoje życie na lepsze. Jej rodzice przestają pić, z brzydkiego kaczątka staje się najładniejszą dziewczyną w szkole, osiąga co raz lepsze wyniki w nauce i sporcie. Ale dzieje się to tylko wtedy, gdy myśli o swoim skarbie. Kiedy przez dłuższy czas o nim zapomina, wszystko zaczyna się psuć. Bo nie jest to zwykłe pudełko. Zawiera kilka guzików (w sensie przycisków), które pozwalają z jednej strony uszczęśliwić siebie, z drugiej mają potężną moc, dzięki której jednym kliknięciem można zniszczyć nawet cały kontynent. A gdzieś pomiędzy tym wszystkim, Gwendy przeżywa rozterki, typowe dla dziewczyny w jej wieku. Sprzeczki z najlepszą przyjaciółką, problemy z nadwagą, pierwsza miłość i pierwszy raz. Jak to zwykle bywa w opowiadaniach, nie znajdziemy tutaj jakoś mocno wyrazistych postaci, bo po prostu nie ma na to miejsca. Powoduje to, że niespecjalnie się zidentyfikowałem z którymś z bohaterów. Ale pomimo to, czytało mi się tę historię bardzo dobrze. Warto zwrócić uwagę na fakt, że jeżeli faktycznie King napisał prawie trzy czwarte tego dzieła, to przejście w część, którą napisał Chizmar, jest zupełnie niezauważalne. Mogę wręcz powiedzieć, że zakończenie mogłoby być lepsze, co jest typowe dla Króla, pomimo tego, że to nie on je napisał. Nie wiem, czy to wina mojego egzemplarza, ale nie wszystkie rysunki współgrały z treścią. Na jednym z pierwszych obrazków jest trumna, a scena pogrzebu została opisywana dopiero kilkadziesiąt stron dalej. Oczywiście takie drobiazgi nie wpływają na moją końcową ocenę, ale warto żeby wydawnictwo unikało takich pomyłek. Na pewno „Pudełko z guzikami Gwendy” nie jest najlepszym opowiadaniem, jakie kiedykolwiek napisał mój ulubiony pisarz. Gdzieś na końcu czułem niedosyt, że nie jest to bardziej rozbudowana powieść. Ale pomimo tego, w mojej ocenie to bardzo dobra lektura i wszyscy fani twórczości Mistrza grozy nie powinni czuć się zawiedzeni. Uważam, że opowiadanie jest lekkim mrugnięciem okiem autora do młodszej części czytelników. I jeżeli jest to jednorazowy wybryk, to ja takiego Kinga kupuję. Opinia pochodzi z mojego bloga: www.oczytany.eu

„ Ponownie kładzie pudełko na kolanach-i naciska kciukiem czerwony guzik. Wkłada w to wszystkie siły. Tym razem rozlega się ledwie dosłyszalny klik i Gwendy czuje, ze guzik się obniża. Przez chwilę wpatruje się w pudełk, myśląc: Trochę drzew i może kilka zwierząt. Małe trzęsienie ziemi albo może pożar. Na pewno nic więcej. Potem chowa pudełko z powrotem w głęci szafy. Twarz ją pali, żołądek boli. Czy to znaczy, ze pudełko działa?” Główną bohaterkę, Gwendy Peterson, poznajemy jako otyłą dwunastolatkę, która biegając próbuje zgudbić zbędne kilogramy. Pewnego ranka Gwendy spotyka tajemniczego mężczyznę Richarda Farrisa. Początkowo Gwendy nie ufa mężćzyźnie, jednak po kilku chwilach rozmawiają ze sobą już całkiem swobodnie. Gwendy otrzymuje od Pana Farrisa śliczne drewniane pudełko z guzikami i dwiema dźwigniami zamocowanymi po bokach. Mężczyzna wyjaśnia dziewczynce działanie dźwigni oraz objaśnia znaczenie guzików. Pociągając za jedną z dźwigni tajemniczego pudełka, dziewczynka doprowadza do wysunięcia się szufladki, w której znajduje się czekoladowy króliczek. Używając natomiast drugiej dźwigni doprowadza do wysunięcia się drugiej szufladki z dolarem Morgana. Moneta waży prawie pół uncji i zrobiona jest z czystego srebra. To niezwykle wartościowa moneta. Gwendy jest zauroczona monetą, jednak to nie ona sprawia, że dziewczynka nie potrafi otrząsnąć się z zachwytu. To niezwykła w smaku czekoladka i jej niepowtarzalny smak sprawia, że Gwendy czuje się zachwycona tym bardziej, że liczba czekoladek skrywających się w pudełku jest nieograniczona! Na pudełku znajduje się siedem guzków. Dokładnie tyle, ile jest kontynentów na świecie. Tylko dwa z nich nie symbolizują kontynentów- czerwony i czarny. Okazuje się, że guzik czerwony może być tym, czym zechce dwunastoletnia dziewczynka. Guzik czarny jest natomiast „wszystkim”. Dziewczynka staje się właścicielką tajemniczego pudełka. Richard Farris, tajemniczy nieznajomy, którego Gwendy nigdy wcześniej nie spotkała, znika tak szybko jak pojawił się w życiu dziewczynki, Od tego dnia życie Gwendy zmienia się całkowicie. Rodzice przestają nadużywać alkoholu, ona sama traci zbędne kilogramy wyrasta na śliczną nastolatkę, a potem młoda kobietę. Gwendy odnosi sukcesy w każdej dziedzinie życia- jest najlepszym spotkowcem, najlepszą uczennicą, najpiękniejszą dziewczyną w szkole. Jak można się było jednak spodziewać się po Stephenie Kingu, za wszystko przyjdzie jej zapłacić. Wszystko na bowiem swoją cenę. W jaki sposób Gwendy będzie musiała zapłacić za pasmo sukcesów, jakie odniosła dzięki tajemniczemu pudełku z guzikami? Czy ta cena nie będzie zbyt wysoka za dziesięć lat szczęśliwego życia? Co wydarzy się kiedy po dziesięciu latach znowu stanie twarzą w twarz z Richardem Farrisem? „Pudełko z guzikami Gwendy” to książka na jedno popołudnie. 174 strony opowieści, którą czyta się jednym tchem. Śliczna okładka! Twarda oprawa. I chociaż jest godna polecenia, to czuję pewien niedosyt. Po Stephenie Kingu spodziewałam się czegoś więcej. Zabrakło mi horroru, przerażenia i napięcia, których pełne były inne jego powieści, które przeczytałam. Nawet jeżeli Wam również King kojarzy się z horrorem i wszech obecną krwią :-), to polecam Wam „Pudełko z guzikami Gwendy”, jako powieść lekką i mimo wszystko wartą przeczytania.

Piękna, intrygująca opowieść o sile magii, olbrzymiej odpowiedzialności i poczuciu winy. Już od pierwszego zdania wkręciłam się w wówczas małoletni żywot Gwendy. Byłam tak jak ona, kiedy obrysowywała kształt guzika, ciekawa, co może przynieść jego moc. I tak jak to dziecko, myślę, że każdy będzie wiedział do czego tak naprawdę one wszystkie służą. Na początku było mi żal Gwendy, jednak wraz z otrzymanym niezwykłym podarunkiem, ona sama się zmieniła. Z mojej sympatii do tej dziewczynki, nie pozostało już nic. Ludzie się zmieniają, jednak ci, którzy zdają sobie w końcu z tego sprawę, powinni zrobić coś więcej, niż wieść dalsze życie w wygodnym kłamstwie. Może oceniam ją zbyt surowo, ale taka jest prawda. „Pudełko z guzikami Gwendy” wprowadza od pierwszego zdania w inny świat, pochłania z wielkim zatraceniem, zaś piękne czarno-białe ilustracje w doskonały sposób oddają im treść. Polecam serdecznie, nie tylko fanom autorów.

Rewelacja. Przeczytana w jeden wieczór i poszła od razu w obieg. Akcja trzyma w napięciu. Jestem pod wrażeniem. Główna bohaterka niesamowita, twarda dziewczyna. Polecam na długie jesienne wieczory. Czekam na następną książkę mojego ukochanego autora. Współautor też się spisał. Miał naprawdę trudne zadanie bo musiał dorównać mistrzowi. Brawa dla obu panów.

Treściowo jest w porządku (czuć w tym rękę mistrza), ale objętościowo - raczej nagannie. Można było zebrać więcej opowiadań i wydać solidną pozycję, a tak to trochę naciąganie fanów, choć sam się przyznam bez bicia, że kupiłem dla hodowanej w domu fanki Kinga. Na mały upominek w sam raz.

Cóż, nie jestem obiektywna wobec Kinga. To mój ulubiony autor i wszystko co napisze czytam jednym tchem i wracam do tego po latach. Uwielbiam jego sposób budowania postaci, pomysły, wszystko! King jest tylko jeden!

Krótka nowela autorstwa mistrza Kinga rozgrywa się w najsłynniejszym miasteczku aktors:Castle Rock.Intrygujaca historia,fajny klimat,czasami czytając miałem ciarki jak to bywa u Kinga,polecam nie tylko dla fanów