Prowincja grzechu (okładka  miękka, wyd. 06.2021)

Jeszcze czeka na swoją kolej 💜

Spoko książka, polecam

Mocna.

Mamy pięć rozdziałów i pięć kobiet. Dzisiaj zabiorę was na Prowincję, gdzie psy dupami szczekają, a kobiety są perfekcyjnymi Paniami domów, będąc przy tym żarliwymi katoliczkami – a jak jest w rzeczywistości ? Sandro – Ty jako pierwsza pojawiłaś się w tej historii. Jako jedyna wyłamujesz się ze schematu idealnych żon i gospodyń. Nie brakuję Ci bujnych fantazji seksualnych, jesteś pruderyjna i napalona ! Zdecydowanie, nie jesteś bohaterką z typu tych które lubię, ale przyznam CI, że wywołałaś na mojej twarzy szok, niedowierzanie i zniesmaczenie. Spokojnie, wybaczam Ci, bo z fazy ‘ Co do CH...’ sprawiłaś , że przeszłam w fazę prześmiania. Idealnie pokazałaś nam jak jest traktowana kobieta wyzwolona na zwykłej, górskiej prowincji. Z pewnością jest to krzywdzące, jak kobiety potrafią traktować drugą, ale umówmy się - zasłużyłaś sobie na to! Ale brawo za to, że miałaś odwagę być sobą i iść pod prąd i pokazać, że zdanie innych obchodzi Cię tyle co zeszłoroczny śnieg. Łucjo - jesteś jedną z największych grzesznic jakie poznała Piwniczna ! Oh tak! Diabeł zamieszkał w Tobie już dawno! A wszystko przez to, że tak bardzo starałaś utrzymać pozory idealnej matki, żony, pani domu. Tak, tak bardzo zatraciłaś się w zdobywaniu swojej pozycji i udowadnianiu wszystkim, że na nią zasługujesz, że odsunęłaś swoje podstawowe potrzeby na bok i zamiast skupić się na sobie, ważniejsze było dla Ciebie zdanie bab z Koła i pozycja jaka sobie wypracowałaś! Ojj nie ładnie, ale pycha ma to do siebie, że wraca jak karma – w najmniej oczekiwanym momencie! Maria – Witaj na pokładzie statku płynącego w kierunku rozpusty i zatracenia. Ty, taka niewinna , wierna Bogu kobieta – a wyprawiałaś takie rzeczy, że aż włos na głowie momentami się jeżył!! Twoje występki pokazują, że wszyscy – nie wiadomo jakby byli zdewociali i prawi - mają swoje fantazje, a wystarczy tylko odpowiedni zapłon, by wydostały się na zewnątrz! No, po Tobie to bym się tego wszystkiego najmniej spodziewała - ale każda z was jest grzeszna ! Weronika - aleś namieszała Kobieto ! Miałaś misję zbawienia kobiet, odkrycia prawdziwego oblicza wcielonego zła, a sama rozłożyłaś przed nim nogi i zatraciłaś się w grzechu! Oj, nie ładnie! Jesteś żywym przykładem jak łatwo można zatrzeć granice między tym co złe i grzeszne, a dobrem! Pokazałaś jak instynkt potrafi wziąć górę nad rozumem ! Tak właśnie działa pożądanie w połączeniu z kawałkiem idealnego męskiego ciała i plugawymi słówkami! Izabelo – Ciebie chyba najbardziej diablico polubiłam ! Taka niepozorna, taka nieskromna, taka intrygująca - kobieta z pazurem! Nie rozgrzeszę Cię za Twoje grzechy, ale w moich oczach jesteś odkupiona za zrobienie porządku z szatanem w ludzkiej postaci! Księżulku - Ciebie zostawiam na koniec, zdecydowanie nie masz nic wspólnego z Bogiem, a jedynie z samym diabłem. Nie ma sensu szukać w Tobie nic dobrego, bo oprócz fantastycznej aparycji i niegrzecznego języka nie ma w Tobie ani krzty człowieczeństwa! Zostałeś stworzony i zesłany na zgubę biednych, zbłądzonych owieczek. Piwniczna okazała się idealnym celem, dla Twoich plugastw. Gdybym to ja dorwała Cię w swoje ręce - biedny byś był! Reasumując - jest to książka baaaaardzo kontrowersyjna, nie brak w niej perwersji, dewiacji, zboczonego i ordynarnego języka. Nie każdy może odnaleźć się w takim klimacie – mi na początku było bardzo trudno! Szok i niedowierzenie powoli zastąpiłam śmiechem ! Tak, ze skrajności w skrajność. Czy ja to lubię ?? Nie wiem, nie mogę znaleźć odpowiednich słów! Czuję się autentycznie zgorszona! Mam nadzieję, że Ten do góry mi wybaczy, że przeczytałam tę książkę 😀 A tak na serio, bez przymrużenia okiem, to jeśli my jako czytelnicy - odłożymy na bok wszystkie wulgarne , rażące nas w książce sceny i sytuacje, możemy dostrzec pewien przekaz. Mamy obraz życia kobiet na typowej prowincji, mamy zaścianek, mamy krzywdzące stereotypy, które sprawiają, że kobiety nie żyją w zgodzie same ze sobą i dla siebie. Robią wszystko dla innych, pod publikę, bo co inni powiedzą ? Zdaje sobie sprawę, że jest to fikcja literacka na najwyższym poziomie, a jednak jest w niej odrobinę prawdy i życia. Zdecydowanie jest to książka dla osób o mocnych nerwach i otwartym umyśle. Bywajcie ! Amen.

Piwniczna. Małe, senne, podbeskidzkie miasteczko. Tu każdy z zewnątrz traktowany jest jak obcy. Wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich. Nic się kryje. Nawet najdrobniejsza wiadomość urasta do miana sensacji. Nic się nie ukryje. Języki są w ciągłym ruchu. Szczególnie, gdy ktoś coś przeskrobie. A pojawienie się nowego księdza jest czymś wyjątkowym. I wcale nie chodzi o to, że ktoś ktoś obcy. To nie jest zwykły kapłan... Javier Arevlo jest Hiszpanem o polskich korzeniach. Nie tylko jego imię i wygląd szokuje. Największym wydarzeniem jest jego podejście do ślubów czystości. Chyba nie ma nikogo, kto nie zbierałby szczęki w podłogi. Już wkrótce pięć parafianek zgłębi tajniki sztuki miłosnej w wykonaniu Javiera. Będzie grzesznie i namiętnie. Ale nie obejdzie się bez tajemnic, sekretów, intryg i zbrodni... Kim jest Arevalo? W jakim celu przybył do Piwnicznej? Czy zbłądzone owieczki przejrzą na oczy zanim będzie za późno? Lubię książki autorki. Za każdym razem potrafi mnie czymś zaskoczyć. Co prawda za mną tylko dwie powieści (ta jest trzecia) ale już mi się bardzo podoba styl, w jakim Monika przelewa słowa na papier. Jak tworzy fabułę i jak miesza wydarzeniami. Tym razem ksiądz i parafianki. Biorąc książkę do ręki miałam jakiś zarys, jeśli chodzi i opis. Jakieś wizje już sobie w głowie powoli układałam. Ale wiecie co? Co pikuś w porównani z tym, co zaserwowała autorka. Takich szokujących informacji się nie spodziewałam. A lektura zaczyna się delikatnie. Tak spokojnie i sielsko. I nagle wszystko zmienia kierunek. Z jasności wpadamy w mrok. W odcienie czerwieni i bordo. A wszystko za sprawą tajemniczego mężczyzny, który staje na drodze Sandry. To od niej wszystko się zaczyna. Ona, Łucja, Maria, Weronika i Izabela. Pięć mieszkanek Piwnicznej będzie miało niebywałą przyjemność poznać nowego księdza od tej erotycznej strony. Lubieżnej, odważnej i zupełnie nie przystającej powierzonej mu funkcji. Taki ksiądz w realu zszokowałby wiele parafianek. Co niektórych doprowadzając do zawału serca. I na pewno zbyt długo nie zagrzałby miejsca. Całe szczęście, że na kartach powieści można dać się ponieść fantazji. No bo się tak po cichutku spytam: czy któraś z Was marzyła o nieziemskim seksie z przystojnym i ociekającym testosteronem przystojniakiem, który znalazł się na tym stanowisku chyba tylko z dowcipu losu? Kilka duszyczek się zapewnie znajdzie. A tu proszę bardzo. Umięśniony, pewny siebie, twardy. Wie, jak podejść kobietę. Jak skusić i wymóc uległość. Jego niemoralne zachowanie jest dalekie z profesją. Ze strojem. Grzeszy zarówno słowem jak i czynem. Myślą to już w ogóle. Oj, oj było gorąco. Sceny zbliżeń są pozbawione złudzeń. Ma być ogień. Żar i czysta przyjemność. Obie strony mają zostać zadowolone. Mają osiągnąć niebiańską wręcz rozkosz. Kobiety mają ulec i skosztować zakazanego owocu. Mają pragnąć więcej. Pogubione owieczki wpadają w sieć. I to jest to. Perfekcyjna gra psychologiczna. Ale patrząc na naiwność tych kobiet, to moja ręka w tym momencie uderza moje czoło. Łatwowierność bywa zgubna. Nigdy tak do końca nie zna się drugiego człowieka. Szczególnie takiego, który pojawia się znikąd, i którego zachowanie jest dalece odbiegające od panujących zasad. Od norm. Co rusz autorka serwowała mi szok. Czegoś takiego jeszcze nie spotkałam w książkach. Do piekielnych zbliżeń dochodzi intryga, dochodzą kłamstwa i tajemnice. Siedziałam z otwartą buzią czytając prawdę o tym ojczulku. I to, jak sobie wyżej wymienione kobiety poradziły. Pod względem sensacyjnym wyszło równie dobrze. Uff, co za przygoda. Najnowsza książka autorki jest wyuzdana i piekielnie grzeszna. Zdecydowanie 18+. Dla odważnych czytelniczek o otwartym umyśle. Zupełnie nieszablonowa. Zaskakująca, odważna i co najważniejsze - oryginalna. Dostarczyła mi wielu emocji. Co rusz moje brwi szybowały do góry. Poznajcie Boskiego grzesznika. Lekarza ciała i dusz. Sprawdźcie sami, czy jesteście w stanie oprzeć się pokusie.

Jest to jedna z książek, których byłam ogromnie ciekawa. Mojej ciekawości nie ujmował fakt, że pewne jej fragmenty poznawałam w trakcie ich powstawania. Mimo że nie gotuję to tak jak wszyscy mam apetyt i właśnie, to on rósł w miarę czytania . Książkę poznawałam podczas wakacyjnego wypoczynku i właśnie podczas tej lektury stwierdziłam, że kolejnym przemyślanym zakupem będzie otulacz. Jakby wzrok potrafił palić, to zapewne książka spłonęłaby już pierwszego dnia mojego plażowania . Okładka jest tak hot i jak główny bohater magnetyzuje i przyciąga kobiety. Przyznam się, że musiałam nieco popracować nad oporem, który jej stawiałam. Dokładnie wiedziałam, jaką historię będzie opowiadała i chyba właśnie ta wiedza w duecie z katolickim wychowaniem zbudowała niechciany mur. Zakładając jednak, że opowieść jest fikcją literacką z ognikami w oczach się w niej zatopiłam. A co się tam wydarzyło? Tego na kazaniu w kościele nie usłyszycie, to Wam gwarantuję! Na jedną z plebanii pewnej górskiej prowincji, tam gdzie strumyk płynął z wolona i zapewne rosła jakaś stokrotka, przybywa chętny służyć wiernym – nowy proboszcz. Czy jego misja polega tylko na głoszeniu słowa Bożego? Czy słysząc delikatne pukanie dochodzące od strony konfesjonału, to jest to te, które oznajmia zakończenie spowiedzi? Śledząc na bieżąco pojawiające się posty z „Prowincją grzechu” na profilu autorki pisałam, że z pewnością muszę iść do spowiedzi i gwarantuję, że też będziecie tego zdania jeśli sięgniecie po książkę. Pięć kobiet, które doskonale wpisały się w obraz żony, matki, gospodyni domowej i „wpisały się” jest tu kluczowe, bo każda z nich jest tajemnicą. Żyją przyodziane w maski rzeczywistości, jednak wystarczy jedna chwila i ich szatańskie pragnienia mają pole do popisu. Dla kogo warto było się aż tak przestać pilnować? Przecież to właśnie w Piwnicznej mieszkały największe plotkary, te które zapewne musiały bardzo dbać o łokcie, by niepowstały na nich odciski od ciągłego wyglądania przez okno. Tam wszystko miało oczy i uszy. Wyglądało tam tak, jakby całe miasteczko zostało przykryte pierzynką obłudy i zakłamania. Czytałam i czekałam na wichurę, która wszystko obnaży. Ojciec Javier Arevalo to istny diabeł przyodziany w sutannę. To człowiek, który kusi całym sobą: mową, uczynkiem i … czym tylko sobie zapragniesz. Niczym wąż z raju owija się wokół swojej ofiary i zniewala. Dokładnie wie co mówić, by go nie tylko słyszano, ale i słuchano. Spowiednik i rozgrzeszyciel. Wydaje się, że gorący Hiszpan jest balsamem na kobiece bolączki. Msza Święta staje się polem bitwy, gdzie wszystkie chwyty są dozwolone. Kto wyjdzie z niej z tarczą, a kto polegnie? „Rozejrzałam się po wiernych. Nie tylko ja miałam opad szczęki.” „Tutejsze gospodynie domowe, zaniedbane żony i udające dewotki stare pudła wyglądały […] jakby się posikały w majtki” – to nie była reakcja na wygraną w loterii. Tak się zadziało, kiedy to nowy proboszcz ogłosił, że chciałby każdej mieszkance złożyć wizytę i bliżej ją poznać, a może to i była wygrana?. „Prowincja grzechu” nie jest książką po której poznaniu z czystym sumieniem będziesz mogła usiąść na sumie w pierwszej ławce. Zaręczam, że fantazja może cię ponieść tak daleko jak parafianki z Piwnicznej. Wprost nie potrafię sobie wyobrazić do jakiego stopnia musiał on zawrócić im w głowach, że były skłonne … może nie tak ... że miały na tyle odwagi by zrobić pierwszy krok, krok w kierunku, który zawsze był poprzedzony znakiem STOP. Tylko czy nie mówi się, że zakazany owoc smakuje najlepiej? A jeśli w dodatku ocieka seksem i świadomy tego w pełni wcale się z tym nie kryje, to czy istnieje jakaś siła (nawet ta boska), która powstrzyma płomienie żądzy? Bohaterki książki niczym owieczki szły za swoim pasterzem. Ślepe, głuche, obdarte z wszystkiego, co je dotychczas krępowało. Owieczki przeznaczone na rzeź i zapewniam, że niebyły niewiniątkami. Czy wśród tej trzódki znajdzie się jedna, czarna? Ta, która odkryje prawdę, a siła w niej drzemiąca będzie na tyle wytrzymała, by nie ulec i podzielić losów poprzedniczek? Autorka pokusiła się o napisanie erotyczno-kryminalnej historii, która oprócz niedowierzania i szeroko otwieranych oczu w temacie księdza, daje do myślenia o rzeczach, o których czasami nie chcemy słyszeć, o sytuacjach, w których odwracamy głowę twierdząc, że nas nie dotyczą. Pieniądze, władza i grzech to trójca, która rządzi w tej niestandardowej powieści.

Ja po książki Moniki sięgam w ciemno. Co tym razem przygotowała dla nas autorka? Sandra to dziewczyna z przeszłością. Trudny związek, wpadka i powrót z Warszawy z bogatego życia do wioski, gdzie każdy każdego zna. Pomoc znajduje w siostrze i choć konserwatywna i idealna Łucja jest przeciwieństwem Sandry zajmuje się jej dzieckiem, gdy ta w nocy pracuje w klubie go-go. Łucja z kolei to matka piątki dzieci, której mąż pracuje za granicą. Łucja jest idealna, wręcz perfekcyjna w każdym calu. Piękny dom, ułożone dzieci. Maria to kobieta, która straciła swojego męża i teraz jest gospodynią na plebanii. Weronika to nauczycielka, która jest bardziej cichą myszką niż duszą towarzystwa. Izabela to kobieta z klasą, mająca piękny dom i bogactwo. Nie przepadają za sobą, jednak połączy ich jeden wspólny mianownik. A dokładniej mężczyzna. Javer Alevaro. Hiszpan. Nowy ksiądz w Piwnicznej. Co takiego odkryją kobiety i jak potoczy się napozor spokojne życie kobiet? Akcja powieści jest dynamiczna. Cały czas coś się dzieje i nie ma czasu na nudę. Wydarzenia idealnie łączą się ze sobą, przez co nie zgubimy się w fabule. Autorka ma lekki i przyjemny styl pisania. Nie ma zbędnych opisów, lania wody, a dialogi są naturalne. Sceny 18+ występują tutaj również, ale nie przysłaniają wydarzeń, a są raczej dodatkiem. Dodatkiem, który mi się podobał! Jest kontrowersyjnie, ale mimo wszystko zrobione jest to doskonałe. Okładka przyciąga wzrok i oddaje klimat książki. W środku mamy podział na perspektywę pięciu kobiet. Każda z nich możemy poznać, zobaczyć ich myśli. "Prowincja grzechu", to kontrowersyjna, mocna powieść. Czekałam na nią z wytęsknieniem, odkąd dowiedziałam się, że akcja będzie osadzona w bliskich mi okolicach. Musiałam ją przeczytać. I dosłownie przepadłam! Przeczytałam ją dosłownie w dwa dni, gdzie czasu miałam naprawdę nie wiele. Podobało mi się to, że Monika idealnie oddała urok małego miasteczka. No jakbym tam była! Obgadywanie za plecami, a w twarz przyjaciele, wszyscy wiedzą o wszystkich dosłownie wszystko. No idealnie. Wszak moja miejscowość jest taka sama bez dwóch zdań. Może młodsze pokolenia mniej interesują się tym co u kogo na podwórku się dzieje, ale starsze, o panie! wypisz wymaluj dewotki z książki Moni :D Także autentyczność na 100 procent! Monika pokazała nam również jak różne jest życie kobiet w tym samym miejscu. Mając bogactwo, można być całkowicie samotnym, smutnym. Te kobiety były tak różne, zadbane i mniej, z większymi czy mniejszymi problemami. A księżulek był idealnym można powiedzieć psychologiem. Potrafił każdą z nich omotać, trafić w czuły punkt ich życia i podporządkować je sobie. Ale to co się zaczyna układać w całość na końcowych stronach, to pozamiatało całkowicie! Ja tam gdzieś z tyłu głowy przeczuwałam, że to nie będzie zwykły romans, czy nawet wyuzdany erotyk. No, ale takich kwiatków się nie spodziewałam. Jestem zaskoczona, oczarowana. Ta książka jak dla mnie to mistrzunio. Ogromnie mi się podobała. Czekam na kolejne książki autorki, bo czuję, że nie raz jeszcze nas zaskoczą. Ja Wam ją polecam. Jeśli macie ochotę na niebanalną akcję, ciekawych, swojskich bohaterów i tajemnicę, która was rozwali, to musicie przeczytać.

To moje drugie spotkanie z autorką, ale czy udane czy kolejny raz coś nie zaiskrzyło? Prowincja Grzechu czy raczej Plebania Rozpusty ? Mamy tutaj pięć kobiet i jednego mężczyznę. Książka jest kontrowersyjna, bo mężczyzna jest księdzem, ale czy to poszło w dobrym kierunku? Książka kusi jak sam diabeł okładką i opisem. Jednak jej wnętrze nie jest już takie kuszące od samego początku do samego końca. Zacznijmy od tego, że każda z kobiet ma coś za uszami, małe przewinienia albo i duże przewinienia. Każda z nich zgrzeszyła i liczy na rozgrzeszenie. Każda z nich pokazuję się innym mieszkańcą udając idealną. Irytujące kobiety, które denerwują swoimi zachowaniami a jest jeszcze gorzej gdy na scene wchodzi on – Ksiądz z Hiszpani. To co zaczyna się dziać z kobietami, to jakbym widziała kotki w rui albo i gorzej, które nie potrafią powstrzymać swoich rozpalonych zmysłów. Fantazjują, zazdroszczą jedna drugiej, rywalizują między sobą i zaślepione dobrym seksem dają się "rozgrzeszać" księdzu. Natomiast Javier , ksiądź, który pojawia się na prowincji. Nie wiadomo skąd, nie wiadomo jak ale wiadomo po co. Ojciec Javier rozgrzesza grzesznice swoim magicznym przyrodzeniem i nieźle wyrzeźbionym ciałem. Czy to ksiądź czy mafiozo? Jaka jest jego prawdziwa twarz? Raczej nie dowiemy się tego, bo Javier jest strasznie tajemniczy. Jedno jest pewne przyjechał na prowincję, by łapać głupie nawine gąski aby je później sprzedawać. Kochani moi "Prowincja Grzechu" to książka przepełniona dużą ilością seksu. Kontrowersyjna, perwersyjna ale i absurdalna. I kolejny raz przy książcę autorki muszę powiedzieć, że fabuła i pomysł na historię bardzo mi się spodobał, ale wykonanie jest bardzo słabe a bohaterki są naiwnymi istotami, które albo oszukują wszystkich dookoła albo są napalone na księdza, że wystarczy tylko jedno jego zdanie a one już wskakują na jego boską maczugę. Jestem czytelniczką, którą ciężko zgorszyć a jeśli chodzi o kościół i księży, to nie robi to na mnie wrażenia. Powtarzam pomysł na historię mi się podoba. Niestety wszystko inne jest zbyt proste, żadnej głębi nie znalazłam w tej książce, nie wyzwoliła we mnie żadnych uczuć oprócz irytacji i czasami śmiechu z powodu absurdalnych sytuacji. Jednak niestety ale sam pomysł nie wystarcza by mnie przekonać do tej książki. Sceny seksu odważne ale nie wyzwalające żadnych uczuć. Wątek sensacyjny, niebezpieczny, wręcz mafijny też był jakiś taki zrobiony aby był i tyle. Ja potrzebuję aby książka wyzwalała we mnie moc uczuć, uważam że sam perwersyjny seks nie odwali całej roboty. Tak więc no jak widzicie mnie nie zachwycił ksiądz Javier i jego owieczki.

🥵🗝 Recenzja 🗝🥵 Tytuł: Prowincja Grzechu Autor: Monika Magoska Suchar Wydawnictwo: Editio Red "Czy jakikolwiek domek z kart jest bardziej chwiejny niż panowanie nad zmysłami?" – Tess Gerritsen OSTRZEŻENIE! Jeżeli jesteś osobą wrażliwą, bądź duchowną post przewiń dalej. Jeżeli zaś przemawia przez Ciebie szatan, zapraszam poniżej. Javier – ksiądz, czy szatan w sutannie? Z pewnością jest to gorący hiszpan z polskimi korzeniami. Oczywistym faktem jest to, że jest zabójczo przystojny, a dodatkowo ma seksowny głos, którym mami i zniewala. Kiedy pojawia się w Senne (Podbeskidzim miasteczku) w którym tamtejsza społeczność jest niechętna obcym, doprowadza do podziwu wielu osób, a dokładniej populacji płci żeńskiej. Taki proboszcz to skarb Piwnicznej. Jednakże jego metody rozgrzeszeń są zbytnio luźne, jak na małomiasteczkowe standardy. To jak masz ochotę się wyspowiadać? Jest już grubo po północy, więc...pogrzeszymy! Jak bardzo? Bardzo! Historia ociekającą ostrym seksem, gorącymi scenami erotycznymi, ale i poważną intrygą, a raczej sprawą o której rzadko się mówi. Dodatkowo dostajemy kontrowersyjną opowieść o złym do szpiku kości diable w koloratce powiązanym w szemranych interesach. Czy jest coś lepszego dla czytelnika, który pragnie przeczytać mocną, szokującą i pełną emocji, a zarazem kontrowersyjną historię z dobrze wykreowanymi bohaterami i ociekającą zaj**istością fabułą? A no jest! Właśnie ta książka! Dostarczy Wam wszystkich wyżej wymienionych doznań z dodatkiem krwawych i pełnych mroku scen! Autorka ma mocne pióro, bo lekkim by go nie nazwała. O nie! Nie tutaj grzesznicy. Tutaj każda mroczna czytelnicza dusza odnajdzie zarąbistą historię, której odda już i tak zwęgloną duszę i to dla kogo? Dla niego! Wraz z moją zasmoloną duszą zapraszam do przekroczenia bram piekła i przeczytania tejże lektury, ale ostrzegam, że nie jest to książka dla wszystkich. Za egzemplarz jak i zaufanie dziękuję wydawnictwu @editio.red Gratuluję autorce Monika Magowska-Suchar za napisanie odważnej książki, za wplecenie perspektyw handlu ludźmi i napisanie książki, która pochłania. Jak dobrze, że jestem grzesznicą inaczej pewnie do końca życia bym się nie wyspowiadała z tego, no ale cóż lubię ciepło, a moje miejsce jest w piekle, więc dziękuję za naprawdę świetną i piekielną zabawę, jaką dostarczyłaś mi podczas czytania. #recenzentka #recenzja #bookstagrampolska #czytaniejestsexy #czytamlegalnie #booklovers #editiored #prowincjagrzechu

18 "Wyglądał jak Bóg, diabeł, król zycia. Taki ogromny, wysoki, cały w czerni. Byłam jego wyznawczynią. Czcicielką świątyni, jaka stanowiło jego ciało." @mmsuchar_autorka Małe miasteczko w Beskidach, lokalne środowisko, gdzie każde odchylenie od pewnych norm było powodem szykan, przytyków i plotek bez końca. Sielskość, która tylko przykrywała cały brud, smród i prawdziwe życie ludzi, przede wszystkim kobiet ukrywających wszystko co się dało, byle by nie znaleźć się na językach. Temperatura zaczyna rosnąć w momencie pojawienia się nowego proboszcza, który jest jak stwrorzony przez samego diabła. Potężny, przystojny, Hiszpan, na widok, którego wszystkie panie puszczają wodze swoich brudnych fantazji. Lecz wraz z jego przybyciem wzrasta zagrożenie pochłaniające grzesznice nie bojace się niczego, byle by dostać to co chcą, osiągnąć spełnienie. Bezpruderyjny, łamiący wszystkie prawa, największy z pośród wszystkich grzeszników, brudny, uważający się za Boga, Javier uderza. Kobiety w tym miasteczku oszalały kiedy tylko trafił się im nowy proboszcz. Nikt nie spodziewał się, że ten ma na swoim koncie więcej grzechów, niż niejeden zwykły człowiek. Osoba powszechnie darzona zaufaniem, tym czasem jest demonem wyuzdanego seksu, którego kobiety w tym miasteczku są pozbawione. Zaniedbane, niedoceniane, z problemami, nie szanowane, bardzo szybko wpadają w diabelską sieć i hipnotyzującą moc Hiszpańskiego ogiera. Nie mają oporów tak jak on i palą się w ogniu jego żaru i namiętności. Nie jest to książka, która przeczytają wszyscy. Zdecydowanie trzeba mieć dystans, bowiem jest ogromnie grzeszna, namiętna, porusza kontrowersyjne tematy życia diabelskiego kapłana i jego zbłąkanych owieczek. Bardzo erotyczna i niebezpieczna. Autorka stworzyła erotyczno - kryminalną historię, gdzie dochodzi do handlu żywym towarem, życiem pod przykrywami, nadużywaniem władz i strachu przed opinią małomiasteczkowych środowisk. Jest niczym emocjonalne tsunami, będzie w chcieli więcej a jednocześnie rzucić nią w najdalszy kont. Same sprzeczności, które palą nas jak ogień rozprzestrzeniający się przez szatana. Polecam tym, którzy nie boją się zaryzykować i spłonąć jak ja.