Pożoga. Ukryte Dziedzictwo. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 06.2023)

Przepiękna kontynuacja, aż szkoda że czyta się za szybko. Teraz czekam na dalszy ciąg, Bardzo wciągająca seria.

Przeczytałam w jeden dzień. Super. Czekam na kolejne części.

Bardzo fajna seria :) szybko się czyta

Super fajna seria,lekko się czyta

cudowna lektura do poduszki

😍😍😍😍

Czy w życiu Nevady Baylor mogłoby być trochę więcej spokoju, monotonni, nudy...? Cóż - z pewnością i by mogło..., ale na szczęście dla nas czytelników, raczej nigdy tak nie będzie! Przekonuje nas o tym dobitnie najnowsza odsłona cyklu o przygodach tej bohaterki - powieść pt. „Pożoga”, której to ponad 500 stron tętni akcją, że ho, ho... Książka ta ukazała się w naszym kraju oczywiście nakładem naszego ukochanego Wydawnictwa Fabryka Słów. Dzieje się, oj dzieje. Oto jeszcze nie opadły emocje i nie zagoiły się rany po burzliwej sprawie z Narii Harison..., a Nevada staje przed kolejnym trudnym wyzwaniem. Tym razem zwraca się do niej z prośbą o pomoc Rynda - uwaga: była dziewczyn Rogana! Otóż zaginął jej mąż, zaś policja wydaje się być w tej sprawie bezradną... Co więcej, w życiu rodziny Baylor pojawia się kolejna raz ich szalona babka – Victoria Tremaine, która pragnie uczynić Nevadę swoją następczynią, co nie oznacza niczego dobrego. I jakby tego było mało, na horyzoncie jawi się wielki, globalny spisek Magnusów... Autorka tej świetnej serii fantasy - Ilona Andrews, kontynuuje tą powieścią jakże porywającą relację o losach Nevady i jej bliskich. Co więcej, czyni to w sposób niezwykle widowiskowy, spektakularny i iście epicki, gdy oto tak naprawdę trzy równie istotne wątki nieustannie się tu ze sobą przeplatają, tworząc iście wybuchową mieszankę przygody, magii, dobrego humoru i wielkiej namiętności. I jest w tym wszystkim również ten wyborny klimat tej serii, który porwał i oczarował sobą miliony czytelników na całym świecie. Oczywiście na pierwszy plan wysnuwa się tu wątek sprawy związanej z Nevadą, Connorem i Ryndą, co przybiera postać kryminalnej, ale też i skomplikowanej uczuciowo, intrygi. Nie mniej interesującą jest sprawa związana z niezbyt sympatyczną babcią rodziny Baylorów - Victorią, która wbrew ich woli pragnie stać się częścią ich życia, co skłoni Nevadę do podjęcia bardzo ryzykownej decyzji o losach całej familii. I wreszcie niekończące się kłopoty z Magnusami, którzy pragną więcej, aniżeli powinni otrzymać. To wszystko przybiera zaś postać pościgów, ucieczek, strzelanin i magicznych emanacji, które przekładają się na niezwykle malowniczą, fabularną relację. Niezmiennym pozostaje to, że to właśnie bohaterowie decydują w największym stopniu o jakości tej opowieści. Twarda, uparta i pragnąca być nieomylną Nevada...; nieodgadniony, tajemniczy, czasami bezwzględny, ale i jakże łagodniejący pod wpływem uczucia Connor...; czy też wreszcie zakochana we wszelakiej, najlepiej jak największej broni, zawsze pogodna i głodna wrażeń babcia Frida... To tylko kilka z wielu barwnych postaci, jakie żyją na kartach tej książki i które to oczarowują nas swoim sposobem bycia. Równie intrygującym jest ten cały literacki świat alternatywnej rzeczywistości, w którym to od dawna potwierdzono istnienie magii i osób, które się nią posługują. To z jednej strony nasza zwykła codzienność z pracą, związkami i rodzinnymi relacjami na czele..., ale z drugiej czary, istnienie wielkich rodów magów, przestępczość związana z ich mocą oraz obecność najprawdziwszych, przerażających potworów. I dla mnie obraz ten wydaje się być wzorem na idealnie wykreowaną, literacką postać współczesnej rzeczywistości urban fantasy. Miłość, namiętność, związek dwojga osób... - w tej części te elementy wydają się być szczególnie ważnymi i mocno zaakcentowanymi. I nie może nas to dziwić, gdyż w naturalny sposób związek Nevady i Connora - owszem, skomplikowany i burzliwy, ale przy tym ze wszech miar prawdziwy, wkracza na wyższy poziom, który ma wpływ nie tylko na codzienność życia bohaterów, ale też i na ich wybory względem przyszłości. I jestem przekonana, że wszystkie czytelniczki będą oczarowane w tym względzie. Spotkanie z tą powieścią jest dla nas wielką przygodą - zaskakującą, przewrotną, trzymającą w napięciu i piękną pod każdym względem, czytelniczą przygodą. I pozwolę sobie nawet na stwierdzenie, że w mej ocenie książka ta wydaje się być najlepszą odsłoną serii, która oferuje nie tylko rozrywkę i wielkie emocje, ale również pozwala spojrzeć nam w nieco inny sposób na ten cały świat, na życie bohaterów i to, co daje i zarazem odbiera im ich magiczny talent. Powieść Ilony Andrews pt. „Pożoga”, to kwintesencja tej literackiej serii, w której znajdziemy wszystko to, czyni ją tak dobrą i popularną – magię, walkę z bronią w ręku, kryminalną intrygą, czarny humor oraz namiętność…, a wszystko to jest podane w idealnych proporcjach i z wielką inteligencją. Dlatego też pozostaje mi już tylko gorąco zachęcić was do sięgnięcia po ten tytuł. Polecam – naprawdę warto!

Z początku myślałam, że "Pożoga" jest ostatnim tomem cyklu Ukryte dziedzictwo, autorstwa Ilony Andrews. Po przeczytaniu ostatniej strony wręcz nie mogłam w to uwierzyć, więc zrobiłam to, co każdy zawzięty czytelnik by zrobił - poszukałam odpowiedzi w Googlu. :) I okazało się, moi drodzy, że "Pożoga" wcale nie jest ostatnią częścią! A przynajmniej nie tak do końca. Ilona Andrews napisała (czy napisali, bo to pseudonim małżeństwa) jeszcze kilka następnych części, choć niepisanych z perspektywy Nevady, ale jej młodszej siostry, Cataliny. Ogromnie mnie to ucieszyło, ponieważ gdybym dostała takie zakończenie całości, od razu odjęłabym punkty. Ale. Trochę zbaczam, więc wróćmy do tematu. W "Pożodze" fabuła z jednaj strony staje się poważniejsza, bardziej brutalna, a z drugiej nadal nie brakuje w niej humorystycznych fragmentów czy wydarzeń, od których łzy aż płyną po policzkach ze śmiechu. Nevada musi podjąć decyzję, która zaważy nie tylko na jej życiu, ale także na życiu całej rodziny Baylorów. Wszak stworzenie nowego Rodu wiąże się z ujawnieniem światu doszczętnie skrywanych tajemnic... Do agencji Baylorów zgłasza się Rynda. Kobieta potrzebuje pomocy w odnalezieniu męża, który pewnej nocy po prostu nie wraca z pracy. I nie byłoby w tym nic niepokojącego, gdyby Rynda nie była również byłą narzeczoną Rogana. Czy Nevadzie uda się uciec od kłopotów? Co z drepczącą jej po piętach babką, Victorią Tremaine, budzącą postrach wśród najpotężniejszych Magnusów? "Pożoga", podobnie jak dwie poprzednie części, to książka, od której nie da rady uciec. Mimo że ją odkładasz, robisz specjalne przerwy, by nie pochłonąć na raz całej historii, by móc się nią delektować, to i tak twoje myśli krążą wyłącznie wokół Nevady i jej dalszych losów. Ostatecznie więc i tak sięgasz, i czytasz do ostatniej kropki, bo tak zaczarowuje cię świat i bohaterowie. W trzecim tomie "Ukrytego dziedzictwa" czytelnik staje twarzą w twarz z silną bohaterką. Nevada to kobieta z dominującym charakterem i mimo że jak kocha, to kocha na zabój, to nigdy nie daje sobie wejść na głowę ani w kaszę dmuchać. Mam wrażenie, że to ona była rzeczywistą głową rodziny, a nie matka czy babka. Nevada dodatkowo posiada wyjątkowo cięty języczek, co często było początkiem wielu przezabawnych akcji. Ilona Andrews w "Pożodze" nie zapomniała (nie zapomnieli?) o bohaterach drugoplanowych. Czytelnik dowiaduje się więcej o umiejętnościach Cataliny, Arabelli czy Leona, czyli sióstr i kuzyna Nevady. Było to świetnym urozmaiceniem, ponieważ inaczej trzecia część bardzo przypominałaby drugą pod względem wątku zaginionego męża/żony i motywu poznawania przeszłości. W zasadzie gdyby nie kwestia zakładania rodu Baylorów, "Pożoga" podobałaby mi się o wiele mniej. Ostatecznie "Pożogę" polecam! Książka jest niesamowicie wciągająca, wielowątkowa oraz trzymająca w napięciu do ostatniego akapitu. Zresztą, zakończenie sprawi, że zapragnie się więcej. Autorzy wykreowali wyjątkowych bohaterów z krwi i kości, a motyw magii i klasyfikacji magów to powiew oryginalności. W historii nie zabraknie też romantycznych elementów oraz pikantnych scen, co podsyci ogień, a czytelnik ostatecznie znajdzie się w samym sercu pożogi. :)

Seria Ukryte dziedzictwo powraca w trzecim tomie przygód ulubionej bohaterki. Duet autorski kryjący się pod pseudonimem (Ilona i Andrew Gordon) nie zwalnia tempa, serwuje nam kolejną porcję niebezpieczeństw i udowadnia, że tyko oni dysponują tak godną poznania wyobraźnią. Warunek jest jeden - w przypadku tej serii należy zachować chronologię. Co prawda autorzy stawiają na nowe wyzwania w każdej części, ale jest tutaj tak wiele kluczowych smaczków odwołujących się do tego co już się wydarzyło, że aby zachować świadomość scen trzeba być na bieżąco. Gwarantuję jednak, że nikt nie poczuje się rozczarowany, gdy wkroczy do świata magii, nietuzinkowych bohaterów a także emocji utrzymujących nas w nieustannym napięciu. Fabuła utrzymuje wysoki poziom, dorównuje swoim poprzedniczkom a także stawia na wielowątkową akcję, w której nieustannie coś się dzieje. Wszystko jest dopracowane, przejścia między wydarzeniami płynne a kreacje postaci tak ciekawe, że czystą przyjemnością jest rozkładanie ich na czynniki, analizowanie zachowań czy spoglądanie na zachodzące w nich zmiany, ponieważ Nevada, główna bohaterka, kształtuje się na naszych oczach i nieustannie zachwyca charyzmą, temperamentem a także wielką odwagę. Łącząc magię, problemy społeczne, ponadczasowe wartości miłości, przyjaźni oraz własnego miejsca w świecie autorzy kontynuują serię z naciskiem na intensywność wrażeń. Rynda, była narzeczona Szalonego Rogana, zwróci się do Nevady o pomoc a ta nie będzie potrafiła jej odmówić, chociaż zazdrość da jej się we znaki. Viktoria Tremaine wciąż będzie prześladować dziewczynę, chociaż ta jasno dała do zrozumienia co myśli o byciu jej następczynią. Jedynie status Rodu wydaje się ją chronić przed niechcianą przynależnością, ale wówczas przyjdzie jej pokazać całemu światu magiczne zdolności. Wydaje się, że nie ma dobrego wyjścia z tej patowej sytuacji, ale przecież bohaterowie nie byliby sobą, gdyby nie postawili wszystko na jedną kartę i nie rzucili się odważnie do realizacji własnych celów. "Pożoga" to zaskakująca i dobrze poprowadzona kontynuacja, która dzięki swojej pokaźnej liczbie stron gwarantuje nam przygodę na kilka niezapomnianych wieczorów. Dzieje się dużo, ale wszystko ma swoje konkretne uzasadnienie a dzięki nagromadzeniu wydarzeń nasz umysł pracuje na najwyższych obrotach. Małżeński duet autorski wydaje się pozostawiać daleko w tyle swoją konkurencję i zjednuje sobie fanów nie tylko dopracowaniem czy wykorzystaniem potencjału, ale przede wszystkim emocjami, które wkradają się do naszego serca.

Rogan i Nevada w końcu się dotarli. Babcia nadal jest najlepsza, chociaż ta druga już niekoniecznie. Rodzinka w komplecie wywołuje huragan i niezłe zamieszanie w mieście. Polityczne spory są większe niż wszyscy myśleli, a przetrwanie Rodu ważniejsze niż oddychanie. Kompatybilność, zero miłości, oszustwo=niezwykłe zdolności. Rodziny się nie wybiera, a w tym przypadku z miłą chęcią bym się z Nevadą zamieniła. Współpraca, kompatybilność, uzupełnianie umiejętności, oddanie pomiędzy całą rodziną Baylorów zasługuje na złoty medal najlepszej rodziny na świecie. W dodatku różnice pomiędzy ich mocami są widoczne, a jednak każdy wpasowuje się idealnie, chociaż są kompletnymi indywiduami. Nevada jak w poprzednich częściach stawała na wysokości zadania i jej miłość nie przysłaniała wszystkiego, to w tej części jej niektóre rozterki zakrawały o kpinę. Irytowała mnie, na szczęście nie przysłoniło to fabuły, choć miejscami jej spięcia przechodziły w inny wymiar. Rowan zszedł totalnie na drugi plan dalej jest zabójczo przystojnym, niebezpiecznym mężczyzną i jego rola się na tym kończy. Nie nabrał wyrazu, zagubił się w czasoprzestrzeni. Dziecięce zagrywki pomiędzy tym dwojga kończyły się przewracaniem oczami. Dość o nich. Fabuła rozwija się stopniowo, wątek kryminalistyczno-detektywistyczny po raz kolejny świetnie poprowadzony. Rozwija się, wnosi nam wiele szczegółów jak na przykład funkcjonowanie całego świata: jak wygląda perspektywa bycia Magnusem, z czym ten przywilej się wiążę, a przy okazji poznajemy więcej rodzajów mocy, umiejętności z tym związanymi i wyrzeczenia jakie się z tym wiążą. Jak w krótkim czasie można stracić wszystko, jak ważna jest pozycja w tym szalonym świecie (przypomina rzeczywistość - prawda?), jak desperacko pragnie się potomstwa, do czego to wszystko może doprowadzić. Cała złożoność świata przedstawiona w jasny sposób i nawet tani romans w tle nie mógł tego zepsuć. Końcówka – no ja nie wiem jak tak można nie mieć kolejnego znakomitego tomu pod ręką! Autorów uwielbiam, trochę przejadła mi się strona romansu w tej historii – zdecydowanie za dużo niczego. To reszta mistrzostwo. Kocham ten styl, to urban fantasy i biorę ich książki w ciemno za każdym razem. Dziękuje za uwagę!