Pozerka (okładka  miękka, wyd. 06.2020)

Magda to piękna kobieta, świadoma swojego wyglądu, pewna siebie. Prowadzi życie singielki i jest to jej wybór, z którego jest zadowolona. Związki? Tak, ale nie na długo, ma swoje zasady, których się trzyma i nie pozwala sobie na ich złamanie. Mężczyzna musi być przystojny, ale też bogaty, tego nauczyło ją życie. Flirtuje, przyciąga uwagę i zbiera profity, jak dotąd jej strategia sprawdza się idealnie. Harmonię, którą wypracowała burzy jedno spotkanie i jego konsekwencje. Spotyka mężczyznę, który sprawia, że jej mur się chwieje. Czy warto zmienić coś, co dotychczas tak dobrze się sprawdzało, na coś bliżej niesprecyzowanego? Z opisu książki wynika, że jest to powieść obyczajowa, lekka, przyjemna, dobra na lato. To wszystko się zgadza, lecz też nie zapowiada pewnych zabiegów, które autorka w niej zawarła. Jestem pozytywnie zaskoczona lekturą, która okazała się bardziej intrygująca niż mogłoby się wydawać. Wiem też, że po przeczytaniu tej powieści bez wahania sięgnę po kolejną książkę tej pisarki. To tak na zachętę, a teraz parę rzeczy, które w książce zwracają uwagę i sprawiają, że tak dobrze się ją czyta. Po pierwsze fabuła, niby prosta, niby niewnosząca wiele nowego, a jednak poprowadzona w taki sposób, że odnosi się same pozytywne wrażenia. Na początku poznajemy Magdę, kobietę, która wie, czego chce od życia, ma jasno sprecyzowane cele. Na początku też trudno stwierdzić, czy ma po prostu taki charakter, czy zmieniły ją jakieś doświadczenia z przeszłości. Tego dowiadujemy się stopniowo, nic nie jest podane na tacy a autorka potrafi dawkować istotne informacje, aby wzbudzić większe zainteresowanie i odnosi to zamierzony skutek. Jakież było moje zdziwienie, gdy po części dotyczącej Magdy pojawiła się część zatytułowana Marysia. Kim jest Marysia i dlaczego pojawiła się w tej historii tego Wam nie zdradzę, by nie popsuć niespodzianki. Mogę tylko napisać, że obie historie czyta się tak samo dobrze i że coś je ze sobą łączy, coś bardzo istotnego. Poza tym w opowieści przeplata się trochę różnych postaci. Przede wszystkim jest Robert nazywany Garcia. Mężczyzna uśmiechnięty, pozytywnie nastawiony do ludzi, wzbudzający zaufanie. Patrząc na jego bagaż doświadczeń, to jego postawa jest godna podziwu. Nie przepada za kobietami takimi jak Magda, manipulantkami, które lubią okręcić sobie faceta wokół palca. Gdy się spotykają, coś zaczyna się dziać, mimo, że żadne tego nie planowało i nie chce. Czy drogi dwóch osób o tak różnych podejściach do życia mogą się zejść? W opowieści jest jeszcze sporo innych postaci, które wzbudzają pozytywne, jak i negatywne odczucia. Piotr, co do którego od razu nasuwa się określenie „śliski typ”, Dawid, którego zmiana zadziwia, rodzice Magdy i przyjaciółka Kaja, która udziela wsparcia, chociaż sama też go bardzo potrzebuje. Nie można zapomnieć też o wspaniałej babci Buni. W trakcie lektury nie zabrakło życiowych wydarzeń, wzbudzających emocje, poruszających, ale też miejsca na dawkę humoru. Poszczególne elementy są odpowiednio dawkowane, nie ma tu sztuczności, przerysowania, jest za to miejsce na miłość, przyjaźń, wybaczenie, chorobę, toksyczne relacje i trudne doświadczenia, których ciężar czuje się przez całe życie. „Pozerka” to książka, która poza warstwą typowo obyczajową niesie wiele niespodzianek a równocześnie porusza, grając delikatnie na strunach naszych emocji niczym wirtuoz na skrzypcach. Nietuzinkowa opowieść, w której znajdziecie wiele życiowych zakrętów, trudnych decyzji i bagaż przykrych doświadczeń, które mogą zaważyć na całym życiu, nie pozwalając się cieszyć tym, co w nim piękne. Mam nadzieję, że zachęciłam Was do lektury, bo warta jest uwagi. http://wyczytane-ksiazki.blogspot.com/2020/06/pozerka-j-harrow.html

Często stwarzamy pozory. Idealności? Wygodnego życia? Pokazujemy innym jacy to my jesteśmy wspaniali. Ale to tylko maska. Teatr rozgrywany co dzień dla innych. Dla obcych i czasami najbliższych. A gdzie prawdziwość? Czego się tak naprawdę boimy? Magdalena jest twardą babką sukcesu. Nie boi się pracy. Musi mieć pieniądze? To je weźmie. Zaciśnie zęby, ukryje uczucia pod maska uśmiechu, zakasa rękawy i będzie udawać. Będzie walczyć ze swoimi słabościami. W końcu musi być silna i niezależna. Jej jedyną rodziną jest przyrodnia siostra, z którą nie za specjalnie utrzymuje kontakt, kuzynka Iza i jej córka Nina, ukochana Bunia i ojciec alkoholik. Do tego dość zacieśnionego kręgu dopuściła jeszcze przyjaciółkę Kaję. To kobieta doświadczona przez los a jeszcze czeka ją walka z dość konkretnym przeciwnikiem. Sama Magda stworzyła sobie wizerunek stalowej babki, która wie, czego chce. Za dnia pracuje w korporacji, za to po pracy zamienia się w rudowłosą hot girl. Los postanowił na drodze postawić jej Roberta. Majętnego i przystojnego mężczyznę. Garcia zdaje się być ideałem. Odpowiednim kandydatem dla głównej bohaterki. Tylko co z tego, jak ona nie wierzy w miłość? Całe życie stwarza pozory. Udaje. Gra. A przyczyna tego zachowania leży w dość bolesnej i smutnej przeszłości. Czy tych dwoje będzie ze sobą? Czy Magda zostawi za sobą przeszłość? Czy z pozerki stanie się na powrót normalna kobietą, która nie boi się okazywać uczuć? Autorka "Nieodpowiedniej dziewczyny" tym razem zaprasza do świata całkiem innej osoby. Bardzo dobrze został przedstawiony świat stworzony przez Magdę. To jak udaje i stwarza pozory. Jak chciałaby coś zmienić ale się boi. Unika związków. Bardzo dogłębnie, niczym psycholog, autorka podkreśliła zachowanie Magdy. Rozłożyła wszystko na czynniki pierwsze. Stopniowa akcja nadawała smaczku. Może nie znajdziemy tu ociekających pożądaniem scen miłosnych. Może nie ma tu gorących flirtów i pikantnych opisów. Ale za to mamy obraz kobiety skrzywdzonej przez los i przez najbliższych. Bardzo fajnym zabiegiem był powrót do przeszłości. Tak nagle i niepostrzeżenie cofnęłam się do tyłu - czy tego chciałam czy nie. Mimo, że z początku nie wiedziałam o kogo dokładnie tu chodzi. Ale w miarę wczytywania się moje oczy robiły się większe i większe. Byłam w szoku tego, czego doświadczyła. Nic dziwnego, że najlepsza drogą okazało się stworzenie pozerki. Ta część zdecydowanie była mocniejsza i ciemniejsza. Od początku trzymała w napięciu. Nie dawała mi możliwości złapania oddechu czy odłożenia choć na chwilę. Chłonęła niczym ruchome piaski. Dwie różne od siebie historie ale jakże dogłębnie oddały cały obraz bohaterki. Rozebrały ją do naga - prześwietliłam ją niczym rentgen. A to co ujrzałam zmusiło mnie do refleksji... Jeśli pierwsza książka autorki Was zaskoczyła, to gwarantuję, że ta zaskoczy jeszcze bardziej. Nie ma cukru, nie ma mdłości. Jest brutalnie, mocno i obdzierająco ze złudzeń. Przygotujcie się na masę cierpienia i szokujących wydarzeń. Poznajcie życie głównej bohaterki i to, dlaczego stała się właśnie taką a nie inną osobą. Zobaczcie jak walczy. I ile ją to wszystko kosztuje. Dajcie się oczarować tą historią. A na skrzydełku znajdziecie moją rekomendację: Autorka "Nieodpowiedniej dziewczyny" w najnowszej książce przedstawia bohaterkę z całkiem innej bajki. Pozory odgrywają tu bardzo ważną rolę - co jest maską, a co prawdą? Usiądźcie wygodnie w fotelu i wczytajcie się w życie Magdy, gdzie nie wszystko jest tym, czym się na pierwszy rzut oka wydaje. Dajcie się porwać tej wyjątkowej, miejscami pełnej bólu i zwątpienia historii, która wciąga niczym ruchome piaski. Gorąco polecam.

,,Pozerka’’ - to pierwsza książka napisana przez J. Harrow, ale wydana jako druga. Pierwszą wydaną powieścią była ,, Nieodpowiednia dziewczyna’’ świetnie przyjęta przez czytelników . Pozerstwo- młodzież powiedziała by, że to szpanerstwo. My pomyślimy, że to udawanie kogoś innego, niż się jest, po to aby wywrzeć na kimś wrażenie. Ale nie nasza bohaterka, pozerka to dziewczyna, która pod maską teatralności, chce ukryć prawdziwą siebie. - Ale dlaczego? Magda singielka po trzydziestce, życie nie było dla niej łaskawe, na co dzień normalna szanująca się kobieta, pracująca jako grafik w korporacji, ale jest jeszcze druga tajemnicza praca. Na początku autorka przedstawia nam Magdę jako kobitę inteligentną , atrakcyjną, taką która wie czego chce, bawi się mężczyznami. Dla niej spotkania z facetami to pewnego rodzaju gra, którą nie traktuje poważnie. Nie waha się brać tego, co chce dostać, buduje miraż. Każde spotkanie to misternie ułożony plan, niczym utkana sieć do której od początku zwodzi i wplątuje mężczyzn. Z każdej znajomości czerpie to co dla niej najlepsze, stara się wyciągnąć maksimum korzyści. Facet, może być tylko wielbicielem, kochankiem na kilka wieczorów, a niektórzy dostępują zaszczytu zostania jej przyjaciółmi. Na każdym spotkaniu to nie jest prawdziwa ona, to tylko wykreowana przez nią , nie istniejącą postać, to rola do odegrania. Manipuluje, steruje, zwodzi. W ten sposób chroni siebie przed prawdziwymi uczuciami, przed ludźmi, którym nie potrafi zaufać. Bo był czas, że dla swoich bliskich dawała z siebie wszystko, kochała bezgranicznie, ufała i poświęcała się. I co otrzymała w zamian? Wszystkie uczucia spycha na bok, iluzorycznie przejmuje władzę nad mężczyzną, nad swoim życiem. Wyznaje zasadę albo on Tobie, albo Ty jemu. I tak wszystko układa się pięknie do czasu…… Bo serce to nie maszyna którą można zaprogramować, żeby działała według pewnego schematu. Pieczołowicie pielęgnowany chłód, zaczął pomału się ocieplać, do zdradzieckiego serca zaczęły wdzierać się nie chciane emocje, doznania. Bo czy tak, trudną i intymną sprawę, jaką jest głód miłości można traktować przedmiotowo. J. Harrow podejmuje stosunkowo powszechne, ale jakże trudne problemy społeczne takie jak borykanie się chorobą jaką jest nerwica, depresja, alkoholizm czy uzależnienie od hazardu. Choroby, które są często tolerowane i łagodnie traktowane przez społeczeństwo , które mają niekorzystny wpływ na stosunki w rodzinie. W sposób przystępny i żartobliwy, pomaga zrozumieć czym jest homoseksualizm. Ogromnym plusem powieści jest rewelacyjnie wykreowana bohaterka. Dziewczyna z krwi i kości, z jednej strony serdeczna, oddana przyjaciółka, wnuczka opiekująca się schorowaną babcią, z drugiej zamknięta w sobie, nieufna, skrzywdzona przez los, dźwigająca ciężar tajemniczej przeszłości . Przepiękna opowieść, która napawa nas optymizmem i pozytywną energią. ,,Pozerka’’ składnia do refleksji, często wywołuje uśmiech na twarzy , ale przede wszystkim chwyta za serce swoją szczerością i prawdziwością. Pokazuje jak nie stracić wiary w lepsze jutro. Bo nadzieja jest bardzo potrzebna nam w życiu, daje nam motywację i siłę w pokonywaniu trudności. Bo czyż nie mówimy że „Nadzieja umiera ostatnia”. Pani J. Harrow czekamy na więcej. - Polecam Gorąco. Serdeczne podziękowania Autorce oraz Wydawnictwu za książkę w wersji ebooka.

Dzisiaj co nieco o mojej drugiej przygodzie z twórczością J. Harrow - autorki, która w stu procentach przekonała mnie do siebie świetną powieścią "Nieodpowiednia dziewczyna". Nie mogłam się więc nie zdecydować na zapoznanie z kolejnym tytułem, który wyszedł spod jej pióra i tym sposobem trafiła do mnie "Pozerka", również wydana nakładem wydawnictwa Zysk. Tak jak podejrzewałam, w przypadku tego tytułu również nie poczułam się rozczarowana. Pozerka to naprawdę świetna historia dla osób, które lubią nie tylko romanse, ale również historie życiowe, mogące znaleźć swoje odzwierciedlenie w realnym świecie. Autorka wciąga nas od pierwszej strony w losy głównej bohaterki Magdy - atrakcyjnej kobiety, która twardo stąpa po ziemi, jest doświadczoną przez życie rozwódką, a facetów traktuje jako dodatek do swojego życia, a nie element, z jakim mogłyby ją połączyć jakiekolwiek zobowiązania. Magda nie jest też typową pracownicą wielkiej korporacji, sekretarką, czy inną psycholog. Nie, ona pracuje na kamerkach, gdzie dorabia sobie nie tylko na podstawowe życiowe potrzeby, ale również własne zachcianki jak na przykład poprawienie biustu, z którego nie jest w pełni zadowolona. Cały jej plan idzie gładko do czasu, aż na jej drodze nie staje pewien mężczyzna, który stopniowo zmienia kobiecy światopogląd, a sprawy związane z pracą, życiem osobistym i przyjaciółmi nie zaczynają się wywracać do góry nogami. "Pozerka" chociaż jest fikcją literacką, to ma w sobie naprawdę wiele autentyczności. W pierwszej połowie często przywołuje uśmiech na twarzy oraz wywołuje rozbawienie, ale im dalej, tym większa powaga dopada czytelnika, bo zaczyna się rozumieć, że nie jest to lekka historia, która ma bawić, ale książka, która pokazuje, że od naszych wyborów i decyzji zależy to, jak będzie się toczyło nasze życie. Jest to tytuł naprawdę wartościowy, mający w sobie przesłanie, który bawi ale też wzrusza. Przemiana Magdy również daje do myślenia, chociaż nastąpiła pod wpływem ciągu wydarzeń, na które nie była ona przygotowana. Zaskoczyło mnie to, że została ona napisana w dwojaki sposób. Podzielona na dwie części, jest pisana zarówno w trzeciej, jak i potem w pierwszej osobie. Było to dla mnie dość mylące, ale ostatecznie okazało się być świetnym zabiegiem, który stworzył jedną spójną całość, pozwalającą bardziej wczuć się w to, co czuła, myślała i przeżyła główna bohaterka. Krótko mówiąc mimo tego zabiegu, czytało się naprawdę dobrze i szybko. Ciężko było się oderwać od kolejnych stron, zwłaszcza że co rusz jesteśmy zaskakiwani nowymi wątkami, które wpływają na całokształt tej historii. Warto również zaznaczyć, że J. Harrow podjęła się tutaj ważnych tematów takich jak alkoholizm, choroby a nawet śmierć i zostało to poruszone w taki sposób, że chcąc nie chcąc zmusza do refleksji, rozejrzenia się wkoło i pomyślenia nad tym, czy możemy zmienić w swoim życiu coś tak, by i nam i bliskim nam osobom żyło się lepiej. Pokazuje również, że nadzieja i wiara w to, że może być lepiej, ma olbrzymią moc i warto się nią kierować, by brnąć przez życie z wysoko uniesioną głową, nawet jeśli wydaje się, że wszystko się wali. Reasumując, gorąco polecam jeśli nie mieliście jeszcze okazji zapoznać się z tym tytułem, a nawet z twórczością autorki, bo jest naprawdę godna uwagi i zagwarantuje Wam kilka godzin świetnie spędzonego czasu!

RECENZJA PATRONACKA: Gówna bohaterka powieści nie obawia się wyzwań. By wzmocnić swój budżet dorabia na spotkaniach organizowanych za pomocą kamerek internetowych. Zimna, mało wrażliwa, absolutnie nieszukająca towarzystwa na stałe. Bawiąca się uczuciami mężczyzn woli samotność, bo opcja miłosnego zaangażowania wydaje się ciągnąć za sobą wyłącznie same problemy. A tych, wiedziona doświadczeniem, Magda ma już dosyć. Gdzieś jednak pomiędzy tą pewnością siebie i egoizmem znajduje się miejsce dla innej perspektywy, dla młodej, zagubionej dziewczyny z przeszłości, której przyszło posmakować gorzkiej pigułki zwanej życiem. Co łączy ją z wyrachowaną postacią Magdy? I czy ocena przez pozory aby na pewno jest tą, którą powinniśmy się kierować? Pierwsza połowa powieści utrzymana jest w lekkim i żartobliwym tonie. Nie brak wpadek, zabawnych komentarzy, nieplanowanych sytuacji czy starć. Jednym słowem, lektura budzi dobry humor przypominając książkową komedię romantyczną, która w każdym momencie może zakończyć się jakąś spektakularną wtopą. A jednak nic bardziej mylnego. W pewnej chwili książka nabiera powagi . Kiedy w grę zaczyna wchodzić przeszłość oraz inne, nieprzychylne sfery życia. Okazuje się, że nie wszystko jest takie, na jakie wyglądało. Stawiany wokół siebie mur będący swego rodzaju bronią przed skrzywdzeniem i nowy start, będący zalewie płytką zmianą, w głębszych strukturach której wciąż tkwi nieprzepracowany problem sprzed laty. Co wydarzyło się w przeszłości? I jaki ma to wpływ na obecność? W książce pojawia się nienachlany i stonowany wątek miłosny. Są blokowane uczucia, postać cierpliwego Garcii, nieudane związki – ale nie warto traktować lektury jako typowego romansu, ponieważ nie taki był cel autorki, by stworzyć lekka historię o namiętnościach czy przodującej nad innymi wątkami miłości. To historia o zakładanych maskach, o ludzkich potrzebach, o konieczności kontaktu z drugim człowiekiem. Nawet wtedy, kiedy jesteśmy pewni, że w życiu stać nas na samowystarczalność, z czasem inni ludzie okazują się odgrywać kluczowe role. Bo o to chodzi w naszej egzystencji, by w stadzie – a nie w pojedynkę, iść do przodu przez ten świat. Jest kwestia choroby przyjaciółki, unaoczniony problem alkoholizmu, kwestia śmierci matki, są wyrzuty sumienia i ukochana babcia. Jednym słowem, autorka na pewno nie spoczęła na jednym wątku. Historia obyczajowa usłana kilkoma tematami i wiarygodnymi postaciami. Na czele z pozerką, która pomimo usilnego zakładania masek z czasem okazuje się być kimś innym. Wartościowa książka, skłaniająca do życiowych refleksji, nieprzewidywalna i oryginalna. To nie jest jedna z tych słodkich lektur, choć jak już wspomniałam powyżej, pierwsza połowa niejednokrotnie ciśnie na twarz uśmiech. Jeśli szukacie dobrej polskiej prozy, weźcie pod uwagę tę propozycję od J. Harrow. Być może otworzy ona oczy na innych ludzi, którzy podobnie jak bohaterka Magda przybierają powierzchowne zbroje znieczulicy chroniące tak naprawdę ich wrażliwe serca. Więcej na: https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2020/06/premiera-pozerka-j-harrow-materialistka.html

"(..)przebrnęli przez mnóstwo problemów, które zafundowało im życie, i po co? Może po to , aby w końcu dorosnąć i zrozumieć, że była kompletną idiotką? Naiwna marzycielka, której wydawało się, że życie może być bajką. Ale ono obeszło się z nią wyjątkowo okrutnie i pewnie na to zasłużyła.." Magda, to pewna siebie, atrakcyjna i niezależna kobieta. Bez wątpienia podoba się płci przeciwnej, jednak ma co do nich jedną zasadę. Nie angażować się, nie zakochiwać, spotykać się na maksymalnie dziesięciu randkach, i czerpać z nich jak najwięcej korzyści. Jednak Magda nie zawsze taka była. To jaka jest obecnie ma swoje podłożę w jej przeszłości. A jej historia do łatwych i pięknych nie należy. Wszystko na pozór dobrze się układa. Do czasu.. Na jednej z imprez spotyka mężczyznę. I choć początek ich znajomości nie zaczął się najlepiej, każde kolejne spotkanie sprawia, że to co było dobrze utkanymi pozorami, zaczyna się trząść w posadach, a na wierzch próbują się przedrzeć emocję, o których już dawno zapomniała. Co takiego stało się, że Magda prowadzi takie, a nie inne życie? Dlaczego z góry osądza każdego spotkanego mężczyznę? Co takiego skrywa pod warstwami pozorów? Czy Magda pozwoli sobie w końcu prawdziwie czuć, skoro, by to zrobić będzie musiała zmierzyć się z przeszłością i wyznać każdą tajemnicę? Jaki będzie miała finał ta historia? ***** Swoją opinię zacznę od tego, że ta książka okazała się totalnym zaskoczeniem. Przyznaje szczerze, że nie czytałam opisu. Spodobała mi się okładka i kilka znajomych ją chwaliłam, więc wysłałam prośbę do wydawnictwa o egzemplarz. Udało się i bardzo się z tego powodu cieszę. Ale po kolei. "Pozerka" to moje pierwsze spotkanie z autorką. Kojarzę jej pierwszą książkę "Nieodpowiednia dziewczyna" ale nie miałam jeszcze okazji jej czytać. Nie wiem dlaczego, ale byłam przekonana, że książka którą otrzymałam, będzie o młodej dziewczynie, która według tytułu będzie typową "Pozerką". Zostałam bardzo miło zaskoczona otrzymując historię o dojrzałej ( choć nadal młodej :) kobiecie, która straciła wiarę w mężczyzn. Według mnie, ta książka niesie jeden ważny przekaz. To, że ktoś pozuję na osobą pewną siebie i wyszczekaną, to za uśmiechem często skrywają się zupełnie inne emocje. Kobieta która była brana za "pustą blondynkę" okazuje się inteligentną kobietą, która w taki a nie inny sposób radziła sobie z życiem. Bardzo podoba mi się styl autorki. Co prawda dość dużo w książce jest opisów, jednak mi to nigdy nie przeszkadzało. Nie raz już powtarzałam, że ciężko byłoby mi wyobrazić sobie daną sytuację/ scenę, gdyby autor jej dobrze nie opisał. Jak dla mnie, ta książka to przede wszystkim historia obyczajowa z nutką romansu, zakropiona małą dawką humoru. Książka, która zmusza do przemyśleń, oraz spojrzenia na różne sytuacji z kilku perspektyw. Bo to, że ktoś jest uśmiechnięty i radosny, pewny siebie i wygadany, wcale nie znaczy, że pod warstwami pozorów nie kryje tego, jakim się jest naprawdę. Bez wątpienia jest to książka, którą warto przeczytać. Pod tą piękną okładką skrywa się historia, która według mnie, spodoba się dużej ilości osób. Polecam.

Magda to przebojowa kobieta, która wie, czego chce. Wypracowany przez lata status majątkowy oraz obraz siebie, jako niezależnej osoby pozwala jej żyć na własnych warunkach. Mężczyźni to dla niej źródło łatwego zarobku, pojawiają się i znikają, a ona wie jedno, nie ma zamiaru wikłać się w związki. Jedyne osoby, na których widać, że jej zależy to babcia i przyjaciółka Kaja. Jedno ze spotkań "biznesowych" sprawia, że coś w życiu Magdy zaczyna się zmieniać, ale przed nią jeszcze daleka droga. Nowe mieszkanie, nowa praca, nowi sąsiedzi, to wszystko daje początek o wiele większym zmianom. Jednak zanim one nastąpią, Magda musi się zmierzyć z samą sobą, a także podjąć walkę o kogoś, kogo kocha. Jak odnajdzie się w tym wszystkim Garcia vel Robert? J. Harrow po raz drugi uwiodła mnie swoją powieścią. Co mile mnie zaskoczyło, postawiła na nieco inną odsłonę swojej twórczości. To wciąż powieść obyczajowa, ale jej bohaterka ukazana jest w innym świetle. Jej charakterystyka jest bardziej złożona, śmiałabym napisać głębsza, gdyż skrzętnie skrywa swoje sekrety. W książce znajdziecie dwie historie- Magdy i Marysi. Pierwsze wrażenie jest takie, że obie bardzo się od siebie różnią. Historia pierwsza jest bardziej luksusowa, przebojowa, wręcz dynamiczna. Jej bohaterka to kobieta z pazurem, która jest niezależna i śmiało podejmuje prawie wszystkie decyzje. Historia Marysi jest znów cicha, poszyta niepokojem, lękiem, bojaźnią. Jej bohaterka jest zdominowana przez zimną, borykającą się z nałogiem matkę. Brak jej ciepła, wsparcia rodziny, musi walczyć o zwyczajne życie nastolatki. Bardzo długo, jedyną osobą, w której ma oparcie jest ukochana babcia. W pewnym momencie autorka daje nam odczuć, że te dwie historie mają wspólny mianownik. Coś ważnego je łączy, i kiedy to do nas dociera, wszystko zaczyna się układać, dopasowywać do fragmentów jak ostatnie kawałki puzzli. Nagle tytuł zaczyna być doskonałym podsumowaniem, a czytelnik uświadamia sobie, jak fantastycznie udało się wykreować autorce poszczególne postacie. Za co pokochałam tę powieść? Za zaskakujące poprowadzenie historii, doprawienie jej dramaturgią, która co ciekawsze, jest bardzo realna i życiowa. Za postać Buni i Kai, bo to głównie one wyprowadziły na prostą Magdę. Bardzo podoba mi się wątek miłosny, który nie jest drażniący ani też mdły, jest dla mnie idealny! Ta książka przypomina nam o tym, jak często niektórzy z nas ukrywają swoje prawdziwe oblicza, gdyż wstydzą się swojej przeszłości, boją zranienia, a może po prostu sami przed sobą udają, że tamta przeszłość nie istnieje. Przypomina, że dobrze jest dzielić się swoim bólem z innymi, dzielić pragnieniami, bo patrząc na przykład Magdy, łatwiej jest dostrzec sedno problemu stojąc z boku, niż nam samym, będąc w centrum wydarzeń. Polecam! Więcej na www.papierowestrony.blogspot.com

Każdemu w życiu przyszło kłamać i oszukiwać innych, jak i samego siebie. Ciężko jest się przyznać człowiekowi do popełnionych błędów i okazać słabość na jakimkolwiek polu. Czy to mężczyzna czy kobieta, bardzo często muszą podejmować decyzje dotyczące tego, komu zaufać, czy po tylu zranieniach, tylu próbach na które wystawiło nas życie mamy jeszcze w sobie tyle odwagi, aby zaryzykować swoje uczucia ? Zaryzykować to, czy będziemy szczęśliwi, czy na zawsze pozostaniemy zamknięci w swojej skorupie. "Miłość po prostu nie istnieje - to tylko chwilowe zaburzenie gospodarki hormonalnej." Magda jest kobietą, która nie idzie na kompromisy. Dla niej albo coś jest białe, albo czarne. Jej życie nie było usłane różami i już nieraz najbliżsi ją zawiedli. Teraz postanowiła, że będzie liczyć tylko na siebie i nie otworzy przed nikim serca. Ale co, gdy na jej drodze stanie przystojny mężczyzna, który tak łatwo nie odpuszcza? Co, gdy będzie trzeba podjąć decyzję, czy narazić swoje serce i zaryzykować, czy nadal skrywać się niczym żółw w swojej skorupie ? Bohaterowie są dojrzałymi osobami, które ktoś w życiu zawiódł. Oboje zranieni i z bagażem doświadczeń. Jednak każdego dnia walczą o swoje lepsze jutro. Postać Magdy gra tutaj pierwsze skrzypce. Jest osobą zranioną przez życie nie raz, nie dwa, jednak postanawia stawić czoło wyzwaniom i poradzić sobie ze wszystkimi przeszkodami. Nie spodziewa się, że na jej drodze stanie Robert, mężczyzna dojrzały, mający dobrą pracę oraz dwójkę dzieci. Dla niektórych kobiet jest to jednak wyzwanie nie do przeskoczenia, czy Magda zaryzykuje swoje szczęście w imię miłości ? Kolejna część książki to historia Marysi, która jako młodsza dziewczyna jest skrzywdzona przez los. Każdy komu zdoła zaufać zawodzi ją. Czy Marysia znajdzie swoje szczęśliwe zakończenie ? Czy obu kobiet coś przypadkiem nie łączy ? Książkę całkiem przyjemnie się czyta, porusza ona dosyć trudne, emocjonalne tematy dotyczące zaufania, walki o samego siebie i podjęcia wyzwań, jakie stawia przed nami życie. Nie jest to łatwe, nie jest to proste, ale każdy chce żyć i kochać. Momentami Magda jest irytująca kobietą i przede wszystkim niezdecydowania, moim zdaniem jeszcze dobrze nie otrząsnęła się po swoich przeżyciach z przeszłości, żeby ruszyć z przyszłością. Największy problem ma z zaufaniem, ale moim zdaniem nie ufa przede wszystkim samej sobie. Co do humoru, myślałam że będzie trochę bardziej zabawna, a było powiem tak średnio. Cała książkę, pomysł i styl jaki przyjęła autorka oceniam na mocne 7. A Ty jesteś gotowy, aby zostawić za sobą przeszłość i ruszyć w przyszłość ?

Czytałam już kila powieści autorstwa J.Harrow, każda z jej poprzednich powieści była raczej lekka, przyjemna i skierowana bardziej do młodego grona czytelników. Główną bohaterką POZERKI jest Magda, kobieta mocno stąpająca po ziemi dokładnie wiedząca czego od życia chce i nie bojąca się po to sięgnąć. Magda jest po rozwodzie, który mocno ją zranił i sponiewierał. Od tej pory postanowiła sobie, że w relacjach z mężczyznami to ona teraz będzie rozdawać kraty i nie da się więcej zranić. Miłość dla niej nie istnieje, co więcej Magda się jej panicznie boi. Mężczyźni są jej potrzebni jedynie po to, aby spełniać jej zachcianki i obsypywać ją drogimi prezentami. Życie dało jej porządnego kopa i zmusiło do ubrania maski twardej i niezależnej kobiety. Los jednak daje jej kolejną szansę i na jej drodze stawia Roberta, który bardzo mocno zaczyna mieszać w życiu Magdy. Mężczyzna jest bardzo atrakcyjny i interesujący, zaczyna działać na naszą główną bohaterkę jak magnez. Kobieta zaczyna walczyć ze sobą i z pojawiającymi się w niej emocjami. Robert również zaczyna czuć do Magdy coś więcej, jej ciągła niechęć do niego i notoryczne odtrącanie go widać wcale go nie zniechęca do atrakcyjnej kobiety, wręcz przeciwnie działają na niego podniecająco. Czy Robertowi uda się do siebie przekonać zranioną przez życie i innego mężczyznę kobietę? POZERKA to nie tylko historia zranionej Magdy. Oprócz Magdy poznajemy w drugiej części książki inną kobietę, Marysię. Poznajemy ją w kluczowym momencie, kiedy zaczyna wkraczać w dorosłe życie. Nie ma jednak łatwego startu, większość decyzji, które podejmuje w swoim dorosłym życiu niesie jej rozczarowanie i ból. Trudne sytuacje powodują, że Marysia staje się całkiem innym człowiekiem, twardszym, a emocje zaczyna dusić w sobie. Czy los połączy ją z Magdą? Co wspólnego mają ze sobą nasze dwie bohaterki? Chyba łatwo się domyślacie, że bardzo dużo.. POZERKA mnie zaskoczyła. Byłam pewną, że powieść będzie przeznaczona dla nastolatek, a sama historia niewiele wniesie i jak szybko ją przeczytam tak szybko ją zapomnę. Było jednak zupełnie inaczej. Kobiety wbrew pozorom nie mają łatwego życia. Często jesteśmy ranione i dajemy się ranić. Pragnąc miłości jesteśmy w stanie zrobić wiele, zaufać bez graniczenie, a spotykając niepowdowienie osoby możemy przeżyć prawdziwe rozczarowanie i zawód. Zranione później przywieramy maski i boimy się już wyjść naprzeciwko przygodzie życia. Powieść o zmianie myślenia i otworzeniu się na nowe, lepsze.. Mi się podobało:) Moja ocena: 7,5

Mogłoby się wydawać, że Magda to dziewczyna, której można przykleić łatkę pustej lalki, i przyznaję, takie też odniosłam początkowe wrażenie. Jakież było moje zaskoczenie gdy ze strony na stronę wyłaniał się zupełnie inny obraz głównej bohaterki, a stopniowo odkrywana przeszłość kobiety ukazywała skrzywdzoną przez los i mężczyznę zagubioną i niepewną siebie osobę. Magda co dnia zakłada maskę i udaje silną oraz niezależną "łowczynię" męskich serc i zawartości ich portfeli... a jaka jest naprawdę i co nią kieruje, mało kto wie. Pozory... tak łatwo jest je budować. J. Harrow stworzyła nietuzinkową opowieść o miłości, przyjaźni, przeszłości i przyszłości. Dzieląc powieść na trzy części, pozwoliła nam poznać przeszłość głównej bohaterki i zrozumieć co nią kieruje w teraźniejszości i dlaczego została ukształtowana tak, a nie inaczej. Karta po karcie odsłania prawdziwy obraz: Kobiety wrażliwej i pragnącej zaufać innemu mężczyźnie, chcącej kochać, ale przede wszystkim być prawdziwie kochaną. Autorka porusza trudne tematy takie jak: depresja, strata czy uzależnienie od alkoholu i hazardu, przybliża schemat współuzależnienia i trudne relacje, które rodzą się w wyniku choroby, oraz towarzyszącą im niemoc i bezsilność. Obserwujemy trudną i nierówną drogę, którą musi przejść człowiek, by się uwolnić od demonów przeszłości, znaleźć w sobie siłę i zacząć walczyć o siebie i swoich bliskich. Pomimo trudnych tematów zawartych w powieści wbrew pozorom czyta się ją przyjemnie. Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu i jestem pewna, że ciekawością przeczytam kolejne powieści. Bohaterowie są wyraziści i pełni emocji. Można się z nimi utożsamić i obdarzyć sympatią. Dialogi są wyważone i gdy sytuacja tego wymaga zabawne i błyskotliwe. Pomysł na fabułę bardzo trafiony. Akcja dzieje się szybko i potrafi bardzo zaskoczyć. Niezwykle ważne dla mnie jest to, że potrafi wzruszyć i przywołać refleksję nad własnym życiem. Niejednokrotnie pojawiła się łza wzruszenia. Czy polecam? Polecam serdecznie. "Pozerka" to niezwykle ciepła opowieść o miłości i przyjaźni, która niesie za sobą naukę, że zawsze warto walczyć. O siebie i dla siebie. POLECAM...