Poltergeist. Przypadek z Enfield (okładka  miękka, wyd. 08.2021)

Początek wciągający, jednak im dalej, tym gorzej. Zapowiada się ciekawie, ale od połowy książki czyta się ją już na siłę.

Nudne jest to po okładce spodziewałam się czegoś lepszego

❤️ super, polecam!

Rewelacja !!!

Boję się, a czytam dalej… cała ja 🙈 Historie o zjawiskach paranormalnych od zawsze mnie w jakiś sposób fascynowały, dlatego pałając ogromną ciekawością sięgnęłam po tę książkę. Na samym początku nasuwa się nam pytanie, które nawet autor stara się wyjaśnić. Kim, albo czym jest poltergeist? Gdyby tak podejść do tematu ,powiedzmy słowotwórczo, określenie to składa się z dwóch członów, które wywodzą się z języka niemieckiego. A więc: poltern to łomotanie i trzaskanie, a Geist to duch, więc wychodzi na to, że mamy do czynienia z hałaśliwych duchem. I tak faktycznie było w opisanej historii, która swój początek miała 31 sierpnia 1977 roku. Zaczęło się nieśmiało, od delikatnych stukotów, łomotań, aby z dnia na dzień wszystko co działo się w domu stało się zmorą i udręką mieszkańców. Guy Lyon Playfair przez osiemnaście miesięcy próbował uporać się ze zjawą i pomóc rodzinie Harperów. Podszedł do sprawy bardzo profesjonalni. Chciał dociec wszystkiego co się działo dookoła, nawet łącząc to z prawami fizyki… ale czy tak można?! Choć sam autor we wstępie mówił, że podczas lektury będą fragmenty, które mogą wywołać nudę (oczywiście ze wględu na rzetelność przedtsawienia całej sprawy), ja ani przez jedną chwilę jej nie poczułam. Czytałam tylko stronę za stronę coraz bardziej przejęta i przerażona - uciekałabym w podskokach z takiego domu! To wyjątkowa historia, jedyna tak dokładnie zbadana. Można by powiedzieć: klasyka gatunku😉 Końcowa teoria lekko mnie skonfudowała (uwielbiam to słowo), ale sami musicie sprawdzić co mam na myśli 😊Jestem na tak!

Czytam na okładce, że to prawdziwa historia, która zainspirowała twórców filmu "Obecność 2" i już po tym zdaniu się boję. 😱 Normalnie nie oglądam filmów o duchach, opętaniach i innych dziwnych sprawach, tzn. oglądam, ale przez palce, ale tym razem zdecydowałam się zaryzykować. W końcu stwierdziłam, że najwyżej jak będzie coś bardzo strasznego to po prostu pominę stronę, dwie lub pięćdziesiąt. 😳 . Autor książki, Guy Lyon Playfair nie napisał tej książki na podstawie czyichś opowieści tylko był w Enfield z rodziną Harperów, razem z nimi przeżywał to co działo się w domu, a nawet miał okazję "rozmawiać" z poltergeistem. . Uważam, że pan Playfair wykonał naprawdę rzetelną robotę przy udokumentowaniu tego konkretnego przypadku. Opisał w niej wszystko, czym była dręczona rodzina Harperów, a szczególnie dwie córki - przemieszczanie mebli, pukanie w ścianie, fruwające przedmioty, aż wreszcie rozmowy. Co ciekawe, nie każe czytelnikowi wierzyć w zjawiska nadprzyrodzone, a jeden z jego rozdziałów opiera się na spotkaniu psychiatrą, który próbuje wytłumaczyć te dziwne rzeczy w swój sposób. . Według mnie to naprawdę bardzo dobra książka i mimo mojego strachu w trakcie jej czytania, chętnie sięgnę po inne z tego gatunku. Polecam i Wam - tym co się boją również. . Ja wierzę tylko w to co widzę i co jestem w stanie wytłumaczyć naukowo, ale cholernie przerażają mnie tego typu zjawiska. A jak to jest u Was? Zapraszam do dyskusji.

Wszystkie książki z tej serii są godne polecenia!

Super historia. Polecam. Straszna historia!