Nawiedzenia. Historie prawdziwe (okładka  miękka, wyd. 06.2019)

Jak na pozycję o zdarzeniach pod szyldem Eda i Lorraine Warrenów ta książka jest bardzo słaba. Czytając ją odnosiłam wrażenie, że autor opowiada historie, którymi małe dzieci straszą się w nocy przy latarce bądź świeczce. Opisane w sposób dla mnie nijaki i jedynie fragmenty spod pióra Warrenów mają to coś. Mam nieodparte wrażenie, że nazwisko Warren zostało w tym przypadku zastosowane jako wabik na czytelnika. Ja połknęłam haczyk i srogo się zawiodłam.

Kiedy zobaczyłam nazwisko Warren pomyślałam sobie wow to jest to. Historie może i są ciekawe ale sposób narracji bardzo mi nie odpowiada i jak dla mnie fatalny.

Świetna książka - uzupełnienie do poprzedniej "DEMONOLODZY" . Czyta się ją jednym tchem. Polecam !!!!!

Bardzo dobra pozycja, budzi niesamowite emocje. Nie polecam czytać przed snem :)

Super książka o niewyjaśnionych zdarzeniach, polecam

Tragedia

"Nawiedzenia. Historie prawdziwe" to pozycją, którą polecam czytać przed lekturą "Demonologów" o których pisałam we wcześniejszym poście. Z tego, co wiem wiele osób robi ten sam błąd co ja i zaczyna od "Demonologów", co finalnie skutkuje tym, że są zawiedzeni książką, ponieważ oczekują tego samego poziomu grozy, czy opisów pracy małżeństwa Warrenów. "Nawiedzenia" to raczej luźny spis opartych na faktach nawiedzeń, prześladowań i spotkań z duchami. Nie ma tutaj historii, w których interweniowali Warrenowie, ani opisów egzorcyzmów, na końcu każdej historii jest jednak komentarz Ed'a lub Lorraine odnoszący się do jej treści. Moją recenzję "Demonologów" znajdziecie w poprzednim wpisie, możecie się z niej dowiedzieć, że czytając książkę ciarki przechodziły mi po plecach i podskakiwałam na każdy dźwięk wydobywający się z głębi mieszkania. Przy "Nawiedzeniach" zabrakło już tej atmosfery grozy i niepokoju. Po doznaniach związanych z poprzednią książką ta wydawała mi się lekka, przyjemna i prosta, a oczekiwałam tej nutki strachu, która sprawi, że zacznę rozglądać się po pokoju. Nie polecam czytać, kiedy ma się za sobą "Demonologów", zdecydowanie lepiej zacząć od niej, jako przedsmaku tego, co nas czeka i dopiero potem wejść na "wyższy poziom". Nie chcę, żeby ten tekst był odebrany w taki sposób, że książka jest zła - jest dobra, ale książka "Demonolodzy" jest zdecydowanie lepsza, bardziej rozbudowana i zapewnia więcej doznań, przez co "Nawiedzenia" wypadają przy niej strasznie słabo i moim zdaniem nie zadowolą czytelników, którzy zaczęli od tamtej pozycji. Ja popełniłam ten błąd i poczułam się zawiedziona, bo oczekiwałam od tej książki zbyt wiele. Podsumowując - polecam, ale jako pojedynczą lekturę, nie w komplecie z "Demonologami" lub jako pierwszą w kolejce do przeczytania.

"Nawiedzenia.Historie prawdziwe" autorstwa (przynajmniej częściowego) Eda i Lorraine Warrenów kuszą okładką i zapraszają do świata nadprzyrodzonego, jaki znamy z horrorów czy filmów dokumentalnych. Para demonologów światowej sławy opisuje historie zjawisk nadprzyrodzonych Connecticut. Niestety, jeśli szukacie zdjęć, dokumentów czy chociażby wycinków z gazet okraszonych komentarzem Eda czy Lorraine będziecie mocno zawiedzeni. Niestety, książka przypomina zbiór opowiadań z pisemka o duchach czy popularnej w internecie creepypasty. Owszem, niby opisy autentycznych postaci, miejsc, niemniej jednak jakieś miałkie. Z dreszczykiem emocji czekałam na zdjęcia w środku książki, które okazały się po prostu zwyczajne - jakieś domy, stary kościół, cmentarze. Książka dobra na lekką, popołudniową lekturę, jeśli szukasz czegoś konkretnego, to ta książka zdecydowanie Cię rozczaruje. Jeśli chcesz poznać historie nawiedzeń z jakimi spotkali się Warrenowie, ale bez całej tej strasznej otoczki w postaci zdjęć, wywiadów, wycinków z gazet, zeznań naocznych świadków, to to książka dla Ciebie. Plus to niewielka cena.

Jakże mogłabym odpuścić sobie tą pozycje. Jak tylko dowiedziałam się że wyszła kolejna książka z opowiesciami Warrenów, od razu po nią sięgnęłam. Jeśli chodzi o moje wrażenia, to przyjemnie i szybko czytało się ta książkę. Dodatkowo było tam mnóstwo ciekawych opowieści o duchach, które ponoć przydarzyły się naprawdę. Jeśli mam ją jednak porównać z książka „Demonolodzy.” To tamta była o niebo lepsza, autentycznie czytając ją - bałam się. Tutaj było kilka opowieści, fajnie opisanych, natomiast nie tak przerażających jak w poprzedniej „części”. Nie mniej jednak, jest to książka która warto polecić, chociażby z takich względów, że opisane w niej historie przydarzyły się naprawdę. Co może przerazić, zwłaszcza osoby, które rzadko zaczytują się w takich książkach.

Książka jest zbiorem historii o duchach/zjawach powiązanych z cmentarzem w Union, gdzie Warrenowie mieli okazję zbierać informacje i zasięgnąć informacji od mieszkańców. Nie są one straszne, niektóre ciekawe, inne trochę mniej, aczkolwiek książka jest lekko napisana i wciąga. Ogólnie polecam.