Pan Wyrazisty (okładka  twarda, wyd. 01.2023)

książeczka do wielkich przemyśleń

Piękne ilustracje, średni tekst

Tylko jedna uwaga - za krótkie

Pięknie wydana książka

Uwielbiam P.Olgę

Rozczarowanie. Szkoda, że to takie banalne. Tyle zła na świecie, realnych problemów a Noblistka zajmuje się kulturą selfie. Dawno opisaną, w literaturze socjologicznej, również w pismach kobiecych. W sferze języka brakuje mocy i oryginalności. Smutne. Liczyłam na więcej - to podobno najlepsze pióro w Polsce.

W pędzącym świecie coraz mniej czasu znajdujemy na zatrzymanie się i rozejrzenie dookoła. Jedyne na czym skupiamy wzrok na dłużej to odbicie w lustrze. Twarz widujemy również na ekranach smartfonów, w których mamy ogromne ilości własnych zdjęć. Tkwimy w tej koncentracji wokół wyglądu, gubiąc gdzieś w tym wszystkim siebie. Zatracamy zdolność odczuwania przyjemności, a potem wydajemy oszczędności życia, by zadbać o urodę. Wszystko kręci się wokół kultu piękna, kultu młodości czy kultu powierzchownej miłości do siebie, by na koniec zostać z niczym. Tego dotyczy fabuła „Pan Wyrazisty“ i wokół tego krążą moje myśli po lekturze. Olga Tokarczuk oraz Joanna Concejo stworzyły historię o mężczyźnie, który tak skupia się na swojej twarzy, tak wiele zdjęć sobie robi, że traci kontury. Staje się coraz bledszy, coraz mniej wyraźny. Gotowy jest poświęcić wszystko, by odzyskać swoją wcześniejszą urodę, ale efekty jego działań wcale nie dają mu satysfakcji. To, co raz utracone, już nigdy ma nie powrócić do swojego wcześniejszego stanu, a skoro nic innego w naszym życiu nie miało znaczenia, zostajemy z niczym. Czego zabrakło mi w tekście Tokarczuk, dostałam w ilustracjach Concejo. Dopiero po połączeniu ich pracy dostajemy pełnowymiarowe dzieło, które ma przesłanie i może zachwycić, ale nie mogłabym mówić o tym tytule i nie zachwycać się najmocniej jego stroną wizualną. Ale. Z pracami tej artystki już tak najwyraźniej mam. Jej ilustracje bardzo mocno do mnie przemawiają i rozkładają mnie na kawałki. Kolejny „Pan“* w jej dorobku jedynie mi to udowodnił. *W pamięci i sercu wciąż bardzo wyraźnie mam jej „Pan NIKT“.

"Pan Wyrazisty" pod kątem wizualnym i graficznym to cudo. Uwielbiam ilustracje Concejo, jest w nich głębia, realizm i świadomość w jakim stopniu mogą oddziaływać na odbiorcę. "Pan Nikt" był zauroczeniem a "Pan Wyrazisty" jest już świadomym uczuciem do prac tej autorki. Połączenie Tokarczuk i Concejo jest idealne, tworzą świetnie skonstruowaną historię. Oszczędna w słowach, a te które są to słowa trafne z podwójnym dnem, tym które zmuszają do myślenia. Nieraz obraz ma wiekszą moc niż słowo, w tym przypadku prowadzone równolegle, współgrają i uzupełniają się. Pan Wyrazisty to narcyz, zakochany w sobie, jego idealna twarz stanowi dopełnienie jego postawy. Jest sławny, rozpoznawalny i łapie garściami zachwyty, które pozwalają mu żyć w przeświadczeniu o własnej doskonałości. Do czasu gdy jego twarz, produkt wręcz reklamowy zaczyna znikać. Tokarczuk idealnie ujęła zatracenie, pościg za doskonałością i konsekwencje jej utraty. Wszystko to można interpretować według własnego stopnia wrażliwości. "Pan Wyrazisty" to współczesna, wielopłaszczyznowa i przede wszystkim realistyczna historia. To książka, do której można wracać i za każdym odkrywać ją na innym poziomie.

Zachwycająca publikacja!