Ostrożnie z marzeniami (okładka  miękka, wyd. 07.2012)

"Ostrożnie z marzeniami" to inaczej ostrożnie za starszą panią. Książka z wątkiem sensacyjnym, nieoczekiwanym zwrotem akcji i
drobną dawką humoru. Czyta się ją lekko i przyjemnie, odpowiednia lektura na wakacje.

Książka napisana dość dobrze, acz było coś, co mnie lekko drażniło w stylu pisania. Nigdy nie wiem jak to w recenzji ująć, to bardziej uczucie. No nie podeszło mi. Niemniej nie można odmówić autorce obserwacji ludzkich charakterów (o, choć może nieco naiwnie wszystko było opisane i tak zbyt… wesołkowato? Naprawdę nie wiem). Sabina – staruszka – jest postacią perfidną, zmieniającą twarze szybciej niż rękawiczki, wszystko po to by pozbyć się niechcianej współlokatorki. Kobieta z jakiegoś powodu uważa, że to jej dom i nie życzy sobie nikogo innego. Agnieszka z kolei, to takie zagonione dziewczątko w wieku lat około trzydziestu, które choć podejrzewa starszą kobietę o złośliwości, to nie jest w stanie tego udowodnić plus sama często uważa, że ma przywidzenia. W zamyśle miała to być książka lekka, zabawna, z dreszczykiem. Ale dla mnie była pusta, nijaka i bohaterowie, wszyscy brzmiący tak samo specjalnie do mnie nie przemówili.

Idealna lektura na lato, to książka niezobowiązująca, ujmująca w swej prostocie, z fabułą najczęściej banalną, aczkolwiek w warunkach letnich odpowiednią, bo niespecjalnie wymagającą wzmożonego wysiłku intelektualnego. Mało tego – książkom wakacyjnym, najczęściej towarzyszy nutka nieprawdopodobności, świadcząca o tym, że autora troszkę poniosła fantazja. Taka tez jest książka Mai Kotarskiej, której główny wątek konotuje wspomnienie o filmie Starsza Pani musi zniknąć, tyle, że z pewnym przemieszaniem fabularnym. Powieść ta czytana w każdą inną porę roku mogłaby budzić uczucia mieszane, jednak latem, kiedy wymagania większości ograniczają się do przyjemnego spędzenia czasu z książką, o której można bez obaw zapomnieć i o której wspomnienia ograniczą się jedynie do uczuć bliżej nieokreślonych, jednak z pewnością przyjemnych – ta mieszanka wystarczy.
Powieść zaczyna się schematycznie – pewna kobieta dostaj

Najnudniejsza książka tej autorki, a piszę to z pełną świadomością. Akcja rozpoczyna się dopiero koło 120 strony, więc jeśli komuś uda się przebrnąć przez początek, to potem już pójdzie z górki. Strasznie się zawiodłam, bo Pani Maja (autorka) przyzwyczaiła mnie, że pisze śmiesznie, lekko i zabawnie. Natomiast ta lektura to jakaś porażka.