Okrutny szczyt. Kobiety na K2 (okładka  miękka, wyd. 03.2016)

Chylę czoła przed autorką tej książki - Jennifer Jordan... Książka, która otwiera przed nami tajemnice wspinaczki w GÓRACH NAJWYŻSZYCH...Charyzmę, radości, wzloty, upadki, tragedie...Książka, której fragmenty potrafią wycisnąć łzy w oczach tych, którzy pokochali góry,nie tylko te najwyższe... Książki Jona Krakauera "Wszystko za Everest", Lincolna Halla "Wybraniec, życie po śmierci na Evereście" i "Okrutny szczyt" stawiam na pierwszym miejscu lektur o tej tematyce. POLECAM gorąco wszystkim fascynatom GÓR.

Książka rewelacyjna. Świetnie opisana historia kobiet, które stanęły na K2 - od dzieciństwa aż po zdobywanie szczytów. Gorąco polecam każdemu

Polecam tę książkę nie tylko miłośnikom gór, ale i tym, którzy nie są zafascynowani górami. Opisuje siłę i determinację kobiet.

Wspaniala ksiazka ukazujaca tragiczne zycie kobiet, ktore zdobyly K2- w tym naszej Wandy. Polecam.

polecam miłośnikom gór i nie tylko:)

Nie mogłam się oderwać. Polecam

Polecam

Dawno nie czytałam tak dobrej książki o tematyce górskiej. Tutaj mamy do czynienia nie tyle z jedną wyprawą na konkretny szczyt, co w zasadzie z kilkoma wyprawami na drugą górę świata. Ale oprócz wypraw na tytułową K2, autorka też opisuje wyprawy na inne, równie fascynujące szczyty. Jednak tematem dominującym są kobiety i ich kariery górskie. Autorka opisuje wyprawy, ale również przedstawia pokrótce biografie pięciu kobiet, które były na tyle zmotywowane i silne, aby wbrew przeciwnościom, stanąć na szczycie jednej z najgroźniejszych gór. Należą do nich: Wanda Rutkiewicz, Liliane Barrard, Julie Tullis, Chantal Mauduit, Alison Hargreaves. Książka w dużej mierze poświęcona jest działalności wspinaczkowej naszej rodaczki, Wandy Rutkiewicz, bo to ona jako pierwsza zdobyła tytułowy szczyt, ale też jako jedna z niewielu miała ogromne sukcesy i zasługi w świecie wspinaczkowym. ”Była bardzo niekonwencjonalną kobietą w bardzo konwencjonalnych czasach, a jak na polskie standardy niczego jej nie brakowało”. Czasy były nie sprzyjające. Ustrój polityczny w Polsce powodował, że ludzie poszukiwali odskoczni od codziennej szarości. Pojawiające się sukcesy męskiej ekipy wspinaczy stanowiły zadowolenie dla Partii Politycznych, które z chlubą promowały osiągnięcia polaków na arenie międzynarodowej. Ten sam czynnik spowodował, że w tym jakże hermetycznym świecie, pojawiły się kobiety. Początek był niezmiernie trudny, tym bardziej, że mężczyźni nie tolerowali kobiet, a często podkładali jedynie kłody, aby nie prześcignęły mężczyzn na szczytach. W trudnym okresie, kobiety zaczęły torować swoje ścieżki w świecie gór. Szowinizm jaki panował w górach, nie pomagał wcale. Jednak kobiety z zawzięciem udowodniły, że mimo przeszkód są w stanie dorównać, a niekiedy prześcignąć osiągnięcia mężczyzn. Wiele lat trwało, zanim mężczyźni, zarówno wspinacze jak i szerpowie zaczęli akceptować pierwiastek żeński na szlakach. Wanda Rutkiewicz, mimo niechęci przeciwnej płci stała się legendą za życia. Jej osiągnięcia, uroda i talent doprowadziły ją do ogromnego sukcesu. ” …jej miłość do gór zrodziła się z czystego talentu i sposobności…”.

Autorka przedstawia w książce biografie pięciu kobiet. Od ich dzieciństwa, po przez krótkie opisy ich dokonań górskich. Większość z tych opowieści, przepełnione jest emocjami jakie towarzyszyły bohaterkom w czasie zmagań z przeciwnościami jakie stawały im na drodze w dążeniu do wymarzonych celów. Niektóre z nich, aby osiągnąć marzenia poświęcały rodzinę, życie osobiste, chwytały się najrozmaitszych zajęć. A wszystko to, aby móc wyruszyć w podróż, gdzie siła charakteru i odwaga to nie wszystko by przetrwać.

Książka poruszająca, bardzo ciekawie napisana. Nie ma tu zbędnych przydługich opisów, każda historia nawiązuje do poprzedniej, aby walka o pozycje kobiet na szczytach była ich wspólną drogą, nie tylko jako jednostki. Autorka swoje biografie opatrzyła w zdjęcia pozyskane z archiwów prywatnych bliskich osób, które znały bohaterki książki. Dodatkowo wiele cytatów, wypowiedzi osób znających bohaterki sprawia, że czytane wydarzenia stają się dla czytelnika jeszcze bardziej interesujące. Część wypowiedzi oznaczone kursywą, to wypowiedzi zasłyszane przez autorkę, ale nie potwierdzone przez autora. Książka niezwykle poruszająca i interesująca. Polecam wszystkim tym, którym środowisko górskie nie jest obce oraz tym którzy chcą poczytać o walce kobiet, które dążyły do wytyczenia swoich ścieżek w męskim świcie.

www.lubieczytac.blogujaca.pl

Jako dziecko, zawsze marzyłam o tym, by wyruszyć na wyprawę gdzieś w góry, najlepiej w Himalaje i stanąć na dachu świata. Jednak to marzenie nie było we mnie na tyle silne, bym doprowadziła je do realizacji. Lecz moja miłość do gór jest nadal bardzo silnie we mnie zakorzeniona. Uwielbiam piesze wędrówki szlakami górskimi, zwłaszcza w naszych pięknych Tatrach, lecz mieszkając nad morzem nie mam zbyt wiele okazji, by się wybrać do Zakopanego na jakiś "spacer". Dlatego sięgając po książki, opowiadające o wyprawach w góry, uśmiecham się i jednocześnie myślę o tych wszystkich, którzy zginęli w czasie osiągania swoich celów.

Przez wieki, kobiety były dyskryminowane, jeśli chodzi o wspinaczkę wysokogórską. Bo przecież jesteśmy tak delikatne i tak bezradne, że na pewno nie jesteśmy w stanie wejść nawet na niewysoką górę, gdzieś w Tatrach, nie mówiąc już o zdobywaniu jednej z najbardziej niebezpiecznych gór świata, czyli K2. Dopiero pod koniec XIX wieku, gdy pierwsza kobieta obwiązała się liną wokół talii i wsunęła buty w raki, płeć piękna wypowiedziała wojnę dotychczasowemu status quo.

Jednak zdobycie właśnie tej góry było wyjątkowym wyzwaniem. Jennifer Jordan zabiera nas w podróż razem z pięcioma kobietami, które rzuciły temu szczytowi wyzwanie, w tym z Polką Wandą Rutkiewicz. Autorka pokazuje nam z czym panie musiały się borykać podczas swoich wypraw i jak wygląda życie w bazach na poszczególnych etapach wspinaczki. Niezwykła podróż, która porywa, miejscami wzrusza i motywuje. Bo skoro one zrobiły ten krok, to ja też mogę, prawda?

Lektura niezwykle przyjemna, pełna zdjęć i anegdot, które możemy odnieść też do codziennego życia. Te pięć niezwykłych kobiet, sprawiło, że świat himalaistów otworzył się na płeć piękną i już nie jesteśmy traktowane jako "te słabsze", te, które potrafią. Polecam, szczególnie tym, którzy tak jak ja, pasjonują się wspinaczką wysokogórską.

Dla miłośników literatury górskiej może stanowić ciekawe uzupełnienie wiedzy o kobietach, które zdobyły K2. Jednak wymęczyłam się okropnie podczas lektury, wymyślone dialogi, myśli, poświęcanie większej uwagi na życie uczuciowe niż na samą wspinaczkę bohaterek, było dla mnie ciężkie do przejścia. Autorka co stronę zmieniała informacje, która góra posiada największą śmiertelność, co może czytelników bez takiej wiedzy zmylić, a obeznanych w temacie irytować. Spodziewałam się czegoś lepszego po tej pozycji, niestety zawiodłam się i wiem, że nie powrócę do tej książki w przyszłości.