Niewidzialny człowiek (ebook)

Herberta George’a Wellsa chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Uważany za prekursora nowoczesnej fantastyki autor swoimi dziełami od lat stanowi inspirację dla wielu twórców. W marcu wydawnictwo Zysk i S-ka wznowiło jedną z jego najpopularniejszych książek – ,,Niewidzialnego człowieka” i przyznam szczerze, że nie mogłam się oprzeć, by nie skorzystać z okazji, by ją sobie odświeżyć. Nasza przygoda zaczyna się pewnego zimowego dnia, gdy do gospody ,,Pod Dyliżansem” przybywa nowy gość, który już od progu stanowi niemałą sensację, w położonym na uboczu miasteczku. Opatulony od stóp po czubek nosa, z obandażowaną głową i okularami zasłaniającymi niemal całą twarz przedstawia się jako naukowiec, który pragnie w spokoju kontynuować swoje badania. Szybko jednak okazuje się, że nie dość, że mocno ekscentryczny, to jeszcze przybysz obdarzony jest wybuchowym i mocno nieprzyjemnym charakterem. A jego obecność staje się dla mieszkańców coraz większym problemem. W końcu jednak na jaw wychodzi tajemnica natury jego eksperymentów i dopiero wtedy zaczynają się prawdziwe kłopoty. ,,Niewidzialny człowiek” to historia mężczyzny którego pasja do nauki i eksperymenty doprowadzają niemalże do granicy obłędu, w którym to wszelkie normy tracą znaczenie, a potrzeba zaspokajania własnych potrzeb, chęć zdobycia władzy i sławy sprawiają, że człowiek dopuszcza się czynów niewybaczalnych. Przez wynalezienie formuły umożliwiającej stanie się niewidzialnym, nasz bohater nie waha się przed niczym. Czując się bezpieczny poza zasięgiem ludzkich spojrzeń, nie waha się kraść czy nawet zabijać, a wszystko to, jak sobie tłumaczy, w imię nauki i większego dobra. Wells serwuje czytelnikowi klasyczną opowieść, w której mamy jasny podział na dobro i zło, a wszystko to oprawione klimatem tajemnicy związanej ze wzbudzającymi grozę w prostych ludziach eksperymentami. Jeżeli do tego dodamy fenomenalny styl pisarza – z pozoru prosty, ale sprawiający, że każdą stroną coraz bardziej czujemy się zaintrygowani historią, otrzymamy książkę, do której będziemy wracać z prawdziwą przyjemnością. Nowe wydanie prezentuje się bardzo ładnie, klimatyczna okładka, twarda oprawa to rzeczy, które z pewnością doceni wielu czytelników. ,,Niewidzialny człowiek” to według mnie książka po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Mimo lat jej tematyka nadal jest aktualna i stanowi ona bardzo dobrą lekturę. Autor zaś świetnie przedstawia różne oblicza ludzkiej natury – nie zawsze tej dobrej i prawej, ale być może nie raz bardziej prawdziwej niż chcielibyśmy to przyznać. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

"Łatwiej jest nie wierzyć w Niewidzialnego Człowieka, niż wierzyć w niego choćby na podstawie niezbitych dowodów." Uwielbiam zanurzać się w klasyce fantastyki, powracać do dzieł, które mocno odcisnęły się w literaturze, wyobraźni czytelników i oczywiście popkulturze. Mam wrażenie, że dzięki takim przygodom nie tylko przenoszę się w czasie, do minionych epok, bogatej historii i społecznych realiów, ale również mam okazję dotrzeć do wyjątkowo interesujących obrazów ludzkiej mentalności, która ewoluuje z każdym stuleciem, a jednocześnie broni zasadniczego trzonu status quo. Dobrze bawiłam się podczas spotkania z książką, sympatycznie wypełniła wieczór, podsunęła ciekawy materiał do rozmyślań, a szczypta humoru nadała przyciągającego kolorytu. "Niewidzialny człowiek" idealnie komponuje się w poznawanie tego, co minęło i tego, co wciąż jest aktualne. Książka napisana sto dwadzieścia trzy lata temu nadal potrafi zafundować odbiorcy niecierpliwe poznawanie. Obserwujemy jak coś, co miało stać się łatwym sposobem na życie przemienia się w zapowiedź jego końca. Wygórowane ambicje i pragnienie zysku, wsparte determinacją odkrywania, prowadzą ku złym wyborom i decyzjom. Szalony pomysł uczynienia ciała niewidzialnym ściąga na badacza mnóstwo kłopotów. Gdziekolwiek się nie pojawia, tam wzbudza popłoch i strach. Ludzie nie potrafią objąć rozumem upiornego widoku i dają okrutne oznaki odrzucenia. Ale i sam naukowiec staje się coraz bardziej zgorzkniały i mściwy. Powieść małych rozmiarów, szybko się wkręcamy, dynamicznie mkniemy po stronach. Narracja swobodnie niesie, natychmiast odnajdujemy się w sferze językowej, wczuwamy w pulsujący rytm krótkich rozdziałów i specyficzny klimat tajemniczości. Towarzysząc głównemu bohaterowi w ciekawych perypetiach, widzimy jak zmienia się jego postrzeganie świata i ludzi. Z jednej strony sympatyzujemy z nim, z drugiej zastanawiamy się nad kondycją jego umysłu i osobowości. Pojawiają się różnorodne refleksje i przemyślenia, analogie do ograniczeń ludzkich charakterów, nawiązania do pragnienia swoistego ukrycia się wśród tłumu. Mieszane odczucia wobec kluczowej postaci w dużym stopniu uwarunkowane są własnymi doświadczeniami czytelnika, perspektywą spojrzenia na zagadnienia potrzeby bycia niezauważalnym i bezimiennym. Rok temu odświeżyłam znajomość z "Wojną światów" Wellsa, teraz "Niewidzialny Człowiek", i już wypatruję kolejnej. Bookendorfina.pl

W zasadzie znowu spotykam się z klasykiem, których coraz więcej. Jest to wznowienie książki ,,Niewidzialny człowiek" H. G. Wells'a, czyli pogranicze science-fiction z nawet lekkim thrillerem. Książka jest tak cienka, że starcza myślę na jeden wieczór, więc przejdźmy do rzeczy. Wszystko zaczyna się w Iping, gdzie panuje śnieżyca, która przywiewa w te okolice dziwnego mężczyznę. Dziwnego? Jest to Griffin, ,,ktoś" opatulony od stóp po czubek głowy, tak można stwierdzić na pierwszy rzut oka. Nie można ocenić jego wyglądu ani choćby skąd mógł się tutaj zjawić, a przynajmniej byłoby to trudne. Nie mniej, mężczyzna postanawia wynająć pokój. Pomińmy kogo może dziwić zabandażowana twarz... Normalna sprawa. Jego jedyna prośba jest taka, żeby mu nikt nie przeszkadzał. Gospodyni, która go przyjmuje jest mocno zaciekawiona tym, kogo wpuściła pod dach. Nie ma pewności, jakie zamiary ma ten człowiek, a są one jak się okazuje, no dosyć zmienne. Jego zachowanie staje się po prostu coraz bardziej niepokojące. Zwłaszcza, że z pokoju dochodzą odgłosy, których kobieta nie może pojąć, a to podsyca ciekawość. Prawda nie zostaje długo tajemnicą, bo przybysz okazuje się być naukowcem! A to już kwestia, której nie muszę zdradzać dalej, bo sam tytuł wszystko podpowiada. Ogólnie to jest to krótka historia, ale przez głównego bohatera ona ciągle ma takie napięcie i pobudza ciekawość. Mimo że jest to motyw raczej nam znany i teraz nie jest niczym nadwyraz zaskakującym, ale jak dla mnie to ta książka jest ciekawym doświadczeniem, bo nie czytam właściwie tego gatunku, zwłaszcza nie sięgałam po tego autora, którego pewnie duża część kojarzy i nie wiem czy kiedykolwiek czytałam coś w tym rodzaju... Więc zachęcam, bo była to dosyć intrygująca historia.

Do małej gospody w angielskim miasteczku przychodzi tajemniczy mężczyzna. Nikt nie wie jak wygląda, a jego twarz jest cała obwiązana bandażami. Jedyne czego chce to wynająć ciepły pokój i mieć zapewniony święty spokój, gdyż prowadzi bardzo ważne badania. Jednak wścibska gospodyni postanawia dowiedzieć się kim jest tajemniczy przybysz. Natomiast prawda jakiej się dowiaduje jest bardzo przerażająca. Otóż mężczyzna jest niewidzialny. A jego zamiary nie są dobre… Opowiadanie, bo raczej tak należy odbierać tę książkę, jest niesamowicie wciągające i fascynujące. Czytając naprawdę chciałam się dowiedzieć, co właściwie się stało i jak potoczą się dalsze losy. Oczarował mnie też klimat opowieści – lekko mroczny, tajemniczy, wręcz XIXwieczny. Aż brakowało mi przystojnego detektywa. Sama idea eksperymentów również bardzo mi się podoba, a szczególnie morał z niej płynący – co w momencie gdy eksperymenty posuną się za daleko, gdy przestaniemy mieć nad nimi kontrolę? I co najgorsze, co kiedy nie będziemy w stanie ich odwrócić. Czy polecam? Jak najbardziej. Zwłaszcza na leniwe niedzielne popołudnie. Opowiadania Wells’a są niesamowicie wizjonerskie i Niewidzialny człowiek zachęcił mnie do sięgnięcia po pozostałe jego opowiadania!

Postanowiłam wyrobić sobie własne zdanie o tej książce mimo krytycznych opinii i sięgnęłam po nią w piątkowy wieczór. Kilka godzin później byłam już przy końcu i ostatnie pięćdziesiąt stron zostawiłam na rano wyłącznie dlatego, że bałam się, że nie zasnę po takiej dawce emocji. To książka do połknięcia na raz, w jeden wieczór. Całość jest bardzo klimatyczna. Nutę grozy wprowadzają już pierwsze słowa, a ostatnie sprawiają, że po całym ciele przechodzi nas dreszcz. Jestem dość strachliwą osobą, więc czytałam to wszystko z przerażeniem. Myślę jednak, że tę powieść można podciągnąć pod książkę psychologiczną z pewnym moralnym akcentem, To, co najbardziej urzekło mnie w tej książce, to miejsce akcji - fascynowały mnie wszelkie opisy. Niezwykle polecam tę książkę. Ja czytałam ją z wielkim przejęciem i zaangażowaniem . Dla fanów gatunku godna polecenia. Dla amatorów - tym bardziej.

Lęki wiecznie żywe Powieść Wellsa, z racji niewielkiej objętości, idealnie sprawdzi się jako lektura na jeden, maksymalnie dwa wieczory. Lekkość stylu i polot autora sprawiają, że w pełni możemy wsiąknąć w świat przedstawiony i obcować z cynicznym i groźnym Niewidzialnym człowiekiem. Nie jest to horror, od którego włos nam się zjeży na głowie, ale jako klasyczna powieść grozy na pewno wywołuje uczucie niepokoju. Bo przecież na świecie istnieją ludzie, którzy dążą do celu, nie zważając przy tym zupełnie na innych. I wcale nie muszą być niewidzialnymi naukowcami, by budzić strach.

Chociaż jest to raczej krótka lektura do przeczytania w jeden wieczór, to ma sporo do zaoferowania. Ma niesamowity klimat i porusza tematy ponadczasowe – zwłaszcza jak ktoś jest tego typu czytelnikiem, który lubi dogłębnie analizować czytane historie i spoglądać na nie z różnych punktów widzenia. Dostrzegać drugie dno. No i muszę również wspomnieć o tym, że to wydanie jest po prostu cudowne - ta okładka idealnie odzwierciedla atmosferę powieści. Cała recenzja: bookeaterreality.pl

Ciekawa historie naukowca, który odkrył jak stać się niewidzialnym. Wypróbował to na sobie i wtedy zaczęła się jego przygoda. Na początku trochę nuda, lecz potem zostaje to nadrobione. Główny bohater jest bardzo tajemniczym acz ciekawym człowiekiem. Z chęcią poznawałam jego historię. Fajna, mroczna opowieść. Polecam, tylko uprzedzam początek trzeba przeżyć;)