Nie bez powodu (okładka  miękka, wyd. 02.2021)

Patryk mimo swojego młodego wieku przeszedł w życiu już bardzo dużo. Jego niepełnosprawność, problemy z poruszaniem są powodem wyśmiewania i odsuwania go na bok. Nieakceptowany przez rówieśników, wyśmiewany, wytykany palcami i to nie tylko będąc w szkole, ale również w domu, miejscu, gdzie powinien czuć miłość i akceptację. Choć jego brat zalicza dziewczyny i daleko mu do grzecznego i przykładnego, to właśnie on jest akceptowany przez matkę, to nim się chwali, to on jest dla niej ważny. Jednak Patryk się nie poddaje, stara się iść do przodu, a także ma swoją pasję – konie. Szkołę zmieniał już wielokrotnie i nie spodziewał się, że tym razem będzie inaczej. Owszem gdzieś tam w najdalszych zakątkach serca marzył o akceptacji, byciem lubianym przez rówieśników, chciał, aby jego życie przypominało życie innych chłopców w jego wieku, tych zdrowych, jednak wiedział, że to mało realne. Tym razem jest jednak inaczej, a wszystko za sprawą Kai, nowej koleżanki, która nie tylko go zaakceptowała, ale potrafiła go zrozumieć i z przyjemnością spędzać wspólny czas. Jak wpłynie ta znajomość na Patryka? Czy znajdzie innych przyjaciół? Czy będzie szczęśliwy? Niepełnosprawność – bardzo ważny temat, jednak bardzo rzadko poruszany, szczególnie w książkach dla młodzieży i według mnie to ogromny błąd. Niestety takich „Patryków” jest na świecie wielu i niejednokrotnie ich życie byłoby zupełnie inne, gdyby inne podejście ludzi. Dla mnie to temat bardzo bliski (niektórzy wiedzą dlaczego, jednak jeszcze tym razem reszty z Was nie uświadomię), a dla moich dzieci niepełnosprawność nie jest tematem tabu. Córka po przeczytaniu książki stwierdziła, że nie potrafi zrozumieć podejścia rówieśników Patryka, ja też nie, ale niestety taka jest prawda i to nie tylko wśród dzieci. Dorośli, zamiast wytłumaczyć ciekawemu maluchowi, dlaczego np. ta pani siedzi na wózki (podać przykłady), wolą powiedzieć nie patrz, bo tak nie wolno itp., takich przykładów można by podawać miliony, a przecież niezależnie od sprawności, to dokładanie taka sama osoba jak inna, z takimi samymi planami i marzeniami, z uczuciami, które nieraz są boleśnie deptane. Dobra rozpisałam się i pora wrócić do książki. Historia mocna, bezkompromisowa, pokazująca wiele realiów osób zmagających się z niepełnosprawnością fizyczną, a jednocześnie pełna nadziei na lepsze jutro. Momentami smutna, momentami wywołująca uśmiech na twarzy czytelnika. Wciąga młodego czytelnika, pokazując mu świat, choć ten sam co jego, jednak zupełnie inny, bo to, co dla nas jest „normą”, dla innych może być czymś nierealnym, niemożliwym do zrobienia. Bohaterowie dość ciekawi. Patryk pomimo choroby stara się mieć plany, pasje i marzenia. Kocha konie i to im poświęca swój wolny czas, dzięki nim może osiągać rzeczy, o których może zapomnieć samodzielnie. To młody chłopak, który jest dzielny i sympatyczny. Muszę wspomnieć o matce Patryka, kobiecie, której nigdy nie zrozumiem. Jej zachowanie w stosunku do syna było momentami nie do zaakceptowania. Zamiast bezwarunkowo kochać, pomagać, podnosić na duchu, kiedy inni go zawiedli, ona dobijała, wręcz wyśmiewała problemy, z jakimi się zmagał. Miałam wrażenie, że nie tylko go nie akceptowała, ale wręcz po prostu nie kochała. „Nie bez powodu” to książka, która może nie jest idealna (znalazłoby się kilka minusów), jednak historia, jaką opisuje, problemy, jakie porusza, sprawiają, że zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Przeczytałam ją zarówno ja, jak i córka i obie uważamy, że było warto. Zdecydowanie polecamy. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/04/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-nie.html

Dzień dobry. Dziś przychodzę do Was z pytaniem: Czym jest dla Was przyjaźń? Dla mnie przyjaźń to coś bardzo ważnego i osobistego. Mam parę osób, które są moimi przyjaciółmi i cenie sobie ich za to, kim są. Nie jest ważne jak wyglądają, ile zarabiają, co robią, lecz ważne jest to, że są cały czas, szczególnie wtedy, kiedy ich najbardziej potrzebuję. Kocham ich i nie wyobrażam sobie życie bez nich. Jesteśmy dla siebie oparciem w każdej sytuacji. ⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA PATRONACKA⭐ "Nie bez powodu" to debiut pisarki @joanna_books_. Miałam przyjemność objąć tę książkę swoim pierwszym patronatem. Jest to niesamowita historia o prawdziwej przyjaźni, ale również o jej sile. Nie tylko ludzi z ludźmi, ale również ze zwierzętami. Bo czyż tylko ludzie zasługują na naszą przyjaźń? Otóż nie! Nasz bohater z pozoru nie ma wielu przyjaciół, ale jednak ma - są nimi konie. Lecz na jego drodze staje dobra duszyczka, która widzi w nim coś więcej niż niepełnosprawną osobę. Pomaga mu uwierzyć w siebie i nazwać się przyjacielem. Również poruszone są tutaj codzienne trudności i przeciwności losu oraz stawianie im czoła przez Patryka. Gna ku lepszemu dniu, szuka pozytywów, nie poddaje się, walczy o lepsze jutro. Nasuwa mi się tutaj pytanie - ileż jedna osoba jest w stanie znieść cierpienia i bólu? Ile jest w stanie dźwigać ciężar swojej codzienności? Ta historia pokazuje, że wiele, że naprawdę jesteśmy tak zaprogramowani, że im gorzej, tym my bardziej przemy do przodu. Choćby się waliło, paliło, to my i tak staramy się ogarniać naszą rzeczywistość. Mamy wielką siłę w sobie, lecz nie zawsze potrafimy ją odnaleźć. Nasz główny bohater Patryk pokazuje nam, jak należy żyć ze swoimi trudnościami i jak robić wszystko, żeby się nie poddać, ale również, że warto mieć kogoś koło siebie, kogoś kogo można nazwać przyjacielem. Ta książka porusza bardzo ważny temat - temat inności. My jako społeczeństwo boimy się ludzi, którzy różnią się od nas, czy wyglądem, orientacją seksualną, rasą, religią, a czasem tym, że obok siebie mamy prócz dwóch nóg - dwa kije, bądź wózek inwalidzki. Ale czy to oznacza, że jesteśmy gorsi, że trzeba traktować nas gorzej? Otóż nie! Każdy zasługuje na to, żeby traktować go po ludzku, nie z wyższością, lecz jak przyjaciela. Autorka Joanna ukazuje nam w tej lekturze różne postawy uczniów, ale również dorosłych, które mogą wywołać szok i niedowierzanie. Ale właśnie dzięki pokazaniu nam takiego obrazu, może my zatrzymany się i zastanowimy nad swoim postępowaniem, niektórymi reakcjami, osądzaniem innych. Z tej jakże urzekającej historii można naprawdę wiele wynieść. Ja wyniosłam, a Ty? Tę książkę czyta się migiem, zważywszy na bardzo lekki język i styl napisanej powieści, ale również na to, że lektura napisana jest krótko, zwięźle i na temat, co uwielbiam! Czytane strony lecą jedna za drugą. Główny bohater chwycił mnie za serce i w mgnieniu oka zdobył moją sympatię. Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić Was do zapoznania się z historią chłopaka, który codziennie walczy o lepsze jutro i nigdy się nie poddaje. 🐎 Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwo_novaeres @joanna_books_, ale również dziękuję za zaufanie i, że miałam możliwość objąć tę powieść patronatem wraz z @zakreconaa_19 🖤 Lektura ma swoją premierę 11.02.2021! 😁 Wypatrujcie jej, a następnie zapoznajcie się z tą wspaniałą historią 😃 🐎

~"NIE BEZ POWODU" Joanny Szpak to debiut literacki autorki który trafił ostatnio w moje ręce dzięki BT organizowanemu u @szpaczek_czyta Dlatego już na samym początku zanim troszkę wprowadzę was w fabułę muszę stwierdzić, że pomimo małej objętości jest to niezwykle treściwa, pouczająca i zmuszająca do refleksji historia, która porusza zwykłą szarą codzienność osób niepełnosprawnych. Czyli tak naprawdę problemy ich dnia codziennego : bólu fizycznego jak i psychicznego, braku zrozumienia, braku wsparcia u osób bliskich oraz nie akceptacji otoczenia w której egzystują takie osoby.To tylko część bolączek, przeszkód z którymi zmaga się nasz młody bohater, po więcej jak zawsze odsyłam was do lektury. ~ Patryk, nasz główny bohater od dnia narodzin zmaga się z porażeniem mózgowym czterokończynowym przez co różni się od swoich rówieśników. Każdego dnia czuje się jak odmieniec, wyalienowany całkowicie z otoczenia, gorszy, niechciany, a nawet niekochany. Ciągła samotności, brak zrozumienia, akceptacji wśród bliskich, często wywołuje wiele pytań, pytań, które zostają bez odpowiedzi, wypełniają jego głowę niczym głuche echo... "Dlaczego muszę być niepełnosprawny? Dlaczego mnie to spotkało? Czy kiedyś stanę na nogach o własnych siłach? Czy jakieś operacje mi pomogą? Czy kiedyś ktoś pokocha mnie takiego, jakim jestem? Czyją winą jest moja choroba?". Chłopak marzy o niemożliwym, jednocześnie nie poddając się i uparcie walcząc o zwykłą codzienność, która rozwija w nim wielką pasję.To właśnie miłość do koni nadaje sens jego życiu, wolność, pozwalając dokonywać rzeczy niemożliwych. Patryk nie spodziewa się, że pewnego dnia na jego drodze stanie ktoś wartościowy, ktoś z kim połączy go silna i nierozerwalna więź... ~"NIE BEZ POWODU" Joanny Szpak to przede wszystkim niezwykle emocjonująca, a zarazem krótka historia o wielkiej pasji do koni, sile przyjaźni, miłości i pokonywaniu barier z którymi każdego dnia zmaga się osoba niepełnosprawna. ~ Jest to PRAWDZIWA historia, która otwiera przed nami "brutalna" prawdę z życia nastoletniego Patryka. Życia pełnego samotności, smutku i ciągłego bólu, które pomimo niesprawiedliwości losu, braku wsparcia w najbliższych (rodziców, rodzeństwa) nie pozwala się poddawać, a jednocześnie tracić nadzieję o lepsze jutro. ~Czy polecam? Oczywiście że tak! Uważam że pomimo trudnego tematu jakim jest niepełnosprawność o której wiemy wciąż za mało, każdy z nas zwłaszcza nastolatkowie powinni przeczytać tą kruchą i niezaprzeczalnie wrażliwą historię. Polecam J.K

Zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda świat widziany oczami niepełnosprawnego dziecka? Jak bardzo zmienia się wówczas perspektywa? Ile więcej należy się starać, aby wykonać najdrobniejsze czynności? Czym jest odrzucenie, wykluczenie społeczne i jak wpływa to na relacje z rodziną i rówieśnikami? "Nie bez powodu" to książka z jednej strony trudna, ze względu na sytuację zdrowotną chłopca, a z drugiej strony napawa nadzieją i swego rodzaju optymizmem i dodaje chęci do życia. Patryk różni się od większości ludzi, co widać gołym okiem. Jako czytelnicy mamy możliwość obserwowania go podczas nauki w gimnazjum przez cały okres trzech lat. Rozdziały są krótkie, ale poruszają ważne dla chłopca momenty, lub zwracają uwagę na szczegóły, które w pędzie codzienności umykają naszej uwadze, a z punktu widzenia nastolatka są bardzo istotne. Za każdym razem zdumiewająca jest dojrzałość emocjonalna chłopca i jego postawa względem ludzi i życia. Radość jaką czerpie z każdej chwili zaskakuje, ponieważ bardzo często sami łapiemy się na nieustannym pędzie, gdzie nie doceniamy każdego momentu. Autorka zwraca uwagę na różne postawy zarówno dzieci, nastolatków, jak i dorosłych względem Patryka. Oburzająca była postawa nauczyciela i dyrektora, którzy wybierając własną wygodę, skrzywdzili chłopca. Zastanawiająca jest również postawa matki nastolatka, która z jednej strony jest jak lwica broniąca swojego lwiątka, a z drugiej strony jest po prostu nieznośna, czepialska i zupełnie nie rozumiem motywów jej postepowania i decyzji takiego a nie innego traktowania chłopca. "Nie bez powodu" to książka, która daje czytelnikowi możliwość spojrzenia na świat oczami niepełnosprawnego nastolatka, walecznego i upartego w dążeniu do celu. Z jednej strony każdego dnia mierzy się sam ze sobą ale i ze swoim ciałem, jak również z problemami typowymi dla nastolatków. Pierwsze zauroczenie, miłość, przyjaźń pozwalają mu na nabranie większej pewności siebie. Książkę czyta się szybko, z całą paletą emocji. Nie jest ona bardzo obszerna, a szkoda, ponieważ momentami chciałam dowiedzieć się znacznie więcej, niż opisała Autorka, jednak ten krótszy format również ma swój urok. Patryk to chłopiec, którego nie da się nie darzyć sympatią i wcale nie mam tutaj na myśli litości czy żalu. Zdobywa serce czytelnika szturmem, a później umacnia to wrażenie.

Nie od dzisiaj wiadomo, że lubię początkujących Autorów. Mam wrażenie, że to takinie odkryty teren jaki przychodzi nam zwiedzać. Joannę „znam” z Instagrama. Kiedy jej powieść pojawiła się na rynku, pomyślałam „czemu nie?” - w końcu każdy kiedyś zaczyna, nie zależnie od tego, czym zajmuje się na co dzień. Zawsze mnie cieszy, kiedy młodzi Autorzy debiutują, to w jakimś stopniu przywraca mi wiarę w młodych ludzi i w to, że czytelnictwo jeszcze nie umarło. Tym razem w moje dłonie trafiła historia młodego Patryka, który żyje z chorobą na co dzień. A jednak chłopak mimo wszystkich schodów i kłód pod nogami nie poddaje się i walczy o swoje przetrwanie; o swoją codzienność; o to, by funkcjonować w naszym spaczonym społeczeństwie. Poznaje Kaję, która zostaje jego przyjacielem na dobre i złe. Nie widzi w nim tylko osoby niepełnosprawnej, ale jednak człowieka z krwi i kości z uczuciami i emocjami jak każdy inny. W rodzinie niestety nie znalazł wsparcia – docinki i w sumie poniżające zachowanie było mocno karygodne ze strony bliskich, ale nie oszukujmy się, tak właśnie wygląda życie wielu ludzi. Sama historia ma zaledwie nie całe 190 stron. Autorka kładzie nacisk na to jak osoba z niepełnosprawności odczuwa społeczne odrzucenie, jak ciężko jest sobie jej radzić z codziennością. Patryk kocha konie, a nie od dzisiaj wiadomo, że zwierzęta są jednak najlepszymi przyjaciółmi – nie odrzucają, nie patrzą na wygląd, kochają, bo tak podpowiada im serce. Podoba mi się to jak Joasia pokazała szarą rzeczywistość człowieka borykającego się z chorobą. Sama nie jestem sprawna i wiele razy zostaję oceniona przez to, że jednak staram się żyć jak każdy inny człowiek. Jednakże to czego nie widać, nie znaczy, że nie istnieje. I ja osobiście wcale, a wcale się tego nie wstydzę. Całościowo myślę, że jest całkiem nieźle. Są małe nie dociągnięcia, ale wszystko jest do dopracowania i uważam, że takie lekkie, krótkie lektury są potrzebne. Myślę, że można by takie książki podsuwać młodym ludziom w szkołach. Może wtedy młode pokolenie jednak nie było by takie radosne z powodu hejtowania, może znieczulica wśród młodzieży nie byłaby taka rażąca po oczach. Widać, że Asia chce się rozwijać i wierzę, że dalej będzie sobie równie dobrze radzić.

Dobry wieczór! 🥰 Jak Wam minął poniedziałek? Mam nadzieję, że jakoś bardzo Was nie zasypało 😅 🔥 Dziś mam dla was recenzje przedpremierową patronacką. 🔥 Już 11 lutego odbędzie się premiera debiutanckiej powieści Joanny Szpak @joanna_books_ "Nie bez powodu" od Wydawnictwa Novaeres. Patryk jest nastolatkiem, który czuje się  gorszy od swoich rówieśników. Każdy dzień jest dla niego trudny i bolesny. Na codzień chciałby funkcjonować normalnie, lecz prze niepełnosprawność nie ma takiej możliwości. Pasją chłopaka są konie, dzięki którym może zwiedzać okolicę, gdyż sam nie może tego zrobić.  W życiu Patryka pojawia się pewną dziewczyna, dzięki której jest mu łatwiej pokonywać kolejne ograniczenia.  "Nie bez powodu" jest książka młodzieżową, ale warto po nią sięgnąć w każdym wieku. Autorka stworzyła przepiękna i wzruszającą historię o przyjaźni, pierwszej miłości i o chłopaku, który na codzień zmaga się z niepełnosprawnością.  Książka po przeczytaniu daje do myślenia, mimo, że chłopak nie ma lekko w życiu, do tego dochodzą zaczepki rówieśników, to i tak się nie poddaje. Ile tak młoda osoba jest w stanie znieść? Tak się składa, że bardzo dużo! I psychicznie i fizycznie! A to dzięki osobie i przyjaźni, która sprawiła, że chłopak poczuł się szczęśliwszy. Jest to książka, którą czyta się bardzo szybko, nie ma tu zbędnych opisów, a autorka ma bardzo lekkie pióro. Historia Patryka napisana jest prostym językiem i liczy zaledwie 180 stron, i sporo w niej emocji.  "Zdałem sobię sprawę, że nie jest już dla mnie tylko przyjaciółką. Jest kimś więcej. A raczej chciałem, by stała się kimś więcej. Z jej strony zapewne nie było nic poza zwykłą koleżeńską sympatią. Bo przecież kto zakochałby się w kalece?" Kochani jest to bardzo dobry debiut, dlatego zachęcam Was do zapoznania się tą książką. W tym tygodniu rusza BT, więc gdyby ktoś miał ochotę jeszcze dołączyć to zapraszam. Dziękuję @wydawnictwo_novaeres za zaufanie i możliwość patronowania ♥️ Autorce życzę powodzenia i wielu sukcesów ♥️ Basiu @szpaczek_czyta Tobie także dziękuję za wspólne patronowania♥️

Patryk jest uczniem trzeciej klasy gimnazjum. To chłopak, który młodego wieku, musi stale stawiać czoła swojej niepełnosprawności. Komplikacje podczas porodu sprawiły, że Patryk urodził się z porażeniem czterokończynowym. Niestety nawet operacje nie były w stanie go uzdrowić... "Na co dzień nie rozmyślam o moim życiu. Nie zastanawiam się, dlaczego mnie to spotkało, bądź co było tego powodem." Chłopak czuje się gorszy od swoich rówieśników. Często jest przez nich wyśmiewany i poniżany. Przez to jeszcze bardziej zamyka się w sobie. Rodzina także nie jest dla chłopaka wsparciem. Chociaż on bardzo jej potrzebuje, ona wciąż go odtrąca i zaniedbuje. Brat - Gracjan - czuje się lepszy od Patryka, tylko dlatego, że jest zdrowy. A matka? Hmm... Czytając, miałam wrażenie, że na każdym kroku chce zaakcentować to jak "nie jest jej na rękę" jego obecność... Jakby miała pretensje o to, że w ogóle się urodził... Czy tak powinna zachowywać się matka niepełnosprawnego dziecka? Czy tak w ogóle powinna zachowywać się matka? Nie rozumiem i nie zrozumiem jej podejścia. Miłość matki powinna być bezgraniczna. Tutaj jednak nie było takiej miłości. Całe szczęście chłopak mógł polegać na Kai - koleżance z klasy. Ona go rozumiała i przede wszystkim z nim rozmawiała. Jednak czy do końca miała czyste intencje? Ukojenie chłopak odnajduje w pasji, jaka jest jazda konna. Dzięki niej może być w miejscach, w które nie dotarłby o własnych siłach. "Nie bez powodu" to książka o pokonywaniu własnych słabości i lęków. Akceptowanie samego siebie, wymaga wiele czasu i wysiłku, a akceptacja otoczenia, jest jeszcze trudniejsza do zdobycia. Czy Patryk jest na tyle silny, by udźwignąć na swoich barkach ciągłe przytyczki i drwiny? Czy odnajdzie szczęście i spokój? Czy Kaja okaże się prawdziwą przyjaciółką. Życzę Patrykowi jak najlepiej. Mam nadzieję, że na swojej drodze, spotka jeszcze wielu życzliwych ludzi, którzy nie będą patrzeć na niego przez pryzmat niepełnosprawności, ale docenią to, jakim jest człowiekiem.

„Pragnąłem by traktowano mnie jak wszystkich pozostałych ludzi”. Poznajemy Patryka, niepełnosprawnego chłopaka, ma trzynaście lat właśnie rozpoczyna naukę w gimnazjum. Porusza się o kulach, czuje się gorszy, z góry zakłada, że nie zostanie zaakceptowany, przez co odgradza się od innych murem. Niestrudzenie i niezmiennie zmaga się ze swoją chorobą, walczy o przetrwanie, by móc w miarę normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Poznaje Kaję, dziewczynę, z którą chodzi do klasy, zaprzyjaźniają się. Ta nie patrzy na niego przez pryzmat jego niepełnosprawności, tylko jak na zwykłego, fajnego nastolatka. Jak my postrzegamy niepełnosprawność innych? Autorka wnikliwie i empatycznie ukazuje rzeczywistość osoby niepełnosprawnej. Ciekawie ukazani bohaterowie, ludzkie wady, ułomności, brak tolerancji. Trudno tu mówić o sympatii. Matka Patryka – cóż za okropna kobieta! Patryka polubiłam, inteligentny, sympatyczny chłopak. Przez swoją niepełnosprawność czuje się gorszy i niechciany. Jego codzienność naznaczona jest cierpieniem, tym fizycznym jak i psychicznym. Jednak jego optymizm zwraca uwagę. Nie poddaje się, ze wszystkich sił walczy o siebie, swoje marzenia, stara się realizować swoje pasje. To z jego perspektywy toczy się narracja, dokładnie widzimy, co myśli, czuje, o czym marzy. Zmagania ze samym sobą, rówieśnikami, którzy odnoszą się do niego bardzo różnie. Potrzeba bycia dla kogoś ważnym, akceptacja, zrozumienie, wspólnie spędzany czas. Trudne relacje rodzinne, najbliżsi, którzy powinni być wsparciem – poniżają, dokuczają, drwią, – jakie to przykre. Miłość do koni – to one stają się najlepszymi przyjaciółmi Patryka, nie oceniają, nie krytykują, akceptują, po prostu są. Powieść niesie bardzo skrajne emocje, autorka porusza trudne i ważne tematy. Takie książki powinni czytać młodzi ludzie, może dzięki temu potrafili dostrzec, zrozumieć „inność” niepełnosprawnych. Zakończenie bardzo zaskakuje i wywołuje uśmiech. Polecam, Tatiasza i jej książki :)

Tych dwoje różni wszystko.Jednak po pewnym czasie połączy ich nierozerwalna więź do momentu kiedy to los nie zadrwi z nich w najmniej spodziewanym dla wszystkich momencie... Na jaw wyjdzie przeszłość Kacpra jak i rzetelnie skrywana wielka tajemnica Kseni. Czy tych dwoje jeszcze kiedyś będzie umiało sobie zaufać, przebaczyć? ~ "KACPER" to najnowsze dziecko Gabrieli Gargaś i tak jak wcześniej wam wspomniałam na story jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, więc poza gorącą okładką ( która może namieszać w głowach niejednemu z nas, a ja już dobrze znam wasze myśli 🤫) nie wiedziałam czego tak naprawdę mogę się spodziewać, do dnia kiedy prawie jednym tchem pochłonęłam dosłownie całość. Więc to już o czymś świadczy! ~ Autorka na kartkach swej powieści niczym doświadczony malarz odmalowała dla nas za pomocą słów, dopieszczony w każdym calu pejzaż zbudowany z różnobarwnej palety emocji. Przepełniony wartościowymi doświadczeniami, rozterkami, przemyśleniami, co przy akompaniamencie wszystkich rodzajów miłości: rodzicielskiej, erotycznej, romantycznej, platonicznej, stworzyło bardzo mądra, oszałamiającą, bardzo wartością i niepowtarzalną historię skupiająca się w dużej mierze na tak ważnym - Przebaczaniu. ~Według mnie nikt tak jak Gabriela Gargaś nie potrafi otulać nas słowem, hipnotyzować i nie wzbudzać tyłu emocji które później kotłują się w naszych głowach. ~"Kacper" to słodko-gorzka opowieść w której pierwsze skrzypce grają doskonale wykreowani, pełnokrwiści, popełniający błędy i wyciągający z nich wnioski, bohaterowie, co wraz z realistycznym, momentami nawet sielskim klimatem, stworzyło namacalną historie, która mogłaby wydarzyć się naprawdę. ~Jako "nowicjuszka" i nowa wielka fanka, polecam całym sercem. Gwarantuje wam, że podczas czytania niejednokrotnie będą towarzyszyć nam łzy, uśmiech, radość, złość bólem, smutek, strata, miłość przez co cała historia nas porusza i jednocześnie zmusza do refleksji. CZYTAJCIE. Polecam J.K.

"Nie bez powodu" autorstwa to wartościowa książka, pisana z perspektywy niepełnosprawnego nastolatka który zaczyna gimnazjum. Dostarcza czytelnikowi wiele emocji, od wzruszenia i smutku, przez złość i irytację do akceptacji i radości. __ Patryk jest dojrzałym jak na swój wiek, inteligentnym i wrażliwym nastolatkiem, którego niepełnosprawność nie pozwala mu się normalnie przemieszczać, a On sam jest często wytykany palcem. Choć samotny to jednak stara się pozytywnie patrzeć na świat, czego nie ułatwia mu złośliwa mama i nie mniej złośliwy brat, a także ludzie w szkole. Jedyną przyjaciółką jest jego klacz, na której grzbiecie czuje się jak normalny chłopak. Gdy w pierwszej klasie gimnazjum poznaje Kaję, zaczyna się w nim rodzić nadzieja, że ktoś go zrozumie i może.. Polubi? __ Bardzo podoba mi się koncepcja i sposób pisania, bo Patryk żywą osobą, która gdzieś tam żyje, a my poznajemy jego historię, przemyślenia i uczucia. Wiele jego spostrzeżeń łapie za serducho. Myślę że to bardzo dobra lektura dla młodzieży, która może z niej dużo wynieść. Choćby to jak czują się osoby niepełnosprawne, jakie mają problemy czy to jak zdrowi ludzie niszczą sobie zdrowie na własne życzenie, czy nie korzystają z możliwości bo np zdrowe ręce to dla nich normalka. Ciekawe jest też zakończenie, które niekoniecznie jest tym co sobie wyobrażaliśmy. __ Choć książkę odebrałam bardzo pozytywnie, to do paru rzeczy się przyczepię. Słabiej wykreowane postacie poza głównym bohaterem, niedokończone, lub zakończone za szybko, bez tłumaczenia wątki (np z relacją z matką) i przeskok czasowy, w którym nie widać rozwoju relacji czy postaci, a mija kawał czasu - w międzyczasie z pierwszej klasy robi się trzecia. I dopiero w tej trzeciej coś się zmienia, ale wygląda to tak jakby minęło ogólnie max kilka miesięcy, a nie dwa lata 😉 __ https://www.instagram.com/kocie_bajki/